ΗΦΑΙΣΤΟΣ, ΥΙΟΣ ΤΗΣ ΗΡΑΣ.

ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΗΦΑΙΣΤΟΥ

"Η ΗΡΑ ΤΟΝ ΑΥΤΟΓΕΝΝΗΤΟ ΓΙΟ ΤΗΣ, ΗΦΑΙΣΤΟ, ΤΟΝ ΕΡΙΞΕ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΤΟΝ ΠΕΡΙΕΘΑΛΨΑΝ, ΕΠΙ ΜΙΑ ΕΝΝΕΑΕΤΙΑ, Η ΘΕΤΙΣ ΚΑΙ Η ΕΥΡΥΝΟΜΗ.

ΚΑΙ ΕΔΩ, ΟΠΩΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΜΥΘΟΛΟΓΙΚΗ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΑ Η ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΝΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΜΥΘΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ – ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΚΑΤΑΝΤΑ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΗΣ ΓΗΙΝΗΣ ΚΑΚΟΛΟΓΙΑΣ.

ΓΙΑΤΙ Η «ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑ» ΤΗΣ ΗΡΑΣ ΣΤΟ ΓΙΟ ΤΗΣ, ΗΦΑΙΣΤΟ, ΕΙΝΑΙ Η
ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΗ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ ΕΝΟΣ ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΙΑΔΡΑΜΑΤΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΑΡΧΗ ΤΗΣ ΨΥΧΟΓΕΝΕΣΕΩΣ.

Η ΗΡΑ-ΨΥΧΗ «ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΙ» ΤΟΝ ΓΙΟ ΤΗΣ, ΗΦΑΙΣΤΟ, ΣΤΗΝ ΚΑΡΜΙΚΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΓΙΑ ΜΑΘΗΤΕΙΑ, ΕΠΙ ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΕΝΝΕΑΕΤΗ ΕΠΑΝΑΓΕΝΝΗΤΙΚΟ ΚΥΚΛΟ:

ΕΠΙ ΜΙΑ ΔΗΛΑΔΗ ΙΔΑΙΟΔΑΚΤΥΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΓΕΝΝΗΤΙΚΗ «ΤΕΤΡΑΚΤΥΪΑ».

ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ, ΑΛΛΩΣΤΕ, ΤΩΝ ΠΡΟΣΤΑΤΙΔΩΝ ΤΟΥ ΗΦΑΙΣΤΟΥ (ΘΕΤΙΔΑΣ ΚΑΙ ΕΥΡΥΝΟΜΗΣ) ΕΙΝΑΙ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ ΤΗΣ ΧΩΡΟΠΛΑΣΙΑΣ, ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΙΑΣΥΝΔΕΕΤΑΙ Ο ΗΦΑΙΣΤΟΣ.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΜΙΚΟ ΥΔΑΤΟΓΕΝΗ ΚΥΚΛΟ, ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΘΗΤΕΥΣΕΙ ΤΟ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟ ΠΥΡ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, ΠΡΙΝ ΑΝΕΛΘΕΙ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΟ.

Ο ΥΔΑΤΟΓΕΝΗΣ ΑΥΤΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΣ ΑΠ΄ ΤΟΝ ΥΔΑΤΙΝΟ ΣΤΑΥΡΟ, ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΠΟΘΕΤΗΜΕΝΗ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ.

ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΡΚΩΣ ΕΠΑΝΑΓΕΝΝΩΜΕΝΩΝ ΚΥΚΛΩΝ, ΥΔΡΟΛΟΓΙΚΟΥ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ, ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΕ ΦΩΣ.

ΓΙΑΤΙ Ο ΥΔΑΤΙΝΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ, ΣΤΟΝ  ΟΠΟΙΟΝ Η ΕΠΑΝΑΓΕΝΝΩΜΕΝΗ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΕΠΙΚΡΕΜΕΤΑΙ («Ο ΕΝ ΥΔΑΣΙ ΤΗΝ ΓΗΝ ΚΡΕΜΑΣΑΣ») ΕΧΕΙ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΟΝ ΖΩΔΙΑΚΟ ΚΙΝΗΤΟ ΣΤΑΥΡΟ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΠΟΛΛΑΠΛΩΝ ΘΑΝΑΤΩΝ ΚΑΙ ΓΕΝΝΗΣΕΩΝ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ.

ΕΤΣΙ, ΕΝΩ Η ΧΡΙΣΤΙΚΗ ΨΥΧΗ ΚΡΕΜΑΤΑΙ ΕΠΙ «ΤΡΙΗΜΕΡΟΝ» (ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ ΑΠΟΡΡΙΨΕΩΣ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΚΑΤΩΤΕΡΩΝ ΦΟΡΕΩΝ: ΦΥΣΙΚΟΥ, ΣΥΓΚΙΝΗΣΙΑΚΟΥ, ΝΟΗΤΙΚΟΥ) ΕΠΙ «ΞΥΛΟΥ», ΔΗΛΑΔΗ ΕΠΙ ΤΟΥ «ΣΤΑΘΕΡΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ» - Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΕΠΙΚΡΕΜΕΤΑΙ ΓΙΑ ΠΟΛΛΕΣ ΖΩΕΣ «ΕΝ ΥΔΑΣΙ», ΔΗΛΑΔΗ ΣΤΟΝ ΥΔΡΟΛΟΓΙΚΟ Ή ΕΠΑΝΑΓΕΝΝΗΤΙΚΟ Ή ΚΙΝΗΤΟ ΣΤΑΥΡΟ.

ΕΚΕΙ ΤΟ ΨΥΧΟΓΕΝΕΣ ΠΥΡ ΤΟΥ ΗΦΑΙΣΤΟΥ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΣΥΜΦΙΛΙΩΘΕΙ ΜΕ ΤΟ ΘΑΛΑΣΣΙΟ ΔΑΚΡΥ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ. ΠΡΕΠΕΙ ΔΗΛΑΔΗ Η ΝΕΟΕΓΕΝΝΗΤΗ ΨΥΧΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΝΑ ΔΟΜΗΣΕΙ ΤΙΣ ΔΙΑΠΥΡΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΤΗΣ ΣΤΟ ΜΕΣΟΝ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΓΕΝΝΗΤΙΚΩΝ ΒΙΟΘΑΛΑΣΣΩΝ, ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΥΠΕΡΝΙΚΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΤΑΡΑΓΜΕΝΩΝ ΣΥΓΚΙΝΗΣΙΑΚΩΝ ΥΔΑΤΩΝ.

ΕΝΩ ΟΙ ΔΥΟ ΠΡΟΣΤΑΤΙΔΕΣ ΤΟΥ ΗΦΑΙΣΤΟΥ ΧΕΙΡΑΦΕΤΟΥΝ ΤΟ ΕΚΚΟΛΑΠΤΟΜΕΝΟ ΨΥΧΙΟΝ ΦΩΣ ΤΟΥ.

ΘΕΤΙΣ: ΕΚΕΙΝΗ ΠΟΥ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙ ΤΟ ΚΑΘΕΤΙ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΗΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΕΙΑΣ.

ΘΕΑ ΣΥΖΕΥΓΜΕΝΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΗΛΟ (ΠΗΛΕΑ) ΤΟΠΟ-ΘΕΤΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΙΣ ΣΤΑΔΙΑΚΕΣ ΤΟΥΣ ΒΙΟΑΝΟΔΟΥΣ.

ΕΥΡΥΝΟΜΗ: ΕΥΡΥΝΟΜΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΕΥΡΥΧΡΟΝΗ ΠΙΣΤΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΦΛΟΓΗ ΑΝΕΛΙΞΗ ΟΛΩΝ.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ ΠΟΥ ΔΙΑΣΥΝΔΕΕΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ, ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΒΙΟΜΑΘΗΤΕΙΑ ΜΕ ΕΚΕΙΝΗ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ, ΣΥΝΑΡΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΡΑΤΗ ΚΑΙ ΑΟΡΑΤΗ ΔΡΑΣΗ Μ’  ΕΝΑ ΕΥΡΥΘΩΡΟ ΠΛΕΓΜΑ ΑΛΛΗΛΕΝΕΡΓΕΙΩΝ.

ΕΤΣΙ, Η ΕΠΙΦΑΙΝΟΜΕΝΗ «ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑ» ΤΗΣ ΗΡΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΤΗΣ, ΗΦΑΙΣΤΟΥ, ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ, ΣΤΗΝ ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΗ ΤΗΣ ΘΕΑΣΗ, ΣΕ ΕΥΡΥΝΟΜΗ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΡΜΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΔΙΑΠΥΡΗΣ ΕΠΑΝΑΓΕΝΝΗΤΙΚΗΣ ΜΑΘΗΤΕΙΑΣ, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΑΛΛΩΣΤΕ ΤΑ «ΒΡΑΧΙΟΛΙΑ, ΣΚΟΥΛΑΡΙΚΙΑ ΚΑΙ ΑΛΥΣΙΔΕΣ» ΠΟΥ ΕΠΙ ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΕΠΑΝΑΓΕΝΝΗΤΙΚΟ ΚΥΚΛΟ (ΕΝΝΕΑΕΤΙΑ) ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΕ Ο ΗΦΑΙΣΤΟΣ, ΣΥΜΒΟΛΑ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ, ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΣΥΝΕΖΕΥΧΘΗ ΑΡΓΟΤΕΡΑ. ΣΑΦΕΙΣ ΕΠΙΣΗΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΥΡ-ΥΔΑΤΟΓΕΝΟΥΣ «ΣΥΖΥΓΙΑΣ» ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ-ΗΦΑΙΣΤΟΥ".

ΕΝΩΔΩΝ - "ΣΗ-ΜΑΝΤΙΚΗ «Β»"