Καθώς ξεκινά το 2015 τα πρωτοσέλιδα και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού ασχολούνται με υποθέσεις που αφορούν κατηγορίες παιδεραστίας στα υψηλότερα κλιμάκια της πολιτικής εξουσίας.
Μέλη του Κοινοβουλίου Εμπλέκονται σε Δίκτυο Παιδεραστών
Η πρώτη περίπτωση αφορά την αποκάλυψη πέντε VIP δικτύων παιδεραστίας που λειτουργούσαν στη Βρετανία στις δεκαετίες του 1970 και του ’80. Ο φάκελος έχει ερευνηθεί και συνταχθεί από τον Τζων Μαν, έναν βουλευτή από το Bassetlaw – Midlands, και εν συνεχεία έχει υποβληθεί στην Μητροπολιτική Αστυνομία του Λονδίνου για περαιτέρω έρευνα. Όλα αυτά τα πέντε δίκτυα συμπεριλάμβαναν τουλάχιστον από ένα εν ενεργεία ή πρώην μέλος του κοινοβουλίου. Συνολικά, στο φάκελο Μαν έχουν εντοπιστεί 24 πολιτικοί. Έξι από αυτούς είναι σήμερα μέλη της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου, μεταξύ των οποίων τρεις βουλευτές και τρεις μέλη της Βουλής των Λόρδων. Ο ίδιος ο Μαν ως βουλευτής απολαμβάνει κοινοβουλευτικά προνόμια και μπορεί να ονομάσει στη Βουλή των Κοινοτήτων τους πολιτικούς που κατηγορούνται, αλλά έχει δηλώσει ότι δεν θα το κάνει διότι πιστεύει ότι οι κατηγορίες θα πρέπει πρώτα να διερευνηθούν από την αστυνομία.
Η Μητροπολιτική Αστυνομία του Λονδίνου ήδη κάνει έρευνα γύρω από τους ισχυρισμούς ενός φερόμενου θύματος του δικτύου, ότι ένας βουλευτής των Συντηρητικών στραγγάλισε ένα αγόρι κατά τη διάρκεια ενός sex party του δικτύου, και ότι ο ίδιος προσωπικά είδε δύο αγόρια να δολοφονούνται από τη συμμορία, συμπεριλαμβανομένου ενός που το πάτησε αυτοκίνητο μέρα μεσημέρι. Ο Μαν έχει επίσης δηλώσει ότι πιστεύει πως δύο άνδρες ενδέχεται να έχουν δολοφονηθεί για την συγκάλυψη των δραστηριοτήτων του δικτύου παιδεραστίας.
Ένα από τα εμπόδια στη διερεύνηση των ισχυρισμών είναι ο Νόμος Κρατικών Απορρήτων [Official Secrets Act], ο οποίος εμποδίζει την αποκάλυψη κρατικών απορρήτων και «ευαίσθητων» πληροφοριών. «Είναι σαφές ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θα μπορούσαν να παρέχουν πολλές πληροφορίες, ενδεχομένως ζωτικής σημασίας πληροφορίες, για να στηρίξουν τις τρέχουσες ποινικές έρευνες,» δήλωσε ο Μαν σχετικά με την έρευνα. «Αλλά δεν το κάνουν λόγω του Νόμου Κρατικών Απορρήτων. Φοβούνται όχι μόνο μήπως παραβιάσουν το νόμο, αλλά και την πιθανή επίδραση στις συντάξεις τους. Αυτό είναι απολύτως απαραίτητο εάν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε κάποιους από αυτούς τους πρώην λειτουργούς που βγαίνουν στο προσκήνιο και να ασκήσουμε διώξεις σε κάποιους από τους πρώην βουλευτές.» Ο Μαν ζήτησε από την Υπουργό Εσωτερικών Τερέσα Μέι να άρει τους περιορισμούς έτσι ώστε να επιτραπεί στους πρώην υπαλλήλους να μιλήσουν για όσα γνωρίζουν στην υπόθεση, αλλά μέχρι στιγμής δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι αυτό έχει γίνει.
Ο Κατήγορος του Έπσταϊν Ονομάζει Ονόματα
Εν τω μεταξύ, παρόμοιες συγκλονιστικές καταγγελίες έρχονται στο φως και στις Ηνωμένες Πολιτείες από μία δικαστική υπόθεση στη Φλόριντα γύρω από τον Τζέφρυ ΈπσταΪν, έναν επιφανή Αμερικανό χρηματοδότη και δισεκατομμυριούχο ο οποίος είχε καταδικαστεί το 2008 για προώθηση ενός ανήλικου κοριτσιού στην πορνεία. Στα χρόνια που μεσολάβησαν από την καταδίκη του, δεκάδες γυναίκες εμφανίστηκαν κατηγορώντας τον για κακοποίηση και έχει κάνει 17 εξώδικους διακανονισμούς σε διάφορες αστικές υποθέσεις που προέκυψαν από αυτές τις κατηγορίες. Αυτή τη στιγμή εξελίσσεται μία αστική αγωγή σε ομοσπονδιακό δικαστήριο στη Φλόριντα όπου δύο γυναίκες ισχυρίζονται παραβιάσεις του Νόμου Δικαιωμάτων των Θυμάτων Εγκληματικών Πράξεων [Crime Victims’ Rights Act] στην ασυνήθιστη διαπραγμάτευση συμφωνίας μεταξύ κατηγορουμένου και εισαγγελέα από την οποία το σκάνδαλο με τον Έπσταϊν κατέλειξε σε μόνο ένα κατηγορητήριο, αυτό της προώθησης ανηλίκου στην πορνεία και 13 μήνες ποινής φυλάκισης.
Στα τέλη του περασμένου μήνα, η Βιρτζίνια Ρόμπερτς έγινε πρωτοσέλιδο όταν υπέβαλε μια εισήγηση που θα προστεθεί στην δικαστική υπόθεση της Φλόριντα. Τα έγγραφα αυτά ισχυρίζονται ότι η Ρόμπερτς ήταν μία από τις ανήλικες σκλάβες του σεξ του Έπσταϊν και πως οι Πρίγκηπας Άντριου, Δούκας της Υόρκης και πέμπτος στη σειρά για το Βρετανικό στέμμα και Άλαν Ντέρσοβιτς, γνωστός δικηγόρος και συγγραφέας, ήταν δύο άνδρες με τους οποίους αναγκάστηκε να έρθει σε σεξουαλική επαφή όταν ήταν ανήλικη. Τα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ αρνήθηκαν κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς και ο Ντέρσοβιτς απείλησε να μηνύσει τους δικηγόρους της Ρόμπερτς αλλά αντ’ αυτού του έγινε μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση.
Το σκάνδαλο εστιάζει ξανά την προσοχή στην υπόθεση Έπσταϊν, η οποία εγείρει πολλά σημαντικά ερωτήματα σχετικά με τις συνδέσεις του δισεκατομμυριούχου με τους πλούσιους και ισχυρούς. Από τότε έχει αποκαλυφθεί ότι ο ΈπσταΪν είχε 21 διαφορετικούς αριθμούς τηλεφώνου για να επικοινωνεί με τον φίλο του Μπιλ Κλίντον, ο οποίος, όπως δείχνουν τα αρχεία του δικαστηρίου, μεταξύ του 2002 και του 2005 «πέταξε συχνά» με το ιδιωτικό τζετ τουΈπσταϊν . Το αμερικανικά ταμπλόιντ αναφέρουν τώρα ότι οι νέες καταγγελίες έχουν δημιούργησει προβλήματα στο γάμο του Κλίντον και ότι η Χίλαρυ ήταν εμφανώς θυμωμένη με τον Μπιλ σε μία πρόσφατη δημόσια εμφάνιση.
Τίποτα Καινούριο
Οι καταγγελίες των δικτύων παιδεραστίας στην ελίτ της πολιτικής και της ψυχαγωγίας δεν είναι φυσικά κάτι καινούριο. Τα τελευταία χρόνια η Βρετανία συγκλονίστηκε από τις αποκαλύψεις των επαναλαμβανόμενων και κατα συρροή σεξουαλικών κακοποίησεων παιδιών από τους δημοφιλείς τηλεοπτικούς αστέρες Τζίμι Σάβιλ και Ρολφ Χάρις. Τα σκάνδαλα αυτά έχουν εγείρει πολλά ερωτήματα σχετικά με την πολυεπίπεδη θεσμική υποστήριξη αυτών των δραστηριοτήτων, μεταξύ της οποίας το BBC, την πολιτική τάξη, ακόμα και τη συμμετοχή της βασιλικής οικογένειας, στη διευκόλυνση και συγκάλυψη της κακοποίησης.
Παρομοίως, στην Αμερική οι καταγγελίες των πολιτικών δικτύων παιδεραστίας χρονολογούνται εδώ και δεκαετίες, με την πιο διαβόητη να είναι αυτή του σκανδάλου Φράνκλιν, στο οποίο ο Λώρενς Ε. Κινγκ Τζούνιορ είχε κατηγορηθεί ότι λειτουργούσε ένα ελίτ κύκλωμα παιδικής πορνείας για τα μέλη του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος της Νεμπράσκα και για υψηλόβαθμους Αμερικανούς πολιτικούς. Η ιστορία περιλαμβάνει καταγγελίες που συνδέουν το δίκτυο με διακίνηση ναρκωτικών της CIA, δολοφονίες και συγκάλυψη, συμπεριλαμβανομένων των καταγγελιών για τελετουργική κακοποίηση στο Άλσος της Βοημίας. Η έρευνα στηρίχθηκε από τον πρώην γερουσιαστή Τζων Ντε Καμπ και έφτασε σταδιακά ενώπιον ενός ένορκου δικαστικού συμβουλίου στην Κομητεία Ντάγκλας, αλλά τελικά απορρίφθηκε ως μία «προσεκτικά δημιουργημένη φάρσα» και δύο από τα υποτιθέμενα θύματα καταδικάστηκαν για ψευδορκία αφότου άλλοι δύο μάρτυρες ανακάλεσαν την κατάθεση υπεράσπισής τους. Παρόλα αυτά, ερωτήματα εξακολουθούν να περιβάλλουν τη συγκάλυψη της υπόθεσης όπως τεκμηριώνεται στα απαγορευμένα ντοκιμαντέρ σαν αυτό της Συνωμοσίας της Σιωπής.
Συγκαλύψεις
Το ερώτημα του κατά πόσον η Μητροπολιτική Αστυνομία του Λονδίνου είναι επαρκής για την σωστή διευρεύνηση του φακέλου Μαν δεν είναι αμελητέο. Μόλις το προηγούμενο έτος εκθέσεις αποκάλυψαν ότι η Μητροπολιτική Αστυνομία είχε 260 κιβώτια αποδεικτικών στοιχείων που τεκμηρίωναν αστυνομική διαφθορά στην βόρειο-ανατολική γωνιά του Λονδίνου και μόνο. Τα στοιχεία σχετίζονται με την Επιχείρηση Τιβέριος [Operation Tiberius], μια έρευνα του 2002 που κατέλειξε στο συμπέρασμα ότι στην Μητροπολιτική Αστυνομία υπάρχει «ενδημική διαφθορά» και ότι δίκτυα του οργανωμένου εγκλήματος ήταν σε θέση να διεισδύσουν «κατά βούληση». Η έκθεση που εκδόθηκε από την εν λόγω έρευνα ήταν 170 σελίδων, αλλά μόνο έξι αυστηρώς αναθεωρημένες σελίδες δόθηκαν σε μια κοινοβουλευτική επιτροπή που είχε ζητήσει τις πληροφορίες. Μόνο μια χούφτα από τους δεκάδες των τότε εν ενεργεία αξιωματούχων και υπαλλήλων που είχε ταυτοποιήσει η έρευνα διώχθηκαν.
Στην υπόθεση Έπσταϊν επίσης υπάρχουν πολλά ερωτήματα γύρω από την πιθανότητα υψηλού επιπέδου συγκάλυψης. Τις τελευταίες εβδομάδες βγήκε στην επιφάνεια μια σημαντική μυστική συμφωνία που έκανε ο ΈπσταΪν με το Γραφείο του Εισαγγελέα των ΗΠΑ, στην οποία αφαιρέθηκαν περισσότερες από 500 σελίδες εγγράφων που έδιναν λεπτομέρειες των διαπραγματεύσεων της συμφωνίας και ένας εντυπωσιακός αριθμός 13.000 εγγράφων από την έρευνα που σχετιζόταν με τις δραστηριότητες του Έπσταϊν, τα οποία μπήκαν στο αρχείο μετά το παζάρι. Επιπλέον, τα θύματα ενημερώθηκαν για αυτήν την διαπραγμάτευση συμφωνίας μεταξύ του κατηγορουμένου και του εισαγγελέα μετά τη συναψή της. Όλα αυτά προέκυψαν από τη δέσμευση του εισαγγελέα να μην μετατραπεί η υπόθεση σε ένα «τσίρκο των μέσων ενημέρωσης» και αποκαλυφθούν ονόματα όπως αυτό του Πρίγκηπα Άντριου.
Καθαρίζοντας το Τοπίο
Όπως πάντα με τις εν εξελίξει νομικές έρευνες, είναι σημαντικό να ξεχωρίσει το αξιόπιστο από το μη αξιόπιστο, το αποδεδειγμένο από το αναπόδεκτο και οι απλοί ισχυρισμοί από τα ευρύματα των πραγματικών περιστατικών. Φάρσες, ψέματα και πανικοί ηθικής έχουν ξεσπάσει στο παρελθόν και μακροπρόθεσμα έχουν αποδειχθεί απατηλοί.
Ποιες είναι λοιπόν οι αξιόπιστες πηγές σε τέτοιου είδους έρευνες; Πώς μπορούν να διαχωριστούν τα άτομα που συκοφαντώντας τους πλούσιους και τους ισχυρούς έχουν χρηματικά ή άλλα συμφέροντα, από τα άτομα που κάνουν αξιόπιστες καταγγελίες κακοποίησης; Ποιους φορείς ή ιδρύματα μπορούμε να εμπιστευθούμε για να ερευνήσουν τις καταγγελίες αυτού του είδους, ιδίως όταν αφορούν εν ενεργεία πολιτικούς και άλλους στα υψηλότερα κλιμάκια της πολιτικής ή της οικονομικής εξουσίας;
Αυτά και άλλα παρόμοια ερωτήματα θα απαντηθούν σε μια επερχόμενη έκδοση του Corbett Report. Εν τω μεταξύ, τα μέλη του Corbett Report καλούνται να υπογράψουν και να αφήσουν τις δικές τους σκέψεις πάνω σε αυτά τα θέματα μαζί με πηγές για περαιτέρω ανάγνωση αλλά και συζήτηση για ποιους λόγους εμφανίζονται συνεχώς κατηγορίες παιδεραστίας που εμπλέκουν υψηλά ιστάμενους πολιτικούς και τι μπορεί να σημαίνουν αυτές οι καταγγελίες εάν είναι όντως αληθινές.
Μετάφραση Φαίη/Αβέρωφ
