Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016

Η ΑΘΩΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΟΣ



Πάν ίσον «διάβολος». 

Πριν συνεχίσουμε, καλο είναι να το ξεκαθαρίσουμε αυτο το θέμα… διότι, μόνο ζημια κάνει (σ’ εμας τους Έλληνες), όσο παραμένει και πλανάται στον αέρα.

Από το 1100 μΧ. περίπου το απόκρυφο μαύρο ιερατείο του πλανητάκου μας (ξανα)έκανε τα σχέδιά του για τις επερχόμενες εποχες, τους επερχόμενους 3-4 αιώνες …και «μορφοποίησε» και «στοχοποίησε» το «κακο». Νά ‘χει ο κοσμάκης να βλέπει με τί μοιάζει το «κακο», και να πορεύεται – ώστε να τρομάξει ο κοσμάκης, και να μη χρειάζεται πολλη πειθως… να τον διαβουκολήσεις! Ποιος έχει καιρο για κηρύγματα; 

Ενω αντίθετα, πετας στα μούτρα του κάθε αγράμματου μια καλομαγειρεμένη εικόνα και ξεμπερδεύεις.

Όπως καλη ώρα και σήμερα, που οι εικόνες της τηλεόρασης διαβουκολίζουν τον κάθε κοιμισμένο.

Βλέπετε, η τέχνη της προπαγάνδας και της υποσυνείδητης παροχης μηνυμάτων είναι παμπάλαιη – απο την αρχαία Αίγυπτο ακόμη. Οπότε, η δημιουργία ενος ακόμη συμβόλου ήταν -για το μαύρο ιερατείο- παιχνίδι.

Ο «διάβολος» δεν είναι τιποτ’ άλλο, παρα πενταπλο φτύσιμο σε αρχαίους Έλληνες θεους:

Στον Πάνα (ευνόητο γιατί).


Στον Πλούτωνα (ως θεο του Κάτω Κόσμου).

Στον Ποσειδώνα (τρίαινα).

(Σκεφθείτε ότι αυτα ακριβως είναι και τα ονόματα των τριων εξωτάτων πλανητων του ηλιακου μας συστήματος!)

Στον Διόνυσο, λόγω της ουρας του «διαβόλου». (Αν δεν καταλαβαίνετε τί είναι αυτη η μυτερη ουρα, τότε δεν ξέρετε τί έχουν οι άντρες μέσα στο βρακι τους – απ’ τη μπροστα μερια.)

Και στον Ερμη, λόγω της κατάχρησης των ερμητικων χρωμάτων (λευκο, κόκκινο, μαύρο).

Αν συνεχίζετε να έχετε αμφιβολίες, αναρωτηθείτε και το εξης:

Γιατί οι μορφες «άνθρωπος επάνω-ζώο κάτω» λατρευόντουσαν; Πχ:

Εριχθόνιος (άνθρωπος επάνω – φίδι κάτω), ως ημίθεος.

Χείρων ο κένταυρος (άνθρωπος επάνω – άλογο κάτω), επίσης ως ημίθεος.

Πάν (άνθρωπος επάνω – τράγος κάτω), ως θεος.

Ενω αντίθετα προξενούσαν απέχθεια, ως οντότητες του κακου, οι μορφες με ζώο επάνω – άνθρωπο κάτω.

Πχ Μινώταυρος.

Αν ακόμη έχετε αμφιβολίες, πείτε μου: πότε εσφάγησαν άνθρωποι στο όνομα του Πανός;

Αντίθετα, εσφάγησαν εκατομμύρια (κυρίως οι έρμες οι «μάγισσες») στο όνομα – ή εξ ονόματος- του «διαβόλου»… (Όπως και για χάρη του Μινώταυρου!)

Αφου, λοιπον, ξεκαθαρίσαμε ότι ο Πάν ΔΕΝ είναι το αισχρο κατασκεύασμα «διάβολος» (πιστεύω να μην έχετε αμφιβολίες πλέον), και, μια που μιλήσαμε γι’ αρχαία Αίγυπτο, να πούμε και ποιος είναι ο πραγματικος «σατανας».

Αυτος δεν είναι άλλος, παρα ο αρχαίος αιγυπτιακος θεος Σέτ, ή Τυφών. (Αναφορα πρώτη, αναφορα δεύτερη – να δείτε και την αναπαράστασή του με κεφάλι μυρμηγκοφάγου.)

Τί Σέτ, τί «σατ-ανάς»! Το ίδιο είναι. Το ίδιο ακριβως.

«Αυτοι» (οι κορυφαίοι οξαποδω, δηλαδη – η μαύρη ηγεσία του πλανήτη μας) έχουν ως βάση αναφορας τους την αρχαία αιγυπτιακη θρησκεία.

Μην το ψάχνετε, μην το αμφισβητείτε! Είναι καρατσεκαρισμένο!

Τί νομίζετε, ο Μωϋσης δε μπορούσε να βρει την Παλαιστίνη επι σαράντα χρόνια; του χάλασε η πυξίδα;

Απλούστατα, οι κατάσκοποί του του έλεγαν πως δεν μπορει να ξαναμπει στην Αίγυπτο (την πραγματικη «γη της επαγγελίας»), να πάρει την εξουσία αυτος και οι οπαδοι του. Ούτε ο αιγυπτιακος στρατος άφηνε να γίνει εισβολη (είχε «σφραγίσει» τα σύνορα – σε αντίθεση με κάποιον βορειότερο σημερινο λαο…), ούτε συμπαθούντες τον Μωϋση «πεμπτοφαλαγγίτες» είχαν απομείνει μέσα στην Αίγυπτο, ούτε ο Ραμσης έλεγε να ψοφήσει…

Οπότε, είδε κι απόειδε, μια και δυο στην Παλαιστίνη – την οποία βρήκε ατείχιστη και τη ρήμαξε. (Τα υπόλοιπα, δηλαδη το ότι η Παλαιστίνη ήταν η «γη της επαγγελίας», είναι «θεόπνευστα» παραμυθάκια.)
Παράδειγμα της θρησκευτικης βάσης «αυτων»:

Πόσες …διαστημικες αποστολες άρχισαν ή κορυφώθηκαν ή τελείωσαν στις 20 Ιουλίου; (Ναι, τη συγκεκριμένη ημερομηνία στα χρόνια της αρχαίας Αιγύπτου ο Σείριος βρισκόταν σε ορισμένο «ιερο» σημείο του ουρανου.)

Και δεν είναι το μόνο! Πάμπολλα άλλα παραδείγματα μπορείτε να βρείτε στον ιστότοπο του Ρίτσαρντ Χόγκλαντ, απ’ όπου και το δικο μου το πόρισμα.

Δεν θα επεκταθούμε με άλλα παραδείγματα, αλλα θα χρησιμοποιήσουμε στο μέλλον το «αξίωμα» αυτο, όποτε το χρειαστούμε.

Λοιπον, ο Σέτ -κατα τον μύθο- σφετερίστηκε την εξουσία του αδελφου του Όσιρι, πάλαιψε μ’ αυτον, τον σκότωσε και έκοψε το πτώμα του σε κομμάτια, τα οποία διασκόρπισε. Αυτα τα περιμάζεψε η σύζυγος του Όσιρι, η Ίσις, η οποία επανένωσε το πτώμα, και «ανέστησε» τον Όσιρι, ως κυρίαρχο θεο του Κάτω Κόσμου πλέον.

Εκδίκηση για τον πατέρα του πήρε ο Ώρος, ο γυιος του Όσιρι, ο οποίος σκότωσε τον Σέτ κι έφερε ξανα την ειρήνη στον κόσμο – αλλα, επάνω στην πάλη, ο Σέτ πρόλαβε κι έβγαλε το ένα μάτι του ανηψιου του. Έκτοτε, ο Ώρος κοιτάζει τον κόσμο με το ένα μάτι, το περίφημο «μάτι του Θεου» (ή «παντεπόπτης οφθαλμος»), που έχει περάσει και στη χριστιανικη θρησκεία.

Ναι, απ’ «αυτους» το «μάτι του Θεου» έχει περάσει και στο δολλάριο… Αλλ’ αυτο είναι το άλλο μάτι …το βγαλμένο!

Η πλάκα είναι πως ο μύθος πέρασε σχεδον αυτούσιος και στην «παλαια διαθήκη», εκει που μιλάει για τα παιδια των «πρωτοπλάστων» … όπου ο Κάϊν σκοτώνει τον αδελφο του Άβελ, και μετα ο Αδάμ και η Εύα κάνουν κι άλλο παιδι, τον …Σέτ!

Ο Σέτ ουσιαστικα αντιπροσωπεύει κίνδυνο (για την Αίγυπτο) ερχόμενο απο τη Δύση, γι’ αυτο και ταυτίζεται με τον τυφώνα.

Ο δυτικος δυνατος άνεμος, ο περίφημος Σιμούν, δεν είναι παίξε-γέλασε. Σηκώνει την άμμο της Σαχάρας – κι αν παραταθει, μπορει να θάψει τους ανθρώπους ζωντανους. Στο μεταξυ βέβαια, παραλύει κάθε ζωη και κίνηση. Ποιος να βγει έξω απ’ το σπίτι του, ποιο ζώο να ξεμυτίσει!

Σίγουρα έχετε ακούσει πως ο Σιμούν λέγεται και Χαμσίν, έτσι; Ξέρετε γιατί; Πριν αρκετες δεκαετίες, νομίζω προπολεμικα, είχει σηκωθει Σιμούν για …πενήντα μέρες. Καταλαβαίνετε τί κακο προκάλεσε! Κι έτσι, χριστιανοι και μωαμεθανοι προσευχήθηκαν μαζι να πάψει το κακο… κι έπαψε… λίγο μετα το Πάσχα της χρονιας εκείνης. Οπότε, ο συγκεκριμένος άνεμος απέκτησε και το δεύτερο προσωνύμιό του, επειδη «χαμσίν» στα αραβικα είναι περίπου «ο πενηντάρης».

Καταλαβαίνετε τώρα, πιστεύω, γιατί ο κακος θεος Σέτ ταυτίζεται με τον καταστροφικο δυτικο άνεμο Σιμούν.

Ωστόσο, υπάρχει και μία άλλη ερμηνεία. Αρχαιότερη, βαθύτερη, ουσιαστικότερη: Το κακο, που αντιπροσωπεύει ο Σέτ, δεν είναι άλλο, παρα η πάλαι ποτέ -εκ Δυσμων- επιδρομη των Ατλάντων κατα της Αιγύπτου – αυτη ακριβως, που αντιμετώπισαν επιτυχως οι πανάρχαιοι Αθηναίοι.

…Πράγμα που μας οδηγει στο να καταλάβουμε ποιος είναι ο πραγματικος «σατανάς», που «εξέπεσεν» απο τον ουρανο.

Προς το παρον, θ’ αρκεστούμε στη διαπίστωση ότι «αυτοι» πήραν …το καζάνι και την …τρίαινα (Ποσειδων ίσον ο μέγιστος θεος των …Ατλάντων) και μαγείρεψαν κι ανακάτεψαν ένα σιχαμερο φαγητο… ένα σιχαμερο σύμβολο, φτύσιμο στο πρόσωπο του αγαθου Πανος.

Για σκεφθείτε: ταιριάζει η προστασία των δασων (της Αρκαδίας – και μη) με τις φωτιες (της Κόλασης – και μη) ;

Ήξεραν «αυτοι», είναι μανούλες στον συμβολισμο.


ΕργΔημΕργ