Κάθε φορά που υπάρχει φτώχεια σε μία χώρα πέφτει η παραμύθα μέχρι μία άλλη να φτάσει και αυτή στη φτώχεια......
και μετά και οι δύο μαζί μπεεεεεεεεεεεέ .......
λουφάζουμε και Δ.ΕΝ γκρινιάζουμε για τα κλεμμένα ......
για τα οποία και στις δύο χώρες φταίνε οι "άρχοντες"......
και μετά μπεεεεεεεεεεεεέ σφάζονται τα ζωωωωωωωωωωωωώα ......για να διατηρούν τις καρεκλίτσες τους οι "άρχοντες"
μπεεεεεεεεεεεεεεεεεέ στους μαλάκες που τρώνε το παραμυθάκι των πατριωτικών site που χτυσοπληρώνονται για να μην βλέπεται τη ληστεία των 233 δις της ΕΘΝΙΚΗΣ Οικονομίας αλλά να βλέπεται τον εθνικό εχθρό που σας υποδυκνύουν ......
μπεεεεεεεεεεεεεεεεεέ ζαααααααααααααααααααά που ΔΕΝ κοινοποιείτε τη διάλυση την προσχεδιασμένη διάλυση της ΕΘΝΙΚΗΣ Οικονομίας και κοινοποιείτε ότι σας δώσουν εντολή τα αφεντικά σας για ένα συσσίτιο..........
μπεεεεεεεεεεεεεεεεεεεέ και στους ΜΑΛΑΚΕΣ που παραμένουν ανυποψίαστοι εν έτει 2016
άντε τώρα να πάρετε το μεροκαματάκι ή το συσσίτιο που προσφέρει η φιλάνθρωπος "ΠΤΩΧΗ" εκκλησία και περιμένετε το μαγικό χέρι να σας λύσει τα προβλήματα αφού είστε τόσο ΜΑΛΑΚΕΣ που Δ.ΕΝ διαβάσατε το ΛΟΓΟ που......
Σημείον άλλον Δ.ΕΝ θα δοθεί.........
Μπεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεέ
άθεα ζωωωωωωωωωωωοελλλλλλμπεεεεεεεεεεέαριστοτελικόδουλάκια των δούλων.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΡΡΗΣ
Αν μέχρι χθες, παρά το μπαράζ δηλώσεων Ερντογάν για τη Συνθήκη της Λωζάννης αλλά και την έντονη κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας στο Αιγαίο σε επίπεδο παραβιάσεων, υπήρχαν κάποιοι που πίστευαν ότι ο Τούρκος πρόεδρος μιλάει για το εσωτερικό του ακροατήριο ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο πλην του ότι απλώς προαναγγέλλει σύγκρουση με την Ελλάδα, σήμερα, δεν πρέπει να υπάρχει πια κανείς που να διατηρεί ακόμη αμφιβολίες για το τι πρόκειται να γίνει: μετά και τις χθεσινές δηλώσεις Τσαβούσογλου σύμφωνα με τις οποίες τα Υμια είναι τουρκικό έδαφος, η Ελλάδα οφείλει να θεωρεί πλέον δεδομένο ότι οι Τούρκοι ετοιμάζονται να χτυπήσουν. Και, πιθανότατα, θα το κάνουν γρήγορα.
Οι διαρκείς προαναγγελίες που κλιμακώνονται σταθερά, έχουν ως στόχο να «μετρήσουν» δύο πράγματα: πρώτον, την αντίδραση των μεγάλων δυνάμεων. Τέτοια δεν υπήρξε μέχρι χθες. Και, δεύτερον, την αντίδραση της Ελλάδας: εκεί, δυστυχώς, η Τουρκία έχει, εμπειρικά τουλάχιστον, κάθε λόγο να νιώθει ότι αυτή δεν θα είναι επαρκής να την σταματήσει.
Ο χρόνος στον οποίο συμβαίνουν όλα αυτά, έχει πολύ μεγάλη σημασία: οι ΗΠΑ βρίσκονται (όπως και το 1974) σε στιγμή μετάβασης της εξουσίας, γεγονός που η Τουρκία το αντιλαμβάνεται, ίσως ορθά, ως «παράθυρο ευκαιρίας» για να προκαλέσει τετελεσμένα.
Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα είδος ημιδιάλυσης, έχει μπροστά της τον εφιάλτη της νέας αξιολόγησης και υφίσταται, σε αμυντικό επίπεδο, ήδη τις συνέπιες της μακράς περιόδου της κρίσης.
Από την άλλη πλευρά, η Ευρώπη είναι από αμήχανη έως αδιάφορη για το θέμα – και η Τουρκία το βλέπει αυτό καθαρά, ενώ φοβάται και την Αγκυρα ως προς το μεταναστευτικό.
Με άλλα λόγια, αν η Τουρκία αποφάσιζε να προχωρήσει σε στρατιωτικές ενέργειες αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας, θα το έκανε τώρα. Και, όπως όλα πλέον δείχνουν, είναι εξαιρετικά πιθανό να το κάνει.
Η Ελλάδα δεν διαθέτει πια την πολυτέλεια της αυταπάτης.
Δεν μπορεί, με όλα αυτά τα δεδομένα, να συνεχίσει να με την ψευδαίσθηση ότι είτε η Τουρκία θα ξεχάσει όλα αυτά που λέει, είτε ότι η Ευρώπη θα σπεύσει να τη σταματήσει.
Η Ελλάδα οφείλει να κινηθεί λαμβάνοντας πολύ σοβαρά υπόψη της της απειλές και, συνεπώς, να είναι, ανά πάσα στιγμή, έτοιμη για πόλεμο με ότι αυτό σημαίνει: ενωμένη, συνειδητοποιημένη, στρατιωτικά προετοιμασμένη, απόλυτα αποφασισμένη να χτυπήσει και αυτή.
Και μπορεί να το κάνει. Αν η χώρα είναι αποφασισμένη, μπορεί να υπερασπιστεί, παρά τις τεράστιες δυσκολίες, αποτελεσματικά τον εαυτό της.
Όπως πρέπει.
