ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΒΛΑΠΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ

Μιλούσαμε για την καρδιά, το πολυτιμότερο όργανο, την εστία της συνειδητότητας, τον παγκόσμιο σύνδεσμο, το άριστο μέσο σωτηρίας. Ειδικά τώρα, στην αρχόμενη Εποχή του Πυρός, το κέντρο αυτό αποκτά ύψιστη σημασία.

Για πολύ καιρό η Δύση αγνόησε το δυναμικό της καρδιάς και ακολούθησε τις δαιδαλώδεις ατραπούς του εγκεφάλου. Είναι πια η ώρα, και μάλιστα επείγουσα ανάγκη, να στραφούμε στον παραμελημένο θησαυρό μας, να τον γνωρίσουμε, να τον φροντίσουμε και να τον χρησιμοποιήσουμε για την ατομική και παγκόσμια σωτηρία.

Ο δρόμος της καρδιάς είναι άμεσος και ασφαλής. Όποιος ακολουθεί αυτό το δρόμο δεν θα παραπλανηθεί, δεν θα χαθεί, γιατί αυτός ο δρόμος οδηγεί στο Θεό, δηλαδή στο Καλό. Αλλά η καρδιά, εκτός από προσοχή και φροντίδα, χρειάζεται και εκπαίδευση. Η εκπαίδευση της καρδιάς είναι εφικτή, επειδή η καρδιά μπορεί να δεχτεί εντολές.

Είπαμε επίσης ότι, για να μπορέσει η καρδιά να μας οδηγήσει στη σφαίρα του Φωτός, πρέπει να είναι εκλεπτυσμένη και ευαίσθητη. Υπάρχουν πράγματα τα οποία ωφελούν και πράγματα τα οποία βλάπτουν την καρδιά. Μιλώντας για τα πράγματα που βλάπτουν την καρδιά, αναφερθήκαμε στον πιο ολέθριο παράγοντα, τη σκληρότητα, η οποία, όντας αντίθετη στη φύση της καρδιάς, οδηγεί στη νέκρωσή της. Όταν ένα ανθρώπινο ον φτάσει σε πλήρη νέκρωση της καρδιάς, τότε έχει χάσει πλέον το δικαίωμα να ανήκει στο ανθρώπινο είδος, έστω κι αν εξωτερικά διατηρεί τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά.

Κάτι άλλο που εμποδίζει την καλλιέργεια της καρδιάς είναι καθετί χονδροειδές και χυδαίο. Είτε αυτό είναι μουσική, είτε θέαμα, είτε λόγος, είτε πράξη, επιβαρύνει την καρδιά με βαρείς κραδασμούς. Επειδή ζούμε μέσα στον κόσμο, είναι βέβαια δύσκολο να αποφύγουμε αυτούς τους κραδασμούς που μας κυκλώνουν από παντού και που μας βομβαρδίζουν ανελέητα νύχτα και μέρα. Είναι πραγματικά απίστευτο το επίπεδο των εκπεμπόμενων ρύπων, όχι μόνο των φυσικών, που και αυτοί επιβαρύνουν την καρδιά, αλλά και εκείνων που παράγονται από τους ήχους, τις εικόνες, τις πράξεις. Κάθε εκλεπτυσμένος άνθρωπος υποφέρει από την άθλια μουσική και τη χαμέρπεια των τραγουδιών που κατακλύζουν τα αυτιά μας προκαλώντας αφόρητη ηχορύπανση. Ακόμη πιο τραγική είναι η κατάσταση που αφορά την εικόνα. Δεν είναι μόνο η ασχήμια των πόλεων και των ανθρώπινων συμπεριφορών, αλλά, πολύ περισσότερο, η απίστευτη χυδαιότητα των εικόνων που προβάλλονται στις οθόνες, τις μεγάλες και τις μικρές.

Μπορεί να υποθέσει κανείς ότι όλη αυτή η ασταμάτητη πλημμύρα ασχήμιας και αθλιότητας είναι δυνατόν να αφήσει αλώβητη την ανθρώπινη καρδιά, αλλά και την ίδια την καρδιά της Φύσης; Πώς μπορούμε να προστατευτούμε απ΄ αυτό το κακό;

Υπάρχει ένας τρόπος -εκτός, φυσικά, από το να αποφεύγουμε όσο μπορούμε τις πηγές της μόλυνσης. Ο τρόπος είναι το ισχυρό αντίδοτο: κυνηγάμε και τρεφόμαστε με ό,τι πιο όμορφο, πιο υψηλό, πιο υγιές. Δόξα τω Θεώ, υπάρχει πάρα πολλή ομορφιά και υψηλός κραδασμός διαθέσιμος για τον καθένα. Και καθένας μπορεί να βρει εκείνο το υλικό που ανταποκρίνεται στον κραδασμό, στον ψυχισμό και στις ανάγκες του. Μπορούμε να θωρακιστούμε με υπέροχα κείμενα, προσευχές, μουσικές, έργα ευγενικής τέχνης. Όχι μόνο να θωρακιστούμε αλλά και να τροφοδοτηθούμε. Οι υψηλοί, λεπτοί κραδασμοί θα αποβάλουν τα χονδροειδή μόρια από τον οργανισμό μας και θα προσελκύσουν λεπτοφυή αντίστοιχα. Υπάρχει το χειρότερο, αλλά υπάρχει και το καλύτερο -μπορούμε να διαλέξουμε!

Η Διδασκαλία μας ειδοποιεί επίσης για τη μεγάλη βλάβη που προκαλείται από την οργή, από τον ερεθισμό. Αυτό το συναίσθημα παράγει το καταστροφικό εκείνο δηλητήριο που αποκαλούμε «ολετήρα» (στο αγγλικό κείμενο «imperil»: έκθεση σε κίνδυνο), το οποίο αφήνει τα ιζήματά του στους νευρικούς αγωγούς, φράζοντας τη διέλευση της ανώτερης ψυχικής ενέργειας, με σοβαρά επακόλουθα για όλο τον οργανισμό αλλά και για την καρδιά: «Στην καρδιά δεν αρέσει η ρίζα αυτή...» αναφέρεται στη Διδασκαλία. Και, βέβαια, στις συνθήκες που ζούμε η υπερνίκηση του εκνευρισμού είναι ιδιαίτερα δύσκολη, όμως «αυτό το κτήνος πρέπει να εκδιωχτεί από το σπίτι».

Ίσως πολλοί λίγοι γνωρίζουν ότι η φιλαργυρία, η φιλοχρηματία, είναι αντίθετη στην υγεία της καρδιάς. Η Διδασκαλία επισημαίνει ότι πολλές περιπτώσεις καρδιακών παθήσεων έχουν τη ρίζα τους στην παραπάνω ιδιότητα. Φυσικά, ένας αναζητητής της πνευματικής Ατραπού δεν είναι δυνατόν να είναι φιλοχρήματος -είναι αδιανόητο!


«Όποιος ονειρεύεται να είναι καπιταλιστής δεν μπορεί ποτέ να πλησιάσει το Οχυρό του Φωτός». Φυσικά, αφού άλλωστε ο χρυσός -το αντίκρυσμα του χρήματος - είναι ο αντίποδας του Φωτός, όπως επισημαίνει η Διδασκαλία. Μπορούμε να θυμηθούμε έστω και έναν Εκπρόσωπο του Φωτός, ο οποίος είχε αποταμιεύσεις, αποθέματα χρυσού ή συσσωρεύσεις πλούτου; Ακόμη και η σκέψη είναι αστεία! Ο Εκπρόσωπος του Φωτός, βέβαια, μπορεί να έχει οτιδήποτε, αλλά δεν χρειάζεται τίποτε για τον προσωπικό εαυτό του...

Θα αναφερθούμε σε έναν ακόμη βλαπτικό παράγοντα για την καρδιά. Αν και τον αφήσαμε τελευταίο, δεν είναι καθόλου αμελητέος. Μιλάμε για την κρεοφαγία. Στη Διδασκαλία δηλώνεται ότι η ανάλωση κρέατος δεν επιτρέπει το άνοιγμα του κέντρου της καρδιάς. Αυτό είναι πολύ εύλογο, αφού η πράξη αυτή περιέχει και ασχήμια και βαρβαρότητα και σκληρότητα -και μόλυνση.

Η κρεοφαγία είναι απλώς καταβρόχθιση πτωμάτων αγρίως σφαγιασθέντων ζωντανών πλασμάτων, των οποίων τις σάρκες οι άνθρωποι αποκαλούν -δήθεν αθώα- «κρέας»! Αλλά, πέρα από την αγριότητα και τη φρίκη της σφαγής, το λεγόμενο κρέας είναι ένα προϊόν αποσύνθεσης, και κάθε αποσύνθεση έχει δηλητηριώδεις συνέπειες. Και τι είδους καρδιά μπορεί να αποδεχτεί το βασανισμό και τη θανάτωση αθώων πλασμάτων μόνο και μόνο για την ποταπή ικανοποίηση της γαστέρας του;

Επιπλέον, σκέφτεται κανείς από τους «μερακλήδες» του είδους, τι μόλυνση και αναταραχή παράγεται στο διάστημα εξαιτίας αυτής της φρικτής καθημερινής αιματοχυσίας; Και πόσο αυτή η πρακτική είναι υπαίτια για την πλανητική βία; Γιατί, πώς είναι δυνατόν να ευαγγελίζεται κανείς την ειρήνη όταν στην πράξη καλλιεργεί ένστικτα αγριότητας και θηριωδίας;

Η επιθετικότητα και η βία δεν πρόκειται να εκλείψουν όσο η βάναυση και σκληρή αφαίρεση ζωής υιοθετούνται ως πράξεις φυσικές και αναγκαίες, ενώ είναι σαφώς αφύσικες και άχρηστες. Την ειρήνη τη δικαιούνται μόνο όσοι αντιτίθενται έμπρακτα σε κάθε μορφής βία -«Μακάριοι οι ειρηνοποιοί ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην». Είναι όμως ειρηνοποιοί οι σφαγείς, είτε το πράττουν ιδιοχείρως είτε αναθέτουν την «ευγενή» πράξη σε άλλους;

Ευτυχώς, όλο και περισσότεροι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο υιοθετούν τον ειρηνικό αναίμακτο τρόπο διατροφής, επιφέροντας μεγάλο καλό στον εαυτό τους, εδώ και στο Επέκεινα, αλλά και στο περιβάλλον τους, στενότερο και ευρύτερο.

Ιδού μερικά αποσπάσματα από τη Διδασκαλία:

... Η δύναμη της καρδιάς νικά απολύτως το καθετί. Η καρδιά μπορεί να γνωρίζει τη σημασία μακρινών συμβάντων. Η καρδιά μπορεί να ανυψωθεί, ισχυροποιώντας τους αναγκαίους δεσμούς. Η καρδιά μπορεί να ενωθεί με τους μακρινούς κόσμους... Η Εποχή του Μαϊτρέγια είναι η Εποχή της Καρδιάς!...

[ΚΑΡΔΙΑ, 74]

Αγάπη, επίτευξη, μόχθος, δημιουργία -αυτές οι κορυφές της ανόδου συντηρούν τους αγώνες της έφεσης σε κάθε μετασχηματισμό. Τι πλούτο πρόσθετων εννοιών περικλείουν! Τι είναι η αγάπη χωρίς αυτοθυσία, ή η επίτευξη χωρίς γενναιότητα, ο μόχθος χωρίς υπομονή, και η δημιουργικότητα χωρίς αυτοτελειοποίηση! Και πάνω σε όλη αυτή τη λεγεώνα ευμενών αξιών κυβερνά η καρδιά.

[ΚΑΡΔΙΑ, 75]

Η εκλέπτυνση της καρδιάς προϋποθέτει την αποφυγή της κρεοφαγικής δίαιτας. Επιπλέον, μια κατανόηση του Λεπτοφυούς Κόσμου όχι μόνο δείχνει τη βλάβη από την αφομοίωση αποσυντιθέμενων προϊόντων αλλά αποκαλύπτει επίσης τι γείτονες προσελκύει η αποσύνθεση. Αληθινά, είναι δύσκολο να αποφανθείς πού έγκειται η μεγαλύτερη βλάβη -στην αφομοίωση κρέατος ή στην προσέλκυση από το κρέας ανεπιθύμητων επισκεπτών... Οι άνθρωποι χρειάζονται λίγα πράγματα -δυο φρούτα, μερικά δημητριακά, και γάλα. Έτσι, μπορεί κανείς όχι μόνο να καθαριστεί εσωτερικά αλλά και να απαλλαγεί από πολλούς γείτονες. Δεν είναι ανάγκη οι γιατροί που μελετούν τα μέσα καταπολέμησης του καρκίνου και των χολόλιθων να δώσουν προσοχή σ΄αυτή τη στοιχειώδη προφύλαξη;...

[ΚΑΡΔΙΑ, 331]

Το συναίσθημα θα υπερέχει πάντα της λογικής. Είναι ανάγκη να γίνει αυτό δεκτό ως αναμφισβήτητη αλήθεια. Επομένως, όταν μιλάμε για την καρδιά, επιβεβαιώνουμε το οχυρό του συναισθήματος. Αλλά πόσο διαφορετικό από τη φιληδονία είναι το συναίσθημα της καρδιάς! Η διδασκαλία για το δημιουργικό συναίσθημα είναι η κατανόηση της δημιουργικότητας της σκέψης... Η λογική δεν μπορεί να δημιουργήσει αν δεν εξασφαλιστεί ο σπόρος της καρδιάς...

[ΚΑΡΔΙΑ, 391]

... Μια ολόκληρη διδασκαλία περιέχεται ακριβώς στη φράση «έβαλε τη σκέψη πάνω στη καρδιά του.» Πουθενά η σκέψη δεν μπορεί να μεταλλαχθεί παρά μόνο πάνω στο βωμό της καρδιάς...

[ΚΑΡΔΙΑ, 394]

AGNI YOGA HELLAS, 8/3/2011.