ΕΝΑΣ ΦΤΑΝΕΙ

Ο ΓΚΡΕΜΙΣΤΗΣ

ΣΚΛΑΒΟΣ ΞΑΝΑΣΚΥΨΕ Ο ΡΩΜΙΟΣ

Ο ΔΩΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΓΥΦΤΟΥ – ΛΟΓΟΣ Η’ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΣ

Ο ΓΚΡΕΜΙΣΤΗΣ [ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ]

ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ

«Ἔξω ἀπὸ τοὺς δρόμους τῶν ἀστόχαστων,
λειτουργὸς καὶ ψάλτης ὀρφικός,  

ἕναν ὕμνο ξαναφέρνω  

μιᾶς λατρείας πανάρχαιας πρὸς τὸ φῶς.  

Ἔτρεξε ὡς τὰ τώρα ὁ λογισμός μου,  

καταχωνιασμένος ποταμὸς  

ξάφνισμα στὸ βούισμα τῶν ἀνθρώπων  

τῆς κιθάρας μου ὁ ρυθμός.  

Νύχτα ξεκινῶ, νύχτ᾿ ἀνεβαίνω  

τὴ δυσκολανέβατη κορφὴ  

θέλω μόνος, θέλω πρῶτος  

τ᾿ ἀπολλώνιο φῶς νὰ χαιρετίσω,  

ἐνῶ κάτου στοὺς ἀνθρώπους  

θὰ εἶν᾿ ἀκόμα ὁ ὕπνος καὶ τὸ σκότος».  

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ 

ΤΟ ΣΑΪΤΕΜΑ

«Καὶ χαμήλωσες, ὦ Φοῖβε, ἀπὸ τὰ ὕψη
τῶν Ὀλύμπων τῶν ἁγνῶν  

πρὸς τοῦ χαύνου τὴν πατρίδα,  

πρὸς τὴ χώρα τῶν ὀκνῶν.  

Κ᾿ ἔπαιξες τὴ λύρα, ἀνάβρυσμα  

παναρμονικῶν πηγῶν!  

Λόγια σ᾿ ἀπαντήσανε βαρήκοων  

καὶ περίγελα τυφλῶν.  

Τότε, σὰ νὰ γύρευες τὴν πλάση  

νὰ λυτρώσης ἀπὸ μόλυσμα,  

κι ἀπ᾿ τ᾿ ἀκάθαρτα ὅλα τὸν ἀέρα,  

ἔρριξες τὴ λύρα, κ᾿ ἔγινες  

σαϊτευτής, καὶ τὰ σαΐτεψες  

τῶν ἀνοήτων τὰ κοπάδια πέρα ὡς πέρα!» 

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ