Από πότε βρε ελεεινοί η πραγματική σωτηρία της χώρας μπορεί να διασφαλίζεται με δουλοπρεπή στάση απέναντι σε αδίστακτους εκβιαστές, και όχι με μια κοινωνία πραγματικά χειραφετημένη, και με μια κυβέρνηση που – αντί να πελαγοδρομεί σε αδιέξοδες προσπάθειες εξευμενισμού των εκβιαστών – θα βάλει πλώρη για ν ανακτήσει η χώρα...
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Τη βιομηχανία που της κατέστρεψαν, τη γεωργία και την κτηνοτροφία που της σμπαράλιασαν, το δικό της μοντέλο βιώσιμης ανασυγκρότησης, με ένα λαό που δε θα ταπεινώνεται διαρκώς, αλλά θα περάσει μια μικρή περίοδο ανταποδοτικής δυσκολίας, για να δει και πάλι την πατρίδα του να ανασταίνεται μέσα από τη στάχτη που την καταδίκασε πρωτίστως η ακατάσχετη ευρωλαγνεία???
Προκαλεί τουλάχιστον θυμηδία η αντίληψη που εκφράζεται από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που κατοικοεδρεύουν στην «αριστερή πλατφόρμα», σύμφωνα με την οποία μπορούν στην πράξη να ανατραπούν οι δυσμενείς συνέπειες μιας κατάφορα υποτελούς συμφωνίας.
Ο μήνας που πέρασε με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, και με το ρυθμό όσο και την ένταση που είχαν οι εξελίξεις που μεσολάβησαν, νομίζουμε ότι ήταν υπεραρκετός για να καταρριφθεί συνολικά το πιο επικίνδυνο παραμύθι πάνω στο οποίο εδράζεται δεκαετίες ολόκληρες η «ευρωπαϊκή πολιτική» της σοσιαλδημοκρατίας, και φυσικά του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ.
Το ότι υπάρχει μια κοινωνία, που ακόμη δεν τολμά να φανταστεί την επόμενη μέρα της, έξω από τα ασφυκτικά δεσμά της ευρωσυμμορίας… Το ότι αυτή η κοινωνία δεν τολμά να απομυθοποιήσει το παραμύθι που της σέρβιραν για...
τα «χρυσά» ευρωκουτάλια που θα της άλλαζε οριστικά τη ζωή… Το ότι παρά την επικίνδυνη τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα στις μέρες μας, οι κυρίαρχοι της πολιτικής και της ενημέρωσης, επιχειρούν με νύχια και με δόντια να χαλιναγωγήσουν τη σκέψη της μέσα σ ένα φυλακισμένο όνειρο που καταδικάστηκε οριστικά στο να μη δραπετεύσει από την ασφυκτική του φυλακή…
Είναι κάτι που δεν καθαγιάζει, ή αν θέλετε πιο σωστά δεν αποποινικοποιεί την ενσυνείδητη προσπάθεια των πρωταγωνιστών, να διατηρήσουν αλώβητο ένα καραμπινάτο παραμύθι.
Η εξουσία κύριοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και φυσικά στην Ευρωζώνη, δεν είναι πλέον πολιτική. Είναι μια μαφιόζικη εξουσία συμμοριών, τραπεζιτών και ισχυρών οικονομικών συμφερόντων, και τα πολιτικά ανδρείκελα που τη διαχειρίζονται, είναι απόλυτα υποταγμένα σ αυτά τα συμφέροντα, και έχουν συγκεκριμένες εντολές για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζονται τα εμφανιζόμενα ως πολιτικά, οικονομικά και θεσμικά εργαλεία αυτού του μηχανισμού.
Η ΣΥΡΙΖΑΙϊκη παραμύθα που καλλιεργεί την εντύπωση πως η μεταμόρφωση της Ευρώπης θα είναι αποτέλεσμα των εναλλαγών στην πολιτική εξουσία των επιμέρους κρατών - μελών, είναι επικίνδυνη και αποπροσανατολιστική.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αυτοεξευτελίζεται εμμένοντας σ αυτούς τους απατηλούς ισχυρισμούς, και να ένα παράδειγμα αυτής της αυτογελοιοποίησής του:
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – η πλασαριζόμενη ως «αριστερή» κυβέρνηση του τόπου, δε μπορεί να πάρει την αυτονόητη απόφαση να αποκαθηλώσει από το τιμόνι της Τράπεζας της Ελλάδας τον κ. Στουρνάρα, διότι το πραγματικό αφεντικό είναι ο Ντράγκι και οι αθέατοι που κρύβονται πίσω από αυτόν.
Η ίδια η χώρα, σήμερα ταπεινώνεται από τα πολιτικά όργανα της Ευρώπης, γιατί απλούστατα όλοι αυτοί εντέλλονται και λογοδοτούν, όχι σε δημοκρατικά θεσμοθετημένους κανόνες (αφού δε διστάζουν να παραβιάζουν απροκάλυπτα και όσους απέμειναν από δαύτους) αλλά στα μαφιόζικα συμφέροντα και επιδιώξεις των λόμπι τα οποία εκπροσωπούν, για να προσδώσουν σ αυτά πολιτικό κέλυφος.
Είναι εύκολο λοιπόν να χαλιναγωγείς την κοινωνική σκέψη δημοσκοπώντας αναφορικά με το αν η κοινωνία θέλει τη σύγκρουση άρα και την αποχώρηση από την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά για τόλμα να καταγράψεις τη «σοβαρότητα» των απαντήσεων όλων αυτών που εμφανίζονται ως θιασώτες της παραμονής.
- Ας μας πουν λοιπόν όλοι ετούτοι που ευαγγελίζονται την παραμονή, για ποιο λόγο τη θέλουν. Τι προσδοκούν???
- Τι πιστεύουν ότι προσδίδει στους ίδιους και στη χώρα η παραμονή μέσα σε μια «συμμαχία» εκβιαστών που το μοναδικό «δικαίωμα» λαών και κυβερνήσεων είναι η δουλοπρέπεια???
- Και εν τέλει ας μας πει επιτέλους καθαρά αυτή η «αριστερή» παρωδία που ακούει στο όνομα ΣΥΡΙΖΑ, τι πιστεύει ότι πρόκειται να κερδίσει η χώρα μας με την αέναη υποταγή και τη διαρκή δουλοπρέπεια στις απαιτήσεις της συμμορίας των εκβιαστών, και κυρίως ας μας πει…
Τι πιστεύει ότι θα χάσει η χώρα μας αν δρομολογήσει τώρα τη ρήξη…
Αν προχωρήσει τώρα σε μονομερείς ενέργειες πραγματικής εθνικής αξιοπρέπειας και περηφάνιας…
Αν στείλει τώρα στο διάβολο όλους αυτούς που επιδιώκουν να κρατήσουν τη χώρα σ ένα καθεστώς ομηρίας και διαρκούς εκβιασμού, όπου κάθε φορά που δε θα υποκύπτει στις απαιτήσεις της, θα την απειλούν με κατέβασμα του διακόπτη του αναπνευστήρα.
Είναι αυτό ευημερία??? Συνιστά όλο αυτό αξιοπρεπή στάση ζωής και περήφανη εθνικά διακυβέρνηση??? Διασφαλίζει αυτός ο ανατροφοδοτούμενος φαύλος κύκλος της δουλοπρέπειας «σωτηρία» της χώρας και βιώσιμη εθνική προοπτική???
Από πότε βρε ελεεινοί η πραγματική σωτηρία της χώρας μπορεί να διασφαλίζεται με δουλοπρεπή στάση απέναντι σε αδίστακτους εκβιαστές, και όχι με μια κοινωνία πραγματικά χειραφετημένη, και με μια κυβέρνηση που – αντί να πελαγοδρομεί σε αδιέξοδες προσπάθειες εξευμενισμού των εκβιαστών – θα βάλει πλώρη για ν ανακτήσει η χώρα τη βιομηχανία που της κατέστρεψαν, τη γεωργία και την κτηνοτροφία που της σμπαράλιασαν, το δικό της μοντέλο βιώσιμης ανασυγκρότησης, με ένα λαό που δε θα ταπεινώνεται διαρκώς, αλλά θα περάσει μια μικρή περίοδο ανταποδοτικής δυσκολίας, για να δει και πάλι την πατρίδα του να ανασταίνεται μέσα από τη στάχτη που την καταδίκασε πρωτίστως η ακατάσχετη ευρωλαγνεία???
