Η ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ COMISSION ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΒΛΕΠΕΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2025
MΕΧΡΙ ΤΟ 2025 ΤΑ ΚΡΑΤΗ-ΜΕΛΗ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΔΩΣΕΙ ΤΙΣ ΕΞΟΥΣΙΕΣ ΤΟΥΣ ΣΕ ΜΙΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Η ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΕΧΕΙ ΕΔΡΑ ΤΙΣ ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ ΚΑΙ Η ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΥΠΕΡ-ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΕΙ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΑΜΕΙΑ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΣΑ ΘΑ ΠΑΡΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΠΑΡΟΧΕΣ, ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ, ΜΙΣΘΟΥΣ κ.λ.π.
22-6-15
Για να μην υπάρξει νέα περίπτωση... Ελλάδας στις χώρες που χρησιμοποιούν το ευρώ, η ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ενωσης «ονειρεύεται» την εκχώρηση σημαντικών εξουσιών που αφορούν την εθνική κυριαρχία στις κεντρικές δομές της ΕΕ και της Ευρωζώνης, όπως αναφέρει σήμερα ο γερμανικός Τύπος.
Οι προτάσεις των Τουσκ, Γιούνκερ, Σούλτς, Ντάισελμπλουμ και Ντράγκι περιλαμβάνονται σε μακροσκελές κείμενο θέσεων που παρουσιάζεται στις Βρυξέλλες και έχει ως στόχο να περιγράψει τους τρόπους με τους οποίους θα θωρακιστεί η Ευρωζώνη από μελλοντικές κρίσης όπως αυτή στην Ελλάδα.
Το κείμενο, που αποτελείται από 27 σελίδες, ονομάζεται κατ΄ευφημισμό και προεδρικό γιατί έχει εκπονηθεί από πέντε προέδρους: τον προεδρεύοντα της ΕΕ Ντόναλντ Τουσκ, τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς και τους επικεφαλής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι καθώς και του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ.
Χρειαζόμαστε «ένα μεγάλο άλμα προς την ευρωπαϊκή ενοποίηση», δήλωσε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), Μάριο Ντράγκι, κατά τη δημοσιοποίηση της κοινής έκθεσης των πέντε ευρωπαϊκών θεσμών, με τίτλο: «Ολοκληρώνοντας την Οικονομική και Νομισματική Ένωση της Ευρώπης».
Το περιεχόμενο της έκθεσης
«Η έκθεση περιγράφει πώς μπορούμε να προχωρήσουμε από το σημερινό σύστημα συντονισμού με βάση κανόνες στην κοινή λήψη αποφάσεων εντός των κοινών θεσμών» δήλωσε ο Ντράγκι, προσθέτοντας: «Χρειαζόμαστε ένα μεγάλο άλμα προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις ευπάθειες των οικονομιών μας. Να διασφαλίσουμε ότι η απόκλιση θα γίνει και πάλι σύγκλιση και να διασφαλίσουμε το αμετάκλητο της Νομισματικής Ένωσης. Η έκθεσή μας παρέχει τον οδικό χάρτη γι' αυτό».
Η έκθεση περιγράφει τρόπους για την ενίσχυση των θεμελίων της ευρωζώνης σε δύο φάσεις. Στους ερχόμενους μήνες, προτείνει μια διαδικασία «ολοκλήρωσης με δράση», για να καταστούν πιο ανθεκτικές οι οικονομίες της ευρωζώνης και να ενισχυθεί η ευρωζώνη συνολικά, ιδιαίτερα με την ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης.
Οι πρόεδροι των θεσμών υποστηρίζουν μία γρήγορη συμφωνία για ένα κοινό, μόνιμο δίχτυ ασφαλείας του Ενιαίου Ταμείου Εξυγίανσης των τραπεζών (Single Resolution Fund). Ζητούν επίσης να γίνουν κατά προτεραιότητα βήματα στην κατεύθυνση της δημιουργίας ενός Ευρωπαϊκού Πλαισίου Ασφάλισης Καταθέσεων.
Η έκθεση καλεί επίσης για την έναρξη μίας νέας διαδικασίας σύγκλισης όλων των χωρών-μελών της ευρωζώνης, για να επιτευχθούν υψηλότερα επίπεδα αντοχής τους σε «σοκ». Οι πέντε πρόεδροι σημειώνουν ότι αυτή η διαδικασία σύγκλισης πρέπει να περιλαμβάνει περαιτέρω εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας σε βασικές πολιτικές. Αυτό θα σήμαινε τη μετακίνηση στην κοινή λήψη αποφάσεων στους τομείς αυτούς στο πλαίσιο των κοινών θεσμών.
Στο τέλος της διαδικασίας σύγκλισης, οι πρόεδροι προτείνουν να καθιερωθεί μία λειτουργία δημοσιονομικής σταθεροποίησης για την ευρωζώνη, ώστε να υπάρχει πιο αποτελεσματική αμοιβαία ασφάλιση έναντι των «σοκ», ενώ θα αποφεύγονται οι μόνιμες μεταβιβάσεις (πόρων) μεταξύ των χωρών-μελών.
Υποστηρίζουν επίσης τη δημιουργία ενός υπουργείου Οικονομικών της ευρωζώνης, προκειμένου να λαμβάνονται από κοινού αποφάσεις σχετικά με συγκεκριμένα στοιχεία των κρατικών προϋπολογισμών.
Την άνοιξη του 2017, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα κάνει συγκεκριμένες προτάσεις για το πώς θα γίνει μεγαλύτερη συγκέντρωση εθνικών αρμοδιοτήτων.
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις συστάσεις των πέντε συγγραφέων διακηρυγμένος στόχος είναι η μεγαλύτερη συγκέντρωση εξουσιών στις Βρυξέλλες ή η εμβάθυνση της ομοσπονδιοποίησης με στόχο τον καλύτερο συντονισμό της οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής στην ευρωζώνη σε έναν χρονικό ορίζοντα δεκαετίας, με άλλα λόγια να γίνει το 2025 η ευρωζώνη εστία σταθερότητας και ευμάρειας για τους πολίτες της.
Η υλοποίηση του στόχου προβλέπεται να γίνει σε τρεις φάσεις. Στην πρώτη περιλαμβάνεται η εμβάθυνση της τραπεζικής ένωσης παραδείγματος χάριν, με την εξασφάλιση των τραπεζικών καταθέσεων αποταμιευτών, την απαγόρευση μονομερούς υιοθέτησης συντελεστών ΦΠΑ, γιατί αυτό θα επιδρούσε και στην υπόλοιπη ευρωζώνη ή την εκπροσώπηση της ευρωζώνης στο ΔΝΤ με μία έδρα.
Στη δεύτερη φάση περιλαμβάνεται η πρόβλεψη ενός υπουργού Οικονομικών της ευρωζώνη, με ένα υπουργείο Οικονομικών με δικό του προϋπολογισμό, που να ζητά μεταρρυθμίσεις και να μπορεί να εξουδετερώνει «οικονομικά σοκ».
Όλα αυτά οδηγούν στην τελευταία φάση και στο κύριο ερώτημα, που το ίδιο το κείμενο αποφεύγει να θέσει ανοιχτά: εάν είναι απαραίτητη και η τροποποίηση των ευρωπαϊκών συνθηκών, έτσι ώστε από την νομισματική ένωση να προκύψει και μια πολιτική ένωση. Ο λόγος έχει να κάνει με τις διαφωνίες των πέντε συγγραφέων του.
Εκχώρηση εθνικών αρμοδιοτήτων;
«Κλειδί», όπως επισημαίνει η Deutsche Welle, είναι η πρόβλεψη ενός υπουργού Οικονομικών της ευρωζώνης, με ένα υπουργείο Οικονομικών με δικό του προϋπολογισμό, που να ζητά μεταρρυθμίσεις και να μπορεί να εξουδετερώνει «οικονομικά σοκ».
Όλα αυτά οδηγούν στην τελευταία φάση και στο κύριο ερώτημα, που το ίδιο το κείμενο αποφεύγει να θέσει ανοιχτά: εάν είναι απαραίτητη και η τροποποίηση των ευρωπαϊκών συνθηκών, έτσι ώστε από τη νομισματική ένωση να προκύψει και μια πολιτική ένωση. Ο λόγος έχει να κάνει με τις διαφωνίες των πέντε συγγραφέων του.
Ενώ οι Γιούνκερ, Σουλτς και Ντράγκι αντιμετωπίζουν θετικά ένα τέτοιο ενδεχόμενο, οι Τουσκ και Ντάισελμπλουμ στέκονται με σκεπτικισμό.
Ο Πολωνός Τουσκ φοβάται ότι με την ενίσχυση των κεντρομόλων διαδικασιών θα είχαν πολλές δυσκολίες χώρες που δεν είναι στο ευρώ να αποκτήσουν τις προϋποθέσεις για να μπουν. Από την άλλη πλευρά, ο Ντάισελμπλουμ προειδοποιεί για τους κινδύνους που επιφυλάσσουν τα δημοψηφίσματα, λόγω της μειωμένης εμπιστοσύνης των Ευρωπαίων πολιτών προς το ευρωπαϊκό οικοδόμημα... Και οι δύο γνωρίζουν ότι εκπροσωπούν τα περισσότερα κράτη – μέλη της ΕΕ συμπεριλαμβανομένης και τη Γερμανίας.
Πριν δύο χρόνια η Μέρκελ έπαιξε με την ιδέα της τροποποίησης των συνθηκών αλλά την εγκατέλειψε σεβόμενη τις ευαισθησίες του γάλλου προέδρου Ολάντ. Ωστόσο οι δύο συμφώνησαν πριν λίγο καιρό να ξεκινήσουν ένα σοβαρό διάλογο για την εμβάθυνση της ευρωζώνης μετά το 2017, μετά δηλαδή από τις επόμενες προεδρικές εκλογές στη Γαλλία, όπου η οποιαδήποτε νύξη περί εκχώρησης κρατικής κυριαρχίας στις Βρυξέλλες θα ήταν θεόσταλτο δώρο για τη Μαρίν λε Πεν.
