Γι' αυτόν τον λόγο ο νέος δεν δικαιούται τίποτε απολύτως.
Ακόμα κι αυτά τα οποία απολαμβάνεις, δεν τα απολαμβάνεις επειδή τα δικαιούσαι εσύ ο ίδιος.
Τα δικαιούνται ο πατέρας σου και τα διεκδικεί για σένα, επειδή σε αγαπάει.
Αυτός εργάστηκε και αυτός φορολογήθηκε, για να έχεις εσύ σχολείο ή γυμναστήριο ή παιδική χαρά.
Αυτός αγωνίστηκε και αυτός θυσιάστηκε, για να "δικαιούται" ο ίδιος να έχει το δικό του παιδί ίσες ευκαιρίες με τα παιδιά των υπολοίπων.
Το αν κατάφερε ή δεν κατάφερε να σου προσφέρει αυτά τα οποία εσύ σήμερα κρίνεις ικανοποιητικά ή όχι, είναι κάτι που αφορά τον ίδιο και όχι εσένα απευθείας.
Αν θεωρείς ότι ως παιδί δεν πήρες αρκετά, φρόντισε, όταν θα γίνεις γονέας, να προσφέρεις στα δικά σου παιδιά περισσότερα.
Αυτοί τόσα μπορούσαν και τόσα έδωσαν.
Σε έκαναν όμως άνθρωπο και άρα σου έδωσαν την υπόσταση να συνεχίσεις τον αγώνα των ανθρώπων.....
