Σάββατο 2 Ιουλίου 2016

ΣΙΩΠΗ, ΚΟΥΚΟΥΛΩΜΑ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΤΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ ΓΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ "ΑΓΙΑΣ" ΠΑΙΔΟΦΙΛΙΑΣ.




Καμία πρωτοφανής απόφαση! Όλες οι αποφάσεις οι οποίες  αφορούν δεσποτάδες και εκκλησιαστικά νομικά ή φυσικά πρόσωπα είναι "πληρωμένες" και στημένες!!!

Οι «γνωστοί - άγνωστοι» κ.κ. έντιμοι Δικαστές της αδιάφθορης κατά τα άλλα Ελληνικής Δικαιοσύνης, που υποκινείται όμως από Μασονικές Στοές και το διεφθαρμένο δεσποταριό της Κρατικής Εκκλησίας παίρνουν αποφάσεις εν μέσω νυκτός με μόνο σκοπό το κουκούλωμα σοβαρότατων υποθέσεων. Μία απ΄ αυτές, η υπόθεση της «αγίας» παιδοφιλίας Υπόθεση «αγίας» παιδοφιλίας: «Ο Γέροντας με φιλούσε στο στόμα και μου βαζε δάχτυλο!!! με πρωταγωνιστή αρχιμανδρίτη της Βορείου Ελλάδος ο οποίος θώπευε με αληθινή αγάπη και Χριστιανικά κίνητρα πεντάχρονο επισκέπτη Μοναστηριού. Στην υπόθεση φαίνεται πως έπαιξε καταλυτικό ρόλο η μητέρα του ανήλικου, που αρχικώς προσπάθησε να κουκουλώσει τα όσα συνέβησαν. Ο πατέρας όμως είχε άλλη άποψη…

Η υπόθεση αυτή στάλθηκε στο αρχείο με συνοπτικές διαδικασίες, όμως ο υποψιασμένος και ενήμερος πατέρας του ανηλίκου αιτήθηκε την επανεξέταση της και η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου έκανε δεκτό το αίτημα του. Ωστόσο, στο στόχαστρο των εμπλεκόμενων φαίνεται πως βρέθηκε η εφημερίδα «Φωνή της Ροδόπης» που έγραψε για το εν λόγω θέμα, και αυτό γιατί στο σχετικό ρεπορτάζ αναφέρεται πως ο ανώμαλος παιδόφιλος αρχιμανδρίτης διατηρεί στενότατες σχέσεις με ίδρυμα της Κομοτηνής, όπου φιλοξενούνται δεκάδες ανήλικα παιδιά. Το ίδρυμα όντας πολύ ευαίσθητο και εύθικτο, επιδεικνύοντας τρομερά αντανακλαστικά, στράφηκε άμεσα κατά της συγκεκριμένης εφημερίδας. Η τακτική βεβαίως που ακολουθήθηκε είναι γνώριμη, άμεσα εκτελέσιμη και κυρίως έχει πάντα σίγουρα αποτελέσματα.

Αίτηση προσωρινής διαταγής, Ασφαλιστικά Μέτρα και τέλος Αγωγές ( να βγει και κάνα εκατομμύριο ) είναι η γνωστή μέθοδος που ακολουθείται άρδην απ΄ όλα τα «αγαπητά εν Κυρίω» τέκνα της Κρατικοδίαιτης Εκκλησίας που αγαπούν όμως ιδιαίτερα και οι κ.κ. Δικαστές και Εισαγγελείς. Και αν κάποιος θεωρεί πως πίσω από τη συγκεκριμένη κίνηση του ιδρύματος δεν κρύβεται εκκλησιαστικός δάκτυλος πλανάται πλάνην οικτράν. Εξάλλου, όπως αναφέρεται και στο πρώτο ρεπορτάζ της εφημερίδας, διαπιστώθηκε παρέμβαση για να κλείσει η υπόθεση από πρώην Αρεοπαγίτη αλλά και δύο Μητροπολίτες της Κρατικής Εκκλησίας. Το δεσποταριό είναι μανούλα σε όλα αυτά και δουλεύει νυχθημερόν, χρησιμοποιώντας κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο προκειμένου να διασφαλίσει σιωπή και κουκούλωμα για τα πάντα. Εμείς τουλάχιστον, εδώ στην Ιερά Κατήχηση, το γνωρίζουμε καλύτερα απ΄ τον καθένα αυτό και από πρώτο χέρι! Τα δικαστικά πραξικοπήματα είναι η καθημερινότητά μας, και έχουμε πλέον συνηθίσει να ερχόμαστε αντιμέτωποι με τις γνωστές τακτικές δεσποτάδων, έντιμων και αδιάφθορων  Εισαγγελέων και Δικαστών.

Όλο το χρονικό εξέλιξης της υπόθεσης περιγράφεται παρακάτω, και μπορείτε συγχρόνως ανατρέχοντας σε παλαιότερες αναφορές και άρθρα να θυμηθείτε όλο το ιστορικό.



ΠΡΩΤΟΦΑΝΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΡΩΤΟΔΙΚΗ ΤΗΣ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ ΠΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΣΕ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΕΙ.

Ο Πρωτοδίκης Ροδόπης κ. Χρήστος Θεοδωρίδης αποφάσισε τη φίμωση της ΦΩΝΗΣ – Δικαστικό «πραξικόπημα» η εκδίκαση και το αποτέλεσμα της δίκης – Κατατίθεται αναφορά και αγωγή για κακοδικία εναντίον του Πρωτοδίκη Ροδόπης.

Με μια πρωτοφανή απόφαση, η οποία δεν στηρίχτηκε πουθενά καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας παρά μόνο σε αβάσιμους ισχυρισμούς και αυθαίρετα συμπεράσματα τα οποία δεν αποδείχτηκαν επ’ ουδενί, ο Πρωτοδίκης Ροδόπης κ. Χρήστος Θεοδωρίδης εξέδωσε προσωρινή διαταγή σύμφωνα με την οποία η εφημερίδα μας ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ (!!!) να δημοσιεύει οτιδήποτε έχει σχέση με την «Κιβωτό της Δόμνας Βιζβίζη» μέχρι και την ημερομηνία εκδίκασης των ασφαλιστικών μέτρων.

Ο κ. Θεοδωρίδης με την απόφαση του αυτή, ουσιαστικά ανοίγει τον «ασκό του Αιόλου» δημιουργώντας ένα δεδικασμένο με το οποίο ουσιαστικά καταργείται η συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία του Τύπου, καθώς από σήμερα και ανά πάσα στιγμή οποιοσδήποτε θα μπορεί με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων να «φιμώνει» και να λογοκρίνει οποιοδήποτε ΜΜΕ με προσωρινές διαταγές.

Η αντίδικη πλευρά της κ. Χαράς Νικοπούλου και του συζύγου της κ. Ιωάννη Φριτζαλά θεωρώντας ότι θίχτηκαν από τα δημοσιεύματα της ΦΩΝΗΣ, αντί να ζητήσουν την αποκατάσταση τους κατ’ αρχήν μέσω εξωδίκου όπως προβλέπουν και οι διαδικασίες που ορίζονται σαφώς από τον νόμο 4356/2015, προχώρησαν στην κατάθεση ασφαλιστικών μέτρων.

Η εκδίκαση της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων που κατατέθηκε είναι το επιστέγασμα των προσπαθειών που γίνονται εδώ και αρκετό καιρό για την «τιμωρία» μας γιατί είμαστε η μοναδική εφημερίδα της περιοχής που τόλμησε να σταθεί όρθια απέναντι στα παραδικαστικά, παρεκκλησιαστικά, παρακρατικά και οικονομικά συμφέροντα.

Οι αναφορές μας σε εγκλήματα κατά της κοινωνίας και της διαφάνειας στη δημόσια ζωή ασφαλώς και ενόχλησαν το «σάπιο» πολιτικό και οικονομικό σύστημα. Η ύπαρξη του παραδικαστικού κυκλώματος στην Κομοτηνή για το οποίο αναφερθήκαμε πολλές φορές κατά το παρελθόν δυστυχώς δημιουργεί αρνητικές καταστάσεις στο θεσμό της Δικαιοσύνης.

Η εδώ και αρκετό καιρό αναφορά μερικών συμπολιτών μας ότι έρχεται το τέλος ενός ΜΜΕ που «ενοχλεί το σύστημα» αποδείχθηκε αληθινή. Το μόνο που χρειάζονταν για την επίθεση του κυκλώματος ήταν ένα δυνατό σοκ που θα προέρχονταν από ένα συνταρακτικό γεγονός οπότε με την αναφορά σε ένα σκάνδαλο στο οποίο εμπλέκεται ένας Αρχιμανδρίτης, που κατηγορείται για παιδοφιλία, κινητοποιήθηκαν όλοι οι ανησυχούντες.

Οι συστατικές επιστολές πρώην δικαστικών λειτουργών έπαιξαν το ρόλο τους αφού σε κάποια στάδια της προκαταρκτικής εξέτασης έπεσε «μαύρο» σκοτάδι με τις αναφορές στο θέμα, ακόμη και επιστημόνων, να τίθενται στο αρχείο.

Όμως εδώ στην Κομοτηνή η ΦΩΝΗ που με τα δημοσιεύματα της δημιούργησε ένα θέμα που συντάραξε την ελληνική κοινή γνώμη έπρεπε να φιμωθεί και να κλείσουν οι δίαυλοι ενημέρωσης από υπηρεσίες και δικαστικούς λειτουργούς.

Όλοι «ταμπουρώθηκαν» πίσω από το νόμο για τα προσωπικά δεδομένα για να υψώσουν το τείχος της αδιαφάνειας. Αυτά τα στηλιτεύσαμε στο προηγούμενο χρονικό διάστημα επειδή καταλάβαμε ότι το σύστημα θα άρχιζε την επίθεση που δεν άργησε να φανεί πρώτα στις δικαστικές αίθουσες και στη συνέχεια στον Τύπο της Κομοτηνής.

Η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων για την έκδοση προσωρινής διαταγής φίμωσης της εφημερίδας  συζητήθηκε τη Δευτέρα 13/6 στο Μονομελές Πρωτοδικείο Ροδόπης με δικαστή τον κ. Χρήστο Θεοδωρίδη που πήρε στα χέρια του ένα κείμενο 112 σελίδων με δεκάδες ανακρίβειες και άσχετες αναφορές που πολλές εξ αυτών δεν είχαν καμία σχέση με τις δραστηριότητες της κ. Νικοπούλου ενώ και όσες είχαν δεν αποδείχτηκαν και δεν τεκμηριώθηκαν ουδέποτε καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας.

Τώρα πως ήταν δυνατόν ένας δικαστής να είναι ενημερωμένος για το περιεχόμενο του κειμένου των 112 σελίδων που στις μισές και πλέον σελίδες του αναφέρονταν σε θέματα που σε καμία περίπτωση δεν αφορούσαν την κ. Νικοπούλου και πως είναι δυνατόν να υπάρξει μια αξιόλογη προσπάθεια από μέρους της ΦΩΝΗΣ να τεκμηριώσει τις απόψεις της για τα όσα αναφέρονται μέσα στις 112 σελίδες στο σφιχτό χρονικό περιθώριο των 30 (!!!) λεπτών είναι ένα ζήτημα που μόνο η επιστημονική έρευνα μπορεί να το αξιολογήσει.

Σε καμία φάση της ακροαματικής διαδικασίας δεν ασχολήθηκαν τόσο ο δικαστής όσο και ο δικηγόρος με τα όσα δημοσιεύσαμε κατά καιρούς γιατί γνώριζαν ότι υπήρχαν ατράνταχτα στοιχεία ενώ έδωσε το δικαίωμα στον δικηγόρο της κ. Νικοπούλου να αναφέρεται στην υπόθεση του Αρχιμανδρίτη που κατηγορείται για παιδοφιλία, το όνομα του οποίου εμείς ουδέποτε και σε κανένα δημοσίευμα μας δεν σημειώσαμε.

Η κ. Νικοπούλου όμως παραβιάζοντας το νόμο για τα προσωπικά δεδομένα αποκάλυψε την ταυτότητα του Αρχιμανδρίτη και φυσικά ο δικαστής δεν αναρωτήθηκε αν υπάρχει σχετική δήλωση που να επιτρέπει την εκπροσώπηση του στο δικαστήριο όπως δεν αναρωτήθηκε αν η αναφορά της σε άσχετα θέματα έπρεπε να αναφερθούν στη διαδικασία αυτή.

Υπήρξε άραγε παρέμβαση με τη μέθοδο της αποστολής  συστατικών επιστολών που μοιράζει όταν πρέπει συγγενικό πρόσωπο της κ. Νικοπούλου; Η όλη διαδικασία κράτησε μόλις 35 λεπτά, δηλαδή χρόνος αρκετός για να διαμορφώσει ο δικαστής γνώμη για το περιεχόμενο του εγγράφου των 112 σελίδων και φυσικά ήταν αρκετός για τον δικαστή ο χρόνος των 10 λεπτών που δόθηκε στα τρία στελέχη της ΦΩΝΗΣ για να απαντήσουν στα όσα αναφέρονται στις 112 σελίδες του.

Ακούστηκαν βέβαια και παράξενες δικαιολογίες από την κ. Νικοπούλου που χαρακτήρισε «προσβλητικό» και «συκοφαντικό» τον χαρακτηρισμό «ΜΚΟ», δηλαδή Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση, για την «Κιβωτό της Δόμνας Βιζβίζη» αντί του αληθινού ΑΜΚΕ που είναι Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία οπότε και ο δικαστής θεώρησε ότι αυτή η αναφορά είναι προσβλητική καταθέτοντας μάλιστα και σχετικό ερώτημα προς εμάς!!!

Αλήθεια, από πότε άραγε ο χαρακτηρισμός ενός οργανισμού ως «ΜΚΟ» θεωρείται προσβλητικός ή υβριστικός ειδικά αν αναλογιστούμε ότι εκατοντάδες ΜΚΟ δραστηριοποιούνται ανά την Ελλάδα και προσφέρουν τεράστιο κοινωνικό έργο; Ενδεικτικά αναφέρουμε την ΜΚΟ της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών «Αποστολή», το «Χαμόγελο του Παιδιού», τους «Εθελοντές Αιμοδότες», Φιλοζωικές Οργανώσεις αλλά και τη «Φιλόπτωχο Αδελφότης Δεσποινίδων και Κυρίων» εδώ στην Κομοτηνή. Και όμως η παράλογη αυτή αναφορά της κ. Νικοπούλου έγινε αποδεκτή από τον κ. Πρωτοδίκη!

Δικαστικό «πραξικόπημα»

Εντύπωση προκάλεσε η σιγουριά που είχαν πριν από τη δίκη η κ. Νικοπούλου και ο δικηγόρος – αδελφός της για το αποτέλεσμα της ενώ ένιωθαν πολύ φιλικοί και άνετοι παρουσία του Πρωτοδίκη ο οποίος έδειξε μια χαρακτηριστική εύνοια σε όσα κατέθεταν.

Δεν ρώτησε σε ποιο σημείο ήταν συκοφαντικά και επιλήψιμα τα δημοσιεύματα μας αλλά φάνηκε ότι ταυτίζεται με την υπόθεση του Αρχιμανδρίτη που κατηγορείται για παιδοφιλία τον οποίον ποτέ δεν κατονομάσαμε και ούτε συνδέσαμε με την κ. Νικοπούλου.

Ο Πρωτοδίκης δεν υπολόγισε καν την αίτηση μας να μην δοθεί προσωρινή διαταγή αλλά η υπόθεση να εκδικαστεί σε άλλη σύντομη δικάσιμη ημέρα ώστε να  υπάρξει χρόνος για την ενημέρωση των δικηγόρων μας για τα όσα αναφέρονται σε ένα κείμενο 112 σελίδων και για να διαμορφώσουμε την υπερασπιστική μας  τακτική ενώ δηλώσαμε, και σε ένδειξη καλής θέλησης, ότι στο διάστημα που θα μεσολαβήσει μέχρι την οριστική εκδίκαση της υπόθεσης δεν θα υπήρχε καμία αναφορά στο όνομα της κ. Νικοπούλου.

Μετά την άρνηση του δικαστή να ικανοποιήσει το δίκαιο αίτημα μας οι αντίδικοι μας αποχώρησαν  γεμάτοι ευτυχία και αμέσως μετά προσέφυγαν σε φιλικό για αυτούς ΜΜΕ που προπαγανδίζει συνεχώς τις διάφορες πρωτοβουλίες τους και δημοσίευσαν επιστολή μέσω της οποίας ενημέρωναν τη κοινή γνώμη ότι«Δικαιώθηκαν» (!!!) ακόμη μια φορά.

Το εύλογο ερώτημα είναι πως γνώριζαν την απόφαση της δίκης αμέσως μετά το πέρας της διαδικασίας πριν ακόμη αυτή εκδοθεί από τον δικαστή;

Πράξη που σημαίνει ότι ήδη ήταν γνωστό το αποτέλεσμα της δίκης αλλά με την αλαζονική  νοοτροπία που έχουν απαξίωσαν τον ίδιο τον δικαστή και στο πρόσωπο του την ίδια τη Δικαιοσύνη. Άραγε η απόφαση προκατασκευάστηκε και απλά διεξήχθη μια δίκη με το αποτέλεσμα της να είναι γνωστό πριν ακόμη αρχίσει αυτή αλλά δυστυχώς για τους πρωταγωνιστές δημοσίευσαν την επιστολή δείχνοντας η κ. Νικοπούλου και ο σύζυγος της ότι γνώριζαν τις παρεμβάσεις που ασκήθηκαν από αυτούς που μοιράζουν τις συστατικές επιστολές;

Πως αξιολογείται άραγε η δήλωση τους ότι κέρδισαν την πρώτη δίκη εναντίον μας και ότι έπεται και συνέχεια και άλλη θετική εξέλιξη αφού όπως ισχυρίζονται δεν έχασαν ποτέ δίκη με όποιο ΜΜΕ ήρθαν αντιμέτωποι;

Το λόγο για την εξέλιξη αυτή έχει πλέον η ηγεσία της Δικαιοσύνης στην Αθήνα και στη Ροδόπη η οποία πρέπει να διερευνήσει κατά πόσο υπάρχει αμερόληπτη Δικαιοσύνη στην υπηρεσία του λαού και του κράτους.

Ένα είναι σίγουρο σε ότι αφορά τη δική μας στάση. Ότι δεν πρόκειται να υποστείλουμε ποτέ τη σημαία της διαφάνειας και της κάθαρσης από τα «τρωκτικά» του δημοσίου χρήματος και ούτε θα υποχωρήσουμε από τις Αρχές μας για ισονομία και ισοπολιτεία, πιστοί υπηρέτες του ελληνικού κράτους.

Οι ψευδεπίγραφοι τίτλοι που κάποιοι φροντίζουν να βάζουν ως «πινακίδες» προκειμένου να περάσουν τα προσωπικά τους συμφέροντα δεν είναι δυνατόν να μην ενδιαφέρουν τους πολίτες και σε αυτή την περίπτωση  εμείς θα ασκήσουμε το έννομο συμφέρον μας.

Απειλή για τη Δικαιοσύνη ο ρόλος του Τύπου, σύμφωνα με τον Πρωτοδίκη!!!

Τέλος, δεν θα μπορούσε να μείνει ασχολίαστη η άποψη που έχει ο Πρωτοδίκης Ροδόπης κ. Χρήστος Θεοδωρίδης για το ρόλο του Τύπου. Ο ρόλος του Τύπου είναι συνταγματικά κατοχυρωμένος και ένας εξ αυτών είναι να ασκεί δημόσιο έλεγχο και να παρακολουθεί την άσκηση και της δικαστικής εξουσίας. Στη διατύπωση μας ότι την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων εμείς την εκλαμβάνουμε ως μια προσπάθεια «φίμωσης του Τύπου» και ότι για τη διαδικασία αυτή είναι ήδη ενήμερες οι δημοσιογραφικές ενώσεις ο Πρωτοδίκης Ροδόπης κ. Θεοδωρίδης υψώνοντας τον τόνο της φωνής του απάντησε πως «απειλές δεν δέχομαι»!!

Αλήθεια, για ποια «απειλή» μιλούσε ο κ. Θεοδωρίδης; Θεωρεί το συνταγματικά κατοχυρωμένο αυτό δικαίωμα ως «απειλή» ή μήπως θεωρεί ότι η Δικαιοσύνη χειραγωγείται και εμείς έχουμε την εξουσία ή τη δύναμη να παρεμβαίνουμε σε αυτήν;

Οι παράλογες απαιτήσεις της κ. Νικοπούλου και του συζύγου της:

1. Να υποχρεωθεί η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΡΟΔΟΠΗΣ να παύσει να προσβάλει τη προσωπικότητα της!!!

2. Να αφαιρεθούν από το fonirodopis.gr δεκατρία (13) συνολικά άρθρα.

3. Να διαταχθεί κάθε αναφορά στο μέλλον που θα προσβάλλει τους αιτούντες.

4. Να διαταχθεί η αποκατάσταση της φήμης τους με παράλληλη δημοσίευση που θα ανακαλεί τα προηγούμενα δημοσιεύματα.

5. Να απειληθεί κατά των συντακτών της ΦΩΝΗΣ ποινή φυλάκισης 12 μηνών έκαστος με πρόστιμο 3.000 ευρώ για κάθε μέρα μη δημοσίευσης άρθρου που θα αποκαθιστά την τιμή και την υπόληψη των αιτούντων!