Γι’ αυτούς που θα βαφτιστούν, μιλάω.
Η συγκεκριμένη προφητεία του Πατροκοσμά, όπως καταλαβαίνετε, ξαναβρίσκεται στην επικαιρότητα λόγω των αναμενομένων γεγονότων στην περιοχή μας.
Το θέμα, όμως, είναι, τί θα γίνει αφού βαφτιστεί όλος αυτός ο λαός των 20-25 εκατομμυρίων. Αλλά, ας το πάρουμε απ’ την αρχή:
Ποιοί Τούρκοι θα βαφτιστούν;
Εκτός από μερικές περιπτώσεις στατιστικής τυχαιότητας, ή πονηρούς δι’ ίδιον όφελος, ή άτομα που ενδεχομένως ακολουθούν το ρεύμα της εποχής, είναι φανερό πως μιλάμε γιά τρία κύρια «πακέτα»:
- Πρώτον, τους κρυπτοχριστιανούς (Πόντος, Καππαδοκία, καί αλλού).
- Δεύτερον, τους ιδιόρρυθμους «μωαμεθανούς» Αλεβήδες.
- Καί τρίτον, όσους έχουν προγόνους στο πάλαι ποτέ Βυζάντιο, οι οποίοι το 1453 καί μετά εξισλαμίστηκαν βιαίως.
Καί κάπου εδώ αρχίζουν τα προβλήματα… Βλέπετε, γιά παράδειγμα, πως Ορθόδοξοι είναι καί οι Βούλγαροι. Αλλά πόσες καί πόσες φορές δεν αρπαχτήκαμε σαν τα παλιόσκυλα; Επομένως, η ίδια θρησκεία, ακόμη καί το ίδιο δόγμα, δεν λύνουν τις διαφορές μεταξύ δύο λαών.
(Μην πάτε να με διορθώσετε εδώ, το ξέρω καλά πως οι Κομιτατζήδες Τζότζεφ, Γιάγκωφ, καί λοιποί ήταν ιουδαίοι. Όπως κι ο Μπεναρόγια. Όπως κι αυτοί, που ανατίναξαν το «Γκουανταλκιβίρ». Όπως καί τα μέλη της «Μαύρης Χειρός» Πρίντζιπ, Τσιγκάνοβιτς, καί λοιποί. Όπως καί κάθε ταραξίας, που ονειρευόταν αλλαγή συνόρων στα Βαλκάνια των αρχών του 20ου αιώνα. Όπως κομιτατζού ιουδαία είναι κι η μάνα του ΓΑΠ.)
Άσε καί μεταξύ μας! Ο Έλληνας Ορθόδοξος πχ έμπορος θα κοιτάξει να κλέψει τον Έλληνα Ορθόδοξο πελάτη, κι αυτός τον Έλληνα Ορθόδοξο εφοριακό. Τηλεγραφικώς πως, η αποδοχή ενός θρησκευτικού δόγματος διόλου δεν κάνει τον άνθρωπο καλύτερο …αυτομάτως.
Πάμε, όμως, να δούμε τί κρύβεται στις τρείς κατηγορίες υποψηφίων Ορθοδόξων.
Σ’ όλη την περιοχή της Μ. Ασίας, κατά τη διάρκεια της ανιχνεύσιμης (δηλ. με πηγές) Ιστορίας, έχουμε τις εξής πληθυσμιακές ομάδες:
Πρώτα-πρώτα τους Πελασγούς, οι οποίοι έφτασαν μέχρι μέσα, στα σημερινά εδάφη των Κούρδων. Αυτοί εξεδιώχθησαν από την κυρίως Ελλάδα κάπου το 3,500 πΧ (συμβατική χρονολόγηση), διότι ακολούθησαν τον Κρόνο. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως οι ιερείς τους έκαναν ανθρωποθυσίες, κι εννοείται βέβαια πως ο κάθε Πελασγός καθημερινός ανθρωπάκος δεν ήταν εξ ορισμού ανθρωποφάγος. Αλλά η απέχθεια των υπολοίπων Ελλήνων γιά τα Κρόνια κωλοέθιμά τους δεν τους άφησε να ζουν μαζί. (Εξαίρεση που θυμάμαι πρόχειρα, οι Πελασγοί της Αρκαδίας, οι οποίοι ξαναδέχτηκαν πίσω τη διωγμένη Πελασγική «φυλή Βενιαμίν» – εξ ού καί οι καταγεγραμμένες ανθρωποθυσίες στο Λύκαιον όρος μέχρι τον 3ο αιώνα πΧ.)
Στα πιό κοντινά σ’ εμάς χρόνια του Τρωϊκού Πολέμου, οι Χετταίοι ήσαν καθαροί Πελασγοί. (Η γλώσσα τους έγινε τελικά κατανοητή, επειδή έμοιαζε πολύ με τα -Πελασγικής προελεύσεως- Λατινικά. Απ’ αυτούς επιβεβαιώνεται ο Όμηρος, διότι μιλάνε γιά τους «Αχιγιάβα». Τους Αχαιούς!) Οι δε κάτοικοι των παραλίων, από τον Ελλήσποντο μέχρι κάτω, την Αττάλεια, όλοι ανεξαιρέτως Πελασγοί καί σύμμαχοι των Τρώων. Παίονες (εδώ μιλάει κυρίως γιά την ομώνυμη φυλή της Μακεδονίας, αλλά ρίξτε μιά ματιά), Κάρες, Λέλεγες, καί δε συμμαζεύεται.
Το ίδιο καί οι (λιγάκι πιό μέσα στην ενδοχώρα) Λυδοί καί οι Φρύγες. Οι πρώτοι, μάλιστα, εξακριβωμένα τηρούσαν το ανθρωποθυσιαστικό έθιμο της βασιλοκτονίας μέχρι καί κάπου τον 6ο αιώνα πΧ – κι ίσως κι αργότερα. Αλλά, παρ’ όλ’ αυτά, πήγαιναν (ως Έλληνες) να πάρουν μαντείες στο μαντείο των Δελφών. (Στο οποίο άφησαν κι αρκετά αφιερώματα.)
Συμπερασματικώς, βλέπουμε ότι υπάρχει ένα μεγάλο Πελασγικό πληθυσμιακό υπόστρωμα σ’ όλη τη χερσόνησο, στο οποίο αργότερα (μετά το 1000 πΧ) «επικάθησαν» οι πρώτος καί δεύτερος Ελληνικός εποικισμός (πόλεις όπως η Μίλητος, κτλ), ιδίως στα δυτικά παράλια καί στον Πόντο. Έλληνες κι οι Πελασγοί, Έλληνες κι οι …Έλληνες, αλλά η κυριαρχία, κυριαρχία!
Ακόμη αργότερα, στους χριστιανικούς αιώνες, το λεγόμενο Βυζάντιο βασίζεται επάνω σ’ όλους αυτούς τους -εκχριστιανισμένους πλέον- πληθυσμούς. Αλλά, ως έργο καί Κρονίων Πελασγών της Ρώμης, γράφει την κυρίως Ελλάδα εκεί που δεν πιάνει το μελάνι. Όχι μόνον έκανε βίαιες μετατοπίσεις πληθυσμών, όχι μόνον κατέβασε στρατό γιά να κάνει τους Μανιάτες με το ζόρι χριστιανούς, αλλά από το «Ελλαδικόν θέμα» δεν έπαιρνε ούτε κάν στρατιώτες! (Σωστό αυτό, θα έλεγα, διότι άμα φοβάσαι, παίρνεις τα μέτρα σου.) Χώρια τ’ άλλα τα καμώματά του, που άφηνε ολόκληρες επαρχίες (πχ Συρία) να του φύγουν, κι έχανε τόσο τη φορολογία, όσο καί τη στρατολόγηση ικανών φαντάρων, επειδή δεν ήταν καθαροί Ορθόδοξοι.
«Μονοφυσίτες!», σου λέει, άρα πάρτε δρόμο. Πού η μεγαλοφυΐα του Μ. Αλεξάνδρου, ο οποίος άφηνε τον καθένα να πιστεύει ό,τι γούσταρε, αρκεί να πλήρωνε τους φόρους του καί να μην εξεγειρόταν!
Εν πάσει περιπτώσει, Άραβες πρώτα κι Οθωμανοί αργότερα φρόντισαν να εξισλαμιστεί μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Έ, λοιπόν, πιστεύω ακράδαντα πως αυτοί, που πρώτοι παράτησαν την Ορθοδοξία (διότι αναγνώριζαν ενδομύχως ότι είναι θρησκεία του Διός) καί πήγαν στο Ισλάμ (διότι πάλι αναγνώριζαν ενδομύχως ότι πρόκειται γιά Κρόνια θρησκεία), ήταν οι πληθυσμοί των Κρονίων Πελασγών. Βλέπετε, οι Άτλαντες προ τεσσάρων ή πέντε χιλιάδων ετών, με τις επιδρομές τους στον Ελληνικό χώρο, είχαν κάνει καλή προεργασία «εκκρονισμού»… (Κατά το: «εξισλαμισμού».)
Αλλά, ακόμη καί μέσα στην Ορθοδοξία… Η Εικονομαχία, γιά παράδειγμα, δεν ήταν μιά διαμάχη γι’ ασήμαντα ζητήματα, αλλά (αιματηρή) έκφραση της προαιώνιας κόντρας Κρονίου καί Διΐου πνεύματος. Άσε καί το όρος Λάτρος, το «Άγιο Όρος της Ιωνίας»: το γνωστό σημερινό Άγιο όρος στον Άθω ξεκίνησε, όταν τέλειωσε το Λάτρος. Πιστεύω ότι μπορείτε να διακρίνετε σαφώς τη διαμάχη της Πελασγικής (Κρόνιας) με την Ελληνική (Δΐια) Ορθοδοξία… που θεωρητικά οι απανταχού Ορθόδοξοι δεν έχουν να χωρίσουν τίποτε.
Δεν έχουν; Τα είδαμε καί με τη Σύνοδο των Χανίων (ΕΡΤ, λες ψεμματάκια!), όπου αλλού τραβάει ο Ατλαντοπελασγός Αρχοντώνης, κι αλλού πάνε οι όντως Έλληνες Ορθόδοξοι.
Επειδή, όμως, το αίμα νερό δεν γίνεται, επί δύο χιλιάδες χρόνια οι Έλληνες κατάπιαμε Σαββαώθ-Κρόνους, Αβράμηδες, Ισαάκηδες, συν διαφόρους άλλους περιτετμημένους σαχλαμάρες, μέχρι καί τις «θεόπνευστες» κόρες του Λώτ λουστήκαμε, μπας καί ξυπνήσουν οι ομόφυλοι καί όμαιμοι Πελασγοί από τον καταστροφικό λήθαργο χιλιετιών.
Καί τώρα, ήγγικεν ο καιρός που όλοι αυτοί οι όμαιμοι εξισλαμισμένοι θα ξαναποκτήσουν την ίδια θρησκεία μ’ εμάς… Αλλά, εδώ ακριβώς χρειάζεται ΜΕΓΙΣΤΗ προσοχή.
Με τους Ποντίους καί τους απογόνους των 1ου καί 2ου Ελληνικών αποικισμών δεν τρέχει τίποτε να ξανάρθουν 100% πίσω στον εθνικό κορμό (εννοώ, καί θρησκευτικώς), διότι αυτοί είναι καθαροί Έλληνες Αχαιοί καί Δωριείς. Με τους Πελασγογενείς είναι το πρόβλημα.
Βλέπετε, όλο το πακέτο των Επών (όχι μόνο τα Ομηρικά, αλλά καί τα Κύπρια, κτλ) που μιλάνε γιά τον Τρωϊκό Πόλεμο, δεν μας τα λένε τόσο καλά. Τα κείμενα που έφτασαν -όπως έφτασαν- μέχρι την εποχή μας, κρύβουν λόγια. Καί πρέπει να ψάξουμε αρκετά, ώστε να καταλάβουμε ότι ο Αγαμέμνων ήταν Κρόνιος Πελασγός (καί καραμπινάτος ανθρωποθυσιαστής).
Καί γιατί, τώρα, έπρεπε να καταληφθεί η Τροία; Επειδή έβαζε φόρους στα πλοία των Ελλήνων, όπως λένε οι φιλόλογοι; Σοβαρά; Τί μας λέτε; Μέσα σε τριάντα χρόνια, από την εποχή της «Αργούς», έγινε τόσο μεγάλη καί τρανή η Τροία, που πουλούσε νταβατζηλίκι στις Ελληνικές νήες; Καί πού βρισκόταν ο (ανύπαρκτος) στόλος της Τροίας, να σταματήσει το Ελληνικό «χιλιάρμενο» μεσοπέλαγα; Πώς θα έκανε νηοψίες στους Έλληνες εμπόρους η Τροία, δίχως ισχυρό -πολεμικό- στόλο;
Προφανώς, κάποιες (ακόμη καί φιλολογικές) κουβέντες λέγονται απλά γιά να λέγονται – διότι «απορία ψάλτου, βήξ».
Το -ουσιαστικώς- άσκοπο της εκστρατείας κατά της Τροίας το κατάλαβε πρώτος ο Αχιλλέας. (Δεν ήταν μιά γκομενίτσα Πελασγίνα, η αιτία που σταμάτησε να πολεμάει.) Αλλά κι αυτός, κατόπιν εορτής. Το ίδιο κι ο Παλαμήδης, μαζί με τον φιλαράκο του καί σύμβουλό του, τον γηραιό Ιάσονα πίσω στην Ελλάδα. Οπότε, ακόμη σήμερα δεν έχει απαντηθεί το ερώτημα γιατί ένας Κρόνιος Πελασγός τέθηκε επικεφαλής των Ελλήνων καί τους έπεισε (ίσως μερικούς ανάγκασε; ) να εκστρατεύσουν κατά της Τροίας μέχρι τελικής πτώσεως. Όπως καί το πώς το κατάφερε. Τους έταξε – καί τί; Τουλάχιστον οι πολιτικάντηδες ξέρουμε πως ροκανίζουν το δημόσιο χρήμα, γιά να βρουν κομματόσκυλα ψηφοφόρους. Ο Αγαμέμνων τί βρήκε (γιά να το τάξει), καί πού;
(Καί, παρακαλώ, να μην ακούω πως αιτία του Τρωϊκού ήταν το ποιός κατέβασε το βρακί της Ωραίας Ελένης.)
Όχι της παρούσης, όμως, αυτά.
Ο Πατροκοσμάς έχει απόλυτο δίκιο, που λέει πως όταν δούμε το «χιλιάρμενο» στα Ελληνικά ύδατα, τότε θα λυθεί το ζήτημα της Πόλης. Διότι, με το προηγούμενο «χιλιάρμενο» λύθηκε το ζήτημα της Τροίας! Βλέπετε καθαρά πώς κάποιες καταστάσεις επαναλαμβάνονται… καί, δυστυχώς, όχι πάντα ως φάρσα. («Μάτριξ» το λένε το αίτιο της επανάληψης, κύριε Μάρξ.) Συνεπώς, πρέπει από τώρα να τεθεί το ζήτημα:
Αν οι επαν-εκχριστιανισμένοι Πελασγοί δημιουργήσουν νέα Τροία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Μην ξεχνάτε, ότι καί τότε ήμασταν ομόθρησκοι!
Δεύτερο (αλλά εξ ίσου σημαντικό) ερώτημα είναι, αν οι Πελασγοί εξακολουθούν να έχουν εκδικητικές τάσεις (τις οποίες διαθέτουν όλοι οι Κρόνιοι θρησκευτές καί τις μεταβιβάζουν στα παιδιά τους), διότι προσωπικά δεν έχω όρεξη να δω 20-25 μύρια κόσμο, Ορθοδόξους γνήσιους ή μαϊμού, να έρχονται κατά δώ με άγριες διαθέσεις. Τουλάχιστον τώρα υπάρχει η διαχωριστική γραμμή, διότι είναι «Τούρκοι». Λίαν προσεχώς, με τις ομαδικές βαπτίσεις, τί θα γίνει; Ελεύθερη ανάμιξη στην αρχή, με τελικό καπέλλωμα της Ελλάδας από τη νέα Τροία;
Μακριάααααα!!!…
Μακριά κι αλάργα τέτοιες ιστορίες, λέγω.
Γι’ αυτό τα γράφω όλ’ αυτά από τώρα, γιά να μην επαναληφθεί Τρωϊκός και να μην υπάρξει εκδικητικότητα. Να πάρουμε από τώρα τις συνειδητές προφυλάξεις μας, γιά το καλό όλων μας.
Αλλοιώς, θα καταστραφεί το Ελληνικό έθνος καί θα επιζήσουν οι κολυμπήθρες.
Την ανάρτηση αφιερώνω κυρίως στα φιλαράκια, που σε άλλες ενσαρκώσεις ήταν «απέναντι», αλλά τελικά ήρθαν μ’ εμάς. Ας φροντίσουν, με τους γάμους που έκαναν (ή θα κάνουν – διότι η ψυχή θυμάται), ν’ αποτελέσουν γέφυρα συνεννόησης καί δημιουργίας, κι όχι αιτία νέου διχασμού.
