Αυτά που σου γράφω είναι απόρροια εμπειριών των τελευταίων ημερών και μπορώ να σου πω πως δεν μου άρεσαν καθόλου. Όχι για τους ίδιους τους ανθρώπους. Τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι είναι για λύπηση και όχι για κριτική. Αλλά για την μεγάλη πλάνη του τρόπου σκέπτεσθαι, που πλανάται στα κεφάλια των ανθρώπων.
Άσε τις συνωμοσίες και τις μπερδεμένες πληροφορίες. Δεν έχουν σχέση με εσένα, άσχετα αν είναι δημιουργημένες, Για σένα.
Κοίτα πρώτα τι αφορά εσένα προσωπικά.
Πρόσεχε καλέ μου άνθρωπε. Πολλοί θα φαίνονται πως ενδιαφέρονται για την πατρίδα, για την ελευθερία, αλλά είναι πρώτα οι ίδιοι που δεν είναι ελεύθεροι, ενώ δεν είναι σε θέση να το αναγνωρίζουν ή και να το παραδεχθούν, σε περίπτωση που κλιθούν σε κάποιο έστω επιδερμικό απολογισμό !
Πιθανόν να επαναπαύθηκαν παρασυρόμενοι και εκείνοι, από απλοϊκές ωραιοποιημένες σκέψεις τύπου "ναι βρε παιδί μου για την πατρίδα μιλάει, την ελευθερία, τους βρίζει , τους κάνει , τους ράνει" .
Είναι αρκετό ; σκέψου. Γιατί μπορεί να το κάνει επίσης με ιδιοτελή σκοπό.
Θα μου πεις καλέ μου άνθρωπε "μα τότε να μην κάνω τίποτα, τότε δεν έχω ελπίδα. Πως θα τους ξεχωρίζω ;"
Συνάνθρωπέ μου, την ελπίδα σου να μην την περιμένεις από τον έξω κόσμο πρώτα, αλλά να την αναζητάς στην προσωπική ικανότητα της σκέψεώς σου, ΠΟΤΕ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ......... ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ "ΜΟΙΑΖΕΙ" ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΣΥ ΕΠΙΘΥΜΕΙΣ.
Όσο περισσότερο ειλικρινής είσαι με τον εαυτό σου, έχεις αρκετές πιθανότητες να γνωρίζεις αυτό που αξίζει να γνωρίζεις, είτε από την θετική είτε από την αρνητική πλευρά.
Τι σημαίνει "να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου" είναι δύσκολο να σου το εξηγήσω. Μόνον θεωρητικά, θα μπορούσα να σου αραδιάσω κάποιες καλοπροαίρετες αράδες.
Η βαθειά και απερίσπαστη εσωτερική ειλικρίνεια όμως σε βοηθά να διαβλέπεις την περιορισμένη ειλικρίνεια της απέναντι πλευράς ή ακόμα και αυτού που αποκαλείς εχθρό σου.
Δεν είμαι σε θέση να σου μεταδώσω τι σημαίνει ειλικρινής και ελεύθερη προσωπικότητα. Είναι μάθημα του καθενός και ο δρόμος είναι ατομικός, από την εμπειρία της ζωής τού καθενός μας, μέσα από τον μικρόκοσμό του.
Αν βάλεις καλά στο μυαλό σου, πως ο καθένας είναι ελεύθερος αναλόγως ανάλογα, με την εσωτερική του καλλιέργεια και τον προσωπικό του κόπο, τότε καταλαβαίνεις πως τίποτα δεν είναι και ούτε πρόκειται να είναι ποτέ σαν εσένα και αυτό είναι νομοτελειακό.
Ελεύθερος μπορεί να αισθάνεται κάποιος εντός συνόρων και κάποιος άλλος να αισθάνεται εκτός αυτών ή άλλος να αισθάνεται ακόμα πιο ελεύθερος, παρακάμπτοντας όλα αυτά.
Πολλοί ακολουθούν ομάδες που διακηρύσσουν τέτοιες αξίες και ιδανικά, σε άπειρες καλοστημένες αράδες περί κάποιου τύπου .... ελευθερίας.
Η Αντικειμενικότητα για παράδειγμα δεν είναι ο "αντικειμενικός" σκοπός.
=Η αντικειμενικότητα προκύπτει αυθορμήτως και ποτέ δεν είναι αυτοσκοπός.
Καταλαβαίνεις την διαφορά ;
Δηλαδή στο όνομα της αντικειμενικότητας, αν κάνεις έκπτωση της προσωπικής σου αντίληψης, που έτσι έμαθε ο άνθρωπος μέσα από τις κοινωνίες στις οποίες ζει και τις συνήθειες, θα αγγίξεις ή θα συμπλεύσεις σε μια αντικειμενικότητα που ποτέ δεν υπήρξε δική σου αυθορμήτως και συνειδησιακώς.
Το να τύχει να συμφωνούν οι άνθρωποι σε έναν σκοπό, δεν σημαίνει πως όλοι αντιλαμβάνονται τον σκοπό με την ίδια ιδεολογική αντίληψη, στην περίπτωση που οι άνθρωποι είναι "ανεξάρτητοι" κριτές και αναλυτές του σκοπού.
Συνεπώς, ίσως να μπορούσαμε να μιλήσουμε για μια ελάχιστη έστω αντικειμενικότητα, για.... χάριν του σκοπού.
Υποθετικά, αν ένα μέλος αυτής της "κοινής αντικειμενικότητας" ξαφνικά βάλλεται εναντίον ενός άλλου μέλους μιας άλλης ομάδας του αυτού "κοινού αντικειμενικού" σκοπού ή και της δικής του ομάδας, ας υποθέσουμε σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης ενός προβλήματος, τι ακριβώς θα σκεφτόσουν ;
Πως είσαι εσύ λάθος ; ή πως είναι εκείνος λάθος ή το αντίθετο ;
Δεν θα έχει ξεπεράσει την ελάχιστη και πρωταρχική έννοια του κοινού σκοπού ;
Γιατί ο σκοπός (ή το μάθημα σε άλλη περίπτωση) είναι εκεί και σε περιμένει, αλλά ποτέ δεν σου ζητά ή δεν απαιτεί από ποιά μεριά θα τον πλησιάσεις. Η σύνθετη κατάσταση ενός προβλήματος, γίνεται περισσότερο σύνθετη, αν δεν είναι ικανή η ομάδα να αποδεχθεί τις απόψεις του κάθε μέλους της ή απόψεις άλλων μελών άλλων ομάδων.
Επειδή καμία άποψη δεν είναι αλάνθαστη, αρκεί να είναι στραμμένη αποκλειστικά προς τον ορατό (και όχι σε κάποιο υπόγειο) σκοπό. Αρκεί βεβαίως δηλαδή να προτάσσει τον κοινό σκοπό, να τον προασπίζει και όχι να τον απομακρύνει από αυτόν εντέχνως.
Το ότι είμαστε όλοι άνθρωποι και έχουμε τις ίδιες βασικές ανάγκες ύπαρξης, αυτές μας βοηθούν στην επιβίωση ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ, ώστε να υπάρξει η δυνατότητα (ο χρόνος) της απερίσπαστης αυτο-ολοκλήρωσης και όχι μέσω μιας ξένης αντικειμενικότητας.
Το ότι μπορούμε να διαβάσουμε ή να ακούσουμε τις ιδέες του άλλου, δεν είναι για να τις οικειοποιηθούμε αλλά για να τις φιλτράρουμε μέσα από τα προσωπικά μας φίλτρα, ώστε η νέα τυχόν άποψη, θα έχει προκύψει από προσωπική εργασία και ουχί από μια παθητική παρατήρηση. Και αναφέρομαι φυσικά σε θέματα φιλοσοφίας και όχι πολιτικής. Όμως η πολιτική χρησιμοποιεί δολίως την φιλοσοφία, ως αμπελοφιλοσοφία (!!)
Γι αυτό θα πρέπει να γνωρίζει κανείς τι σημαίνει φιλοσοφική οδός και να την έχει γευτεί το λιγότερο, για να μπορεί να αντιμετωπίσει και να αναγνωρίσει το οποιοδήποτε αμπελοφιλοσόφημα, σε Κάθε περίπτωση !
Δεν ξέρω αν σε βοηθώ, αλλά το προσπαθώ.
Τι θα σκεφθείς όταν κάποιος σου μιλά για "εμφύλιο" ενώ από την άλλη μιλά για ανεξαρτησία ; Που τοποθετείς αυτόν που το εκφράζει και, εσένα που το ακούς ;
Δεν σου βάζει μια ιδέα που έχει κάποια πρόθεση, ανάμεσα στις δικές σου καλοπροαίρετες, άρα ο σπόρος που σε μπόλιασε, να ενεργεί απόλυτα αρνητικά στην εσωτερική σου ειρήνη και τον προσανατολισμό σου προς τον κοινό βασικό - ελάχιστο σκοπό ;
Είναι πολύ δύσκολο να αναλυθεί μονομερώς το τι σημαίνει αλήθεια και τι ελευθερία. Γιατί όσο και αν έχω την προσωπική διάθεση για το ύψιστο νόημά τους, πάλι αυτό που θα σου αναφέρω, θα είναι δικές μου αισθήσεις και όχι δικές σου. Νοιάζομαι να αισθανθείς ελεύθερος όπως το αντιλαμβάνομαι, αλλά από μόνος σου και να με ξεπεράσεις !!!
Πρόσεχε λοιπόν καλέ μου συνάνθρωπε, επειδή αντιλαμβάνομαι μέσω των αισθήσεών μου πως το σύστημα που έχει συλλάβει και την πιο απίθανη δυνατή πιθανότητα, να έχει εξαπολύσει σε διαφορετικά επίπεδα, την δική του μέθοδο ανά περίπτωση και δεν είναι εύκολη να διαπιστωθεί. Μην ξεχνάς πως μας χρησιμοποιεί. Είμαστε εμείς οι φορείς του. Χωρίς εμάς, αυτό δεν υπάρχει... Μπορείς να το κατανοήσεις ; Μπορείς να ΜΗΝ αναγκάζεσαι να κάνεις εκπτώσεις στις σκέψεις σου, από αυτό που θα ήθελες να σκέπτεσαι ;
Δηλαδή, αντί να κλαίγεσαι πως δεν επιβιώνεις, να απαιτείς να Ζεις !!!!
Ένα ακόμα παράδειγμα θα το αναφέρω επειδή άκουσα μόλις πριν λίγο, ένα σχόλιο σχετικά με τους εκπροσώπους της END δια στόματος Χατζηνικολάου. Να με συγχωρεί ο ίδιος που τον αναφέρω τακτικά, αλλά έχει το προνόμιο εκ μέρους μου να τον παρακολουθώ, όχι όμως να τον διαβάζω.
Άκουσα λοιπόν το σχόλιό του σε απάντηση σχετικά με ερώτηση μηνύματος που έλαβε για αυτά τα πρόσωπα. Είπε λοιπόν πως "όταν κάλεσαν τα άτομα αυτά στο υπουργείο Οικονομικών, αυτοί απαίτησαν κάποια βασικά αιτήματα από την πλευρά της κυβέρνησης, όπως αλλαγή του Συντάγματος με εθνοσυνέλευση (αυτήν δεν την ανέφερε εκείνος, την αναφέρω εγώ) και άλλα περίεργα" όπως τα χαρακτήρισε. Κλείνοντας είπε το απόλυτα ορθό, "κράτα μικρό καλάθι" !
Και σε ρωτώ. Όπου και αν πας, σε όποια ομάδα και να βρεθείς, δεν έχουν στην ατζέντα τους και το θέμα του Συντάγματος ; Εξ αιτίας αυτού δεν φθάσαμε σιγά σιγά και μεθοδικά σε αυτήν την τραγική κατάσταση ; Ναι σε όλα (χικ συμπίπτει, λυπάμαι) , ως επί το πλείστον το συμπεριλαμβάνουν και είναι αίτημα που εξαπλώνεται.
Και σε ρωτώ. Αν υποθέσουμε, λέω αν υποθέσουμε και πάρουμε ως απόλυτα ορθές τις προθέσεις των εν λόγω εκπροσώπων, δεν θα έθεταν τους δικούς τους όρους ; Θα τους έθεταν και φυσικά θα τους έθεταν. Όπως έθεσαν και οι "δανειστές" μας, με μεγάλη διαφορά πλεύσης όμως, με την μέθοδο της Cosa Nostra (!!)
Και σε ρωτώ. Τι μένει σε έναν άνθρωπο, μετά από ένα τέτοιο σχόλιο ; το "μικρό καλάθι ;" ή ο σπόρος της αμφιβολίας, που μπορεί στην συγκεκριμένη περίπτωση να είναι αληθής, αλλά και άλλο τόσο αναληθής επίσης ;
Γιατί δεν δέχθηκε τους όρους τους η κυβέρνηση ; είχε δόλο ; ή είχαν δόλο οι εκπρόσωποι έστω σε αυτό το αίτημα ;
Γιατί δεν τις διαπραγματεύτηκε έστω ;
Γιατί τόσο η κυβέρνηση, όσο και από πλευράς Αμερικής δεν ξεκαθαρίζουν το θέμα ;
Πόσο τους βολεύει να το αφήνουν μετέωρο ;
Πόσο τους φοβίζει το "μικρό καλάθι" από την πλευρά της αλήθειας αυτήν την φορά, εν σχέση με αυτήν του Χατζηνικολάου ;
Εσύ είσαι στην μέση και ΟΧΙ όλοι αυτοί ......
Ελπίζω να κατανοείς πόσο σπουδαίο και υπέρτατα ζωτικό είναι το προσωπικό σου έργο. Αυτό που εγκατέλειψες οικειοθελώς, αλλά με το ελαφρυντικό της παραπλάνησης.
Πολλές φορές έχω αναφερθεί στην κλασική Ελληνική παιδεία, ως την μόνη που έχει καταφέρει να ξεπεράσει οτιδήποτε κυκλοφορεί αυτήν την στιγμή γύρο σου.
Ψάξε την δική σου έννοια ελευθερίας, μέσα από αυτούς που προσπάθησαν και ενήργησαν να την έχουν όραμά τους !!!
Πρόσεχε μόνον μην πας στο άλλο άκρο, την ασυδοσία και τον κυνισμό, αυτά που πολεμάς και που ήρθαν μπροστά σου, γιατί τότε το σφάλμα θα είναι κατά δικό σου. Η ελευθερία είναι ΜΙΑ και ίδια για όλους, άσχετα έχουμε καταντήσει να την αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά. Εμείς φταίμε, δεν φταίει η ελευθερία...
Ένα σφάλμα που έχει γίνει απελπιστικά εκμεταλλεύσιμο από την αδύναμη ιδιοσυγκρασία του ανθρώπου.
Γιατί η ψυχή δεν λειτουργεί από μόνη της όντας εγκλωβισμένη εντός της ενδυμασίας της. Χρειάζεται να χρησιμοποιήσει απαραίτητα τον Νου.
Με την βοήθεια του Νου, θα διαλύσει από την γλίτσα της αχρηστίας και της εγκατάλειψης, την ιστορική μνήμη της. Αν παραμένει ο άνθρωπος μόνον στις πληγωμένες ανάγκες της, τότε θα είναι απλά ένα κτηνώδες ον και όχι Ζώο, με όλη την σημασία της λέξεως που έχουμε ήδη αναλύσει (Ζ(ωή) + ωόν (κοσμικό αυγό).
Ψάξε τις λέξεις όταν τις προφέρεις.
Η λέξη κτήνος περιλαμβάνει τις λέξεις : κτήση + ος. Αυτός ο οποίος υπάρχει από κτηστά μέρη, πχ. ρομπότ . Ενώ η λέξη Ζώο είναι διφυής με την έννοια, πνεύμα - Ζωή δηλαδή και κτηστό που είναι το ωόν των τεσσάρων στοιχείων του Παντός .
Προσπάθησε να τις δεις με άλλο μάτι, προσπάθησε να μάθεις περισσότερα για αυτές και μετά "ξέχασέ τες" και άσε το Νου σου να πετάξει πάνω σε αυτές, ανάμεσα από αυτές και ΟΧΙ μέσα σε αυτές.
Προστέτεψε τον εαυτό σου, γιατί αν προστατέψεις τον εαυτό σου, τότε μόνον θα μπορείς να προστατέψεις και τον συνάνθρωπό σου. ΤΟΤΕ ΜΟΝΟΝ ΓΙΝΕΣΑΙ ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΣ ΚΑΙ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙΣ ΜΑΓΙΚΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ, ΝΟΙΩΘΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΙΝΟ ΣΚΟΠΟ , ΝΟΙΩΘΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ Η ΑΓΑΠΗ !!! Αυτό δεν έχει να κάνει με την αποδοχή. Έχει να κάνει με την γνωριμία μιας άγνωστης πτυχής. Που είτε μας ταιριάζει, είτε όχι. Όμως αυτή πάντα υπάρχει, γιατί έχει δικαίωμα να υπάρχει νομοτελειακά.
Εννοείται πως με την γνωριμία, είτε θα μάθουμε, είτε θα αποχαυνωθούμε. Αυτό εξαρτάται από μας στο τι θέλουμε να επιτρέψουμε .... για εμάς.
Μην ξεχνάς πως το φως και ΑΠΑΝΤΑ γύρο μας, ξεπήδησαν από το σκοτάδι !!!! Μην κοιτάς τον ήλιο, γιατί εσύ ζεις στο σκοτάδι έστω και αν δεν το αντιλαμβάνεσαι. Δεν θα το δεις αν συνεχώς περιμένεις την λύση σου μέσα από το φως. Ας γίνει συνείδηση το σκοτάδι που ζεις, για να ψάξεις το φως σου, όχι αυτό που βλέπεις !!!
Συνέλαβε το σκοτάδι στο οποίο βρίσκεσαι και σύγκρινέ το με τον ήλιο.
Όλα είναι μπροστά σου, αλλά δεν τα βλέπεις και είσαι ο μόνος που μπορείς να τα καταλάβεις.
Μπορείς να τα μεταδώσεις αν τα καταλάβεις .....
Μπορείς να τα χρησιμοποιείς ως ασφαλιστικές δικλείδες στα κακώς εννοούμενα και επί ιδιοτελούς επωφελείας εμπόδια, που σου έχουν βάλει μπροστά σου.
Αυτά που είναι η διανοητική φυλακή σου
Στο έχω πει από την αρχή συνάνθρωπέ μου. Και αυτό δεν έχει χρώμα, δεν ενάγεται σε καμία κατηγορία, ούτε έχει αλλάξει από αρχής κόσμου. Τα μέσα και οι τρόποι αλλάζουν.
Ο πόλεμος πάντα ήταν και είναι πνευματικός, απλώς στον υλικό μας κόσμο εκφράζεται με διάφορα προσωπεία οικεία της εικόνας, ανά περίοδο.
Γίνε ανώτερος άνθρωπος για να πάψουν να σου επιβάλλουν μέσω τούτου του κόσμου και των υλικών δυνατοτήτων του, το σκοτάδι, ενώ ο ήλιος για σένα να είναι απλά μια λάμπα αναμμένη ή μια πύρινη τρομακτική και επικίνδυνη απειλή (!!)
Πρόσεχε συνάνθρωπέ μου
Με την αγάπη μου
ειρήνη υμίν - ημίν
