Η πόλη των Φερών παρέμεινε για αρκετό διάστημα υπό μακεδονική κυριαρχία (΄β μισό 4 ου -3 ος αι. π.Χ.), αλλά ανέκτησε τον ηγετικό της ρόλο στα θεσσαλικά πράγματα μετά τη μάχη στις Κυνός Κεφαλές 9197π.Χ.) και την επανίδρυση του Κοινού των Θεσσαλών, στο οποίο ως πρώτος στρατηγός εξελέγη ο Φεραίος Παυσανίας Εχεκράτους. Κατά την ελληνιστική αποχή γνωρίζει τη μεγαλύτερη της έκταση και η Υπέρεια Κρήνη, το «νάμα θεοφιλέστατον» κατά τον Σοφοκλή (Αποσπ. 825 ν) βρισκόταν στο μέσον της, σύμφωνα με τον Στράβωνα (ΙΧ, 5, 18).
