Οι μαφιόζοι, που νίκησαν τους στρατηγούς.
Η "μικρή" Ελλάδα είναι ένας από τους τέσσερις μεγάλους "παίκτες"
που καθορίζουν το μέλλον τής ανθρωπότητας.
"Ο δέκατος ένατος αιώνας ήταν για τον Δυτικό Κόσμο μια κοσμογονία ...Ήταν η πρώτη φορά μετά τη Ρωμαϊκή Εποχή, που πραγματικά άλλαξε ο ενδοχριστιανικός σχεδιασμός ...Ήταν η πρώτη φορά που "ξεπέρασε" η Ευρώπη τα φεουδαρχικά κράτη των βασιλέων - τα οποία λειτουργούσαν στα πρότυπα των ελληνιστικών βασιλείων των διαδόχων τού Αλεξάνδρου - και πήγε στα αστικά κράτη ...Στα εθνικά κράτη των υποτίθεται ώριμων και χειραφετημένων λαών, οι οποίοι είχαν απαλλαγεί από τις "άνωθεν" και "έξωθεν" εξαρτήσεις και κηδεμονίες ...Στα αστικά κράτη, των οποίων οι ηγέτες θα ήταν πλέον εκλεκτοί του λαού και όχι "ελέω Θεού" και Ρώμης ...Τα κράτη εκείνα, τα οποία στα όριά τους υπηρετούσαν αποκλειστικά τους λαούς τους και θα λειτουργούσαν αυτόνομα με δημοκρατικές διαδικασίες.
Η Γαλλική Επανάσταση έγινε το μεγάλο "εργαστήριο" της δημιουργίας τού πρώτου και πρότυπου εθνικού κράτους. Η ίδια η "κληρονομιά" τής Επανάστασης έγινε η πρώτη εθνική παράδοση του πρώτου πραγματικού εθνικού αστικού κράτους στην Ευρώπη ...και το οποίο ήταν η Γαλλία. Η Γαλλία ήταν το πρώτο εθνικό κράτος υπό την έννοια ότι αποτελούσε μια "βασιλεία" τού λαού ...Μια Res-Publica ...Στην κυριολεξία, δηλαδή, ένα "δημόσιο πράγμα", μια "δημόσια υπόθεση" ...Υπόθεση του λαού. Για πρώτη φορά στη νεώτερη ιστορία μια ιδιαίτερη αγωνιστική μάλιστα "παράδοση" του λαού - και όχι ένας βασιλικός "γάμος" ή μια ρωμαϊκή "εντολή" - θα γινόταν το "πλαίσιο" εκείνο, το οποίο θα αποτελούσε τον βασικό ιδεολογικό "σκελετό" ενός κράτους ...Πρώτο "αβασίλευτο" κράτος σε ένα πείραμα "δημοκρατικής" λειτουργίας, που δεν είχε ξαναδεί ο χριστιανικός κόσμος. Γύρω από αυτήν τη Γαλλία άρχισαν να "χτίζονται" τα αστικά κράτη. Όλα τα σύγχρονα κράτη τής Ευρώπης "χτίστηκαν" την ίδια περίπου περίοδο και με πανομοιότυπο τρόπο.
Όμως, αν η Γαλλία ήταν το κράτος-"θεμέλιο" αυτού του νέου εθνικού σχεδιασμού, αυτή δεν έφτανε από μόνη της, για να επιβληθεί αυτός ο σχεδιασμός. Χρειαζόταν και ένας αντίστοιχος λαός, για να δώσει "ζωή" σ' αυτόν τον νέο τύπο κράτους και τέτοιος λαός στη Γαλλία δεν υπήρχε. Δεν υπήρχε εκείνη την εποχή γαλλικός λαός με την απαιτούμενη ιστορική, θρησκευτική, κοινωνική, γλωσσική και πολιτισμική ομοιογένεια από το Παρίσι μέχρι τη Μασσαλία. Ως εκ τούτου αυτός ο σχεδιασμός έπρεπε μετά το κράτος-"θεμέλιο" να βρει και το έθνος-"θεμέλιο" αυτού του σχεδιασμού, γιατί διαφορετικά θα έμενε κενό γράμμα.
Το έθνος-"θεμέλιο", το οποίο θα αποτελούσε "πρότυπο" και "μέτρο" για τη δημιουργία των υπολοίπων εθνών, ώστε να μπορέσει να επιβιώσει ο νέος σχεδιασμός, ήταν το ελληνικό. Οι Έλληνες ήταν ο μοναδικός πραγματικός λαός με τα πραγματικά χαρακτηριστικά, που μπορούσε να φορέσει αυτό το νέο "σαμάρι" ...Ο μόνος λαός με τα επιθυμητά χαρακτηριστικά, για να "ταυτιστεί" με το δικό του "κράτος", ώστε να προκύψει ο επιθυμητός εθνικός σχεδιασμός. Κανένας γαλλικός ή γερμανικός ή ιταλικός λαός δεν είχε αυτές τις προδιαγραφές, γιατί απλούστατα δεν υπήρχαν εκείνη την εποχή τέτοιοι λαοί.
Ο μόνος λαός, ο οποίος υπήρχε με ανάλογα χαρακτηριστικά, ήταν οι Εβραίοι, αλλά αυτοί δεν είχαν ως στόχο να αποκτήσουν κράτος και επιπλέον - για λόγους αρνητικής φήμης - δεν μπορούσαν εντός του χριστιανισμού να λειτουργήσουν ως πρότυπο για κανέναν. Οι Έλληνες, όμως, εκείνη την εποχή ήταν εντός τής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και άρα δεν ήταν διαθέσιμοι για "πειράματα". Ως εκ τούτου ο ελληνικός λαός θα έπρεπε να "απελευθερωθεί" και να αποκτήσει ένα "γαλλικού" τύπου κράτος, ώστε αυτό το σύνολο να γίνει το "πατρόν" για όλους τους υπόλοιπους λαούς και κράτη.
Τι θέλουμε να πούμε με όλα αυτά; ...Ότι η Ελλάδα θα απελευθερωνόταν ακόμα κι αν οι ήρωες τής επανάστασης ήταν ταβλαδόροι ...Ακόμα κι αν έπρεπε να τους κάνουν "ήρωες" με το ζόρι, και μόνον για τις παρασημοφορήσεις και τις φωτογραφίες. Γιατί; ...Γιατί βόλευε τους ισχυρούς εκείνης της εποχής ...Γιατί η Ελλάδα ήταν το πλέον βασικό "συστατικό" τού σχεδιασμού εκείνης της εποχής. Οι τεράστιες δυσκολίες, που πράγματι ως κράτος αντιμετώπισε από την απελευθέρωσή της κι εντεύθεν, οφείλονται στην ανάγκη των αφεντικών να την ελέγχουν απόλυτα. Ήταν τεχνητές δυσκολίες, οι οποίες προκλήθηκαν από εκείνους, οι οποίοι είχαν αποφασίσει εξ' αρχής ότι θα υπάρχει Ελλάδα "ελεύθερη" κι "ανεξάρτητη". Γιατί; ...Για να μπορούν να την εκβιάζουν με αφανισμό ...Να μπορούν να την απειλούν με τα χρέη της.
Πάνω σε αυτά τα πρότυπα "χτίστηκαν" όλα τα κράτη τής Ευρώπης. Έτσι άρχισε να αποκτά μέλη η Κοινωνία των εθνών. ...Μια κοινωνία, που, χωρίς το ελληνικό έθνος, δεν θα μπορούσε να υπάρξει ...Γαλλικού τύπου κράτη με ελληνικού τύπου αστικές τάξεις είναι στην πραγματικότητα όλα τα εθνικά κράτη τής Ευρώπης. Όλοι οι σύγχρονοι λαοί τής Ευρώπης είναι "κατασκευασμένοι" πάνω στο ελληνικό "πρότυπο". Ως εκ τούτου τίποτε απ' αυτά που βλέπουμε και αναπαράγουν μέσα στον χρόνο τα επιλεγμένα χαρακτηριστικά των λαών δεν είναι τυχαίο ...Ούτε οι Έλληνες θεωρούν κατά "σύμπτωση" ως "παράδοσή" τους τη Γαλλική Επανάσταση ούτε οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι θεωρούν κατά "σύμπτωση" ως "παράδοσή" τους το μεγαλύτερο μέρος τής αρχαίας ελληνικής ιστορίας.
"Βαστίλη" και "Θερμοπύλες" είναι "πυλώνες" της ίδιας κοινής "κατασκευής". "Πάνω" σε αυτά είναι "χτισμένα" τα σύγχρονα κράτη τής Ευρώπης ...Γερμανία, Ιταλία, Σερβία, Βουλγαρία, Ρουμανία κλπ., είναι κράτη, τα οποία είναι "κομμένα" στο ίδιο "πατρόν". Το κάθε κράτος απ' αυτά "έψαξε" στην ιστορία του ή "επινόησε" μόνο του μια δική του "Βαστίλη" κοινωνικής ή εθνικής "αφύπνισης" και κάποιες δικές του "Θερμοπύλες" πατριωτικής θυσίας, για να συνθέσει το εθνικό του "παραμύθι". Γιατί; ...Για να μπορεί να "πορεύεται" με το κοινό ελληνικό "βήμα" που επιβάλει ο εθνικός σχεδιασμός.
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι κανένα από αυτά τα εθνικά κράτη δεν θα μπορούσε να υπάρξει ως τέτοιο, αν δεν είχε προϋπάρξει η δημιουργία τού αστικού κρατικού μοντέλου, το οποίο δημιουργήθηκε στη Γαλλία και βέβαια ο ελληνικός λαός, ο οποίος επιλέχθηκε ως "πρότυπο" λαού, για να "φορέσει" το μοντέλο αυτό. Από εκεί και πέρα τα πάντα ακολούθησαν μια κοινή στρατηγική ανάπτυξης. Τα πάντα έγιναν με πανομοιότυπο τρόπο σε όλα τα κράτη και για όλους τους λαούς ...Κοινή παιδεία, κοινή εκπαίδευση σε μια κοινή εθνική ιστορία σε διάφορες παραλλαγές τού ίδιου "σεναρίου".
Ακόμα και οι δανειστές όλων αυτών των κρατών ήταν οι ίδιοι, εφόσον αυτοί άλλαξαν τον παγκόσμιο σχεδιασμό σε εθνικό σχεδιασμό και εξασφάλιζαν τον έλεγχό αυτών των εθνών μέσω των χρεών ...Με τους ίδιους ανθρώπους, δηλαδή, "συναλλάχθηκαν" όλοι οι "πατέρες" των σύγχρονων εθνών, άσχετα με τον ρόλο που θα καλούνταν στη συνέχεια να παίξουν. Δεν τους διαχωρίζουμε δηλαδή σε "καλούς" ή "κακούς" ...Σε "καθαρούς" ή "βρόμικους" ...Με τους ίδιους ανθρώπους "συναλλάχθηκαν" ο Ροβεσπιέρος, ο Κολοκοτρώνης, ο Γκαριμπάλντι, ο Λένιν ή ακόμα και ο Κεμάλ και ο Χίτλερ ...Αναγκαστικά, εφόσον ο εθνικός σχεδιασμός ήταν τεχνητός και έπρεπε να χρηματοδοτηθεί από εκείνους που τον επέβαλαν.
Η τακτική των τοκογλύφων ήταν πάνω-κάτω η ίδια: Χρηματοδότησαν όλα τα κινήματα, είτε εθνικά είτε κοινωνικά, εφόσον αυτά εξυπηρετούσαν απόλυτα τον σχεδιασμό τους. Αποτελεί πλέον ιστορικό δεδομένο ότι οι ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι συνωμότησαν με τους Βασιλείς, ήταν οι ίδιοι που χρηματοδοτούσαν και τον Ναπολέοντα και άρα και την "επανάσταση". Οι ίδιοι άνθρωποι που ως δανειστές καταδυνάστευαν τα έθνη, ήταν οι ίδιοι που τους είχαν δανείσει για ν' "απελευθερωθούν.... Μονά ζυγά δικά τους. Από εκεί και πέρα όπου τους βόλευε "γκρέμισαν" βασιλικούς θρόνους και όπου επίσης τους βόλευε "φύτεψαν" βασιλείς. Στη Γαλλία, τη Ρωσία ή τη Γερμανία "γκρέμισαν" θρόνους, ενώ στην Ιταλία ή την Ελλάδα ή τη Βουλγαρία τούς "όρθωσαν". Όπου τους βόλευε έβαζαν δικούς τους βασιλείς, τους οποίους θα τους διατηρούσαν για όσο διάστημα θα μπορούσαν να το κάνουν αυτό, εφόσον με αυτούς τους βασιλείς ήταν πολύ πιο εύκολος και φτηνός ο έλεγχος των λαών".
