Του Καθηγητή Γ.Ζουγανέλη
Μερικοί φτειάχνουν περιουσίες την ώρα που εσείς χορταίνετε με ιδέες
Kοιμάστε όρθιοι
Δημοσιογράφοι μεγάλων εντύπων του εξωτερικού (απο αυτούς που έχουν σπουδάσει τη δημοσιογραφία σαν επιστήμη), οικονομολόγοι με πολλές αναγνωρίσεις (π.χ. ο Κρούγκμαν) απο τις ΗΠΑ αλλά και σκεπτικιστές εντός Ελλάδας και της ΕΕ αναφέρονται συχνά στις ευκαιρίες που θα παρουσιαστούν απο μια επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή.
Όλοι επι το πλείστον αναφέρονται σε παραδείγματα όπου χώρες αλλά και η δικιά μας παλαιότερα είχαν μεγαλύτερη ανάπτυξη στα εθνικά τους νομίσματα. Αυτό έχει βάση αλλά να μη σταματύν στην επιφάνεια, να ψάχνουν στις διαφορές, στις ευκαιρίες που είχε η κάθε χώρα τότε (π.χ. σωστό περιβάλλον, πατριωτική κυβέρνηση, έμπειρο τεχνολιγικά ανθρώπινο δυναμικό, καλά ΑΕΙ, ποιοτικές υποδομές) αλλά και στη δυνατότητα παραγωγής και εξαγωγής υπηρεσιών και προιόντων. Το τελευταίο είναι το πρόβλημα, γιατί οι χώρες στις οποίες αναφέρονται όλοι είχαν μια ελάχιστη παραγωγή την οποία συντήρησαν ή αύξησαν. Aκόμη και η Ελλάδα είχε παραγωγή την εποχή της δραχμής. Η Ελλάδα τώρα δεν έχει τίποτα.
Η μηχανή της οικονομίας δεν είναι μόνο η μηχανή αυτή καθ’ευατή αλλά και το καύσιμο. Καύσιμο είναι η παραγωγή. Αυτό να το μάθετε. Πέντε χρόνια το λέω. Το ότι δεν αναπαράγεται οφείλεται στο γεγονός ότι τα αφεντικά των πολιτικών που βολτάρουν στα ΜΜΑ θέλουν τα λαό να κοιμάται, ώστε να μη διακυβεύονται τα προνόμιά του.
Αν υπάρχει παραγωγή τότε και οι γιατροί και οι δικηγόροι και οι δικαστές θα έχουν σωστό μισθό για να διασκεδάζουν όπως εκείνοι πού έχουν. Καλό μισθό θα έχουν και οι δημόσιοι υπάλληλοι. Δεν είναι σγημαντικό αν οι Γερμανοί έχουν και αυτοί δημόσιους υπαλλήλους σε ποσοστά ανάλογα με την Ελλάδα, σημασία έχει ότι η η Γερμανία έχει παραγωγή και τον ανάλογο δείκτη ανταγωνιστικότητας. Έχει ότι χρειάζεται για να τους θρέψει. Η Ελλάδα τα λεφτά του ΕΣΠΑ τα έφαγε σε προγράμματα που δεν ενίσχυσαν την παραγωγή, σε πεζοδρόμια, σε φιγούρες και σε κοινωφελή για να επιβιώνει η διαπλοκή και το κύκλωμα.
Η Αγγλία που είναι στη λίρα έχει μεγάλο πρόβλημα. Η φούσκα των ακινήτων του Λονδίνου είναι απο τις μεγαλύτερες του πλανήτη. Αν σκάσει δεν θα μείνει τίποτα. Αυτή τη φούσκα με τα ακίνητα θέλουν αρκετοί επενδυτές να στήσουν στην Ελλάδα. Aν σκάσει αυτή η φούσκα στην Αγγλία, μόνο η παραγωγή μπορεί να τη σώσει.
Μεταπυτχιακούς φοιτητές η Ελλάδα έχει πολλούς σε σχέση με τη παραγωγή της που δεν υπάρχει αλλά και σε αντικείμενα που δεν χρειάζονται. Τα Ελληνικά ΑΕΙ είναι πίσω στη νοοτροπία της ανάπτυξης. Τους λείπει η εμπειρία. Δυστυχώς όσοι πέρασαν απο τα υπουργεία Παιδείας και απο τα Γραφεία Έρευνας και Τεχνολογίας ήταν μεν επιστήμονες αλλά δεν ήξεραν προς το πού να πετάξουν. Αυτά αν δεν τα ζήσεις δεν μπορείς και να τα εφαρμόσεις.
Η Ελλλάδα θέλει την παραγωγή. Τι ειδικότητα χρειάζεται για αυτή; Ειδικότητα οικονομολόγου, ειδικότητα Λαφαζάνη ή κάτι άλλο; H εποχή έχει αλλάξει. Ειδικά η Ελλάδα χρειάζεται τεχνοκράτη Πρωθυπουργό, που να αντιλαμβάνεται σε χρόνο μηδέν την εποχή της τεχνολογίας. Αυτή την εποχή ζούμε. Δεν ζουμε την εποχή των καφενείων και του αέναου πολιτικού λόγου που δεν παράγει ούτε το φαγητό της επόμενης ημέρας αλλά θέλει να ζεί με δανεικά, γιατί δεν έχει μάθει να φτειάχνει αλλά μόνο να τρώει και να διαμοιράζει τα ιμάτια των άλλων.
Δεν είναι δουλειά των οικονομολόγων να κάνουν ανάπτυξη. Δεν ξέρουν. Δουλειά τους είναι η βελτιστοποίηση των επενδύσεων και η οικονομική πρόβλεψη. Δουλειά τους δεν είναι η επιλογή των επενδύσεων. Χρειάζονται ειδικές επιλογές. Χωρίς παραγωγή όμως ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει με οποιαδήποτε επιλογή να υπάρξει για την Ελλάδα.
Λύσεις υπάρχουν και μέσα στο Ευρώ αλλά και στη Δραχμή. Οι άνθρωποι λείπουν και το γεγονός ότι ο Έλληνας στερείται εμπειριών. Δεν έχει ζήσει ποτέ σε κράτος, που να λειτουργεί. Έχει μάθει να τρώει ότι του δίνουν. Οι δύσκολες καταστάσεις απαιτούν δύσκολες λύσεις και σωστές επιλογές. Όμως, όπως έχουν έλθει τα πράγματα το σύστημα θα κρασάρει. Θα πέσει πολύ ξύλο. Για το λόγο αυτό λέω, να κάνουν στην άκρη. Η υπόθεση δεν είναι για τα προσόντα τους.
Η Ιαπωνία είναι ωραίο μέρος. Εχει πολλά αξιοθέατα.
