Ἄν πρίν 20 μόλις χρόνια ἔλεγε κάποιος στήν Ἰρλανδία πώς τό 2015 ὁ λαός θά ὑπερψηφίσει μέ 62% τόν γάμο τῶν ὁμοφυλόφιλων, σίγουρα θά τόν περνοῦσαν γιά τρελλό. Μόλις τότε εἶχε ἐπιτραπεῖ – μέ ὁριακή πλειοψηφία – τό …διαζύγιο καί ἡ φήμη τῆς «πιό καθολικῆς χώρας τοῦ κόσμου» καλά κρατοῦσε. Κι ὅμως, τό εἴδαμε κι αὐτό: τό ΝΑΙ, μέ τήν ὑποστήριξη τῆς Κυβέρνησης, ὅλων τῶν μεγάλων κομμάτων (!) καί τῶν ΜΜΕ, σάρωσε πρό ἡμερῶν τίς χλιαρές ἀντιδράσεις τῶν συντηρητικῶν καί τῆς Ἐκκλησίας, δείχνοντας τήν φρικτή γύμνια τῆς τελευταίας.
Δέν εἶναι τυχαῖο πώς πέρυσι χρίστηκαν μόλις 15 κληρικοί σέ μιά χώρα πού ἄλλοτε ἐξήγαγε πάστορες! Ὁ πρωθυπουργός Enda Kenny δήλωσε πανευτυχής: «Μέ τή σημερινή μας ψῆφο δείξαμε ποιοί εἴμαστε: ἕνας γενναιόδωρος, συμπονετικός, γενναῖος καί χαρούμενος λαός». Προφανῶς ὅταν τό ΝΑΙ «ἀντιπροσωπεύει» ἕνα τέτοιο σύνολο ἀξιῶν καί προβάλλεται μέ τό σύνθημα τῆς «ἰσότητας», τό ΟΧΙ δείχνει πολύ ἀπεχθές στόν μέσο καταναλωτή δημοκρατικῶν διαδικασιῶν. Εἶναι ὅμως μόνο θέμα μάρκετινγκ;
Ἄς δοῦμε τί σχετικό συνέβη πρίν λίγες μέρες καί στίς ΗΠΑ. Οἱ ὀργανώσεις τῶν ἀκτιβιστῶν ὁμοφυλόφιλων προσέφυγαν στό Ἀνώτατο Δικαστήριο ἐναντίον τεσσάρων Πολιτειῶν πού ἀρνοῦνται νά ἐπικυρώσουν τόν γάμο ἀτόμων τοῦ ἰδίου φύλου. Ἐκεῖ ἔγινε τό ἑξῆς ἀπίθανο: ὁ συνήγορος τοῦ Μίτσιγκαν καί τῶν ἄλλων Πολιτειῶν, John J. Bursch, ἀποσιώπησε τό κυριότερο ἐπιχείρημά τους κατά τήν διαδικασία! Ἀφοῦ ἐπιχειρηματολόγησε μέ κοινοτυπίες καί σαθρές ὑποθέσεις, «ξέχασε» νά πεῖ τό βασικότερο ὅλων: ὅτι τό κράτος μέ τόν γάμο οὐσιαστικά δίνει τήν ἄδεια σέ ἕνα ἑτερόφυλο ζευγάρι νά τεκνοποιήσει (ἀσχέτως ἄν αὐτό θά συμβεῖ τελικά ἤ ὄχι). Στήν περίπτωση τοῦ ὁμόφυλου ζευγαριοῦ νομιμοποιεῖ ὄχι μόνο τήν ἀγορά σπέρματος, ὠαρίων καί παρένθετων μανάδων (μέσα πού ἐνδεχομένως θά μετέλθει κάποτε κι ἕνα ἑτερόφυλο ζευγάρι) ἀλλά καί τήν δημιουργία παιδιῶν πού δέν θά γνωρίσουν ποτέ τούς – ὑποχρεωτικά ἀνώνυμους – φυσικούς τους γονεῖς, μέ ὅ,τι τραγικό αὐτό σημαίνει γιά τήν ψυχολογία τους (ἤδη ὑπάρχει συσσωρευμένη μεγάλη ἐμπειρία).
Τό κράτος λοιπόν μέ τόν γάμο ἐπιτρέπει τήν τεκνοποίηση – γιαυτό ἄλλωστε ἀπαγορεύει καί τόν γάμο μεταξύ στενῶν συγγενῶν, γιά ποιόν ἄλλον λόγο θά τόν ἀπαγόρευε; Κι ὅταν ὁ δικαστής ρώτησε τόν Μπούρς «τί ζημία μπορεῖ νά προκληθεῖ στά παιδιά τῶν ἑτερόφυλων ζευγαριῶν λόγῳ τῆς παρουσίας παιδιῶν ἀπό γάμους ὁμοφυλόφιλων», ἐκεῖνος δέν εἶπε λέξη γιά αὐτά τά τελευταῖα, πού – ὅπως ὁμολογοῦν καί κάποιες ὀργανώσεις ὁμοφυλόφιλων – θά εἶναι καί τά μεγαλύτερα θύματα τῆς ἱστορίας! Ἄν αὐτή εἶναι ἡ στάση τοῦ συνηγόρου σου, πῶς νά τό παλαίψεις; Κάπως ἔτσι τελικά ἡ ἐπίκληση τῆς κοινῆς λογικῆς καί τῶν σχετικῶν μελετῶν πάνω στά παιδιά ἀγνώστων γονέων ἀγνοεῖται, κι ὅποιος ἀντιδρᾶ χαρακτηρίζεται «ὁμοφοβικός», «θρησκόληπτος» ἤ κάτι τέτοιο. Οἱ κυρίαρχες ἐλίτ, ἔχοντας σαρώσει ὅλες τίς ἄλλες συλλογικότητες (ἔθνη, θρησκεῖες…), προωθοῦν διά τῆς γκέη (ὑπο)κουλτούρας τήν διάλυση τῆς οἰκογένειας, τοῦ τελευταίου καταφυγίου τοῦ σημερινοῦ ἀνθρώπου.
Ἕνα χαρακτηριστικό δεῖγμα τῶν μεθόδων τους πού ἀποκαλύφθηκε ἐσχάτως, ἦταν πάλι στίς ΗΠΑ, μέ τήν «ἀπόσυρση» μιᾶς μελέτης γιά τήν κοινή γνώμη σχετικά μέ τόν γάμο τῶν ὁμοφυλοφίλων. Τόν περασμένο Δεκέμβριο ἐμφανίστηκε στό ἔγκυρο «Science» ἡ μελέτη “When contact changes minds: An experiment on transmission of support for gay equality” πού οὔτε λίγο οὔτε πολύ ὑποστήριζε πώς μιά κατ’ ἰδίαν 20λεπτη συζήτηση μπορεῖ νά μεταβάλει τή γνώμη κάποιου ὑπέρ τοῦ γάμου ὁμόφυλων ζευγαριῶν, σέ σημεῖο πού νά τόν ἐπηρρεάζει γιά πάνω ἀπό ἕναν χρόνο καί νά ἀλλάζει αὐτός καί τή γνώμη τῶν οἰκείων του! Πού σημαίνει ὅτι «καί νά μήν τό θέλει σήμερα ἡ κοινωνία, μποροῦμε εὔκολα νά τῆς ἀλλάξουμε γνώμη». Ἐπειδή ὅμως ἀκόμα καί ἡ Στατιστική ἔχει τούς κανόνες της, ἡ ἁρμόδια Ἐπιτροπή ἀνακάλυψε πώς ἡ τριάδα τῶν «ἐρευνητῶν» (David Broockman, Joshua Kalla, Peter Aronow) εἶχε …μαγειρέψει τά ἀποτελέσματα (!) καί οἱ έπικεφαλῆς τῆς ἔρευνας Donald Green καί Michael LaCour ξεφτιλίστηκαν ἀποσύροντας τό ἄρθρο.
Δέν ὑπάρχει ἀμφιβολία πώς τό θέμα εἶναι τεράστιο, εἶναι ἤδη καί στήν δική μας αὐλή καί πρέπει καί στήν Ἑλλάδα νά σοβαρευτοῦμε. Δεῖτε λ.χ. τήν ἀφίσα ἀπό τήν ἐκδήλωση γιά τήν «Παγκόσμια Ἡμέρα τῆς Οἰκογένειας» ἀπό τίς «Κοινωνικές Δομές Ἄμεσης Ἀντιμετώπισης τῆς Φτώχειας στόν Δῆμο Καβάλας, στηρίΖΩ» (15-5-2015) μέ τήν ἐναλλαξιμότητα ἀνδρῶν, γυναικῶν, παιδιῶν καί …ζώων! Ἤ παρακολουθῆστε τό ἀπίστευτο σκέτς τοῦ Λυκείου Κρηνίδων ὑπέρ τῆς …υἱοθεσίας παιδιῶν ἀπό λεσβιακά ζευγάρια, στά πλαίσια ἐκδήλωσης («Ἁλυσίδα Προστασίας”, 13/3/15) στήν κεντρική πλατεία τῆς Καβάλας, δῆθεν κατά τῆς ἐνδοσχολικῆς βίας.
Ἀκόμη κι ἄν ὑποθέσουμε πώς ὑπεύθυνη γιά τό ἀνοσιούργημα ἦταν ἡ εὐρωχρηματοδοτούμενη ΜΚΟ «ΒΙΑ-STOP», ποῦ εἶναι ἡ εὐθύνη τῆς διεύθυνσης τῆς Ἐκπαίδευσης; Καί πῶς βρέθηκαν χορηγοί τῆς ἐκδήλωσης οἱ …ΑΧΕΠΑ καί ἡ ἰσραηλινή Ὁμοσπονδία πολεμικῶν τεχνῶν KRAV MAGA;!
Μαθαίνουμε γιά πρωτοβουλία τοῦ ὑπουργοῦ Δικαιοσύνης Ν. Παρασκευόπουλου πρός ἐνίσχυση καί διεύρυνση τοῦ συμφώνου ἐλεύθερης συμβίωσης ὥστε νά ἀφορᾶ καί τά ὁμόφυλα ζευγάρια, σύμφωνα μέ τίς ἀποφάσεις τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων, ἐνῶ ὁ Ἄρειος Πάγος ἐπιμένει κατά τῆς νομιμότητας τοῦ πολιτικοῦ γάμου ὁμοφυλοφίλων. Νομίζουμε ὅτι ἡ διάκριση τοῦ συμφώνου ἀπό τόν γάμο μπορεῖ νά περιφρουρήσει τόν παραδοσιακό θεσμό, διασώζοντας τήν ἀλήθεια τῶν πραγμάτων. Ποιά θά εἶναι ὅμως τότε ἡ διαφορά τοῦ πολιτικοῦ γάμου καί τοῦ συμφώνου συμβίωσης; Τί νόημα θά ἔχει ἡ διατήρηση τοῦ πρώτου;
Ἐπιβάλλεται πάντως νά βρεθεῖ μιά σωστή γραμμή ἰσορροπίας, πρίν μᾶς συμπαρασύρει ή ὁρμητική φορά τῶν πραγμάτων, καί νά ἀποδοθοῦν τά λογικά δικαιώματα σέ κάθε μας συνάνθρωπο.
