Στὶς 14-17 Μαΐου διεξήχθη τὸ πολύκροτο συνέδριο τῆς FUEN (Ὁμοσπονδιακή Ἕνωση Εὐρωπαϊκῶν Ἐθνοτήτων) στήν Κομοτηνή. Μιὰ προαναγγελθείσα πρόκληση ποὺ ὅμως μᾶλλον δὲν ἀπέδωσε στοὺς Τούρκους ἐμπνευστές της τὰ προσδοκώμενα.
Σημειώνουμε ὅτι ἡ FUEN δέν εἶναι κάποια ὀργάνωση ἰδιαίτερης βαρύτητας. Ἀποτελεῖται ἀπό ἑνώσεις γερμανικῶν, σλαβικῶν καί (τελευταίως) τουρκικῶν μειονοτήτων πού ζοῦν σέ χῶρες τῆς κεντρικῆς καί ἀνατολικῆς Εὐρώπης καί χρηματοδοτεῖται ἀπό τοπικές Κυβερνήσεις, κυρίως γερμανικές. Ἡ ἐπιλογή της νά κάνει τό ἐτήσιό της συνέδριο στήν Κομοτηνή καί ὅλες οἱ προκλητικές λεπτομέρειες στήν διοργάνωση ἦταν προφανέστατα ἀποτέλεσμα τουρκικῆς «πειθοῦς» (μέ πολιτικά μέσα; μέ χρῆμα;). Ἀπαριθμοῦμε τὶς εὔγλωττες λεπτομέρειες:
1) Ἦρθαν στήν Κομοτηνή ἀνήμερα τῆς ἀπελευθέρωσης τῆς πόλης: τή στιγμή πού ὅλοι γιορτάζανε τήν ἔνταξη τῆς περιοχῆς στόν ἐθνικό κορμό, μετά ἀπό 600 χρόνια σκλαβιᾶς, ἦρθαν νά πουλήσουν ἐκδούλευση στήν Τουρκία!
2) Πρόταξαν παντοῦ ὡς κύριο θέμα τῶν ἐργασιῶν τους «τά προβλήματα τῆς Τουρκικῆς Μειονότητας τῆς Δυτικῆς Θράκης», υἱοθετώντας ἐξαρχῆς τήν τουρκική ὁρολογία σέ ἕνα θέμα γιά τό ὁποῖο ξέρουν τίς ἑλληνικές ἀντιρρήσεις. Μάλιστα ἀπηύθυναν πρόσκληση (μόνο) στόν δήμαρχο τῆς πόλης καί στόν Περιφερειάρχη γιά τό συνέδριο «τῶν Τούρκων τῆς Δ. Θράκης», ἀποτρέποντάς τους ἀπό τό νά παραστοῦν ἤ νά χαιρετίσουν ἀκόμη καί τυπικά – κι εἶχε καί παράπονο ὁ πρόεδρός της πού δέν τούς ὑποδέχτηκε καμμία ἐγχώρια Ἀρχή! Σημειωτέον ὅτι δέν παρέστησαν οὔτε οἱ μειονοτικοί δήμαρχοι καί βουλευτές.
3) Ἐξαφάνισαν – ὅσο μπόρεσαν – τούς μή τουρκόφρονες μουσουλμάνους ἀπό τήν διοργάνωση: τό αἴτημα τῶν Ρομά τοῦ Δροσεροῦ (ἀπό τόν σύλλογο ΕΛΠΙΔΑ τῆς Σαμπιχά Σουλεϊμάνογλου) πρίν δυό χρόνια τό «ἔχασαν», τό αἴτημα τοῦ Πανελληνίου Συλλόγου Πομάκων ἀπό τόν περασμένο Δεκέμβρη δέν τό ἀπάντησαν καί ἀγνόησαν ἐπιδεικτικά τόν νόμιμο μουφτή τῆς πόλης.
4) Ἔφεραν ἕτοιμο ἕνα κατάπτυστο ψήφισμα μέ 10 (!) αἰτήματα γιά τή νέα Κυβέρνηση ὄχι μόνο γιά τή Θράκη ἀλλά καί γιά τούς Ψευτομακεδόνες καί τούς Τούρκους τῆς Ρόδου πού τούς κουβάλησαν καὶ ὡς εἰσηγητές!
5) Στούς χαιρετισμούς ἡ Τουρκάλα κονφερασιέ καλωσόρισε τούς συνέδρους «στήν Γκιουμουλτζίνα – Κομοτηνή καί στή Δυτική Θράκη» καί τό ἴδιο ἐπανέλαβε ὁ πρόεδρος τῆς FUEN Χάνς Χάινριχ Χάνσεν (ἡ Ἑλλάδα δέν ἀκούστηκε πουθενά, λές καί ἦρθαν σέ αὐτόνομη περιοχή!).
Τό συνέδριο ἄνοιξε μέ τήν τοποθέτηση τοῦ Χάνσεν γιά τήν μειονότητα, ὅπου εἶπε κατά λέξη ὅλες τίς τουρκικές θέσεις στά γερμανικά χωρίς νά παραλείψει τίποτε. Τόσο αὐτός, ὅσο καί ὁ Βίλυ Φότρ, ἔδειξαν πώς λειτουργοῦν ὡς φερέφωνα τῆς Ἄγκυρας. Ἀκολούθησε ὁ τουρκομουφτής Ἀχμέτ Μέτε. Αὐτή τή φορά χωρίς ἀφρούς στό στόμα (ὅπως τότε στό βίντεο γιά τούς «γκιαούρηδες») ἀλλά μέ τό τεθλιμένο ὕφος τοῦ «θρησκευτικοῦ ἡγέτη» μιᾶς «ἀναξιοπαθούσας μειονότητας». Γιά τήν ἀπουσία τῶν ἑλληνικῶν Ἀρχῶν ἀπό τό συνέδριο – πού ὁ ἴδιος συνειδητά τήν προκάλεσε – σχολίασε ὅτι «ἐμεῖς ἐδῶ συνηθίσαμε νά θεωρούμαστε πολίτες δεύτερης κατηγορίας»! Μέσα στίς γνωστές του ἀθλιότητες ξεχωρίσαμε τήν ἀγωνιώδη του προσπάθεια νά προλάβει κάθε λόγο περί Πομάκων καί Τσιγγάνων, δηλώνοντας ὁ ἴδιος …«Πομᾶκος Τοῦρκος». Στό ἴδιο μοτίβο κινήθηκαν οἱ Τσαβούς (DEB) καί Χαϊρουλά (ΠΕΚΕΜ), παρουσιάζοντας τίς γνωστές αἰτιάσεις τῆς Ἄγκυρας. Ἀκολούθησαν τοποθετήσεις ἀπό τόν Ἀλή Χουσεΐνογλου (Παν/μιο Ἀδριανούπολης) γιά τήν προϊστορία τῶν Ε/Τ σχέσεων καί ἀπό τόν ντόπιο δικηγόρο Χαλίλ Μουσταφά γιά τό θέμα τῶν ἀνιθαγενῶν, ἐνῶ ὁ Ὀνούρ Μουσταφά Ἀχμέτ (ἀπόφοιτος ΔΟΣΑ) παρουσίασε τήν οἰκονομική κατάσταση στή Θράκη καί στήν μειονοτική κοινωνία, μέ ἐνδιαφέροντα ὄντως στοιχεῖα.
Αὐτή ὅµως ἡ µονοµέρεια γύρισε µπούµεραγκ. Πολλοί καλόπιστοι σύνεδροι ἄρχισαν νά ἀναρωτιοῦνται γιατί αὐτή ἡ στάση τῆς Ἑλλάδας, γιατί τόση τουρκολαγνεία ἀπό τήν ἡγεσία τῆς ὀργάνωσης καί …τί συµβαίνει µέ τούς Ποµάκους καί τούς Ροµά στή Θράκη; Πληροφορούµαστε ὅτι οἱ πραγματικά καταπελτικές παρεµβάσεις τῶν Ἰµάµ Ἀχµέτ (Πανελλήνιος Σύλλογος Ποµάκων), Κεµάλ Φαρζλή (Κέντρο Ποµακικῶν Ἐρευνῶν) καί Μουσταφά Σερήφ (ἀρθρογράφος στήν ποµάκικη ἐφηµερίδα ΖΑΓΑΛΙΣΑ) μπορεῖ νὰ ἔμειναν δημοσίως ἀπολύτως ἀσχολίαστες, ἔπαιξαν ὅμως σηµαντικό ρόλο καί τά συγχαρητήρια κάποιων Εὐρωπαίων στούς παρεµβαίνοντες δέν ἦταν µόνο ἁβρότητες.
Ἔτσι ἡ πρώτη μέρα ἔκλεισε μὲ κλονισμένη κάπως τὴν ἀπὸ ἕδρας διαμορφούμενη ἐντύπωση πώς ἕνα σαδιστικό ἑλληνικό κράτος στή Θράκη σκαρφίζεται χρόνια τώρα ἀπίθανους τρόπους γιά νά βασανίσει τούς καημένους τούς Τούρκους. Τήν δεύτερη μέρα, καί χάρη στά ὅσα εἰλικρινῆ καὶ ἰσορροπημένα εἶπαν οἱ Κ. Τσιτσελίκης καί Η. Μήλλας, τό πρᾶγμα ἄρχισε νά στρώνει. Ἀκούστηκαν ἐπιτέλους καί κάποιες (ὁλόκληρες) ἀλήθειες καί τό κυριότερο: ἡ πολιτική αἰτία καί ἡ ἄμφω ὑποκρισία. Κι ἐνῶ μέχρι τή στιγμή ἐκείνη ὅλοι ἔδειχναν τή χώρα μας ἔνοχη καί τήν Τουρκία ἐκτός κάδρου, ἡ εἰκόνα ἄλλαξε. Ὁ μέν Τσιτσελίκης ἀναφέρθηκε στόν ρόλο τοῦ Κυπριακοῦ καί στήν ἀναγκαιότητα ἐκδημοκρατισμοῦ στό ἐσωτερικό τῆς μειονότητας (ἀναφέροντας τό παράδειγμα τῶν Πομάκων καί τῶν Ρομά), ὁ δέ Μήλλας ἔφερε παραδείγματα ἔλλειψης ἔμπιστοσύνης ἀπό τίς δυό πλευρές καί ζήτησε αὐτονόμηση τῆς μειονότητας ἀπό τή Μητέρα πατρίδα.
Πολύ σημαντική καὶ ἡ παρέμβαση τῆς Σαμπιχά γιά τούς μουσουλμάνους Ρομά τῆς Θράκης, κίνησε τή συμπάθεια πολλῶν πού πῆγαν νά τήν συγχαροῦν καί ἀνάγκασε τόν Χάνσεν νά ἀπολογηθεῖ μὲ τρόπο ἀξιοθρήνητο. Σημειωτέα καί ἡ δική μας διανομή ἔντυπου ὑλικοῦ μέ ὅλα τά ἐξώφυλλα ὅλων τῶν ἐκδόσεων γιά τούς Πομάκους, μέ τίς ἀναφορές τοῦ Στέητ Ντηπάρτμεντ γιά τίς πιέσεις τῶν Τούρκων κατά τῶν Πομάκων στίς ἐκθέσεις γιά τά ἀνθρώπινα δικαιώματα (2012, 2013) καί μέ τήν ρατσιστική ἀπόφαση τοῦ δημοτικοῦ συμβουλίου Μύκης κατά τοῦ πομακόφωνου δελτίου εἰδήσεων στό Κανάλι 6 (2010), ὅλα σχολιασμένα λακωνικῶς.
Τό καλύτερο ἦταν στό τέλος, στήν ψηφοφορία γιά τά ψηφίσµατα. Τό προκλητικό φιλοτουρκικό κείµενο µαθαίνουµε ὅτι δέν πέρασε αὐτούσιο ἀλλά µέ σηµαντική προσθήκη πού καταδικάζει τίς χῶρες πού χρησιµοποιοῦν τίς µειονότητες σέ γειτονικά κράτη (µόνο οἱ Τοῦρκοι ρίξανε λευκό). Δυστυχῶς ἡ συνεδρίαση ἔγινε κεκλεισµένων τῶν θυρῶν καί ἀκόµη ἡ ἱστοσελίδα τῆς FUEN δέν ἔχει ἀναρτήσει τίποτε σχετικό γιά νά τὸ συγκρίνουμε µὲ τήν ἀρχική διατύπωση. Ὅπως καί νά ‘χει, καί µόνο πού χάθηκε ἡ ἐµπιστοσύνη πολλῶν συνέδρων στούς τουρκικούς φορεῖς, τό κέρδος γιά τήν πλευρά µας – καί γιά τήν ἀλήθεια – εἶναι δεδοµένο.
Ἐν κατακλεῖδι τό ἀποτέλεσμα δέν ἦταν αὐτό ποὺ περίμεναν οἱ Τοῦρκοι. Κάνανε ἕνα βῆμα μπροστά, ἀλλά ἔδωσαν καί στὶς δικές μας θέσεις ταὴν δυνατότητα νὰ ἀκουστοῦν. Ἔτσι καί ὁ γενναῖος Ἰµάµ Ἀχµέτ …εὐχαρίστησε τούς διοργανωτές πού συνέβαλαν στήν …διεθνοποίηση τοῦ ποµακικοῦ, καλώντας τους εἰρωνικά νά διοργανώσουν καί τοῦ χρόνου τό συνέδριο τῆς FUEN στήν Κοµοτηνή! Δέν τούς βγῆκε καί ἡ βρώµικη προβοκάτσια µέ τή φωτιά στό τζαµί Μαχµούτ Ἀγά, καθώς ἡ Διαχειριστική Ἐπιτροπή τό ἔκανε καινούργιο µέσα σέ χρόνο ρεκόρ, ὁπότε δέν εἶχαν νά δείξουν τίποτε ἀπό «ἑλληνικό φανατισµό»… Τὸ θέμα βέβαια δὲν κλείνει ἐδῶ καὶ οἱ Τοῦρκοι θὰ παραμείνουν στὰ ὄργανα τῆς FUEN, ἀπὸ ὅπου ἐμεῖς ἀπουσιάζουμε. Ἄραγε τώρα, ποὺ διαφάνηκαν οἱ τουρκικές προθέσεις μὰ καὶ οἱ δικές μας δυνατότητες, θὰ ἐνεργοποιηθοῦμε ὡς Ἑλλάδα; Ἐλπίζουμε ἡ ὡραία ἀπάντηση τοῦ ἑλληνικοῦ ΥΠΕΞ διά στόματος Κ. Κούτρα («Ἐλπίζουμε, τά μέλη τῆς FUEN νά ἐξασφαλίσουν τήν ἰσότιμη ἐκπροσώπηση καί τῶν τριῶν συνιστωσῶν τῆς μουσουλμανικῆς μειονότητας, τόσο στό συνέδριο ὅσο καί στήν ὀργάνωσή τους καί αὐτό τό στοιχεῖο νά λαμβάνεται ἐφεξῆς ὑπόψη ἀπό φίλες χῶρες πού σπεύδουν ἀβίαστα νά χρηματοδοτήσουν τέτοιου εἴδους δραστηριότητες») νά μήν μείνει μόνο λόγια.
