ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΥΝ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥΣ ΣΕ "ΗΘΙΚΟ" ΣΤΟΧΟ!
Ο εκατομμυριούχος κτηματομεσίτης Jason Buzi προτείνει έναν «ριζοσπαστικό» τρόπο αντιμετώπισης της παγκόσμιας προσφυγικής κρίσης:
πρέπει απλά να δημιουργηθεί ένα νέο κράτος για να στεγάσει τα 60 εκατομμύρια εκτοπισμένους ανθρώπους σήμερα σε όλο τον κόσμο, λέει.
Ο Αμερικανός επενδυτής, γνωστός ως ο εκατομμυριούχος πίσω από το σχέδιο HiddenCash, το οποίο έκρυβε μετρητά σε φακέλους σε όλο τον κόσμο για να βρουν οι άνθρωποι, πιστεύει ότι έχει καταλήξει σε έναν σαφή και αποφασιστικό τρόπο για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Ο κόσμος πρέπει να δημιουργήσει μια νέα χώρα που θα γίνει σπίτι για εκείνους που για διάφορους λόγους έχουν χάσει το δικό τους.
Ο Buzi ονομάζει τη λύση του «ολοφάνερη» και έχει ήδη ξοδέψει πάνω από $ 15,000 για να δημιουργήσει μια ιστοσελίδα και εκστρατεία για την ιδέα. Γράφει: «Μπορεί να ακούγεται μεγαλοπρεπές, αλλά δεν είναι μόνο λογικό, είναι η μόνη πρακτική λύση σε αυτό το επίμονο, εξουθενωτικό πρόβλημα».
«Έχουμε πολλούς απάτριδες σε όλο τον κόσμο αυτή τη στιγμή. Πώς μπορούμε εμείς, ως προνομιούχοι πολίτες του πρώτου κόσμου, να επιτρέψουμε τόσοι πολλοί συνάνθρωποι να ζουν σε τέτοια δυστυχία;»
Ο Buzi δείχνει σε χώρες όπως η Κένυα, ο Λίβανος και η Ιορδανία, οι οποίες είναι επιβαρυμένες με υπερπληθυσμό προσφύγων. Η απάντηση των Δυτικών εθνών στερείται συχνά και τα ίδια τα στρατόπεδα προσφύγων είναι αποκομμένα από τον έξω κόσμο».
«Η ιδέα είναι, αν θα μπορούσαμε να τους δώσουμε ένα δικό τους κράτος, τουλάχιστον να έχουν μια θέση για να ζήσουν με ασφάλεια και να έχουν τη δυνατότητα να ζήσουν και να εργαστούν σαν όλους τους άλλους».
Το έργο, που ονομάζεται Έθνος Προσφύγων, υποθέτει διάφορες τοποθεσίες για ένα νέο κράτος: σε ένα αραιά κατοικημένο νησί της Ινδονησίας, ή των Φιλιππίνων, ένα νεόκτιστο νησί, ή ένα ευρωπαϊκό θύλακα.
«Σήμερα 195 κυρίαρχες χώρες αναγνωρίζονται σε όλο τον κόσμο. Και χρειαζόμαστε ένα ακόμα. . . μια χώρα που κάθε πρόσφυγας, από οπουδήποτε στον κόσμο, μπορεί να αποκαλέσει σπίτι … Πού θα είναι όλοι ισότιμοι πολίτες, ανεξάρτητα από την εθνοτική καταγωγή, τις θρησκευτικές πεποιθήσεις, ή οποιαδήποτε άλλη προσωπική κατάσταση. Ένα εντελώς χωρίς αποκλεισμούς και συμπονετικό έθνος, στο οποίο κάθε πρόσφυγας θα έχει αυτόματα ιθαγένεια», λέει ο Buzi στο 11 σελίδων μανιφέστο του στο refugeenation.org.
Όσον αφορά τη χρηματοδότηση, ο Buzi υπολογίζει στους πλουσιότερους ανθρώπους, τους διεθνείς οργανισμούς και τους ακτιβιστές του κόσμου: «Αν έχεις την Αντζελίνα Τζολί, για παράδειγμα, πίσω από αυτό, θα επηρεάσει πολύ περισσότερους ανθρώπους και θα κάνει περισσότερους ανθρώπους να μάθουν γι’ αυτό».
Το κράτος θα ήταν μια πλουραλιστική, καπιταλιστική δημοκρατία, με μια «ισχυρή κουλτούρα εργασίας» και όχι «κουλτούρα παροχών». Τα αγγλικά θα είναι η επίσημη γλώσσα του. Ο Buzi προωθεί επίσης την έννοια του «χωνευτηρίου», λέγοντας ότι οι άνθρωποι από διαφορετικές κουλτούρες θα μπορούσαν να ξεχάσουν τις συγκρούσεις μεταξύ των «πρώην πατρίδων τους» και να επικεντρωθούν αντ ‘αυτού στην ευημερία της νέας τους πατρίδας.
Το σχέδιο, το οποίο δεν φαίνεται «ανέφικτο ή τρελό» στον κ Buzi, έχει ήδη αντιμετωπίσει σκληρή κριτική από τον Αναπληρωτή Καθηγητή Harry Minas, διευθυντή του Κέντρου του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης για τη Διεθνή Ψυχική Υγεία και πρώην ανώτερο σύμβουλο της αυστραλιανής κυβέρνησης, ο οποίος είπε ότι η ιδέα είναι παρόμοια με την αντιμετώπιση των προσφύγων σαν «λεπρούς» και είναι «ακραία παράλογο».
«Δεν σκέφτεται. Υποθέτει ότι οι άνθρωποι που έρχονται από πολλές διαφορετικές κουλτούρες και χώρες, οι οποίοι έχουν βιώσει τραύματα, ή διώξεις, θα είναι σε θέση να οικοδομήσουν μια λειτουργική, σταθερή και ειρηνική κοινωνία», είπε στο News.com.au.
Ωστόσο, ο ισραηλινο-γεννημένος Buzi υποστηρίζει τη θέση του, δίνοντας το παράδειγμα του Ισραήλ: «Ο εβραϊκός λαός ενώθηκε και παρά τα τεράστια εμπόδια σχημάτισε ένα εβραϊκό έθνος. Ελπίζω ότι ο κόσμος θα ενωθεί τώρα για να σχηματίσει ένα έθνος για όλους τους πρόσφυγες, ανεξάρτητα από τη φυλή, τη θρησκεία, ή την εθνικότητα».
Ο καθηγητής Minas λέει ότι η μόνιμη επανεγκατάσταση, (μεταφορά των προσφύγων από τη χώρα ασύλου σε άλλο κράτος που έχει συμφωνήσει να τους υποδεχθεί) είναι μακράν η πιο λογική πρωτοβουλία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και η ετήσια υποδοχή προσφύγων της Αυστραλίας μπορεί εύκολα να διπλασιαστεί σχεδόν από 13.750 έως 27.000.
Ένα άλλο μεγάλο ερωτηματικό με το σχέδιο του Buzi είναι κατά πόσον οι πρόσφυγες στην πραγματικότητα θα συμφωνήσουν να μετακομίσουν στο νέο κράτος. Αν έπρεπε να αναγκαστούν, αυτό θα ήταν μια σοβαρή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ο James Hathaway, διευθυντής του προγράμματος για τους πρόσφυγες και το άσυλο στο Πανεπιστήμιο του Michigan, προειδοποίησε ότι με αυτόν τον τρόπο, θα μπορούσαμε να καταλήξουμε σε «στρατόπεδα συγκέντρωσης μεγάλης κλίμακας».
Σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΟΗΕ, ο αριθμός των βιαίως εκτοπισθέντων στο τέλος του περασμένου έτους είχε φτάσει τα 59.500.000 – σε σύγκριση με 51.200.000 ένα χρόνο νωρίτερα και 37,5 εκατ πριν από μια δεκαετία. Δεκατέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι εκτοπίστηκαν μόνο το 2014.
