Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2015

ΤΟ ΟΙΚΙΣΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ




Οι αστοί βολεύονταν στα μεγάλα αστικά κέντρα. Είτε ως έμποροι είτε ως μορφωμένοι "υπηρέτες" του λαού είτε ως αξιωματούχοι του κράτους, βολεύονταν. 

Οι αστοί βολεύονται όταν υπάρχουν μεγάλες πληθυσμιακές συγκεντρώσεις. 

Αυτό είναι δεδομένο, γιατί οι αστοί λειτουργούν από τη φύση τους παρασιτικά. Το παράσιτο θέλει όχλους για να "κρύβεται". 

Δεν το συμφέρει να ζει σε μικρή πόλη, γιατί εκεί δεν περνάει άκριτα η δραστηριότητά του. Εκεί γνωρίζονται οι άνθρωποι μεταξύ τους και δεν μπορείς ούτε να κλέβεις ούτε να βιάζεις την κοινωνία. Αυτά δηλαδή που κάνουν μόνιμα οι αστοί. 

Οι αστοί μόνον στα μεγάλα αστικά κέντρα μπορούν να ζουν όπως ονειρεύονται. Μόνον εκεί μπορούν να κρύβουν τα κλοπιμαία τους και ν' αντλούν από τη μεγάλη ανθρώπινη μάζα πόρνες, χωρίς να προκαλούν. 

Ο παράδεισός τους είναι το μεγάλο αστικό κέντρο, που κάνει "αόρατα" τα κλοπιμαία τους και μπορεί να παράγει πόρνες με τον τόνο. Αυτό κάνουν πάντα οι αστοί. Από τους "πατέρες" της αστικής τάξης μέχρι τους σημερινούς πραιτοριανούς του ΠΑΣΟΚ, αυτό κάνουν. 

Υπάρχουν στη σημερινή Ελλάδα πανίσχυροι και πάμπλουτοι κυβερνητικοί, που πριν από το 1981 νόμιζαν ότι το "φουα γκρα" είναι φυλή της Αφρικής και σήμερα το θεωρούν εκ των ουκ άνευ στο διατροφικό τους "χάρτη". 

Άνθρωποι, που στα νιάτα τους υπέφεραν από την αγαμία και στα γεράματα παριστάνουν τους εραστές. 

Άνθρωποι, που δεν είχαν να πληρώσουν το ενοίκιό τους και σήμερα είναι δισεκατομμυριούχοι, έχοντας ως ενασχόλησή τους τα "κοινά". Όλα αυτά δεν μπορείς να τα κάνεις μακριά από την Αθήνα. Δεν μπορείς να τα κάνεις σε μικρές πόλεις, όπου οι άνθρωποι γνωρίζονται μεταξύ τους. Το σύνολο των μεγάλων πόλεων της βιομηχανικής περιόδου υπό το βάρος αυτών των αναγκών οδηγήθηκαν στην υπερανάπτυξη.

Ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται ότι οι ανάγκες των ισχυρών της κοινωνίας ήταν αυτές οι οποίες έδωσαν τη δυναμική στην ανάπτυξη των πόλεων της βιομηχανικής περιόδου. Αυτές οι νέες ανάγκες οδήγησαν στις νέες συνθήκες, που παραμόρφωσαν τις πόλεις. Αυτές οι ανάγκες ήταν που αλλοίωσαν τα δεδομένα αιώνων. 

Ο νέος τύπος κεφαλαίου οδήγησε σε νέου τύπου προβλήματα. Ξαφνικά δηλαδή οι πόλεις του κεφαλαίου άρχισαν να μοιάζουν με εμπορικές πόλεις. 

Πόλεις, που έπρεπε να φιλοξενήσουν άμεσα μεγάλους πληθυσμούς υπό την πίεση του επείγοντος. 

Πόλεις, που έπρεπε να προσφέρουν υπηρεσίες σε "κινούμενους" πληθυσμούς. Αυτό ήταν το τέλος των πόλεων. 

Γιατί; 

Γιατί οι "ποντικοί" της ερήμου, μόλις αντιλήφθηκαν αφύσικη "κίνηση" στις κεφαλαιοκρατικές πόλεις, στράφηκαν προς αυτές. Μόλις αντιλήφθηκαν "ψαχνό" και "αποφάγια" στις κεφαλαιοκρατικές πόλεις, μεταφέρθηκαν εκεί για να τις εκμεταλλεύονται. Αργά ή γρήγορα οι κοινότητες αυτές άρχισαν να γίνονται ο "καρκίνος" των κεφαλαιοκρατικών πόλεων. 

Γιατί; 

Γιατί άλλαζαν τη φυσιογνωμία τους και, όταν είχαν την πολιτική ή οικονομική ισχύ, προσπαθούσαν ν' αλλοιώσουν τα γενικά πολεοδομικά χαρακτηριστικά τους. Θέλοντας δηλαδή να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους, επενέβαιναν στον πολεοδομικό σχεδιασμό, με στόχο να τον περιορίσουν ώστε να τον εκμεταλλεύονται. 

Τα "ποντίκια" της ερήμου θέλησαν να μεταφέρουν τις συνθήκες της ερήμου και εκεί όπου αυτές δεν υπήρχαν. 

Θέλησαν να μετατρέψουν σε "έρημο" τα πάντα, γιατί γνώριζαν να εκμεταλλεύονται "οάσεις". Επένδυαν στις περιαστικές περιοχές, μετατρέποντάς τες κατά βούληση σε "έρημο", μέσα στην οποία δεν μπορούσε να επεκταθεί η πόλη.

Αυτοί οι "ποντικοί" είναι που δημιουργούν τα προβλήματα στον πολεοδομικό σχεδιασμό. Γιατί; 

Γιατί, υποτιμώντας αυτό το οποίο ονομάζουμε ποιότητα ζωής, αλλοιώνουν τον σωστό πολεοδομικό σχεδιασμό, που στόχο έχει να προσφέρει ποιότητα ζωής στους κατοίκους μιας πόλης. Αδιαφορώντας για την ποιότητα ζωής του εαυτού τους, σταδιακά υποβαθμίζουν και την ποιότητα ζωής των άλλων. 

Στηριζόμενοι στην ανοχή του κοινωνικού συνόλου, "απορυθμίζουν" μια πόλη και την αλλοιώνουν. 

Πώς μπορεί να γίνει αυτό; 

Πού θα πάει ο γύφτος με το "αγροτικό" να πουλήσει την πραμάτεια του; Μέσα στα χωράφια και την ερημιά; Μέσα στην αγορά και άρα ανάμεσα στον ανταγωνισμό; Όχι βέβαια. Θα πάει σε σημείο που αποτελεί "πέρασμα" και δεν υπάρχει ανταγωνισμός. 

Εκεί όπου ο πολίτης πηγαίνει για περίπατο και δεν υπάρχουν ανταγωνιστές του γύφτου. Στο "σαλόνι" της πόλης. Εκεί όπου για έναν νόμιμο κάτοικο μιας πόλης απαγορεύεται να στήσει μαγαζί.

Ο γύφτος δηλαδή με το κινητό "μαγαζί" του θα καταλύσει κάθε έννοια πολιτισμού και πολεοδομίας. Από εκεί και πέρα, αν η τοπική κοινωνία είναι ανεκτική, θα βρει τον μπελά της. Γιατί; Γιατί ο γύφτος —αν του το επιτρέψεις— θα βάλει σε "τάκους" το αυτοκίνητό του και θα το μετατρέψει από κινητό σε "ακίνητο". 

Αν δεν τον σταματήσεις, στη συνέχεια θα κάνει τέντα γύρω από το φορτηγό του. 

Αν δεν τον πάρεις με τις κλωτσιές, θα κάνει και την κατοικία του στο "σαλόνι" της πόλης. Σταδιακά δηλαδή θα γίνει ιδιοκτήτης εκεί όπου ο σχεδιασμός δεν επιτρέπει ιδιοκτησία, γιατί απλούστατα δεν συμφέρει την κοινωνία.

Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα "ποντικών" των πόλεων είναι οι Εβραίοι. 

Τα πιο ισχυρά και αδηφάγα "ποντίκια" που γνώρισαν ποτέ οι πόλεις. Γνήσια και καλά εκπαιδευμένα "ποντίκια" της ερήμου της Ανατολής. 

Αυτοί είναι που εδώ και αιώνες κατορθώνουν και κατοικούν στις πιο όμορφες πόλεις υπό συνθήκες ερήμου. Κατοικούν σε πολεοδομικά "διαμάντια" σε συνθήκες τρώγλης. Εδώ και αιώνες κατακλύζουν τα μεγάλα αστικά κέντρα. 

Από την αρχαία Ρώμη, την Αλεξάνδρεια και την Αθήνα μέχρι τις σημερινές βιομηχανικές πόλεις κάνουν διαρκώς το ίδιο. "Διεισδύουν" μέσα σ' αυτές και σταδιακά τις παραμορφώνουν. 

Αυτοί κατορθώνουν, ακόμα κι όταν γίνονται δισεκατομμυριούχοι, να δουλεύουν, να τρώνε, να κοιμούνται και ν' αποπατούν στον ίδιο χώρο. Αυτό έχει και την εξήγησή του και από αυτήν την εξήγηση προκύπτουν πολλές απαντήσεις που αφορούν το θέμα των Εβραίων. 

Οι Εβραίοι πάντα ζουν και φέρονται σαν να είναι ξένοι μέσα σ' έναν χώρο. Είναι είτε περιφερόμενοι έμποροι είτε μορφωμένοι αστοί. Αυτό το χαρακτηριστικό τους είναι εκείνο που τους επιβάλει κάποιες πάγιες συμπεριφορές. 

Έχοντας υπ' όψιν τους ότι υπάρχει πάντα η πιθανότητα —ως ξένοι— να εκδιωχθούν από έναν χώρο, επιδιώκουν να κουβαλάνε το κεφάλαιό τους μέσα στο "μυαλό" τους. Λειτουργούν ως εφήμεροι έμποροι της ερήμου, άσχετα αν κατοικούν επί αιώνες σε μια πόλη. Κατοικούν σε τρώγλες, υποτίθεται για να μειώσουν τα λειτουργικά τους έξοδα σ' έναν χώρο όπου η παραμονή δεν είναι μόνιμη.

Αισθάνονται δηλαδή όπως ο γύφτος στο παζάρι. Αισθάνονται αρκετά μόνιμοι για να κουβαλήσουν και να στεγάσουν την "πραμάτεια" τους, αλλά όχι και τόσο μόνιμοι όσο χρειάζεται για να χτίσουν ένα σπίτι. 

Εξαιτίας αυτής τους της πρακτικής δεν αλλάζουν συμπεριφορές. Έχοντας μάθει να κερδίζουν από αυτήν την πρακτική, δεν την αλλάζουν. Μόνοι τους, ακόμα κι όταν δεν υπάρχουν τέτοιου είδους κίνδυνοι, καλλιεργούν ρατσιστικές συμπεριφορές, ώστε να συσπειρώνουν τους πληθυσμούς τους γύρω από την ηγεσία τους. 

Γιατί το κάνουν αυτό; 

Γιατί τους συμφέρει εμπορικά. 

Τους συμφέρει να διατηρούν τη μαζικότητά τους και άρα να εξασφαλίζουν τη συλλογική άμυνά τους και βέβαια μια μόνιμη πελατειακή "μαγιά" για την πρόοδό τους. Κατοικούν μόνιμα στο εμπορικό κέντρο της πόλης, τις περισσότερες φορές υπό άθλιες συνθήκες. 

Γιατί; 

Γιατί είναι βασικό για έναν έμπορο να βρίσκεται στο εμπορικό κέντρο και μάλιστα όλες τις ώρες της ημέρας. Γιατί; Γιατί δεν θέλουν να χάνουν πελάτες. Ως έμποροι έχουν ανάγκη να μην χάνουν πελάτες. Πελάτες, που, όσο πιο απελπισμένοι ή παράνομοι είναι, τόσο πιο αποδοτικοί γίνονται. 

Από αυτήν την τεράστια πείρα τους κερδίζουν. Γνωρίζουν ως έμποροι πού υπάρχουν προοπτικές βιομηχανικής ανάπτυξης. Γνωρίζουν, όπως γνώριζαν οι τυχοδιώκτες του παρελθόντος πού βρέθηκε η νέα "φλέβα" χρυσού. 

Οι τυχοδιώκτες, που δεν ήθελαν να δουλεύουν, αλλά επιθυμούσαν να εκμεταλλεύονται αυτούς τους οποίους δουλεύουν. Αυτό είναι πολύ βασικό γι' αυτούς. 

Γιατί; 

Γιατί πηγαίνουν πρώτοι εκεί όπου είναι θέμα χρόνου να μετακινηθούν μεγάλοι πληθυσμοί. Οι "ποντικοί" πηγαίνουν πρώτοι και γίνονται μια άτυπη υποκοινωνία υποδοχής των μεταναστών και των προσφύγων. Αυτών, που έχουν άμεσες ανάγκες και χαμηλές απαιτήσεις μέχρι να "βολευτούν". Αυτήν την αμεσότητα των αναγκών εκμεταλλεύονται, γιατί αυτή αποδίδει τα μέγιστα κέρδη. 

Αυτοί θα νοικιάσουν τρώγλες σε μετανάστες, που δεν έχουν πού να κοιμηθούν. 

Αυτοί θα τους προσφέρουν πόρνες. 

Αυτοί θα τους προσφέρουν νομική κάλυψη, όταν θα είναι λαθρομετανάστες. 

Αυτοί θα τους προσφέρουν πλαστά χαρτιά, όταν θα είναι παράνομοι. 

Πρώτοι οι Εβραίοι πηγαίνουν εκεί όπου στη συνέχεια θα πάνε οι υπόλοιποι. 

Όποιος πηγαίνει μετανάστης στη Φρανκφούρτη, στη Νέα Υόρκη κλπ., πρώτα με Εβραίους θα έρθει σε επαφή και μετά με γηγενείς. 

Αυτό κάνουν πάντα, όταν αρχίζουν και ελέγχουν έναν χώρο.

Fnous Fnous