Θυμάστε που θρήνησε όλος ο κόσμος πέρισυ; όταν η «παγκόσμια κληρονομιά» με το μνημείο προς τιμήν του «παιδοφάγου» Βάαλ καταστράφηκε, από την ISIS;
Ο ναός όμως του Βάαλ θα ξαναχτιστεί στην Times Square στη Νέα Υόρκη, που υπήρχε για αιώνες στη Συριακή πόλη Παλμύρα. Επίσης θα χτιστεί και στην πλατεία Τραφάλγκαρ στο Λονδίνο.
Πέρυσι τον Αύγουστο η ISIS ανατίναξε τον αρχαίο ναό του θεού της στην Παλμύρα, και όλος ο δυτικός κόσμος σχολίασε την αποτρόπαια καταστροφή. Ο ναός του Βάαλ βρισκόταν επίσημα στον κατάλογο της παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Και τώρα θα ανεγερθεί μέ το ύψος 15 μέτρων στην πλατεία Times Square στη Νέα Υόρκη και την πλατεία Τραφάλγκαρ στην Σίτυ.
"ΣΤΗΝ ΚΑΡΧΗΔΟΝΑ ΤΟ ΤΟΠΙΚΟ ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟ “ΤΑΦΕΘ” ΕΧΕΙ ΑΝΑΚΑΛΥΦΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΠΙΣΗΣ ΑΝΑΦΟΡΑ ΓΙΑ ΘΥΣΙΑ ΔΙΑΚΟΣΙΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΡΧΟΝΤΙΚΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΗΣ ΚΑΡΧΗΔΟΝΙΑΚΗΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ ΧΡΟΝΟΛΟΓΟΥΜΕΝΗ ΤΟ 310 π.Χ., ΟΤΑΝ Η ΚΑΡΧΗΔΟΝΑ ΑΠΕΙΛΗΘΗΚΕ ΣΟΒΑΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΟΥ ΑΓΑΘΟΚΛΗ. ΔΥΟ ΕΠΙΓΡΑΦΕΣ ΤΗΣ ΚΑΡΧΗΔΟΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΟΤΙ ΟΙ ΘΥΣΙΕΣ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΣΤΟΝ ΒΑΑΛ.
ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟ ΟΤΙ Η ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΤΟΚΟΥ ΥΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΥΡΑ Ή ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΧΑΝΑΑΝΙΤΙΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ. ΤΕΤΟΙΕΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΘΥΣΙΕΣ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΣΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΓΙΑΧΒΕ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ, ΤΟΥ ΧΕΜΩΣ ΤΟΥ ΜΩΑΒ ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΑΑΛ ΤΗΣ ΚΑΡΧΗΔΟΝΑΣ, ΤΟ ΔΕ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΟ ΛΕΓΟΤΑΝ "ΜΟΛΚ".
ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΘΥΣΙΑΖΟΤΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΟΥΣΕ ΙΣΩΣ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ. ΣΕ ΜΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΙΜΕΡΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΚΑΡΧΗΔΟΝΙΩΝ ΚΑΙ ΣΙΚΕΛΙΩΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟ 480 π.Χ. Ο ΗΡΟΔΟΤΟΣ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΕΝΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑΣ (ΒΙΒΛΙΟ Ζ΄166-167): ΟΤΑΝ Η ΜΑΧΗ ΕΞΕΛΙΣΣΟΤΑΝ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΚΑΡΧΗΔΟΝΙΩΝ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΟΥΣ ΑΜΙΛΚΑΣ ΡΙΧΤΗΚΕ Ο ΙΔΙΟΣ ΣΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΠΥΡΑΣ ΟΠΟΥ ΜΕΧΡΙ ΠΡΟ ΟΛΙΓΟΥ ΘΥΣΙΑΖΕ ΥΠΗΚΟΟΥΣ ΤΟΥ.
ΕΙΤΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΘΥΣΙΑΖΟΤΑΝ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΕΙΤΕ ΟΧΙ, ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΟ ΟΤΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΧΗΔΟΝΑ Η ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΒΑΘΜΙΑΙΑ ΑΝΤΙΚΑΤΕΣΤΗΣΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΘΥΜΑ ΜΕ ΕΝΑ ΖΩΟ. ΣΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ ΟΠΟΥ Ο ΚΡΙΟΣ ΠΗΡΕ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΙΣΑΑΚ (ΓΕΝΕΣΙΣ ΚΒ΄1-19).
ΣΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΧΗΔΟΝΑΣ, ΤΟ “MOLK OMOR”, Η ΘΥΣΙΑ ΕΝΟΣ ΑΜΝΟΥ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ, ΙΣΧΥΕ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΚΑΡΧΗΔΟΝΑΣ ΤΟ 146 π.Χ. ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΣΤΗΚΕ ΣΤΟ ΡΩΜΑΪΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ. ΣΤΑ ΑΝΩΤΕΡΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΣΤΡΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΚΑΡΧΗΔΟΝΑΣ ΠΟΛΛΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΥΔΡΙΕΣ ΠΕΡΙΕΧΟΥΝ ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΑ ΖΩΩΝ, ΟΧΙ ΠΑΙΔΙΩΝ, ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΣΤΗΛΕΣ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΜΟΡΦΕΣ ΖΩΩΝ, ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ.
ΤΑ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΑ ΤΟΥΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΑ ΑΠΟΔΙΔΟΥΝ ΣΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΠΟΥ ΛΑΤΡΕΥΟΥΝ. ΣΤΗ ΦΟΙΝΙΚΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΙΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΛ ΝΑ ΘΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΕΛ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΤΟΝ ΘΕΟ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ (ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΒΥΒΛΟΥ).
ΑΥΤΗ Η ΧΑΝΑΑΝΙΤΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΕΠΑΝΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗ ΓΑΛΙΛΑΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ. Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΟΥ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΡΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ Ο ΟΙΝΟΣ, ΘΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΘΕΟ ΩΣ ΑΜΝΟΣ ΠΟΥ ΛΥΤΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ".
ARNOLD TOYNBEE - "AN HISTORIAN΄S APPROACH TO RELIGION",
OXFORD UNIV. PRESS, OXFORD 1979, σελ. 37-40.
"ΤΟ ΚΥΡΙΩΤΕΡΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΚΡΟΝΙΑΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ ΗΤΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΕΣ ΚΙ ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΤΟ ΔΗΛΩΝΕΙ Ο ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ Ο ΧΑΙΡΩΝΕΥΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΑΡΧΙΕΡΕΑΣ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ ΣΤΟΥΣ ΔΕΛΦΟΥΣ. Ο ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ ΘΕΩΡΟΥΣΕ ΤΗΝ ΚΡΟΝΙΑ ΛΑΤΡΕΙΑ ΒΑΡΒΑΡΗ, ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ. ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΠΩΣ ΟΙ ΦΟΙΝΙΚΕΣ ΛΑΤΡΕΥΑΝ ΤΟΝ ΚΡΟΝΟ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΡΟΣΕΦΕΡΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΕΣ.
ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΑ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΧΗΔΟΝΑ Ο ΚΡΟΝΟΣ ΔΕΧΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΕΣ ΤΙΜΕΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΡΑΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΙΜΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ ΤΗ ΣΕΛΗΝΗ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ".
ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΑ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΧΗΔΟΝΑ Ο ΚΡΟΝΟΣ ΔΕΧΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΕΣ ΤΙΜΕΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΡΑΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΙΜΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ ΤΗ ΣΕΛΗΝΗ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ".
ΠΛΟΥΤΑΡΧOY - "ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΜΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΩ ΚΥΚΛΩ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ", 942C.
"ΔΕΝ ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΙΟ ΩΦΕΛΙΜΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΡΧΗΔΟΝΙΟΥΣ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΩΣ ΝΟΜΟΘΕΤΗ ΤΟΝ ΚΡΙΤΙΑ Ή ΤΟΝ ΔΙΑΓΟΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΚΑΝΕΝΟΣ ΘΕΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ Ή ΘΕΟΥ, ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΘΥΣΙΕΣ ΣΑΝ ΚΙ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΕΦΕΡΑΝ ΣΤΟΝ ΚΡΟΝΟ; ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΥΤΑ, ΟΠΩΣ ΤΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Ο ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ, ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΘΥΣΙΑΖΑΝ ΖΩΝΤΑΝΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ: "ΣΗΚΩΝΕΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΤΟ ΤΟΥ ΥΙΟ, ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ ΣΤΗ ΜΟΡΦΗ, ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΝ ΣΦΑΖΕΙ, Ο ΑΝΟΗΤΟΣ", ΑΛΛΑ ΜΕ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΠΡΟΣΕΦΕΡΑΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΘΥΣΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ, ΕΝΩ ΟΙ ΑΤΕΚΝΟΙ ΑΓΟΡΑΖΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΤΩΧΟΥΣ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΣΦΑΖΑΝ ΣΑΝ ΑΡΝΙΑ Ή ΣΑΝ ΜΙΚΡΑ ΠΟΥΛΙΑ, ΕΝΩ Η ΜΗΤΕΡΑ ΣΤΕΚΟΤΑΝ ΠΛΑΪ ΑΥΣΤΗΡΗ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΘΡΗΝΕΙ. ΑΝ ΟΜΩΣ ΣΤΕΝΑΖΕ Ή ΔΑΚΡΥΖΕ, ΣΤΕΡΟΥΝΤΑΝ ΤΗΝ ΤΙΜΗ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΔΕΝ ΓΛΥΤΩΝΕ ΤΗΝ ΘΥΣΙΑ. ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΟΛΗ Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΓΕΜΙΖΕ ΑΠΟ ΘΟΡΥΒΟΥΣ, ΚΑΘΩΣ ΑΡΧΙΖΑΝ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΥΛΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΧΤΥΠΟΥΝ ΤΑ ΤΥΜΠΑΝΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ Η ΒΟΗ ΤΩΝ ΘΡΗΝΩΝ. ΑΝ ΩΣΤΟΣΟ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΜΑΣ ΟΙ ΤΥΦΩΝΕΣ Ή ΟΙ ΓΙΓΑΝΤΕΣ, ΔΙΩΧΝΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ, ΜΕ ΠΟΙΕΣ ΑΡΑΓΕ ΘΥΣΙΕΣ ΘΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΩΝΤΑΝ Ή ΠΟΙΕΣ ΑΛΛΕΣ ΙΕΡΟΤΕΛΕΣΤΙΕΣ Θ΄ ΑΠΑΙΤΟΥΣΑΝ;"
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ - "ΠΕΡΙ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΑΣ", 171Β – D
