«Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΗΤΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΤΙΜΗΣΕ ΕΞΙΣΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΑΡΧΕΤΥΠΑ, ΑΦΟΥ ΕΞΙ ΑΡΣΕΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΞΙ ΘΗΛΥΚΕΣ ΘΕΟΤΗΤΕΣ ΣΥΝΑΠΟΤΕΛΟΥΣΑΝ ΤΟ ΟΛΥΜΠΙΟ – ΔΩΔΕΚΑΘΕΟ.
ΤΡΕΙΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΓΙΟΥΣ ΚΑΙ ΤΡΕΙΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΟΡΕΣ ΕΙΧΕ Ο ΩΚΕΑΝΟΣ ΚΑΙ Η ΤΗΘΥΣ.
ΕΠΤΑ ΚΟΡΕΣ ΕΙΧΕ Ο ΑΤΛΑΝΤΑΣ, ΤΙΣ ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΕΣ ΠΛΕΙΑΔΕΣ.
ΘΗΛΥΚΕΣ ΗΣΑΝ ΟΙ ΜΟΥΣΕΣ.
ΘΗΛΥΚΕΣ ΗΣΑΝ ΟΙ ΩΡΕΣ.
ΘΗΛΥΚΕΣ ΗΣΑΝ ΟΙ ΣΙΒΥΛΛΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΥΘΙΕΣ.
ΕΝΩ Η ΡΕΑ, Η ΚΥΒΕΛΗ, Η ΔΙΝΔΥΜΗΝΗ, Η ΑΓΧΙΑΛΗ, Η ΑΜΦΙΤΡΙΤΗ κ.α. ΕΙΝΑΙ ΟΛΕΣ ΕΚΦΑΝΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΗΛΙΑΣ ΑΡΧΗΣ.
ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΛΗΨΕΙ ΤΙΣ ΚΟΡΕΣ ΤΟΥ ΚΑΔΜΟΥ, ΤΗΝ ΣΕΜΕΛΗ, ΤΗΝ ΙΝΩ, ΤΗΝ ΑΓΑΥΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΝΟΗ;
ΝΗΡΗΙΔΕΣ, ΔΑΝΑΪΔΕΣ, ΝΑΪΑΔΕΣ… ΣΤΗΝΟΥΝ ΧΟΡΟ ΣΤΑ ΧΩΡΟΧΡΟΝΙΚΑ ΜΑΣ ΚΥΚΛΟΔΡΟΜΙΑ.
Η ΑΛΚΗΣΤΗ, Η ΠΗΝΕΛΟΠΗ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Η ΕΛΕΝΗ, ΣΥΝΥΦΑΙΝΟΥΝ ΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΠΑΜΦΥΛΕΤΙΚΟΥ ΜΑΣ ΤΑΠΗΤΑ.
ΕΝΩ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΚΑΒΕΙΡΩΣ ΣΑΛΠΙΖΟΥΝ Σ΄ ΟΛΑ ΤΑ ΝΟΟΔΡΟΜΙΑ:
ΗΓΓΙΚΕΝ Η ΩΡΑ ΝΑ ΕΝΔΥΘΕΙ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΗΛΙΟΠΡΕΠΕΙΑ.
ΚΑΙ ΜΕΙΣ ΣΥΝΑΔΟΥΜΕ ΕΥΦΡΟΣΥΝΑ:
ΓΕΝΟΙΤΟ.»
ΕΝΩΔΩΝ - “ΘΗΛΥΚΟ ΑΡΧΕΤΥΠΟ”, ΑΘΗΝΑ 1991.
