«Η ΑΚΑΡΔΗ ΣΚΕΨΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΝΟΥΚΛΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΟΣ. ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ ΔΕΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΑΝ ΑΚΑΡΔΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΤΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ. Ο ΠΛΑΤΩΝ ΣΤΗΝ “ΠΟΛΙΤΕΙΑ” ΚΙ Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΣΤΑ “ΠΟΛΙΤΙΚΑ” ΤΟΥ ΕΙΧΑΝ ΚΑΤΑ ΝΟΥ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΕΥΦΥΩΝ ΣΥΝΕΡΓΑΤΩΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΝΤΑΝ ΤΥΡΑΝΝΟΥΣ, ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ Ή ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ. ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΟΥΜΕ ΕΝΑ ΙΣΧΥΡΟ ΚΡΑΤΟΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕΝΟ ΑΠΟ ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ ΚΙ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ. Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΗ ΜΕ ΤΙΣ ΥΨΙΣΤΕΣ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΓΝΩΣΕΙΣ ΚΙ ΕΝΑ ΨΕΥΤΙΚΟ ΘΕΜΕΛΙΟ ΘΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΕΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΨΕΥΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ».
“SUPERMUNDANE”, ΒΙΒΛΙΟ ΠΡΩΤΟ, 1938.
