«...ΜΕ ΤΗΝ ΤΑΥΤΙΣΗ ΕΘΝΟΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΥΡΡΙΚΝΩΘΗΚΕ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΣΕ ΕΝΑ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΑΥΤΑΡΧΙΚΟ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟ ΚΟΣΜΟΣΥΣΤΗΜΑ (ΑΠΟΛΥΤΗ ΜΟΝΑΡΧΙΑ, ΔΕΣΠΟΤΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ)ΧΑΝΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΑΥΤΟ ΚΑΘΕ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΘΕΣΜΙΣΗΣ, ΠΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΤΗΝ ΕΙΧΕ ΠΑΝΤΟΤΕ ΜΕΣ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.
ΣΤΑ ΠΡΩΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑ ΜΝΗΜΟΝΕΥΕΤΑΙ ΟΤΙ:
“ΟΣΟΙ ΑΥΤΟΧΘΟΝΕΣ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΣΙΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ ΕΙΣΙΝ ΕΛΛΗΝΕΣ”.
ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ Η ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΘΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕ ΓΡΑΦΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΝ ΑΥΤΕΣ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ, ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΕΣ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΝΑ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΟΥΝ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΧΥ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ. ΕΠΙΣΗΣ, ΑΥΤΗ Η ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΞΗΓΗΘΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΩΡΟΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΠΑΡΗΧΘΗ. ΤΑ ΣΧΗΜΑΤΑ ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗΣ ΠΕΡΙ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΕΚΕΙΝΗ, ΕΤΣΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΠΟΔΕΚΤΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΠΟΥ ΥΠΗΡΧΑΝ ΣΤΗΝ ΑΧΑΝΗ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΠΑΡΕΜΕΝΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ.
ΕΠΕΙΔΗ ΟΜΩΣ Η ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ, ΛΟΓΩ ΑΝΥΠΑΡΞΙΑΣ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ, ΤΗΝ ΟΜΙΛΟΥΣΑΝ ΟΛΙΓΟΙ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΔΙΑΛΕΚΤΟΥΣ, Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΠΟΥ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΗΣ ΗΤΑΝ ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΚΟΣΜΟΕΙΔΩΛΟ ΠΟΥ ΠΡΕΣΒΕΥΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΟΧΗ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΣΕ, ΗΤΑΝ Ο,ΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΥΙΟΘΕΤΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΕΚΕΙΝΗ ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ. (ΣΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΑΝ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΕΣΩΣΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ Ή Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, ΑΠΑΝΤΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΝΑ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΣΤΗΡΙΖΟΜΕΝΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ, ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΟΙΩΝΤΑΣ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΒΑΘΜΟ ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ. ΕΠΙΣΗΣ Η ΥΙΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ, ΤΟΥΣ ΕΠΕΤΡΕΨΕ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΑΠΗΧΗΣΗ).
ΕΚΤΟΤΕ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΔΕΝ ΕΠΑΨΑΝ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΩΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΩΣ ΑΝΑΠΟΣΠΑΣΤΟ ΣΥΣΤΑΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΟΥ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ.
ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΑΥΤΟ ΚΑΤΑΜΑΡΤΥΡΕΙ ΤΗΝ “ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ” ΚΑΙ “ΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ” ΠΟΥ ΥΠΕΣΤΗ Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ (ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΓΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΗΣ ΒΕΒΑΙΑ), ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΠΟΥ ΕΙΣΕΠΡΑΞΕ ΩΣ ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΟΣ. ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΕΝΑΙ Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΗΛΥΤΙΣΜΟΥ ΣΤΑ ΑΛΛΑ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ, Η ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΟΥ ΜΟΝΑΡΧΗ ΚΑΙ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΝΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΗ (ΠΡΟΣΦΑΤΩΣ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΝ), Η ΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟ ΤΩΝ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΑΡΓΙΩΝ, Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΝΑ ΜΙΣΘΟΔΟΤΗ ΤΟΥΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣ, Η ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΜΑ ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ ΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΝΑ ΔΙΝΗ Ο ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΓΕΡΣΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΝΑΩΝ Ή ΕΥΚΤΗΡΙΩΝ ΟΙΚΩΝ ΕΤΕΡΟΔΟΞΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ, Η ΜΕΧΡΙ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΒΑΠΤΙΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ. ΑΛΛΑ ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΧΡΙ ΤΟ 1983 ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΓΑΜΟΥ ΩΣ ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΟΥ ΓΙΑ ΣΥΣΤΑΣΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΚΑΙ Η ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΔΟΓΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΚΡΑΤΟΥΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΩΣ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. ΑΥΤΟ ΑΛΛΩΣΤΕ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΔΗΛΩΝΕΙ Ο ΟΡΟΣ “ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΣΑ” ΘΡΗΣΚΕΙΑ.
...Η ΙΣΧΥΟΥΣΑ “ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΘΡΗΣΚΕΥΟΜΕΝΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ”, ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΥΙΟΘΕΤΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΙΑΣ ΕΠΙΣΗΣΜΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΕ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ, ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΤΗΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ (ΕΙΤΕ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ ΕΙΤΕ ΑΥΤΟΝΟΜΑ) ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ. (ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΜΕΙΞΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, βλ. σχ. ΑΡΧ/ΠΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ (2003): Ο ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΠΥΛΩΝΑΣ. ΕΠΙΣΗΣ Γ. ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΗ: ΤΟ ΙΕΡΑΤΕΙΟ. Η ΔΕΣΠΟΤΙΚΗ ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ).
ΠΩΣ ΟΜΩΣ ΕΝΑ ΑΥΤΑΡΧΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΞ ΙΣΟΥ ΑΥΤΑΡΧΙΚΗ ΚΑΙ ΔΕΣΠΟΤΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΘΗΤΙΚΗ, ΕΤΕΡΟΝΟΜΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΚΑΘΙΣΤΑΝΤΑΙ ΟΙ ΒΑΣΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΔΕΝ ΕΥΝΟΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΟΡΦΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ, ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΜΠΟΔΙΖΟΥΝ;
ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΚΑΘΕ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΗ “EΡΓΟΛΑΒΙΚΑ” ΤΗΝ ΔΗΘΕΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΕΝΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΑΓΑΘΟΥ ΜΕ ΑΠΩΤΕΡΟ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΑΤΗΓΗΣΗ ΤΟΥ. ΣΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΕΞΕΤΑΖΟΥΜΕ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΝΟΜΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ, ΤΑ ΠΡΟΕΔΡΙΚΑ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ, ΤΙΣ ΥΠΟΥΡΓΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΚΑΙ ΜΕΡΙΜΝΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ. ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 16 ΠΑΡ. 2 ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ:
“Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΒΑΣΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΗΘΙΚΗ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ, ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΠΛΑΣΗ ΤΟΥΣ ΣΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΚΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ”.
ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ, ΟΜΩΣ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ (ΥΠ. Ε.Π.Θ.), Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΒΑΘΜΟ ΚΑΙ Η ΕΤΕΡΟΝΟΜΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΝΝΟΟΥΝ Ο,ΤΙ ΔΙΑΚΗΡΥΣΣΟΤΑΝ ΣΕ ΠΡΟΓΕΝΕΣΤΕΡΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑ, ΟΤΙ ΔΗΛΑΔΗ ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΗΤΑΝ Η ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΗ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΜΕ ΤΙΣ “ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ”. ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΕΜΦΑΝΕΣ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΠΛΑΙΣΙΟ 1566/85 ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, ΟΠΟΥ ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΥΠΟΒΟΗΘΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ:
“ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ, ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ, ΝΑΔΙΑΚΑΤΕΧΩΝΤΑΙ ΑΠΟ ΠΙΣΤΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ ΤΑ ΓΝΗΣΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ. Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΒΙΑΣΤΗ”.ΟΙ ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΝΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΝΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΕΙΣ. ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ ΟΜΩΣ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΑΓΝΟΙΑ ΤΟΥ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΚΑΙ ΑΠΑΡΑΒΙΑΣΤΟ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ, ΤΟ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ ΠΟΥ ΔΙΕΠΕΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΝΟΜΟΘΕΤΗ ΠΟΥ ΘΕΣΠΙΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟ ΝΟΜΟ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ ΠΟΥ ΔΙΕΠΕΙ ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ Η ΟΠΟΙΑ ΣΕ ΤΕΛΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ, ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ ΑΜΕΣΩΣ Ή ΕΜΜΕΣΩΣ ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ...».
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΤΣΟΣ – ”ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ ΙΧΩΡ", ΤΕΥΧΟΣ 71, ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2006.
