ΗΓΕΣΙΕΣ

Ένα μεγάλο, τραγικό θα έλεγε κανείς, έλλειμμα της εποχής μας -που δεν θα μπορούσε να αμφισβητηθεί- είναι η απουσία αληθινών ηγετικών μορφών. Βέβαια, αυτό είχε ήδη προφητευθεί στα αρχαία ιερά κείμενα που τιτλοφορούνται Πουράνα, όπου γίνεται λόγος για ιδιοτελείς και ανήθικους κυβερνήτες της Μαύρης Εποχής (Κάλι Γιούγκα) και ως απόρροια αυτής. Και μάλιστα επισημαίνεται για την περίοδο αυτή ότι οι λαοί -«οι κάτοικοι των πεδιάδων»- θα στενάζουν κάτω από το βάρος δυσβάστακτων φόρων.

 Τι βλέπουμε λοιπόν καθώς διανύουμε τη φάση εκπνοής της Σκοτεινής Εποχής; Βλέπουμε εξουσιαστές αλλά όχι ηγέτες. Οι όροι Ηγέτης, Αρχηγός και Εξουσιαστής, έχουν διαφορετικό περιεχόμενο, κάτι που δεν γνωρίζουν πολλοί, τουλάχιστον σε σχέση με τις δύο πρώτες έννοιες. Ας διευκρινίσουμε. Η λέξη Ηγέτης, από το ρήμα άγω: οδηγώ, σημαίνει κάποιον ο οποίος οδηγεί το λαό σε ένα μέλλον, σε μια κατάσταση που δεν υφίσταται προς το παρόν και που μόνο εκείνος μπορεί να δει. Ο Ηγέτης δηλαδή είναι ο δημιουργός του μέλλοντος του λαού του. Το κίνητρο του Ηγέτη είναι η ευημερία εκείνων που οδηγεί, γι αυτό σύμβολο του Ηγέτη ήταν πάντα η καρδιά, το κέντρο της προσφοράς και της αυτοθυσίας.

Αρχηγός είναι αυτός που άρχει, κρατάει τα ηνία, διευθύνει, αλλά στη βάση μιας ήδη υπάρχουσας κατάστασης. Και ενώ ο Ηγέτης είναι πάντα ανιδιοτελής και αυτοθυσιαστικός, ο Αρχηγός μπορεί να είναι τέτοιος, μπορεί και όχι.

Όσον άφορά τον Εξουσιαστή, αυτός συνιστά ήδη μια μισητή έννοια, γιατί εξ ορισμού είναι σφετεριστής, ιδιοτελής, καταναγκαστικός -είτε αυτό το κάνει απροκάλυπτα είτε κάτω από μανδύες και προσχήματα. Το κίνητρό του είναι η δύναμη, η επιβολή στους ασθενέστερους, η εκμετάλευση του συνανθρώπου. Δεν υπηρετεί το κοινό συμφέρον, όπως ο Ηγέτης ή ο σωστός Αρχηγός, αλλά αναγκάζει τους άλλους να υπηρετούν το δικό του συμφέρον. Άλλωστε, έννοιες όπως «Κοινό Καλό» ή «Γενικό Συμφέρον», δεν έχουν καμιά απήχηση στην ψυχή του Εξουσιαστή. Ο Εξουσιαστής είναι άκαρδος.

Ας διευκρινίσουμε πάντως ότι, κάτω από τους όρους Ηγέτης, Αρχηγός, Εξουσιαστής, μπορεί να βρίσκεται μια μικρότερη ή μεγαλύτερη ομάδα, αλλά, σε κάθε περίπτωση, η όποια ομάδα έχει κορυφή και βάση. Έτσι η κορυφή είναι οξεία, ενώ η βάση πλατιά. Με άλλα λόγια, υφίσταται η αναπόφευκτη ιεραρχική δομή. Επίσης, σε ό,τι αφορά τους Εξουσιαστές, αυτοί μπορεί να κινούν τα νήματα αόρατα, από τα παρασκήνια, χρησιμοποιώντας σαν μαριονέττες άλλα εκτελεστικά όργανα σε κυβερνήσεις, δικαστές, στρατιωτικούς, κ.τ.λ. Η δύναμή τους στηρίζεται βασικά σε δύο παράγοντες: πλούτο και όπλα. Είναι ιδιαιτέρως λυπηρό να πούμε ότι συχνά έχουν σύμμαχό τους την επιστήμη, κυρίως σε ό,τι αφορά ιατρο-φαρμακευτικά θέματα, αλλά και οπλικά συστήματα. Αλίμονο, η τεχνολογία τόσο πολλές φορές υπηρετεί το Κακό, αντιστρατευόμενη το πνεύμα.

Προκύπτει ένα ερώτημα: Γιατί δεν υπάρχουν αληθινοί Ηγέτες; Πολύ απλά, επειδή έχει διακοπεί η επικοινωνία με το Ανώτερο. Για να είναι κάποιος Ηγέτης, πρέπει να έχει το χρίσμα και την αναγκαία διασύνδεση με την Πνευματική Ηγεσία του Πλανήτη. Γιατί μόνον Αυτή είναι ο Θεματοφύλακας του Πλανητικού Καλού. Μόνον Αυτή εκφράζει τη μεγάλη αυτοθυσία, καθώς συνιστά την Πλανητική Καρδιά.

Αυτό είναι έτσι, και δεν μπορεί να γίνει αλλιώς, επειδή υπακούει σε παντοδύναμη και αναλλοίωτη κοσμική νομοτέλεια, μια νομοτέλεια που διέπει και στηρίζει το Σύμπαν, και δεν γίνεται να παραβιαστεί ατιμωρητί. Μιλάμε για το νόμο της Ιεραρχίας και τον εξ αυτού απορρέοντα νόμο της Ηγεσίας. Αλήθεια, πόσοι έχουν επίγνωση του ότι Ιεραρχία και Ηγεσία είναι νόμοι του Κόσμου;

Τι ορίζει ο νόμος της Ιεραρχίας; Ότι στον Κόσμο τα όντα κατατάσσονται σε μια άπειρη κλίμακα, σύμφωνα με τη συνειδησιακή τους ανάπτυξη. Αυτή η κλιμάκωση είναι συναρτημένη με τους νόμους του Κάρμα και της Εξέλιξης και αποτελεί μια ακατάλυτη αλυσίδα.

Ο νόμος της Ηγεσίας, αδιαχώριστος κλάδος του νόμου της Ιεραρχίας, ορίζει ότι το Ανώτερο κυβερνά και το κατώτερο υπακούει. Έτσι, λοιπόν, η Αδελφότητα του Φωτός επέχει θέση ηγεσίας στη Γη, και η ανθρωπότητα οφείλει να δεχτεί αυτή τη σχέση ως απόλυτη αναγκαιότητα για την ύπαρξη και την ευημερία της. Η Πνευματική Ηγεσία θα την οδηγήσει στην προκαθορισμένη μελλοντική της ευτυχία. Γιατί η Πνευματική μας Ηγεσία είναι εκλεγμένη από τον Ανώτερο Κόσμο, και τα μέλη της αποτελούν επίσης εκφραστές της θέλησης κάποιων ακόμη Ανώτερων. Η σχέση μεταξύ των κρίκων της αλυσίδας είναι σχέση αγάπης, γιατί η αγάπη είναι η ισχυρότερη συνεκτική δύναμη.

Στις Επιστολές της Έλενας Ρέριχ διαβάζουμε:

... Δεν θα κουραστώ να επαναλαμβάνω ότι η αρχή της Ιεραρχίας είναι ο κοσμικός νόμος. Ολόκληρο το Σύμπαν είναι γεμάτο, υπάρχει, και διατηρείται μόνο με αυτή την αρχή... Ακριβώς, στον Κόσμο το κατώτερο υποτάσσεται στο ανώτερο. Η εξέλιξη βασίζεται σ΄αυτό. 

Στα βιβλία της Διδασκαλίας λέγεται: «Απ΄όλες τις αρχές... η Ιεραρχία είναι η πιο ισχυρή...

Και αλλού:

... Σ΄εκείνους που απορρίπτουν την αναγκαιότητα κατανόησης της ηγετικής έννοιας του Διδασκάλου πρέπει να λεχθεί ότι η σημερινή επικράτηση της διαφθοράς που διαπερνά τα πάντα είναι αποτέλεσμα της άρνησης της αυθεντίας σε όλες τις σφαίρες της ζωής. Αλλά τι μπορεί να υπάρξει χωρίς την έννοια της ηγεσίας; Δεν θα κουραστώ να επαναλαμβάνω τα λόγια της Διδασκαλίας: «Ολόκληρο το Σύμπαν είναι διαποτισμένο μ΄αυτή την αρχή.» Σε τι άλλο μπορεί να βασιστεί η εξέλιξη; «Απ΄όλες τις αρχές που οδηγούν στη διεύρυνση της συνειδητότητας, η αρχή της Ιεραρχίας είναι η πιο ισχυρή.»

Το πρόβλημα είναι ότι οι γήινοι κυβερνήτες γίνονται αποδεκτοί από τις μάζες, ενώ η επιλεγμένη από τον Ανώτερο Κόσμο πνευματική Ηγεσία απορρίπτεται. Και ενώ οι Άνωθεν επίλεκτοι Ηγέτες συνιστούν τον αναγκαίο συνδετικό κρίκο μεταξύ του Ανώτατου και του κατώτερου (της ανθρωπότητας, εν προκειμένω), οι γήινοι ηγέτες είναι αποκομμένοι από τους Ανωτέρους τους. Χωρίς λοιπόν την καθοδήγηση της Κοσμικής Σοφίας, έχουν οδηγήσει την ανθρωπότητα και τον πλανήτη στο επικίνδυνο τωρινό σημείο.

Ως πότε θα παραβιάζονται τα Θεμελιώδη της Ύπαρξης;

AGNI YOGA HELLAS, 23/11/2010.