«ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ
ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΟΣ ΕΛΑΧΙΣΤΑΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΤΟΣΟΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΝ ΡΟΛΟΝ ΔΙΕΔΡΑΜΑΤΙΣΑΝ
ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΕΝ ΤΟΥΤΟΙΣ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΤΟΣΟΝ ΑΓΝΩΣΤΟΙ,
ΟΣΟΝ Η ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟΣ. ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΔΙΟΤΙ ΤΟΣΟΝ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΙΔΡΥΤΟΥ ΤΗΣ, ΟΣΟΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΩΝ
ΕΝ ΤΗ ΣΧΟΛΗ ΕΚΕΙΝΗ ΔΙΔΑΣΚΟΜΕΝΩΝ ΑΛΗΘΕΙΩΝ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΘΕΤΙΚΑ ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ Η ΕΡΕΥΝΑ ΑΠΕΚΑΛΥΨΕ.
ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΜΕΝ, Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ, ΔΙΟΤΙ, ΩΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙ
ΤΟΥ ΟΡΦΕΩΣ ΕΛΕΓΟΜΕΝ, ΤΟ ΠΟΤΕ ΕΓΕΝΝΗΘΗ ΕΙΣ ΙΔΡΥΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΝ
ΕΙΣ ΙΔΡΥΤΗΣ ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ Ή ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΜΟΝΟΝ ΤΗΝ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗΝ ΕΡΕΥΝΑΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ,
ΕΝΩ ΤΟΝ ΜΕΜΥΗΜΕΝΟΝ ΚΥΡΙΩΣ ΠΡΟΣΕΛΚΥΕΙ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΝ ΤΩΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΩΝ ΑΥΤΟΥ.
ΔΕΝ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΟΜΩΣ
ΤΟ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΕΞΗΓΓΕΛΟΝΤΟ ΕΝ ΤΗ ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΟΥ ΤΑΡΑΝΤΟΣ.
ΠΕΡΙ ΑΥΤΩΝ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΜΟΝΟΝ ΨΙΧΙΑ ΔΙΕΣΩΘΗΣΑΝ, ΟΥΤΩΣ ΩΣΤΕ ΜΙΑ ΠΛΗΡΗΣ ΑΝΑΣΤΗΛΩΣΙΣ
ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΣΙΟΥ ΕΚΕΙΝΟΥ ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑΤΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑ ΤΟΝ ΣΗΜΕΡΙΝΟΝ ΕΡΕΥΝΗΤΗΝ ΑΚΑΤΟΡΘΩΤΟΣ.
ΚΑΙ ΟΜΩΣ, ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝ, Η ΠΥΘΑΓΟΡΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗΣ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΥΠΕΡΕΒΛΗΘΗ ΕΙΣ ΛΑΜΠΡΟΤΗΤΑ
ΚΑΙ ΔΙΑΡΚΕΙΑΝ, ΑΠΟ ΟΥΔΕΜΙΑΝ ΑΛΛΗΝ ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΑΝ. ΑΠΟ ΤΟΥ VΙου Π.Χ. ΑΙΩΝΟΣ ΜΕΧΡΙ
ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΣΧΕΔΟΝ ΤΗΣ ΡΩΜΑΪΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ, ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΩΣ ΔΙΕΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΕ ΔΙΑ ΤΟΥ
ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΟΥ ΦΩΤΟΣ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ, ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΠΙΔΡΑΣΙΝ ΔΕ ΑΝΑΜΦΙΒΟΛΩΣ ΤΑΥΤΗΝ ΔΕΟΝ
ΝΑ ΑΠΟΔΩΘΗ Η ΕΜΦΑΝΙΣΙΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΔΙΑΝΟΙΩΝ ΟΙΑΙ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΟΣ, ΤΟΥ ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΟΥ,
ΤΟΥ ΟΥΑΡΡΩΝΟΣ, ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΛΩΤΙΝΟΥ.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ
ΙΣΤΟΡΙΚΩΣ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΟΝ ΤΟ ΠΟΘΕΝ Ο ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΗΡΥΣΘΗ ΤΑΣ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ-ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ
ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ. ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΤΟΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΩΣ ΠΟΛΥ ΤΑΞΙΔΕΥΣΑΝΤΑ ΕΙΣ
ΤΑΣ ΠΛΕΟΝ ΑΠΟΜΕΜΑΚΡΥΣΜΕΝΑΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΜΥΗΘΕΝΤΑ ΠΟΤΕ ΕΙΣ ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ,
ΑΛΛΟΤΕ ΕΙΣ ΤΗΝ ΧΑΛΔΑΙΑΝ, ΑΛΛΟΤΕ ΕΙΣ ΤΑΣ ΙΝΔΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΔΡΥΪΔΑΙΣ [Δ. ΛΑΕΡΤΙΟΥ
ΒΙΒΛ. VIII, ΚΕΦ,1]. ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΑΝΕΥ ΔΥΣΚΟΛΙΑΣ ΤΕΙΝΟΜΕΝ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΘΟΜΕΝ ΩΣ
ΑΛΗΘΕΣ, ΕΙΝΑΙ Η ΒΕΒΑΙΩΣΙΣ ΤΟΥ ΠΡΟΚΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΑΜΒΛΙΧΟΥ ΟΤΙ Ο ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΕΜΥΗΘΗ ΕΙΣ
ΤΑ ΟΡΦΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ, “ΕΙΣ ΤΑ ΠΕΡΙ ΘΕΩΝ ΟΡΓΙΑ” ΥΠΟ ΤΙΝΟΣ ΙΕΡΟΦΑΝΤΟΥ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ,
ΤΟΥ ΑΓΛΑΟΦΗΜΟΥ [ΠΡΟΚΛΟΥ, ΘΕΟΛ. ΠΛΑΤ. 1, 5 & ΙΑΜΒΛΙΧΟΥ, ΠΕΡΙ ΠΥΘΑΓ. ΒΙΟΥ,
145, 28]».
ΠΕΤΡΟΣ ΓΚΡΑΒΙΓΓΕΡ - “ΣΥΜΒΟΛΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΡΧ. ΕΛΛΗΝ.
ΑΝΘΡΩΠΟΣΟΦΙΑΝ”
