Ήδη με την πρώτη ταινία της σειράς ταινιών "Matrix" το μήνυμα είχε δοθεί… Ο κόσμος μας αποτελεί μια ψευδαίσθηση, μια "εικονική πραγματικότητα". Αξίες που έχουν υιοθετηθεί στη ζωή μας, όπως ειρήνη, ελευθερία, δικαιοσύνη, δεν είναι παρά έννοιες που αποκτούν όποιο πρακτικό νόημα επιζητούν κάποιοι λίγοι ισχυροί, οι οποίοι ξέρουν πολύ καλά να κατευθύνουν την κοινή γνώμη παρουσιάζοντάς μας ένα "ιδανικό κόσμο".
Ας ξεκινήσουμε όμως τη διασκευή της άποψής σας για τον κόσμο που ζούμε, από τη φυσική του δομή και σύσταση.
Η επικρατούσα εικόνα για τη δομή της ύλης, ακολουθεί το μοντέλο Rutherford, με τα μόρια, τα άτομα και τα ηλεκτρόνια που περιστρέφονται γύρω τους … Κι όλα αυτά συμπληρωμένα από ένα "κενό" διάστημα που καταλαμβάνει το 99,999% του χώρου. Το μοντέλο παρουσιάζει πολλές ασυνέπειες και γι' αυτό έχει ήδη απορριφθεί από κάποιους επιστήμονες, που έχουν αντικαταστήσει τα ηλεκτρόνια με "κυματόνια" ("wavicles"), τα οποία άλλοτε συμπεριφέρονται σαν μόρια κι άλλοτε σαν κύματα, όπως και το φως που άλλοτε το προσεγγίζουμε μέσα από τη σωματιδιακή του κι άλλοτε με τη κυματική του μορφή, ακολουθώντας ένα υλο-ενεργειακό πρότυπο. (Περισσότερα στοιχεία στο έργο του Dr. Milo Wolff, "Exploring the Physics of the Unknown Universe").
Πλέον, για πολλούς ειδικούς, η κατεστημένη επιστήμη των τελευταίων 100 χρόνων, έχει κάνει πολλά λάθη στην προσπάθειά της να περιγράψει την ύλη. Λάθη που έχουν παρουσιαστεί και πειραματικά. Όλα αυτά βέβαια η κοινή γνώμη τα αγνοεί, γι' αυτό και το μοντέλο που διδάσκεται στα σχολεία για την υλική δομή του κόσμου μας, εξακολουθεί να είναι αυτό των αρχών του 20ου αιώνα.
Τα τελευταία χρόνια όμως, έχουν παρουσιαστεί νέα μοντέλα που περιγράφουν καλύτερα τον κόσμο μας. Μοντέλα που μας παραπέμπουν σε βαθιές εσωτερικές γνώσεις και διδασκαλίες απ' το παρελθόν, που παρουσιάζουν έναν "Θεό που Γεωμετρεί".
Αν πάρουμε για παράδειγμα το μασονικό σύμβολο το γράμμα "G" που εμφανίζεται εκεί, δεν αναφέρεται μόνο στη λέξη "God" (Θεός), αλλά και στη γεωμετρία ("Geometry") με την οποία έχει δομηθεί το Σύμπαν. Αυτή η Γεωμετρία αποτελούσε πάντα μια Ιερή επιστήμη που αποκαλύπτονταν μόνο στους μυημένους στα Μυστήρια σε διάφορους πολιτισμούς.
Ο Πλάτωνας είχε ήδη μιλήσει για τα βασικά στερεά που δομούν το Σύμπαν, γνωστά ως "πλατωνικά στερεά".
Ένα απ' αυτά, το πυραμιδικό τετράεδρο, αν το δούμε μέσα σε μια σφαίρα καθορίζει - σύμφωνα με τον Richard Hoagland - τις πιο ισχυρές ενεργειακά περιοχές μιας σφαίρας. Συμπέρασμα που ο ίδιος επιβεβαιώνει με παραδείγματα από τον Άρη και τον Ποσειδώνα, στο έργο του "Monuments of Mars".
Παράλληλα, η μελέτη της δομής του ήλιου, απέδειξε ότι έχει ένα οκτάπολο μαγνητικό πεδίο, το οποίο ανταποκρίνεται σε ένα οκτάεδρο (το οποίο προκύπτει αν ενωθούν δύο "αιγυπτιακού τύπου" πυραμίδες στις βάσεις τους).
Έτσι η Ιερή Γεωμετρία φτάνει να δίνει λύσεις σε προβλήματα της σύγχρονης Φυσικής, όπως φαίνεται και στο έργο "Convergence" ("Σύγκλιση") του Rod Johnson. Στο ίδιο έργο παρουσιάζονται εξηγήσεις για το πώς συνδέεται η αρχαία γνώση με τον υπολογισμό φυσικών σταθερών (όπως η σταθερά του Planck) που η σύγχρονη επιστήμη έχει ορίσει και χρησιμοποιήσει μόλις στον 20ο αιώνα.
Η ίδια τεχνική χρήσης γεωμετρικών δομών και γραμμών εφαρμόζεται και στα υγρά για τον προσδιορισμό των σημείων υψηλής πίεσης. Η προέκταση της ίδιας μεθόδου όσον αφορά το Σύμπαν, μας παραπέμπει στον εντοπισμό των ίδιων "γραμμών δύναμης" μέσα στο "ρευστό" που αρχαίες διδασκαλίες ονομάζουν "αιθέρα". Γραμμές που κι αυτές ορίζονται με βάση γεωμετρικές δομές που υπακούουν σ' αυτή την Ιερή Γεωμετρία του Σύμπαντος.
ΤΟ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟ ΜΑΝΤΑΛΑ
Πηγαίνοντας το θέμα ακόμα πιο πέρα, ακόμα και η τοποθέτηση των γαλαξιών μέσα στο σύμπαν ακολουθεί γεωμετρικούς σχηματισμούς που θυμίζουν έντονα τα ινδικά μαντάλα (γεωμετρικές μορφές που αποτελούν "συνόψεις" της δομής του μακρόκοσμου αλλά και του μικρόκοσμου). Σε μία εργασία που δημοσίευσαν το 1998 οι καθηγητές E. Battaner και E. Florido, στην οποία χαρτογράφησαν τη διασπορά των γαλαξιακών σμηνών, διαπίστωσαν με έκπληξη ότι, οι γαλαξίες της λεγόμενης "τοπικής ομάδας γαλαξιών" (στην οποία ανήκει κι ο δικός μας γαλαξίας) σχηματίζουν ξεκάθαρα οκτάεδρα ή αν ιδωθούν συνολικά, η όλη κατανομή τους στο χώρο θυμίζει μια τρισδιάστατη σκακιέρα. Προχωρώντας - σε θεωρητικό επίπεδο - οι δύο ερευνητές διαπίστωσαν ότι, η ύλη των γαλαξιών συσσωρεύεται στις ακμές των οκτάεδρων, ενώ πέρα απ' αυτές παρουσιάζονται μεγάλα κενά … Ένα απόλυτα γεωμετρικό σύμπαν δηλαδή. Η κατανομή αυτή φαίνεται παρακάτω. Ακόμα πιο πέρα … ολόκληρο το Σύμπαν φαίνεται να σχηματίζει έναν απέραντο πίνακα - σκακιέρα (Matrix) !
Μια άλλη απεικόνιση του Σύμπαντος προκύπτει αν μπορούσαμε να το δούμε σε κάτοψη. Θα έμοιαζε τότε με μια τηγανίτα, μια σφαίρα με σχηματισμούς όμοιους με διαμάντια μέσα της, όμοια με το άνθος ενός λωτού. Το επιπλέον εκπληκτικό στοιχείο, είναι η ομοιότητα αυτής της δομής με κάποια διάσημα αγρογλυφικά (crop circles).
Η ΦΡΑΚΤΑΛΙΚΗ ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ
Αλλά η γεωμετρικές φόρμες που συνθέτουν το σύμπαν μας, δεν σταματούν εδώ. Στο έργο του "The Fractal Octahedron Network of the Large Scale Structure" o Dr. Battaner υποστηρίζει ότι, η δομή ενός οκταεδρικού πίνακα αποτελεί ουσιαστικά τη σύνθεση μικρότερων οκταέδρων, ακολουθώντας σχηματισμούς που μόνο η σύγχρονη γεωμετρία φράκταλ μπορεί να περιγράψει. Η γεωμετρία αυτή αναφέρεται σε σχήματα που παρουσιάζουν το φαινόμενο της αυτό-ομοιότητας, δηλ. που μέσα στη δομή τους επαναλαμβάνονται σε "άπειρο" βάθος ο εαυτός τους ή μέρη τους.
Έτσι η σύγχρονη επιστήμη φτάνει στη διαπίστωση της αλήθειας ενός αρχαίου ερμητικού, αιγυπτιακού νόμου του Σύμπαντος που λέει ότι "Όπως είναι πάνω είναι και κάτω", αναφερόμενος στις αναλογίες Μακρόκοσμου και Μικρόκοσμου, καθώς ο Δημιουργός βρίσκεται μέσα σε κάθε συμπαντική μορφή.
Το εκπληκτικό στην όλη ιστορία με τα αγρογλυφικά είναι η ανακάλυψη του αγρογλυφικού της εικόνας, που παρουσιάζει ακριβώς αυτή την οκταεδρική φρακταλική δομή. Το αγρογλυφικό αυτό εντοπίστηκε στην περιοχή West Kennett Long Barrow στις 4/8/1999.
Όλες οι τελευταίες αυτές ανακαλύψεις τείνουν να μας παρουσιάσουν το σύμπαν, όχι σαν το αποτέλεσμα μιας "τυχαίας" έκρηξης, αλλά δομής που υπακούει σε συγκεκριμένους νόμους και συμμετρίες, δημιουργημένα από μια ανώτερη Διάνοια, έναν "αρχιτέκτονα" όπως αυτός παρουσιάζεται και στο δεύτερο μέρος του Matrix.
Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι, το "τυχαίο" δεν υπάρχει και ότι με τη λέξη αυτή θα χαρακτηρίζαμε απλά μια κατάσταση της οποίας αγνοούμε τους νόμους που την διέπουν.
