Του Καθηγητή Γ. Ζουγανέλη
Μετά απο μια σειρά διορθώσεων (14/14) σε ατελέσφορες ιδέες πρωτοετούς φοιτητού σε Finance για βιωσιμότητα του Ελληνικού χρέους, γιατί σήμερα πρέπει να αποδείξω ότι ο υπ. Οικονομικών ψεύδεται ασύστολα μιλώντας για νέο αναπτυξιακό σύμφωνο και υποστηρίζοντας ότι το μνημόνιο τελείωσε; Mήπως γιατί δεν διαβάζει κανείς τις ανακοινώσεις του Ευrogroup (βλέπετε εδώ); Mήπως γιατί η αίτηση της Ελλάδας για 6μηνη παράταση έγινε 4μηνη; Μήπως γιατί η διαπαραγμάτευση δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί; Mήπως γιατί το ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ σε μια βραδιά υπέγραψε και παρέδωσε τα πάντα χωρίς να έχει αλλάξει στην ουσία τίποτα από όσα υποσχόταν προεκλογικά; Mήπως γιατί τα λεφτά του ΤΧΣ δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν εκτός του τραπεζικού τομέα; Mήπως επειδή συμφωνώντας για το ρόλο του ΔΝΤ, η Τρόικα θα συνεχίσει να υπάρχει αλλά με άλλο όνομα κάπου στις Βρυξέλλες; Μήπως γιατί καμμία βοήθεια δεν θα παίρνει η Ελλάδα χωρίς έγκριση απο την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ (την παλαιά Τρόικα); Μήπως γιατί η Ελλάδα δεν θά μπορεί να έχει μονομερή δράση σε oτιδήποτε θα μπορούσε να επηρρεάσει αρνητικά τους δημοσιονομικούς στόχους μέσα στο υπάρχον πρόγραμμα (μνημόνιο και δανειακή σύμβαση) βάσει του οποίου πήρε παράταση στη δανειακή σύμβαση, παραδίδοντας και συνεχίζοντας την παράδοση της εθνικής της κυριαρχίας; Μήπως γιατί χωρίς φορολογικά έσοδα η Ελλάδα δεν θα μπορεί να επιτευχθεί δημοσιονομική ελευθερία κινήσεων ακόμη και με τη μικρή αναπνοή που της έδωσε το eurogroup συμφωνώντας σε ένα χαμηλότερο στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος; Μήπως γιατί δεν θα πάρει τα κέρδη απο τα ομόλογα της ΕΚΤ αν το eurogroup δεν συμφωνήσει; Μήπως γιατί στη τελευταία παράγραφο του κειμένου της συμφωνίας υπάρχει συζήτηση για Μνημόνιο 3;
Σε μια βραδιά η Ελλάδα ξέχασε το λογιστικό έλεγχο του χρέους, και το όχι στα μνημόνια. Mένουν οι 300,000 θέσεις εργασίας που υποσχόταν προεκλογικά ο “απίστευτος”.
Αυτό που έγινε σήμερα στην Βρυξέλλες δεν ήταν πολιτική διαπραγμάτευση. Ήταν Εθνική Ντροπή. Πόσο πια πρέπει πια το παρόν πολιτικό σύστημα να κοροιδεύει τον Ελληνικό λαό;