Σε λίγο το εμπόρευμα τελειώνει. Η πατρίδα σου που θα έσωζαν, θα έχει ξεπουλήσει και το τελευταίο κομμάτι πραγματικού πλούτου που της απέμεινε, και τότε θα διαπιστώσεις, πως το «δημόσιο χρέος» όχι μονάχα δεν τιθασεύτηκε, αλλά μεγάλωνε ακόμη περισσότερο όσο το τάιζες υπομονετικά με την πατρίδα σου, με την αξιοπρέπειά σου και τη ζωή σου…
Πέντε χρόνια ξεπουλούν και καταστρέφουν – Πέντε ολόκληρα χρόνια ξεπουλούν, πλιατσικολογούν και αποδομούν – Λένε πως το έκαναν ως αναγκαίο κακό για να σώσουν την πατρίδα…
Λένε ακόμη πως αυτό το αίσχος, ήταν αναγκαίος μονόδρομος, για να μεταρρυθμιστεί η χώρα, και να εφορμήσει δυναμικά στην ανηφόρα της ανάπτυξης. Σε γέλασαν… Σε εξαπάτησαν… Υπέκλεψαν την ανοχή και την υπομονή σου, για να προωθήσουν το πιο βρώμικο σχέδιο που σκαρώθηκε ποτέ πάνω σ αυτό τον πλανήτη.
Η χώρα σου που θα έσωζαν, έγινε ακόμη πιο φτωχή. Η δημόσια περιουσία της, έγινε ακόμη μικρότερη… Εσύ, ο πρωταγωνιστής και κυρίαρχος που σε παραμυθιάζουν ότι είσαι στο επίκεντρο των πολιτικών τους, έγινες ακόμη πιο φτωχός, ακόμη πιο δυστυχισμένος. Η κοινωνική σου αποταμίευση, η σύνταξή σου, τα γηρατειά σου… Εξανεμίστηκαν. Τα ‘φαγαν τα λεφτά. Όπως το ακούς. Τα έφαγαν.
Η χώρα σου έγινε ακόμη πιο μικρή και σύντομα θα το συνειδητοποιήσεις. Κι ενώ τα πάντα βγήκαν στο σφυρί, το μοναδικό που θέριεψε και συνεχίζει να θεριεύει ανεξέλεγκτα, είναι...
το Δημόσιο χρέος. Ο χάρτινος «πλούτος» δηλαδή, με τον οποίο σου έβαλαν στο χέρι τη ζωή και την αξιοπρέπεια.
Αυτό τον ελεεινό δρόμο επέλεξε να στηρίξει η «κυβερνώσα Αριστερά» του τρισάθλιου Κουβέλη… Και στην ίδια ακριβώς διαδρομή πορεύεται η έτερη «κυβερνώσα Αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή των αδέσποτων του ΠΑΣΟΚ, και της πρασινοσαβούρας που παρασιτολόγησε σε βάρος του τόπου.
Σε λίγο το εμπόρευμα τελειώνει. Η πατρίδα σου που θα έσωζαν, θα έχει ξεπουλήσει και το τελευταίο κομμάτι πραγματικού πλούτου που της απέμεινε, και τότε θα διαπιστώσεις, πως το «δημόσιο χρέος» όχι μονάχα δεν τιθασεύτηκε, αλλά μεγάλωνε ακόμη περισσότερο όσο το τάιζες υπομονετικά με την πατρίδα σου, με την αξιοπρέπειά σου και τη ζωή σου.
Και τότε??? Ποιος θα σε σώσει τότε??? Ποιος θα νοιαστεί για σένα, όταν θα έχεις απομείνει ένα θλιβερό κουφάρι που τους ανέχτηκε, να σέρνεσαι πάνω σε μια πατρίδα που δε θα σου ανήκει πλέον??? Το σκέφτηκες???
Τι περιμένεις??? Τι υπομένεις??? Γιατί τους ανέχεσαι???
Όσο παζαρεύουν με τους εκβιαστές και τις μαφιόζικες συμμορίες, δε σώζεται η πατρίδα σου. Βγαίνουν στο σφυρί και τα τελευταία ρετάλια που απέμειναν από πατρίδα και αξιοπρέπεια.
Αφυπνίσου… Ξεσηκώσου… Ανάδειξε τον ηγέτη σου κι ανάτρεψέ τους πριν να είναι αργά.
