Διαδίδεται τελευταία μία αφελής ρητορική, δημοφιλής σε «αριστερούς» και «δεξιούς» φιλο – ευρωπαϊκούς κύκλους, που βασίζεται στην ψευδαισθηση πως η «Ευρωπαϊκή Ένωση» έχει την δυνατότητα να χαράξει δική της στρατηγική, ανεξάρτητη από τις βουλές του μορφώματος που αποκαλείται «Δύση», δλδ. του πλέγματος οικονομικών συμφερόντων που έχει εκφυλισθεί σε ένα τερατώδες τοκογλυφικό σύστημα καταστροφής των εθνών και των κοινωνιών τους που συνασπίσθηκαν μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο εναντίον της Σοβιετικής Ενώσεως. Αυτή η ρητορική, προκρίνει ως ηγέτιδα δύναμη της «Ευρώπης» την Γερμανία (ιδανικό «ηγεμόνα» της Ευρώπης κατά τον θλιβερό Βαρουφάκη).
Προκειμένου να γίνει αντιληπτή η αστειότητα αυτής της ρητορικής, είναι ανάγκη να αντιληφθούμε πως η μεταπολεμική Γερμανία έχει σχεδιασθεί ως ένα κράτος με αποκλειστικό εθνικό σκοπό την οικονομική ευημερία μέσω της βιομηχανικής παραγωγής – όχι την ανάδειξή του σε υπολογίσιμο γεωστρατηγικό κέντρο αποφάσεων. Υπό αυτή την έννοια, η Γερμανία είναι πραγματικά η ηγέτιδα ευρωπαϊκή δύναμη, μιά ηγέτιδα που έχει σαν αποστολή της την απαγόρευση της αναδείξεως της «Ευρώπης» σε ανεξάρτητο από τη «Δύση» κέντρο αποφάσεων. Η περίπτωση της Ελλάδος είναι χαρακτηριστική και η κατάδειξη των δυνατοτήτων της Γερμανίας να ηγεμονεύσει πραγματικά στην «Ευρώπη» με αφορμή την κρίση χρέους, είναι περιττή πλέον και κουραστική. Αξίζει όμως να δούμε τις δυνατότητες της Γερμανίας να ηγεμονεύσει στη… Γερμανία.
Η κατά Βαρουφάκη ιδανική ηγεμών της Ευρώπης, διακρίνεται παγκοσμίως για τη βιομηχανική της παραγωγή. «Διαμάντι του Στέμματός» της, είναι η εταιρεία Daimler AG, που δραστηριοποιείται στην παγκόσμια αγορά οχημάτων μέσω πέντε υπο – εταιρειών της: Της Mercedes-Benz Cars, της Daimler Trucks, της Mercedes-Benz Vans, της Daimler Buses και της Daimler Financial Services. Με βασική εξ’ αυτών την πρώτη, οι πωλήσεις της εταιρείας το 2014, ανήλθαν στο ποσό (κρατηθείτε) των 129,872 ΔΙΣεκατομμυρίων EUR (γιούρο). Ανά το κόσμο, οι πωλήσεις της εταιρείας έγιναν κάτά 33.7% στην Ευρώπη (εκτός Γερμανίας), κατά 25.6% στις ΗΠΑ, κατά 22.7% στην Ασία (περίπου το μισό από αυτό στην Κίνα) και κατά μόλις 15.7% στην ίδια τη Γερμανία. Ισάξιά της γερμανική εταιρεία, θεωρείται μόνο η ασφαλιστική Allianz Wordwide, η Deutsche Bank Group θεωρείται υποδεέστερη και η «πολυθρύλητη» Siemens πραγματοποιεί πωλήσεις αξίας περίπου των 3/5 της Daimler AG.
Ας δούμε όμως ποιοί ελέγχουν αυτόν τον «Γερμανικό» κολοσσό.
Οι δέκα βασικότεροι μέτοχοι της εταιρείας είναι κατά σειρά:
1. Το υπό τον έλεγχο του κράτους του Κουβέϊτ κεφάλαιο «Kuwait Investment Authority», με ποσοστό 6.9%.
2. Η Κεντρική Τράπεζα της Νορβηγίας, μέσω του Norges Bank Investment Management, με ποσοστό 3.17%.
3. Η Γαλλική πολυεθνική τράπεζα Société Générale μέσω της Lyxor International Asset Management SAS, με ποσοστό 1.97%.
4. Η γνωστή και μη εξαιρετέα BlackRock μέσω της «BlackRock Asset Management Deutschland AG», με ποσοστό 1.61%.
5. Η Ιαπωνική αυτοκινητοβιομηχανία Nissan Motor Co., Ltd. με ποσοστό 1.54%.
6. Η… ανταγωνιστική Γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία Renault SA, με ποσοστό 1.54%.
7. Η Αμερικανική επενδυτική εταιρεία Harris Associates LP, με ποσοστό 1.51%.
8. Ο Αμερικανικός επενδυτικός όμιλοςThe Vanguard Group, Inc. με ποσοστό 1.39%.
9. Και πάλι η Société Générale, μαζί με την Crédit Agricole, μέσω της Amundi SA, με ποσοστό 1.24%.
10. Η Αμερικανική επενδυτική εταιρεία Capital Research & Management Co. με ποσοστό 1.15%.
Το σύνολο του ποσοστού των μετοχών των παραπάνω εταιρειών στην Daimler AG είναι 22.02%.
Ορισμένες εταιρείες όπως η BlackRock έχουν «ειδικό» ενδιαφέρον, σχετικό με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που θα εξετάσουμε προσεχώς. Ακόμα «ειδικότερο» ενδιαφέρον έχει ο όμιλος Vanguard, βασικός μέτοχος της… BlackRock.
Από τους αριθμούς γίνονται μάλλον προφανείς οι εξαρτήσεις της Γερμανίας σε επίπεδο βιομηχανικής παραγωγής, δλδ. πραγματικής οικονομίας και άρα υποχρεωτικού πολιτικού προσανατολισμού και της Γερμανίας και της Ευρώπης – και ακόμη δεν έχουμε εξετάσει την Deutsche Bundesbank, δλδ. την Γερμανκή Κεντρική Τράπεζα που είναι ο βασικός μέτοχος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και που τυγχάνει ιδιωτική στο σύνολο της. Εξ αυτών δε των αριθμών, γίνεται ολοφάνερη η γελιότητα της ρητορικής του «Ευρωπαϊκού προσανατολισμού» κάθε έθνους και μάλιστα της Πατρίδος μας, υπό τη Γερμανία και υπό οποιοδήποτε καθεστώς που υποτάσσεται στους νόμους της σύγχρονης «Αγοράς». Ο δε γερμανικός λαός, είναι τόσο πολύ ευνοημένος οικονομικά από αυτούς τους νόμους, ώστε η δική του αφύπνιση προς μία πραγματική εθνική γερμανική στρατηγική βρίσκεται στη σφαίρα του αδιανόητου. Όσο για εμάς τους Έλληνες, απομένει να απαλλαγούμε από τους «πάκηδες» και τους «βαρουφάκηδες» της πολιτικής μας εξουσίας, μαζί με τις εθνοκτόνες «ευρωκεντρικές» τους ιδεοληψίες, σε μιά εποχή που οι παγκόσμιες τάσεις προσανατολίζονται σαφώς προς μία μετά – «δυτική» πορεία.
Πετροβούβαλος/Αβέρωφ
Υποσημείωση – προτροπή: Εάν, όπως συνήθως, κάποιοι που μας διαβάζουν τρέξουν ξανά να ιδιοποιηθούν τα «πρωτεία» της πληροφόρησης, τους προτρέπω να το κάνουν πιό σοβαρά απ’ ότι συνήθως και να μας απαλλάξουν από τον φόρτο.
Φωτό: Mercedes-Benz 770, τύπος W150 πανομοιότυπη με μία από αυτές που χρησιμοποιούσε ο Αδόλφος Χίτλερ, από τη Wiki
