Ένας εκτεταμένος φόβος αρχίζει και πλανάται πάνω από το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και τις ΗΠΑ. Οι μεγαλύτερες κρατικές τράπεζες της Κίνας με εντολή της κυβέρνησης έχουν δανείσει 210 περίπου δισ. ευρώ τις τελευταίες εβδομάδες για να στηρίξουν το χρηματιστήριο και να σταματήσουν το σκάσιμο της φούσκας και την ελεύθερη πτώση στις τιμές των μετοχών.
Από τα μέσα Ιουνίου, οι κινεζικές μετοχές έχουν χάσει περίπου το 30% της αξίας τους, τερματίζοντας το φαινόμενο «φούσκας» που χαρακτήριζε τη συγκεκριμένη αγορά, όπως επισημαίνουν διεθνείς αναλυτές. Για κάποιους επενδυτές ο φόβος ότι η αναταραχή στην κινεζική αγορά θα μπορούσε να αποσταθεροποιήσει την πραγματική οικονομία είναι μεγαλύτερος από την κρίση στην ευρωζώνη.
Πολλοί λένε ότι η κατάρρευση αυτή προήλθε από την πτώση των ρυθμών ανάπτυξης στο 6.8% το δεύτερο τρίμηνο, κάτω δηλαδή και από το 7% του πρώτου τριμήνου το οποίο ήδη ήταν το χαμηλότερο επί σειρά ετών.
Αυτό σε συνδυασμό με το εταιρικό χρέος της Κίνας που φτάνει τα 14,2 τρισ.δολάρια (μεγαλύτερο ακόμα και από το εταιρκό χρέος των ΗΠΑ που είναι 13,1 τρισ.δολάρια, ενώ το κρατικό τους χρέος φτάνει τα 17 τρισ.δολάρια), προκαλεί μια εστία «φωτιάς» που εάν δεν ελεγχθεί θα αλλάξει τον πλανήτη, όπως τον γνωρίζουμε εκ θεμελίων.
Σημειώνεται ότι το κινεζικό εταιρικό χρέος θα φτάσει τα 20 τρισ.δολάρια το 2018 που είναι το 1/3 του παγκόσμιου εταιρικού χρέους και φθάνει το θρυλικό νούμερο «φούσκα» των 60 τρις.δολαρίων.
Το καλύτερο, όμως, έρχεται στο τέλος. Η Γερμανία το 40% των εξαγωγών της τις κάνει στην Κίνα. Ένα «China crush» θα συντρίψει και την εύθραυστη σε εξωτερικές απειλές γερμανική οικονομία.
Οι δε ΗΠΑ απειλούνται άμεσα, καθώς η Κίνα κρατά 3 τρισ.δολάρια αμερικανικό κρατικό χρέος σε ομόλογα τα οποία μπορούν να αρχίσουν να πωλούνται σε κατάσταση συναγερμού.
Αρκετοί αναλυτές έχουν αμφιβολίες για το αν η πρόσφατη ανάκαμψη της αγοράς είναι βιώσιμη χωρίς κρατική παρέμβαση στήριξης, καθώς το ποσό μαμούθ που έριξε ως «ένεση βοηθείας» στο χρηματιστήριο αντιστοιχεί με τα 2/3 σχεδόν του ελληνικού χρέους, 1,5 φορά περίπου το ελληνικό ΑΕΠ αν θέλει να συγκρίνει κάποιος την τάξη μεγέθους του κινέζικου «ΕΚΑΒ» στην αγορά, δηλαδή της China Securities Finance Corp.
Η εν λόγω κρατική εταιρεία άμεσης βοήθειας ιδρύθηκε το 2011 για να δανείζει τις χρηματιστηριακές εταιρείες και τους επενδυτές στο χρηματιστήριο. Αλλά μετά τη δραματική πτώση της χρηματιστηριακής αγοράς στα τέλη Ιουνίου, η κυβέρνηση έχει μετατρέψει την CSF σε αγωγό για τη διοχέτευση κεφαλαίων διάσωσης στη χρηματιστηριακή αγορά, γράφουν οι FT.
Η CSF έχει δανείσει σε χρηματιστηριακές εταιρείες για τη χρηματοδότηση επενδύσεων σε μετοχές και έχει επίσης αγοράσει απευθείας αμοιβαία κεφάλαια. Αλλά η σημερινή αποκάλυψη δείχνει ότι η κρατική στήριξη για την χρηματιστηριακή αγορά είναι πολύ μεγαλύτερη από ό, τι είχε υπολογιστεί αρχικά.
Ο δείκτης Shanghai Composite Index έχει ανακτήσει περίπου το 15% από τα χαμηλά στις 10 Ιουλίου. Ωστόσο, το μέγεθος της κρατικής στήριξης υποδηλώνει ότι το ράλι είναι σε μεγάλο βαθμό ένα φαινόμενο στηριγμένο ως επί τω πλείστον στις κυβερνητικές ενέσεις.
Η αγορά ακινήτων και οι χρηματαγορές απορρόφησαν τα τελευταία έτη, με πολύ μεγαλύτερο ρυθμό, πιστώσεις από τις τράπεζες σε σχέση με την πραγματική οικονομία.
Όπως έγραφε ένας αναλυτής προσπαθώντας να σκιαγραφήσει το μέγεθος της φούσκας «υπάρχει ένα πελώριο απόθεμα απούλητων ακινήτων, στην Κίνα παράχθηκε περισσότερο τσιμέντο μεταξύ 2011 και 2013 απ’ όσο παράχθηκε στις ΗΠΑ τον 20ο αιώνα».
Η κατάρρευση της χρηματιστηριακής αγοράς της Κίνας δημιουργεί φόβους μετάστασης στο ευρύτερο χρηματοπιστωτικό σύστημα, ειδικά στις τράπεζες. O κίνδυνος μετάστασης όμως επεκτείνεται πέρα από τα σύνορα της χώρας. Η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος κάτοχος αμερικάνικου κρατικού χρέους, με τις τοποθετήσεις σε αμερικάνικα κρατικά ομόλογα να αγγίζουν τα 3 τρις δολάρια.
Μεγάλη πτώση παρατηρείται και στις τιμές των εμπορευμάτων, συγκεκριμένα του πετρελαίου, που είχε ήδη υποστεί πιέσεις από την νέα πετρελαϊκή κρίση καθώς και του χαλκού. Η αιτία δεν είναι άλλη από την αναμενόμενη πτώση της ζήτησης για πρώτες ύλες από το «εργοστάσιο του πλανήτη». Γεγονός που πλήττει όλες τις χώρες της περιφέρειας που στηρίζουν τις οικονομίες τους στην εξαγωγή εμπορευμάτων.
Κι αυτά όταν το βασικότερο πρόβλημα είναι ότι η ανάπτυξη στην χώρα συνεχίζει να επιβραδύνει. Οι ρυθμοί ανάπτυξης του ΑΕΠ της Κίνας έχουν σταματήσει να βρίσκονται σε επίπεδα άνω του 10%. Η επικυρωμένη έκθεση του ΔΝΤ για την παγκόσμια οικονομία προβλέπει την ανάπτυξη για το κινέζικο AEΠ το 2015 στο 6,8% αλλά πιθανόν με μεγαλύτερη αβεβαιότητα πλέον, όπως αναφέρει ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ Ολιβιέ Μπλανσάρ.
Οι συνέπειες ενός τέτοιου γεγονότος σε συνδυασμό με μια κρίση στην ευρωζώνη θα είναι κολοσιαίες και επί του πρακτέου όλα τα νομίσματα του πλανήτη θα καταστούν…»χαρτιά γενικής χρήσεως» και θα ανταπεξέλθουν μόνο οι χώρες που έχουν στην κατοχή τους μεγάλες ποσότητες χρυσού, δηλαδή Κίνα, Ρωσία, ΗΠΑ και Γερμανία, αλλά και αυτές θα έχουν επιστρέψει στην εποχή του «Λίθου» η καλύτερα του «Χρυσού». Ίσως έτσι εξηγείται η εμμονή της Ρωσίας τα τελευταία χρόνια να αγοράζει χρυσό. Χρόνια προειδοποιούσαν οι Ρώσοι οικονομολόγοι για το…κακό που έρχεται.
