Γράφουν ο Νίκος Χειλαδάκης
«Ο κόσμος δεν θα καταστραφεί από τους ανθρώπους που κάνουν το κακό, αλλά από εκείνους που βλέπουν και επιτρέπουν να γίνει το κακό». A.A.
Το ότι η Ελλάδα αποτέλεσε το τραγικό θύμα για παραδειγματισμό όλης της Ευρώπης και σε παγκόσμια προέκταση στην επιβολή μιας μακιαβελικής τοκογλυφικής Νέας Τάξης, δεν χρειάζεται και πολύ σκέψη για να το κατανοήσει κανείς. Δυστυχώς όμως πρέπει να καταφύγουμε σε ξένους αναλυτές για να καταλάβουμε καλυτέρα το μαύρο παρασκήνιο όλης αυτής της σύγχρονης ελληνικής τραγωδίας καθώς η ελληνική πληροφορηση υστερεί.
Ένας από τους μεγαλύτερους βετεράνους Αυστριακούς Δημοσιογράφους- Οικονομολόγους επί χρόνια πρόεδρος της Investment Bank, ο Manfred Pretitsch, σε μια πρόσφατη καταπληκτική έρευνα παραθέτει τους βασικούς παράγοντες που συνετέλεσαν στην ελληνική μνημονιακή καταστροφή.
Σύμφωνα με τον Αυστριακό Οικονομολόγος, ο μεγάλος αρχιτέκτονας της σημερινής τοκογλυφικής Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι το περίφημο «ECFR», δηλαδή το European Council of Foreign Affairs που ιδρύθηκε στα μέσα του 2007 από τον Τζ. Σόρος και στο οποίο είναι μέλη πολλές προσωπικότητες που διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στην περιοχή τη δεκαετία του 90, όπως οι Μάρτι Αχτισάαρι, ( ο αρχιτέκτονας της δυάλυσης της Γιουγκοσλαβίας), Τζουλιάνο Ντ’Αμάτο, Γιόσκα Φίσερ, Ντομινίκ Στρος-Καν κ.ά.
Το Συμβούλιο αυτό είναι η ευρωπαϊκή προέκταση του περίφημου και μασονικού αμερικανικού Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων, (CFR), μια αδιαφανές οργάνωση που δρα ως σκιώδη κυβέρνησης και έχει μεγάλη επιρροή στην αμερικανική εξωτερική πολιτική. Οι ιδρυτές του ECFR έχουν θέσει ως στόχο τη δημιουργία ενός πανευρωπαϊκού οργάνου, που θα καταστήσει την Ευρώπη ένα ισχυρό μοχλό επιβολής της Νέας Τάξης ενώ θα υποτάξει τους ευρωπαϊκούς λαούς στην θέληση αυτού του οργάνου με κάθε μέσο. Σήμερα έχει εκατοντάδες εργαζομένους σε 20 χώρες και λαμβάνει κονδύλια από ένα ευρύ φάσμα μη κερδοσκοπικών ιδρυμάτων, εθνικές κυβερνήσεις, επιχειρήσεις και ιδιώτες. Η γερμανική κυβέρνηση είναι ο πιο στενός συνεργάτης αυτού του Συμβουλίου.
Στις 7 Νοέμβρη 2008, αυτό το νεοσύστατο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων, (ECFR), δημοσίευσε μία πρωτοφανή σε βάρος και διεισδυτικότητα έκθεση αναφορικά με τις ευρωρωσικές σχέσεις. Σύμφωνα με την έκθεση αυτή την οποία υπέγραφαν οι Μαρλ Λέοναρντ και Νίκου Ποπέσκου, οι χώρες της Ευρώπης χωρίζονταν σε πέντε κατηγορίες: α) τις εχθρικές απέναντι στη Ρωσία, (Πολωνία, Λιθουανία), που η έκθεση ονομάζει «μαχητές» του νέου ψυχρού πολέμου, β) τους ψυχρούς πραγματιστές (Τσεχία, Δανία, Εσθονία, Ιρλανδία, Λετονία, Ολλανδία, Σουηδία, Ρουμανία και Αγγλία), που, ενώ διατηρούν καλές οικονομικές σχέσεις μαζί της, δεν παύουν να την κριτικάρουν πολιτικά ως αντιδημοκρατική χώρα, γ) τους φιλικούς πραγματιστές (Αυστρία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Φιλανδία, Ουγγαρία, Λουξεμβούργο, Μάλτα, Σλοβακία, Σλοβενία και Πορτογαλία), των οποίων τα άμεσα οικονομικά συμφέροντα υπαγορεύουν μια κατά βάση φιλική στάση απέναντί της, δ) τους στρατηγικούς εταίρους, (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία), που σε κρίσιμους τομείς, όπως η ενέργεια, οι σχέσεις με τις χώρες της ανατολικής Ευρώπης, έχουν συνάψει διμερείς συμφωνίες με τους Ρώσους σε βάρος των στρατηγικών συμφερόντων της Ένωσης.
ε) Η τελευταία κατηγορία σύμφωνα με την έκθεση, περιλαμβάνει την Ελλάδα και την Κύπρο. Τις χώρες αυτές η έκθεση τις ονομάζει δούρειους ίππους της Ρωσίας στην ΕΕ!!! Αυτό που τις χαρακτηρίζει είναι ότι οι κυβερνήσεις τους υπερασπίζονται σε πολλές περιπτώσεις τις θέσεις της Ρωσίας, και μάλιστα αποτελούν τη δίοδο με την οποία η Ρωσία αναγγέλλει και περνάει την πολιτική της στην ΕΕ, και δε διστάζουν να ασκήσουν βέτο σε αποφάσεις της ΕΕ, όταν αυτές έρχονται σε σύγκρουση με τη ρώσικη πολιτική.
Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, (εδώ θυμούμαστε την κυβέρνηση Καραμανλή), «κάθε πιθανό βήμα της ΕΕ στην ανατολική γειτονιά που θα μπορούσε έστω και θεωρητικά να ταράξει τους Ρώσους έχει δεχτεί την εναντίωση της Ελλάδας». Αυτή η εναντίωση έχει εφαρμοστεί στην πολιτική της ΕΕ για τη Λευκορωσία, την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας και τη Γεωργία. Ένα πρόσφατο παράδειγμα ήταν μια πρόταση, τον Απρίλη του 2007 του Ειδικού Αντιπροσώπου της ΕΕ για το Νότιο Καύκασο, για να αυξηθεί η ανάμιξη της ΕΕ στις αποσχισθείσες γεωργιανές περιοχές της Αμπχαζίας και Νότιας Οσετίας με το διορισμό συνδέσμων για τη διαχείριση συνόρων. Η Ελλάδα ήταν το μόνο μέλος της ΕΕ που άσκησε βέτο εναντίον της.
Ειδικά για τη χώρα μας, όπως τόνιζε η έκθεση αυτή, η αποκάλυψη της «ύπουλης», (!!!), πολιτικής της εναντίον της Ε.Ε. δε θα βοηθούσε μόνο την Ευρώπη, αλλά και τον ελληνικό λαό να αντιληφθεί το εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι και τις αιτίες της καταπίεσής του, οικονομικής και πολιτικής, και θα του επέτρεπε να αντισταθεί πιο αποφασιστικά απέναντι στο… ρωσικό «σοσιαλιμπεριαλισμό», στην τεράστια καταστροφή και το… ιστορικό «πισωγύρισμα» που έχει προκαλέσει εδώ και δύο δεκαετίες στην Ελλάδα!!! Αλλα το πιο επίκύνδινο ειναι η πιθανότητα η Ρωσία να βάλει «χέρι» στον ενεργιακό πλούτο της ανεξάρτητης Ελλάδας!!!
Με όλα αυτά δεν είναι και πολύ δύσκολο για να καταλάβει κανείς τα τελευταία γεγονότα και τον άθλιο τρόπο με τον οποίο αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση συμπεριφέρθηκε στην χώρα μας. Και δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί ο ελληνικός λαός ρίχτηκε στον Καιάδα από ένα ανάπηρο, μισέλληνα, Γερμανό τοκογλύφο!
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr
