Οι Ελληνικές τράπεζες μπορεί να ήταν αφερέγγυες – κάτι που ήταν σαφές από την πρώτη διάσωση του 2010 – αλλά τουλάχιστον η Ελληνική πολιτεία είχε τον έλεγχο: ως εκ τούτου μπορούσε να κάνει συγχωνεύσεις, ανακεφαλαιοποιήσεις, ενέσεις ρευστότητας, ακόμη και bail-ins των καταθετών (ίσως το πιο σκληρό μάθημα για τους Έλληνες, αποτέλεσμα αυτής της τελευταίας κρίσης, είναι ότι οι καταθέσεις δεν είναι «μετρητά στην τράπεζα», αλλά υποχρεώσεις [liabilities] αφερέγγυων χρηματοπιστωτικών οργανισμών).
Από την Τετάρτη τα παραπάνω δεν θα ισχύουν.
Οι Ελληνικές τράπεζες θα διατηρήσουν τον έλεγχο των κεφαλαίων τους για μήνες και οι αναλήψεις θα πρέπει να περιορίζονται σε €60 ή λιγότερο για μήνες (η ΕΚΤ γνωρίζει πολύ καλά ότι κάθε αύξηση του ELA θα οδηγήσει σε κύμα ασταμάτητης εκροής καταθέσεων). Η βασική όμως αλλαγή της Τετάρτης όταν η κυβέρνηση του Τσίπρα, η οποία δεν έχει την απαιτούμενη πλειοψηφία στο κοινοβούλιο και θα πρέπει να βασιστεί σε ψήφους της αντιπολίτευσης, ψηφίσει το ξεκλειδώμα των διαπραγματεύσεων μέσω μίας ταπεινωτικής ‘αρχικής συμφωνίας’για την υποσχεθείσα διάσωση των €86 δισεκατομμυρίων (τα οποία θα χρησιμοποιηθούν σχεδόν εξ ολοκλήρου για πληρωμές στην Τρόικα), είναι ότι θα παραδώσει τα κλειδιά των Ελληνικών τραπεζών στην ΕΚΤ.
Το Reuters αναφέρει ένα δεδομένο που δεν γνωρίζουν πολλοί:
Μία από τις προϋποθέσεις που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα για μια συμφωνία είναι ότι υπογράφει στο δίκαιο των Ευρωπαϊκών κανόνων που θα θέσουν τις αρχές της ευρωζώνης στην ΕΚΤ και στις Βρυξέλλες (και όχι την Αθήνα), υπεύθυνες για τον εντοπισμό και το κλείσιμο ή το σπάσιμο των προβληματικών τραπεζών.
Αυτό με τη σειρά του θα μπορούσε να οδηγήσει στην αναδιοργάνωση του τομέα με αποτέλεσμα να δούμε κάποιες τράπεζες να κλείνουν και οι απώλειες να ωθούνται στους κατόχους ομολόγων και πιθανώς ακόμα και στους μεγάλους καταθέτες. Σε μια τέτοια περίπτωση η Αθήνα δεν μπορεί να κάνει και πολλά για να αποτρέψει αυτό το ενδεχόμενο.
Ένας Ευρωπαίος αξιωματούχος είχε αναφέρει στο Reuters ότι ο αριθμός των μεγάλων τραπεζών της χώρας θα μπορούσε να μειωθεί από τέσσερις – Εθνική Τράπεζα, Τράπεζα Πειραιώς, Eurobank και Alpha Bank – σε μόλις δύο.
Λάβετε υπόψη τον αρχικό μοχλό πίεσης που ασκούσε η ΕΚΤ στην Ελληνική κυβέρνηση, η υπόδειξη ότι αν η Ελλάδα συμφωνήσει με τους όρους τότε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μπορεί να συμπεριφερθεί καλά και να χαλαρώσει το όριο του ELA, αυξάνοντάς το σιγά σιγά για να καταστεί δυνατή η σταδιακή κατάργηση του πλαφόν στις αναλήψεις έτσι ώστε οι Έλληνες να έχουν πρόσβαση στις αποταμιεύσεις τους.
Αυτό δεν θα συμβεί.
Δυστυχώς, από τη στιγμή που η Ελληνική κυβέρνηση περάσει τη ‘συμφωνία’ που απαιτείται από το έγγραφο της Συνόδου Κορυφής SN 4070/15, η Ελληνική κυβέρνηση όχι μόνο θα παραδώσει την κυριαρχία των εκλεκτών περιουσιακών της στοιχείων, αξίας €50 δισεκατομμυρίων, σε κάποιο επιτηρούμενο ταμείο που ελέγχεται από το Βέλγιο και έχει σχεδιαστεί για να ρευστοποιήσει τα Ελληνικά περιουσιακά στοιχεία έτσι ώστε να αποπληρωθεί η Τρόϊκα, θα παραδώσει επίσης και τον έλεγχο των περίπου €120 δισεκατομμυρίων της χώρας που έχουν απομείνει σε προσωπικές και επιχειρηματικές καταθέσεις, γνωστές επίσης ως ανασφάλιστες υποχρεώσεις [unsecured liabilities].
Και δεδομένου ότι οι τράπεζες πάσχουν από έλλειψη κεφαλαίων κατά τουλάχιστον €25 δισεκατομμύρια, ρεαλιστικά πάνω από €60 δισεκατομμύρια αν λάβει κανείς υπόψιν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια (το 50% των οποίων είναι μια πολύ αισιόδοξη εκτίμηση για μια χώρα που βρίσκεται σε ύφεση επί έξι συναπτά έτη), η πρώτη απόφαση που θα πάρει ΕΚΤ μόλις αντιληφθεί την θλιβερή κατάσταση των οικονομικών υποθέσεων στην Ελλάδα θα είναι ακριβώς αυτή που θα έπρεπε να είχε πάρει η κυβέρνηση αλλά δεν είχε τα κότσια να το κάνει όταν είχε ακόμα τον έλεγχο: μέσα σε μια νύχτα θα αδειάσει το 50% των Ελλήνων καταθετών.
Με άλλα λόγια, η Ελλάδα είναι έτοιμη να παραδώσει τα κλειδιά στο μόνο πράγμα που την αναγκάζει να τα παραδώσει.
Δυστυχώς για την Ελλάδα η κυβέρνησή της δεν θα μπορεί να κάνει απολύτως τίποτα για να το αποφύγει, διότι την Τετάρτη η Ελληνική κυβέρνηση θα ψηφίσει την παράδοση της κυριαρχίας της στην Ευρώπη, χωρίς, δυστυχως, κανένα αντάλλαγμα.
Η μόνη ερώτησή μας, την οποία είχαμε κάνει από τον Απρίλιο, είναι αν, ως μέρος της συμφωνίας, θα παραδοθεί και ο Ελληνικός χρυσός των 112,5 τόνων στην Φρανκφούρτη, στο Βερολίνο ή στις Βρυξέλλες. Θυμηθείτε το 2012:
Η κα Κατσέλη, οικονομολόγος και πρώην υπουργός εργασίας στην κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου μέχρι την αποχώρησή της μετά τον ανασχηματισμό του υπουργικού συμβουλίου τον περασμάνο Ιούνιο, ανησυχούσε διότι με τους όρους της νέας συμφωνίας οι δανειστές της Ελλάδος θα έχουν το δικαίωμα να κατάσχουν τα αποθέματα του χρυσού στην Τράπεζα της Ελλάδος.
Δεδομένου ότι αυτή η διάσωση έχει τους πιο ασφυκτικούς όρους, αναρωτιόμαστε ποιά θα είναι ακριβώς η τύχη του Ελληνικού χρυσού;
Μετάφραση Φαίη/Αβέρωφ
