Ω ! ναι κυρία Κατσέλη, είναι πολύ κουραστικά τα μεγάλα κείμενα ειδικά όταν είναι αποφάσεις δικαστηρίων.
Είναι πολύ πιο ξεκούραστο να στήνονται οι «Ραγιάδες» (γιατί έτσι μας αντιλαμβάνεται το σύστημα), όλη την ημέρα στις ατελείωτες ουρές, για να τα σκάνε από τους μισθούς πείνας και μετά να στρώνονται στο χαζοκούτι σαν καλά αποχαυνωμένα προβατάκια.
Ειδικά όταν τα ιδιοτελή δικηγοράκια χρησιμοποιούν τα όσα ακούν ή διαβάζουν μόνο για την κονόμα και τη ματαιοδοξία τους, ενώ προτρέπουν τους «Ραγιάδες» να στήνονται υπομονετικά για τα επόμενα οκτώ χρόνια και κάτι (100 δόσεις) στους γκισέδες να πληρώνουν τους Αντι-Συνταγματικούς φόρους που θααααα καταργούσαν οι CiproΚαμμένοι.
Κάπως έτσι έχουν φορτωθεί στην καμπούρα των «Ραγιάδων» όλοι αυτοί οι φελλοί που στηρίζουν τους Προδότες.
Επιλεκτικά, από την απόφαση του Συνηγόρου του Πολίτη που κοινοποιήθηκε στην Λούκα Κατσέλη, για όσους αρέσκονται να διαβάζουν μόνο τίτλους …..
1. Ο Συνήγορος του Πολίτη με το από 06-07-2009 έγγραφό του επισήμανε στο ΤΕΜΠΜΕ ότι οι Τράπεζες κατά τον ιδρυτικό σκοπό τους, την κοινή πείρα και τα συναλλακτικά ήθη, δεν τηρούν την αρχή της χρονικής προτεραιότητας και την αρχή της αμεροληψίας (ειδικότερη μορφή της αρχής της ισότητας των πολιτών).
2. Με την ομολογία του ΤΕΜΠΜΕ περί ανάγκης υποβολής αιτημάτων σε περισσότερες τράπεζες, η ανάθεση της διαχείρισης του προγράμματος εκτός κεντρικής Δημόσιας Διοίκησης καταλήγει να αυξάνει τη γραφειοκρατία, τα διοικητικά έξοδα των πολιτών και αντιστρατεύεται κάθε έννοια χρηστής διοίκησης (το κόστος των οποίων πληρώνουν οι Ραγιάδες).
3. Στην περίπτωση που η Τράπεζα κρίνει …… (για αυτό κλείσανε όλους τους Ραγιάδες ….. παρακάτω θα βρείτε επίσημο έγγραφο της απορρόφησης των …. και στο τέλος του κειμένου δωράκι για όσους επιτηδευματίες καταλαβαίνουν ΑΚΟΜΑ τι διαβάζουν)
4. Η θέση αυτή του ΤΕΜΠΜΕ αποτελεί έμμεση ομολογία ότι μια διοικητική διαδικασία εκχωρήθηκε σε φορείς που λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και για το λόγο αυτό δεν υπόκεινται σε κανένα περιορισμό ή έλεγχο.
5. Όταν οι τράπεζες δραστηριοποιούνται στο πλαίσιο μιας διοικητικής διαδικασίας δεσμεύονται από την αρχή της ισότητας.
6. Πρόκειται για τη λεγόμενη τριτενέργεια των κοινωνικών, ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων, δηλαδή για την επέκταση της ισχύος τους και στις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών, προστατεύοντας έτσι τον πολίτη όχι μόνον έναντι του Κράτους άλλα και έναντι των «τρίτων».
7. Σε κάθε διαμεσολάβηση τρίτου ιδιώτη ως βοηθού εκπλήρωσης ή προστηθέντα, στις σχετικές διατάξεις νομοθετικές και συμβατικές η Διοίκηση οφείλει να κάνει ρητή μνεία στην αρχή της τριτενέργειας των συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων.
8. Επίσης θα πρέπει να ενημερώνει τους πολίτες ότι σε περίπτωση παραβίασης των δικαιωμάτων τους από τη δράση των ενδιάμεσων τρίτων μπορούν να ζητήσουν αποζημίωση και από τη Διοίκηση κατά τις διατάξεις 922 και 334ΑΚ.
Για όσους αποφασίσουν να αφιερώσουν λίγο χρόνο ώστε να διαβάσουν ολόκληρη την απόφαση, παραθέτω και ένα απόσπασμα από την εκπομπή του Κώστα Ουίλς …
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗΣ
Δικαστήριο: ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
Τόπος: ΑΘΗΝΑ
Αριθ. Απόφασης: 6
Ετος: 2010
Περίληψη
Προβλήματα στην διεκπεραίωση από τράπεζες της αίτησης για χορήγηση εγγύησης του δημοσίου μέσω ΤΕΜΠΜΕ -.
Πολίτης κατήγγειλε στον Συνήγορο του Πολίτη ότι καθυστέρησε υπέρμετρα και με ελλιπή αιτιολογία η ένταξή του στο επιχειρησιακό πρόγραμμα «Ανταγωνιστικότητα» και ειδικότερα στη δράση «Εγγύηση και Επιδότηση Επιτοκίου Δανείων Κεφαλαίου Κίνησης Μικρών και Πολύ Μικρών Επιχειρήσεων».
Συγκεκριμένα, η ειδική υπηρεσία διαχείρισης που εντάσσεται στο πρώην υπουργείο Ανάπτυξης εκχώρησετμήμα των αρμοδιοτήτων της στο Ταμείο Εγγυοδοσίας Μικρών και Πολύ Μικρών Επιχειρήσεων (ΤΕΜΠΜΕ).
Το ΤΕΜΠΜΕ, μεταξύ άλλων, όφειλε να συγκεντρώσει, αρχειοθετήσει, ελέγξει και αξιολογήσει όλες τις αιτήσεις των πολιτών.
Το ΤΕΜΠΜΕ με τη σειρά του για την εκπλήρωση των υποχρεώσεών του χρησιμοποίησε ιδιωτικές τράπεζες, οι οποίες συγκέντρωσαν τις αιτήσεις και επέλεξαν ποιες τελικά θα αποσταλούν στο ΤΕΜΠΜΕ.
Λόγω εξάντλησης των κονδυλίων, χορηγήθηκε επιδότηση επιτοκίου σε επιχειρήσεις, των οποίων οι αιτήσεις είχαν εγκριθεί από τις τράπεζες και παραληφθεί από το ΤΕΜΠΜΕ μέχρι και την 08-04-2009.
Οι υπόλοιπες επιχειρήσεις εντάχθηκαν στη Β΄ Φάση, η οποία περιλαμβάνει μόνον εγγυοδοσία και όχι επιδότηση επιτοκίου.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση, ο πολίτης προσέφυγε στον Συνήγορο, επειδή ιδιωτική τράπεζα, με την οποία είχε συμβληθεί το ΤΕΜΠΜΕ, επικαλέστηκε φόρτο εργασιών και καθυστέρησε τρεις μήνες τη διεκπεραίωσή της.
Αποτέλεσμα αυτού ήταν η επιχείρησή του να ενταχθεί στη Β΄ Φάση, δηλαδή δεν του χορηγήθηκε άτοκο δάνειο, αλλά θα χρειαστεί τελικώς να καταβάλει τους αναλογούντες τόκους και λοιπά έξοδα.
Ο Συνήγορος του Πολίτη:
α) Διαπίστωσε παραβίαση της αρχής της ισότητας των πολιτών ενώπιον της δημόσιας υπηρεσίας, η οποία οφείλει να χορηγεί παροχές χωρίς διακρίσεις.
β) Υπογράμμισε την αντικειμενική ευθύνη των δημόσιων νομικών προσώπων από τις ζημιογόνες ενέργειες των ιδιωτών στους οποίους ανατίθεται μέρος της διαδικασίας και χρησιμοποιούνται έτσι ως προστηθέντες ή βοηθοί εκπλήρωσης (άρ. 334 και 299 του Αστικού Κώδικα).
γ) Επισήμανε ότι και οι ιδιώτες τρίτοι υποχρεούνται να σέβονται τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα των πολιτών, σύμφωνα με την αρχή της τριτενέργειας
(άρ. 25§1 Συντάγματος).
Η χρησιμοποίηση ενδιάμεσων ιδιωτών για την εκπλήρωση υποχρεώσεων του Κράτους δημιουργεί σχέσεις ιδιωτών, εκεί όπου παραδοσιακά θα έπρεπε να είναι σχέσεις Κράτους-πολίτη, καθώς το ένα μέρος, ο ενδιάμεσος τρίτος (εν προκειμένω μια ιδιωτική τράπεζα) εκπροσωπεί και αντικαθιστά το Κράτος.
δ) Υποστήριξε ότι θα πρέπει να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα, ώστε, αφενός να ενημερωθούν οι πολίτες για τα δικαιώματά τους και αφετέρου να προβλεφθούν διαδικασίες προσφυγής ενώπιον του ΤΕΜΠΜΕ σε περίπτωση παραβίασης τους από τις τράπεζες.
Κείμενο Απόφασης
Αθήνα, 8 Απριλίου 2010
Αριθμ. Πρωτ. 10015/27-5-2009.3
Προς την Υπουργό Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας & Ναυτιλίας Κυρία Λούκα Κατσέλη
Μεσογείων 119, 115 26 Αθήνα
Θέμα: Παροχή εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου μέσω του ΤΕΜΠΜΕ και ανάθεση σε ιδιωτικές τράπεζες της διοικητικής διεκπεραίωσης αιτήσεων πολιτών.
ΠΟΡΙΣΜΑ
(Άρθρο 4§6 ν.3094/2003 «Συνήγορος του Πολίτη και άλλες διατάξεις»)
Ο Συνήγορος του Πολίτη στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του κατά το άρθρο 103§9 του Συντάγματος και το ν.3094/2003 έχει ολοκληρώσει τη διερεύνηση αναφοράς του κυρίου ………….. με την οποία διαμαρτύρεται, επειδή κατά τη διαδικασία παροχής εγγύησης και επιδότησης επιτοκίου δανείου κεφαλαίου κίνησης δεν τηρήθηκε η συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της ισότητας με συνέπεια να υποστούν βλάβη τα οικονομικά συμφέροντα της επιχείρησής του.
Επειδή ο Συνήγορος του Πολίτη (εφεξής εναλλακτικά «ΣτΠ» ή «Αρχή») διαπιστώνει την απροθυμία του αρμόδιου φορέα, του Ταμείου Εγγυοδοσίας Μικρών και Πολύ Μικρών Επιχειρήσεων (ΤΕΜΠΜΕ), να συνεργαστεί έγκαιρα και ουσιαστικά με την Αρχή για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των διοικούμενων, συντάσσει το παρόν πόρισμα.
Ιστορικό
H Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε για την Ελλάδα με την υπ’ αριθμ. Ε(2007)5338/26.10.2007 απόφασή της Επιχειρησιακό Πρόγραμμα περιόδου 2007-2013 με τον τίτλο « ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ» (CCI GR161 PO001).
Στο πλαίσιο αυτής της ενίσχυσης του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης εντάχθηκε και η δράση «Εγγύηση και Επιδότηση Επιτοκίου Δανείων Κεφαλαίου Κίνησης Μικρών και Πολύ Μικρών Επιχειρήσεων».
Σύμφωνα με το ν.3614/2007 «Διαχείριση, έλεγχος και εφαρμογή αναπτυξιακών παρεμβάσεων για την προγραμματική περίοδο 2007 -2013», το ως άνω Επιχειρησιακό Πρόγραμμα εντάσσεται στο Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς, εφεξής «ΕΣΠΑ».
Στον ίδιο νόμο ορίζεται ότι η διαχείριση κάθε επιχειρησιακού προγράμματος του ΕΣΠΑ ασκείται μέσω μιας ειδικής υπηρεσίας (διαχειριστική αρχή).
Παράλληλα προβλέπεται η δυνατότητα διαμεσολάβησης ενός ή περισσοτέρων ενδιάμεσων φορέων διαχείρισης, στους οποίους εκχωρούνται αρμοδιότητες της διαχειριστικής αρχής.
Με την υπ’ αριθμ. 15636/2938Δ/Φ.03 κοινή υπουργική απόφαση των υπουργών Εσωτερικών και Ανάπτυξης και Οικονομίας & Οικονομικών ως Διαχειριστική Αρχή ορίστηκε η Ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανταγωνιστικότητα και Επιχειρηματικότητα» (ΕΥΔ ΕΠΑΕ), η οποία εντάσσεται στο Υπουργείο Ανάπτυξης.
Εν συνεχεία, με την υπ’ αριθ. 1454/129/Φ.0020Β/11-2-2009 απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης, ως Ενδιάμεσος Φορέας Διαχείρισης ειδικά για την πράξη «Επιδότηση επιτοκίου και εγγύηση δανείων για κεφάλαια κίνησης μικρών επιχειρήσεων» ορίστηκε το Ταμείο Εγγυοδοσίας Μικρών και Πολύ Μικρών Επιχειρήσεων (ΤΕΜΠΜΕ).
Σύμφωνα με το άρθρο 3 αυτής της υπουργικής απόφασης το ΤΕΜΠΜΕ μεταξύ άλλων οφείλει να: «viii. Συγκεντρώνει, αρχειοθετεί όλες τις αιτήσεις παροχής εγγύησης και επιδότησης επιτοκίου που υποβάλλονται και ελέγχει την πληρότητα των στοιχείων τους, ix. Αξιολογεί τις αιτήσεις παροχής εγγύησης και επιδότησης επιτοκίου που υποβάλλονται, εφαρμόζοντας τα εγκεκριμένα από την Επιτροπή Παρακολούθησης κριτήρια ένταξης.»
Το ΤΕΜΠΜΕ για την εκπλήρωση των ως άνω υποχρεώσεών του χρησιμοποίησε ως βοηθούς εκπλήρωσης- προστηθέντες ιδιωτικές τράπεζες.
Οι τράπεζες συγκεντρώνουν όλες τις αιτήσεις των πολιτών και επιλέγουν ποιές τελικά θα αποσταλούν στο ΤΕΜΠΜΕ.
Η Α” φάση της δράσης, η οποία περιλάμβανε εγγυοδοσία και επιδότηση επιτοκίου συγχρηματοδοτήθηκε από το Ελληνικό Δημόσιο και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης.
Ειδικότερα, ο προϋπολογισμός της πρώτης φάσης ορίστηκε σε 100.000.000€, εκ των οποίων 81.511.683€ συνείσφερε το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) και 18.488.317€ το Ελληνικό Δημόσιο.
Όμως η φάση υπερέβη τον αρχικό προϋπολογισμό και παρ” ότι αυτός διπλασιάστηκε σε 200.000.000€, δεν κατέστη δυνατόν να εξυπηρετηθούν όλες οι υποβληθείσες στις τράπεζες αιτήσεις.
Για το λόγο αυτό τηρήθηκε η αρχή της χρονικής προτεραιότητας.
Έτσι στην πρώτη φάση του προγράμματος επιλέξιμες ήταν οι αιτήσεις που είχαν εγκριθεί από τις τράπεζες, προωθηθεί από αυτές και παραληφθεί από το ΤΕΜΠΜΕ μέχρι και την 08-04-2009.
Με τον τρόπο αυτό στην Α’ Φάση πρόλαβαν να ενταχθούν 22.000 επιχειρήσεις από όλη τη χώρα. (*2).
Ωστόσο, λόγω της οικονομικής κρίσης το πρόγραμμα συνεχίζεται με τη Β΄ Φάση, η οποία εφαρμόζεται από 09-04-2009 και περιλαμβάνει μόνον εγγυοδοσία και όχι επιδότηση επιτοκίου.
Η Β΄ φάση χρηματοδοτείται αποκλειστικά από εθνικούς πόρους και θα ολοκληρωθεί μόλις εξαντληθεί ο προϋπολογισμός της που ανέρχεται σε 5 δισεκατομμύρια ευρώ.
Η ΤΕΜΠΜΕ ΑΕ υπολογίζει ότι μπορεί να εγγυηθεί ακόμα για 50.000 ελληνικές επιχειρήσεις.
Πολίτης προσέφυγε στο Συνήγορο του Πολίτη, επειδή κατά τη διαδικασία παροχής και επιδότησης δανείου κεφαλαίου κίνησης υπέστησαν βλάβη τα οικονομικά συμφέροντα της επιχείρησής του.
Η βλάβη προέρχεται από ενέργεια ιδιωτικής τράπεζας, με την οποία το ΤΕΜΠΜΕ είχε συμβληθεί για την προεπιλογή και διαβίβαση αιτημάτων ένταξης στο ως άνω πρόγραμμα.
Συγκεκριμένα, η Τράπεζα επικαλούμενη φόρτο εργασιών καθυστέρησε την αποστολή της αίτησης του τρεις μήνες περίπου.
Ενώ ο πολίτης είχε ήδη από τις 14-01-2009 καταθέσει όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά και η επιχείρηση πληρούσε όλες τις νόμιμες προϋποθέσεις, η αποστολή της αίτησης στα κεντρικά έγινε μετά τις 08-04-2009, καταληκτική ημερομηνία για την ένταξη στην πρώτη φάση.
Συνέπεια αυτής της υπερβολικής και ελλιπώς αιτιολογημένης καθυστέρησης ήταν η επιχείρηση του πολίτη να ενταχθεί στη δεύτερη φάση του προγράμματος, στην οποία δεν επιχορηγείται πλέον το επιτόκιο.
Με άλλα λόγια λόγω αυτής της βλαπτικής ενέργειας της τράπεζας δεν χορηγήθηκε άτοκο δάνειο στον πολίτη, αλλά θα χρειαστεί να καταβάλει τόκους που αναλογούν στο εκάστοτε EURIBOR συν 2,10%, συν εισφορά 0,6%.
Νομοθετικό πλαίσιο
Η επιλογή των Τραπεζών ως βοηθών εκπλήρωσης δεν απαλλάσσει το ΤΕΜΠΜΕ από την ευθύνη αποζημίωσης σε περιπτώσεις, όπως η υπό κρίση, όπου οι Τράπεζες φαίνεται να εκπληρώνουν πλημμελώς τα καθήκοντά τους.
Το ΤΕΜΠΜΕ ως ανώνυμη εταιρεία, η οποία έχει συσταθεί με νόμο (ν.3066/2002) και το κεφάλαιο της καλύπτεται εξολοκλήρου από το Ελληνικό Δημόσιο , αποτελεί ένα δημόσιο νομικό πρόσωπο.
Η δε εξωσυμβατική ευθύνη του ρυθμίζεται κατά τις αρχές της πρόστησης και τη διάταξη του άρθρου 922 του Αστικού Κώδικα (ΑΚ):
«Ο κύριος ή ο προστήσας κάποιον άλλον σε μια υπηρεσία ευθύνεται για τη ζημία που ο υπηρέτης ή ο προστηθείς προξένησε σε τρίτον παράνομα κατά την υπηρεσία του.»
Συναφής είναι και η διάταξη του άρθρου 334 του Αστικού Κώδικα για τους βοηθούς εκπλήρωσης:
«Ο οφειλέτης ευθύνεται για το πταίσμα των προσώπων που χρησιμοποιεί για να εκπληρώσει την παροχή, όπως για δικό του πταίσμα.»
Στην υπό κρίση περίπτωση το ΤΕΜΠΜΕ κατά την εκπλήρωση της υποχρέωσής του (αρ. 3 ΚΥΑ 1454/129/Φ.0020Β/11-2-2009) να «viii. Συγκεντρώνει, αρχειοθετεί όλες τις αιτήσεις παροχής εγγύησης και επιδότησης επιτοκίου που υποβάλλονται και ελέγχει την πληρότητα των στοιχείων τους. ix. Αξιολογεί τις αιτήσεις παροχής εγγύησης και επιδότησης επιτοκίου» χρησιμοποίησε τη διοικητική δομή των ιδιωτικών τραπεζών με τις οποίες συμβλήθηκε.
Με άλλα λόγια το ΤΕΜΠΜΕ (προστήσας-οφειλέτης) ανάθεσε την εκπλήρωση της ως άνω δικής του υποχρέωσης σε ιδιωτικές τράπεζες (προστηθέντες-βοηθοί εκπλήρωσης).
Χρήσιμες στο σημείο αυτό κρίνονται οι παρακάτω διευκρινίσεις.
Ως «προστηθείς» ή «βοηθός εκπλήρωσης» και συνεπώς όργανο του οποίου η πράξη ή παράλειψη καταλογίζεται στο δημόσιο νομικό πρόσωπο, θεωρείται και το πρόσωπο που συνδέεται με το δημόσιο νομικό πρόσωπο με σύμβαση εκτέλεσης έργου, εφόσον το δημόσιο νομικό πρόσωπο έχει επιφυλάξει σε αυτό τη διεύθυνση και την επίβλεψη της εκτέλεσης του έργου και το δικαίωμα παροχής οδηγιών (ΑΠ 300/1980, ΝοΒ 28,1723 και ΑΠ1554/1908 ΝοΒ 29,38 και Ε. Σπηλιωτόπουλος, Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου, Αντ. Ν. Σάκκουλας 2007, σελ 249-251).
Προϋπόθεση η οποία πληρούται με τις συμβάσεις που σύνηψε το ΤΕΜΠΜΕ με τις συνεργαζόμενες τράπεζες.
Συνεπώς, ακόμα και αν διαπιστώνεται ότι σε συγκεκριμένες περιπτώσεις οι τράπεζες (και όχι το ίδιο το ΤΕΜΠΜΕ) ανταποκρίθηκαν πλημμελώς στα καθήκοντα που τους ανατέθηκαν (πχ. εμπρόθεσμη αποστολή αιτήσεων ), αυτό δε σημαίνει ότι το ΤΕΜΠΜΕ δικαιούται να επικαλείται το γεγονός αυτό προς απόσειση ενδεχόμενης ευθύνης.
Επίσης επισημαίνεται ότι για την εφαρμογή των διατάξεων 334ΑΚ και 922ΑΚ δεν απαιτείται η συνδρομή πταίσματος του προστήσαντος (ΤΕΜΠΜΕ) ως προς την επιλογή ή επιτήρηση κλπ του προστηθέντος (συμβεβλημένες τράπεζες).
Η διάταξη 922 ΑΚ εισάγει αναμφισβήτητα εξαίρεση από την αρχή της υπαιτιότητας και αποτελεί καθαρή περίπτωση ευθύνης για αλλότρια πράξη, για αλλότριο και όχι ίδιο πταίσμα.
Ο Έλληνας νομοθέτης σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα υιοθέτησε γνήσια αντικειμενική ευθύνη του προστήσαντος χωρίς δυνατότητα ανταπόδειξης ότι κατέβαλε κάθε επιμέλεια κατά την επιλογή κλπ του προστηθέντος (Βλ σχετικά Α. Γεωργιάδη – Μ. Σταθόπουλου, Ερμηνεία Αστικού Κώδικα, Ειδικό Ενοχικό ,Τόμος IV, Εκδόσεις Π.Ν. Σάκκουλα 1982, σελ 742).
Ο δικαιολογητικός λόγος (ratio) των διατάξεων 334ΑΚ και 922 ΑΚ βρίσκεται στο ότι ο κύριος της υπόθεσης(οφειλέτης, προστήσας, εδώ ΤΕΜΠΜΕ) αποκομίζει οφέλη από τη δραστηριότητα του ενδιάμεσου (βοηθού εκπλήρωσης, προστηθέντος, εδώ τράπεζες) επεκτείνοντας χάρη σε αυτές το πεδίο δράσης, εξουσίας και επιρροής του.
Χάρη στη χρησιμοποίηση των προστηθέντων (τράπεζες) και στις ενέργειές τους το ΤΕΜΠΜΕ διευρύνει τις εργασίες του και εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του.
Συγκεκριμένα αντί να συλλέγει το ΤΕΜΠΜΕ και να αξιολογεί όλες τις αιτήσεις των πολιτών, ανέθεσε το έργο αυτό στις Τράπεζες και το ίδιο ασχολείται μόνον με όσες αυτές προεπιλέγουν και του διαβιβάζουν.
Η διεύρυνση αυτή της δραστηριότητας των ΤΕΜΠΜΕ επί όλων των αιτήσεων και η τεχνική οργάνωση που προκαλεί με τη διαμεσολάβηση τραπεζών συνεπάγεται αυξημένη διακινδύνευση των συμφερόντων των πολιτών.
Είναι λοιπόν εύλογο την ευθύνη για τους κινδύνους από τη δραστηριότητα του ενδιάμεσου (τράπεζα) να φέρει αυτός που αξιοποιεί προς όφελός του την κινδυνογόνο διεύρυνση, δηλαδή ο κύριος της υπόθεσης (ΤΕΜΠΜΕ).
Και αυτό, διότι την ωφέλεια από τη δραστηριότητα, στα πλαίσια της οποίας προκλήθηκε ζημία, δεν έχει κατά κύριο λόγο ο πράξας (εδώ η τράπεζα), αλλά άλλο πρόσωπο (ΤΕΜΠΜΕ).
Η δε ωφέλεια του προστήσαντος (ΤΕΜΠΜΕ) δεν χρειάζεται να είναι πάντοτε οικονομικής φύσης.
Όπως ορθά επισημαίνεται από τη θεωρία η ευθύνη που πηγάζει από τα άρθρα 334 και 922 του Αστικού Κώδικα, βαρύνει και το Δημόσιο ή σωματεία ή φιλανθρωπικές οργανώσεις, που χρησιμοποιούν άλλα πρόσωπα για τις υποθέσεις τους.
Σημασία δεν έχει ποιός διαχειρίστηκε την υπόθεση (τράπεζα), αλλά ποιός είναι οικονομικά και κοινωνικά ο «κύριος» της υπόθεσης (ΤΕΜΠΜΕ).
Αυτός είναι και ο ωφελούμενος από αυτήν και επομένως θα πρέπει να φέρει τον κίνδυνο, άρα και την ευθύνη για τις τυχόν δυσμενείς συνέπειές της.
Σύμφωνα με την κρατούσα στη θεωρία άποψη, δεν αποτελεί προϋπόθεση για την εφαρμογή των διατάξεων 334 & 922 ΑΚ η εξάρτηση του βοηθού ή προστηθέντος (ενδιάμεσου) από τον κύριο της υπόθεσης.
Για την ευθύνη του κυρίου της υπόθεσης απαιτείται, αλλά και αρκεί η δραστηριότητα του ενδιάμεσου να εντάσσεται στο χώρο δράσης και κινδύνων του, να επεκτείνεται δηλαδή η δράση του κυρίου της υπόθεσης.
Αυτός ο λόγος δεν αίρεται, επειδή τυχόν ο ενδιάμεσος κατά την εκπλήρωση δεν υπόκειται στον έλεγχο του ή ακόμα επειδή είναι ανεξάρτητος επιχειρηματίας.
Συνεπώς και στην υπό κρίση περίπτωση, όπου το ΤΕΜΠΜΕ συμβλήθηκε με τις τράπεζες που αποτελούν ανεξάρτητους επιχειρηματίες, πληρούνται οι προϋποθέσεις εφαρμογής των διατάξεων 334 και 299ΑΚ (για όλα τα ανωτέρω βλ. αναλυτικά Μ. Σταθόπουλος, Γενικό Ενοχικό Δίκαιο, εκδ. Σάκκουλα Αθήνα- Θεσσαλονίκη 2004, σελ. 350 κ.ε.., καθώς και τις εκεί παραπομπές σε διεθνή βιβλιογραφία).
Ενέργειες της Αρχής Ανταπόκριση της Διοίκησης
Ο Συνήγορος του Πολίτη με το από 06-07-2009 έγγραφό του επισήμανε στο ΤΕΜΠΜΕ τα παρακάτω:
Πρώτον την αντικειμενική του ευθύνη του ΤΕΜΠΜΕ από τις ζημιογόνες ενέργειες των προστηθέντων-βοηθών εκπλήρωσής τραπεζών σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 334 και 299 του Αστικού Κώδικα, όπως αναλυτικά εκτέθηκε ανωτέρω.
Δεύτερον
Η Αρχή τόνισε ότι αντενδείκνυται η μετακύλιση του βάρους των οργανωτικών και λειτουργικών δυσχερειώντου Υπουργείου Ανάπτυξης, του Υπουργείου Οικονομίας και του ΤΕΜΠΜΕ για τη διεκπεραίωση αιτήσεων πολιτών σε Τράπεζες. Επικουρικά ο ΣτΠ επισήμανε ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση οι Τράπεζες ως κεφαλαιουχικές εταιρείες με σκοπό την επιδίωξη κέρδους είναι εύλογο να επηρεάζονται από ιδιαίτερους δεσμούς και σχέσεις με ήδη υπάρχοντες πελάτες τους που χρόνια αναπτύσσουν μεγάλο κύκλο συναλλαγών και να θέτουν σε δεύτερη μοίρα τα συμφέροντα επιχειρήσεων που δεν συμπεριλαμβάνονται στο πελατολόγιό τους.
Επίσης, λόγω του ότι και οι ίδιες προμηθεύουν ανταγωνιστικά προγράμματα με υψηλά επιτόκια προς όφελός τους, ελλοχεύει ενδεχόμενη σύγκρουση συμφερόντων, καθώς σε περίπτωση μη ένταξης στο πρόγραμμα άτοκης δανειοδότησης, ενδέχεται να ικανοποιήσουν ίδιον συμφέρον προωθώντας δάνεια κίνησης με επιτόκιο.
Τρίτον
Ο ΣτΠ επέμεινε στην υποχρέωση σεβασμού της αρχή της ισότητας σε όλες τις εκφάνσεις της, όπως η αρχή της χρονικής προτεραιότητας και η αρχή της αμεροληψίας. Ειδικότερα, καθώς αμεροληψία και ισότητα διασταυρώνονται, μία μεροληπτική συμπεριφορά διαρρηγνύει την αρχή της ισότητας ενώ μία διακριτική συμπεριφορά προδιαθέτει για υποκρυπτόμενη μεροληψία.
Συνήθως η αρχή της αμεροληψίας αντιμετωπίζεται ως ειδικότερη μορφή της αρχής της ισότητας των πολιτών ενώπιον της δημόσιας υπηρεσίας, η οποία χορηγεί παροχές χωρίς διακρίσεις.
Οι Τράπεζες κατά τον ιδρυτικό σκοπό τους, την κοινή πείρα και τα συναλλακτικά ήθη δεν δρουν στο ίδιο πλαίσιο.
Τέταρτον
Η Αρχή επισήμανε ότι, εάν είχε διαχειριστεί το πρόγραμμα το Υπουργείο Ανάπτυξης ή/και το Υπουργείο Οικονομίας θα είχε εφαρμογή το άρθρο 7 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας.
Σύμφωνα με αυτή τη διάταξη όργανα και μέλη συλλογικών οργάνων πρέπει να παρέχουν εγγυήσεις αμερόληπτης κρίσης κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων τους και οφείλουν να απέχουν από κάθε ενέργεια ή διαδικασία που συνιστά συμμετοχή σε λήψη απόφασης ή διατύπωση γνώμης ή πρότασης, εφόσον έχουν ιδιαίτερο δεσμό ή ιδιάζουσα σχέση ή εχθρότητα με τους ενδιαφερομένους ή η ικανοποίηση προσωπικού συμφέροντός τους συνδέεται με την έκβαση της υπόθεσης.
Ο Συνήγορος του Πολίτη έχει κατά το παρελθόν σε ετήσιες εκθέσεις του επισημάνει τα μείζονα δικαιοπολιτικά προβλήματα που δημιουργεί η ανάθεση έργου και ευθυνών της δημόσιας διοίκησης σε φορείς εκτός δημόσιας διοίκησης.
Το ΤΕΜΠΜΕ με την από 09-11-2009 απαντητική επιστολή ισχυρίστηκε ότι ουδεμία ευθύνη φέρει και ουδόλως μπορεί να παρακολουθήσει τη σχέση πολιτών και πιστωτικών ιδρυμάτων.
Παράλληλα υποστήριξε ότι ευθύνονται αποκλειστικά και μόνον οι πολίτες για τις τυχόν πλημμέλειες των τραπεζών, διότι οι ίδιοι επέλεξαν την ιδιωτική τράπεζα με την οποία θα συνεργάζονταν και θα διαβίβαζε την αίτησή τους.
Προς επίρρωση των ανωτέρω το ΤΕΜΠΜΕ προσέθεσε ότι οι πολίτες είχαν τη δυνατότητα να υποβάλουν αιτήσεις σε όσες τράπεζες επιθυμούσαν και με αυτό τον τρόπο να εξασφαλίσουν ότι κάποια που θα κατάφερνε να ανταποκριθεί στο καθήκον της έγκαιρης διαβίβασης της αίτησής τους.
Ο Συνήγορος του Πολίτη αντέταξε με το από 27-01-2010 έγγραφό του ότι αυτή η θέση του ΤΕΜΠΜΕ δεν συνάδει με την αρχή της χρηστής διοίκησης.
Και αυτό, διότι οι πολίτες ουδέποτε ενημερώθηκαν για τον κίνδυνο αδιαφορίας των τραπεζικών ιδρυμάτων να διαβιβάσουν εμπρόθεσμα τις αιτήσεις εγγυοδοσίας ούτε βέβαια για τη συνεπεία αυτού αναγκαιότητα υποβολής αιτημάτων σε περισσότερες τράπεζες.
Σε κάθε δε περίπτωση η υποβολή αιτήσεων σε περισσότερες τράπεζες που το ΤΕΜΠΜΕ προτείνει ως λύση είναι ανορθολογική για τους λόγους που ακολουθούν.
Το πρόγραμμα εγγυοδοσίας από το φυσικό φορέα διαχείρισης του, την Ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανταγωνιστικότητα και Επιχειρηματικότητα» (ΕΥΔ ΕΠΑΕ) του Υπουργείο Ανάπτυξης, ανατέθηκε για την αμεσότερη εξυπηρέτηση των πολιτών και την άσκηση αποτελεσματικότερης διοίκησης σε ενδιάμεσο φορέα δημόσιο νομικό πρόσωπο, το ΤΕΜΠΜΕ, το οποίο ως ανώνυμη εταιρεία διαθέτει μεγαλύτερη ευελιξία από την κεντρική Δημόσια Διοίκηση.
Ωστόσο, τελικά κρίθηκε ότι ούτε το ΤΕΜΠΜΕ μπορεί να ανταπεξέλθει στο έργο, το οποίο τελικά ανατέθηκε σε φορείς της ελεύθερης αγοράς, τις τράπεζες.
Η ανάθεση σε τράπεζες θα εξασφάλιζε την άμεση εξυπηρέτηση των πολιτών και εκτέλεση του προγράμματος.
Εντούτοις, με την ομολογία του ΤΕΜΠΜΕ περί ανάγκης υποβολής αιτημάτων σε περισσότερες τράπεζες, η ανάθεση της διαχείρισης του προγράμματος εκτός κεντρικής Δημόσιας Διοίκησης καταλήγει να αυξάνει τη γραφειοκρατία, τα διοικητικά έξοδα των πολιτών και αντιστρατεύεται κάθε έννοια χρηστής διοίκησης.
Επίσης ο Συνήγορος του Πολίτη με το ως άνω έγγραφό του προσέθεσε ότι η ευθύνη του ΤΕΜΠΜΕ προκύπτει και από τις υποχρεώσεις πληροφόρησης και δημοσιότητας που προβλέπει το ευρωπαϊκό δίκαιο σχετικά με το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Ανταγωνιστικότητα Επιχειρηματικότητα στον τρίτο άξονα του οποίου εντάσσεται η Εγγύηση και Επιδότηση Επιτοκίου Δανείων Κεφαλαίου Κίνησης Μικρών και Πολύ Μικρών Επιχειρήσεων.
Στην υπό κρίση περίπτωση οι ενδιαφερόμενοι πολίτες δεν ενημερώθηκαν σωστά.
Συγκεκριμένα στο ενημερωτικό φυλλάδιο του ΤΕΜΠΜΕ, όπως και στην ιστοσελίδα του αναφέρεται:
«Η διαδικασία υποβολής θα γίνεται με ηλεκτρονική αίτηση μέσω τράπεζας χωρίς γραφειοκρατία και καθυστερήσεις (απάντηση το πολύ σε 10 ημέρες)».
Με τον τρόπο αυτό δίνεται η εντύπωση στους πολίτες ότι από την υποβολή της αίτησής τους μέχρι και την απάντηση για την ένταξη στο πρόγραμμα θα μεσολαβήσουν 10 ημέρες.
Δηλαδή αποσιωπάται το στάδιο της προέγκρισης της αίτησης από τις τράπεζες, καθώς στο σημείο 5.5.1. του παραρτήματος της ως άνω ΚΥΑ ορίζεται ότι:
«Η Τράπεζα δέχεται τα αιτήματα των ΜΕ/ΠΜΕ για εγγύηση και επιδότηση επιτοκίου δανείων κεφαλαίου κίνησης. Η Τράπεζα εξετάζει, αξιολογεί τα αιτήματα των ΜΕ/ΠΜΕ και δεσμεύεται για την πιστοληπτική τους ικανότητα τη δεδομένη χρονική στιγμή, να εφαρμόσει τους ισχύοντες κανονισμούς της και τα κριτήρια πιστοδότησης που εκάστοτε εφαρμόζει, καθώς και εάν η ΜΕ/ΠΜΕ πληροί τις προϋποθέσεις ένταξής της στο πρόγραμμα. Στην περίπτωση που η Τράπεζα κρίνει ότι η ΜΕ/ΠΜΕ είναι οικονομικά βιώσιμη και καλύπτει τις προϋποθέσεις ένταξής της στο πρόγραμμα, τότε από την Κεντρική της Υπηρεσία (και όχι από τα υποκαταστήματα) αποστέλλει στην ΤΕΜΠΜΕ ΑΕ ηλεκτρονικά Αίτηση για Παροχή Εγγύησης και Επιδότησης Χρηματοδότησης Επιχείρησης … Η ΤΕΜΠΜΕ ΑΕ εξετάζει την Αίτηση για Παροχή Εγγύησης και Επιδότησης Χρηματοδότησης Επιχείρησης και απαντά θετικά ή αρνητικά εντός 10 ημερολογιακών ημερών από την ημερομηνία παραλαβής του αιτήματος .»
Εντούτοις, το ΤΕΜΠΜΕ με την από 8.02.2010 επιστολή ενέμεινε στις θέσεις του προσθέτοντας ότι η όποια καθυστέρηση των τραπεζών οφείλεται σε εσωτερικούς κανόνες αξιολόγησης για την έγκριση του δανείου που ακολουθεί κάθε τράπεζα.
Η οποιαδήποτε δε παρέμβαση του θα αποτελούσε ευθεία παραβίαση του ελεύθερου ανταγωνισμού.
Η θέση αυτή του ΤΕΜΠΜΕ αποτελεί έμμεση ομολογία ότι μια διοικητική διαδικασία εκχωρήθηκε σε φορείς που λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και για το λόγο αυτό δεν υπόκεινται σε κανένα περιορισμό ή έλεγχο.
Ο Συνήγορος του Πολίτη δεν αποδέχεται τη θέση αυτή.
Πράγματι οι τράπεζες κατά την ανάπτυξη της συνήθους επιχειρηματικής τους δράσης δεν δεσμεύονται από την αρχή της ισότητας. Ωστόσο, όταν δραστηριοποιούνται στο πλαίσιο μιας διοικητικής διαδικασίας, όπως στην υπό κρίση περίπτωση για τη διοικητική διεκπεραίωση (συλλογή, αρχειοθέτηση και αξιολόγηση) αιτήσεων των πολιτών , το νομικό πλαίσιο δράσης τους διαφοροποιείται.
Συνολική εκτίμηση του Συνηγόρου του Πολίτη- Προτάσεις
Στη συγκεκριμένη υπόθεση διαπιστώθηκε η παραβίαση της αρχής της ισότητας των πολιτών ενώπιον της δημόσιας υπηρεσίας, η οποία οφείλει να χορηγεί παροχές χωρίς διακρίσεις.
Η αρχής της ισότητας ενώπιον των παροχών που χορηγεί το Δημόσιο, είτε μέσω των δικών του οργανωτικών δομών, είτε μέσω τρίτων ιδιωτών, πρέπει να εξειδικεύεται μέσα από τις επιμέρους αρχές της χρονικής προτεραιότητας και της αμεροληψίας που αποτελούν ειδικότερες μορφές της.
Η προσφυγή της Διοίκησης σε ιδιώτες για την εκπλήρωση σκοπών δημόσιου συμφέροντος, δηλαδή για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων της, θα πρέπει να προϋποθέτει την ύπαρξη ενός ρυθμιστικού πλαισίου που να εξασφαλίζει τουλάχιστον την προστασία των συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων των πολιτών.
Τα ατομικά δικαιώματα υπήρξαν ανέκαθεν αμυντικά δικαιώματα έναντι του Κράτους, διότι παραδοσιακά πηγή διακινδύνευσής τους ήταν οι φορείς δημόσιας εξουσίας κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων τους.
Όταν λοιπόν το Κράτος για την ταχύτερη και αποτελεσματικότερη άσκηση των αρμοδιοτήτων του και εκπλήρωση των υποχρεώσεών του έναντι των πολιτών , χρησιμοποιεί εναλλακτικά και ιδιώτες που καταρχήν δεν δεσμεύονται από τις διατάξεις του Συντάγματος για τα ατομικά δικαιώματα, ουσιαστικά παρακάμπτει την εφαρμογή τους και παραβιάζει θεμελιώδεις υποχρεώσεις του.
Η καταρχήν θεμιτή αύξηση της ταχύτητας και της αποτελεσματικότητας της δράσης της Δημόσιας Διοίκησης, σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί την παραβίαση των συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων.
Ενόψει των ανωτέρω ο Συνήγορος του Πολίτη κρίνει ότι στο πλαίσιο διαμεσολάβησης ιδιωτών μεταξύ Διοίκησης και πολιτών θα πρέπει να ενεργοποιηθεί η δέσμευση των ιδιωτών από τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα.
Στο πλαίσιο μάλιστα του αναθεωρημένου Συντάγματος προβλέπεται ρητά πλέον αυτή η δυνατότητα.
Συγκεκριμένα στο άρθρο 25§1 του Συντάγματος ορίζεται ότι:
« Τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου και η αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου τελούν υπό την εγγύηση του Κράτους. Όλα τα κρατικά όργανα υποχρεούνται να διασφαλίζουν την ανεμπόδιστη και αποτελεσματική άσκησή τους. Τα δικαιώματα αυτά ισχύουν και στις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών στις οποίες προσιδιάζουν».
Πρόκειται για τη λεγόμενη τριτενέργεια των κοινωνικών, ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων, δηλαδή για την επέκταση της ισχύος τους και στις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών, προστατεύοντας έτσι τον πολίτη όχι μόνον έναντι του Κράτους άλλα και έναντι των «τρίτων».
Δικαιολογητικός λόγος θέσπισης της τριτενέργειας είναι η ύπαρξη πέραν του Κράτους και άλλων πηγών διακινδύνευσης των ανθρώπινων δικαιωμάτων, όπως π.χ. στο πλαίσιο της ελεύθερης οικονομίας.
Πηγή διακινδύνευσής τους είναι αναμφισβήτητα και η χρησιμοποίηση ενδιάμεσων ιδιωτών για την εκπλήρωση υποχρεώσεων του Κράτους.
Στο πλαίσιο αυτό δημιουργούνται σχέσεις ιδιωτών, οι οποίες παραδοσιακά θα έπρεπε να είναι σχέσεις Κράτους-πολίτη, καθώς το ένα μέρος, ο ενδιάμεσος τρίτος εκπροσωπεί και αντικαθιστά το Κράτος.
Σε αυτές τις σχέσεις επιβάλλεται ο σεβασμός των ατομικών δικαιωμάτων.
Συνεπώς, για αυτές τις σχέσεις αναμφισβήτητα πληρούται η προϋπόθεση που ορίζει το Σύνταγμα, είναι δηλαδή σχέσεις που προσιδιάζουν τα δικαιώματα αυτά, καθώς αντικαθιστούν τις παραδοσιακές σχέσεις Κράτους-πολίτη.
Σε κάθε τέτοια λοιπόν διαμεσολάβηση τρίτου ιδιώτη ως βοηθού εκπλήρωσης ή προστηθέντα, στις σχετικές διατάξεις νομοθετικές και συμβατικές η Διοίκηση οφείλει να κάνει ρητή μνεία στην αρχή της τριτενέργειας των συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων.
Επίσης θα πρέπει να ενημερώνει τους πολίτες για την ως άνω δέσμευση των τρίτων, καθώς και ότι σε περίπτωση παραβίασης των δικαιωμάτων τους από τη δράση των ενδιάμεσων τρίτων μπορούν να ζητήσουν αποζημίωση και από τη Διοίκηση κατά τις διατάξεις 922 και 334ΑΚ.
Με τον τρόπο αυτό παρέχεται και στη Διοίκηση δυνατότητα να επιβάλει στον ιδιώτη με τον οποίο συμβλήθηκε κυρώσεις από την παραβίαση των νομοθετικών και συμβατικών του υποχρεώσεων.
Ενόψει του τρέχοντος αλλά και μελλοντικών προγραμμάτων εγγυοδοσίας μέσω του ΤΕΜΠΜΕ, η Αρχή επισημαίνει ότι θα πρέπει να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα, ώστε αφενός να ενημερωθούν οι πολίτες για τα δικαιώματά τους και αφετέρου να προβλεφθούν διαδικασίες προσφυγής ενώπιον του ΤΕΜΠΜΕ σε περίπτωση παραβίασης τους από τις τράπεζες.
Καλλιόπη Σπανού
Βοηθός Συνήγορος του Πολίτη
Ειδικός Επιστήμονας: Στουγιάννου Καλλιόπη
Κοινοποίηση
1. Ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης ΕΠΑΕ
Μεσογείων 56
11527 Αθήνα
2. Γενικό Διευθυντή Τ.Ε.Μ.Π.Μ.Ε.
Λ. Αμαλίας 26
10557 Αθήνα
Εισηγητές: Καλλιόπη Σπανού Βοηθός Συνήγορος του Πολίτη Ειδικός Επιστήμονας: Στουγιάννου Καλλιόπη
Λήμματα: Προβλήματα στην διεκπεραίωση από τράπεζες της αίτησης για χορήγηση εγγύησης του δημοσίου μέσω ΤΕΜΠΜΕ.
Δημοσίευση: ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΔΣΑ
Υ.Γ.
1.Μερικά χρήσιμα link με σημαντικότατα στοιχεία για το συγκεκριμένο θέμα
2.Τα δικόγραφα δεν είναι μπούτι χοιρινό για να πωλούνται με το κιλό. Κατά συνέπεια δεν χρειάζονται και κράχτες της Βαρβάκειου αγοράς….
3.Το δωράκι – link που ακολουθεί αποτελεί έναν από τους λόγους για τον οποίο διαχώρισα τη θέση μου (Ιούνιο 2014) από το Σωματείο που ίδρυσα πριν αυτό μεταλλαχτεί σε υμνητή του Τραπεζίτη Σάλλα (06 Μαίου 2015).
Για όσους ξέρουν να διαβάζουν και δεν τρώνε το κουτόχορτο που τους ταίζουν οι ιδιοτελείς «προστάτες» των συμφερόντων του Λαού,
Προτάσεις για Ανακοπή με στοιχεία που τεκμηριώνουν μαθηματικά τα άρθρα του Α.Κ. που οι δικηγόροι της Ελλάδας δεν αγγίζουν.
Τουλάχιστον όσον αφορά τη χρήση τους στα δικόγραφα που πουλάνε στους Ραγιάδες…
Επειδή πολλοί ανεβάζουν δικόγραφα χωρίς να ενημερώνουν τους Ραγιάδες για την εξέλιξη, και
Επειδή δεν νομιμοποιούμαι να συμβουλεύω τα μέλη του μεταλλαγμένου Σωματείου που με καλούν σας ενημερώνω ότι :
η ανακοπή Εκδικάστηκε την 22 Ιανουαρίου 2014 από το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών (Αρ. Πιν. ΣΤ3/35 Κτίριο 6 Αίθουσα 4) επί της ουσίας και όχι επί τη βάση δίνω χρόνο στο σύστημα να ανασυνταχθεί, ταίζοντας εκ νέου κουτόχορτο τους Ραγιάδες….
Σύμφωνα δε με το ν.4055/2012 (περί Δίκαιης δίκης και εύλογης διάρκεια αυτής) Άρ.14 παρ.2 : «Η απόφαση του δικαστηρίου δημοσιεύεται σε δημόσια συνεδρίαση υποχρεωτικά μέσα σε εξήντα (60) ημέρες.» (δηλ. έπρεπε να έχει δημοσιευτεί από την 22 Μαρτίου 2014).
Μόλις Ένα (1) χρόνο και 45 ημέρες καθυστέρηση μέχρι σήμερα. (Από την ημερομηνία της πρωτοδημοσίευσης του παρόντος)
Γιώργος Σαρρής
ΑΔΤ Ν-067257
Ιδρυτικό μέλος της Δημοκρατικής Ενότητας (Δ.ΕΝ.) Ελευθέρων Πολιτών.
