Οι Έλληνες για την ιστορία ποτέ δεν "πέθαναν", γιατί πάντα θα έπρεπε να είναι "διαθέσιμοι", για να διαμορφωθούν οι εξελίξεις. .. .. . . ..
Ποιο ήταν αυτό το κείμενο;
Τα ίδια τα Ομηρικά Έπη.
Τα Έπη στην πραγματικότητα είναι η πιο πλήρης και αναλυτική προφητεία που έχει δοθεί στον κόσμο. Η γνώση των Επών μας επιτρέπει να γνωρίζουμε ορισμένα πράγματα πολύ πριν αυτά συμβούν.
Το πρόβλημα εδώ είναι άλλο.
Πώς μπορεί ο αμύητος να καταλάβει πώς λειτουργούν για παράδειγμα οι προφητείες και πώς μπορεί κάποιος να μάθει γι' αυτές;
Η κάθε προφητεία είναι ένα κείμενο, που μοιάζει με μια τράπεζα δεδομένων, η οποία όχι μόνο είναι αφιλόξενη γιατί είναι αχανής, αλλά είναι ταυτόχρονα και κλειδωμένη.
Απαιτεί δηλαδή να γνωρίζει κάποιος τι ψάχνει και επιπλέον απαιτεί και κάποια "κλειδιά", για να γίνει η επιβεβαίωση.
Στον περιορισμένο χώρο που διαθέτουμε θα εξηγήσουμε με όσο το δυνατόν πιο συνοπτικό τρόπο ορισμένα πράγματα, για να μπορέσει ο αναγνώστης να μας παρακολουθήσει στο συλλογισμό μας.
Θα ξεχωρίσουμε ορισμένα δεδομένα και από εκεί κι έπειτα θα δούμε το παράδειγμα των Ελλήνων, για να καταλάβει ο αμύητος πώς ψάχνει κάποιος μυημένος μέσα σε μια προφητεία.
Για να ξεκινήσουμε λοιπόν την υπόθεσή μας, θα πρέπει να έχουμε κάποιες στοιχειώδεις ιστορικές γνώσεις γι' αυτόν τον οποίον αναζητάμε μέσα στις προφητείες και στην περίπτωσή μας τους Έλληνες.
Οι Έλληνες, ως τύπος ανθρώπων, είναι αυτό που θα έλεγε κάποιος "μεγαλοπαράγοντες" της ανθρώπινης ιστορίας.
Είναι φυσικό λοιπόν να περιγράφεται ο ρόλος τους σε όλων των τύπων τις προφητείες.
Ο ίδιος ο Χριστός φρόντισε να τους "αποθανατίσει" στο Λόγο Του.
Ο Μωάμεθ μετά από αιώνες φρόντισε να κάνει το ίδιο. Είναι πάντα μικρός λαός, γιατί απλούστατα δεν θα μπορούσε να είναι μεγάλος.
Τι σημαίνει αυτό;
Το εξής απλό.
Μέσα στη "χημεία" της ανθρώπινης εξέλιξης, που μοιάζει με μια μακροχρόνια χημική αντίδραση, οι Έλληνες είναι ένας δραστικός "καταλύτης".
Εμφανίζονται απότομα, όταν πρέπει να δημιουργηθούν εξελίξεις κι εξαφανίζονται το ίδιο γρήγορα. Αυτό κάνει δεδομένο το μικρό μέγεθός τους και τη μικρή διάρκεια της ζωής τους.
Επειδή είναι "δραστικοί", ενεργούν όταν ακόμα είναι λίγοι στον αριθμό. Επειδή κάποιοι "άνωθεν" ελέγχουν τη "χημεία", ευνόητο είναι ότι, όταν πάρουν από αυτούς το επιθυμητό αποτέλεσμα, τους "αποσύρουν".
Τους "αποσύρουν", γιατί τυχών πολλαπλασιασμός τους μπορεί να κάνει απαγορευτική την περαιτέρω εξέλιξη του οποιουδήποτε σχεδιασμού.
Όταν θέλεις να μετατρέψεις το γάλα σε γιαούρτι, ελέγχεις την ποσότητα και άρα τον πολλαπλασιασμό των μυκήτων, γιατί σε άλλη περίπτωση δεν θα πετύχεις τον στόχο σου.
Η απόσυρση ενός μικρού λαού, ο οποίος με την παρουσία του δρομολογεί εξελίξεις, είναι εύκολη υπόθεση, γιατί μπορεί μέσα στη νέα κατάσταση που θα προκύψει από την παρουσία του ν' αλλάξει ρόλο και να χάσει τα χαρακτηριστικά του.
Μπορεί στη νέα κατάσταση και για ένα κρίσιμο διάστημα να χάσουν το νόημά τους τα χαρακτηριστικά του και να πάψουν να τον ενδιαφέρουν, ώστε να προσπαθεί να τα διατηρήσει.
Μπορεί επίσης να τα ανταλλάξει με κάποια υλικά αγαθά και ν' αλλοιωθεί ή κοινώς να διαβρωθεί.
Έτσι ακριβώς "αποσύρθηκαν" οι Έλληνες από την ιστορία.
Ο ελληνικός κόσμος "χάθηκε", όταν ο Αλέξανδρος τον μετέτρεψε σε άρχουσα τάξη μιας αχανούς αυτοκρατορίας.
Το βόλεμα και τα συλλογικά συμφέροντα των λίγων Ελλήνων εις βάρος των πολλών βαρβάρων ήταν αυτά τα οποία τους οδήγησαν στο "χαμό".
Οι Έλληνες "χάθηκαν" όταν νίκησαν.
Οι Έλληνες έχασαν τον πόλεμο, όταν κέρδισαν την πιο σημαντική του μάχη.
Οι Έλληνες χάθηκαν, όταν πέτυχαν το όνειρό τους και έπαψαν να έχουν τέτοιο.
Οι Έλληνες "χάθηκαν", όταν έγιναν αξιωματούχοι της δικής τους αυτοκρατορίας. "Χάθηκαν", όταν στην νέα κατάσταση δεν μπορούσαν να θέσουν τους πατροπαράδοτους στόχους τους και ταυτόχρονα τα συμφέροντά τους ήταν πολύ μεγάλα για να πειστούν να καθίσουν στο "περιθώριο", περιμένοντας ο χρόνος να τους δείξει τι θα έπρεπε να κάνουν. "Χάθηκαν", όταν διαπίστωσαν ότι τους συνέφερε να βάλουν στο "συρτάρι" τη δημοκρατία και την ισότητα.
Όταν τα έβαλαν αυτά στο "συρτάρι", μπήκαν και οι ίδιοι μέσα σ' αυτό, εφόσον έχασαν τα χαρακτηριστικά τους.
Οι απόλυτα εκπαιδευμένοι στην τεχνική του πολέμου χάθηκαν, επειδή δεν διαχειρίστηκαν καλά τη νίκη τους.
Χάθηκαν, επειδή δεν ήξεραν τι να κάνουν μετά τον πόλεμο.
Επειδή η ιστορία των ανθρώπων είναι συνεχής και ταυτόχρονα αυτοί οι οποίοι παίζουν ρόλο στην εξέλιξή της "χάνονται" και "ξαναεμφανίζονται", ευνόητο είναι ότι η έννοια του "θανάτου" είναι μια έννοια σχετική.
Τι σημαίνει αυτό;
Ότι από τη στιγμή που υπάρχει μία "μήτρα" που γεννά έναν τύπο ανθρώπων, μπορούν ανά πάσα στιγμή αυτοί να εμφανιστούν.
Κάποιοι θνητοί μπορεί να πέθαναν πριν από χιλιάδες χρόνια, αλλά, επειδή η "μήτρα" μπορεί να τους ξαναπαράγει με την ίδια πιστότητα, για την ιστορία παραμένουν ζωντανοί.
Μια προφητεία δηλαδή, που αφορά το σύνολο της ανθρώπινης ιστορίας, αυτήν την "απουσία" την περιγράφει με ιδιαίτερο τρόπο, εφόσον δεν υπάρχει θάνατος.
Θάνατος υπάρχει μόνον όταν δεν προβλέπεται εκ νέου εμφάνιση αυτού που "αποσύρεται".
Οι Έλληνες για την ιστορία ποτέ δεν "πέθαναν", γιατί πάντα θα έπρεπε να είναι "διαθέσιμοι", για να διαμορφωθούν οι εξελίξεις. .. .. . . ..
------------------------------------------
Αχιλλεύς=Έλληνες=34. (βλ. Θεωρία των αριθμών — Υδροχόος).
++++++++++++++++++
Ξεκινάει δηλαδή η Περσεφόνη στο μέγεθος της μικρής ελληνικής κοινωνίας των χρόνων τού Αλεξάνδρου και γίνεται η πολύ μεγαλύτερη ελληνιστική κοινωνία των χρόνων τής Ρώμης, η οποία γονιμοποιήθηκε από τον Χριστό, για να φτάσει στις μέρες μας να γίνει ο χριστιανισμός κλπ..
Σε όποιο σύστημα ή θρησκεία βρίσκονται οι Έλληνες, εκείνο είναι η Περσεφόνη και όπου βρίσκεται η Περσεφόνη εκεί αναζητάς και τους Έλληνες.
Ο βουδισμός ή ο ινδουϊσμός δεν μπορούν να παίξουν τον ρόλο τής Περσεφόνης, γιατί δεν λειτουργούν με βάση την ελληνική φιλοσοφία και δεν φιλοξενούν τους Έλληνες μέσα τους.
Οι Έλληνες παραμένουν πάντα "μέσα" στην Περσεφόνη ως "ωάριο".
Απλά, στην αρχή η Περσεφόνη είχε το μέγεθος του "ωαρίου", ενώ σταδιακά έγινε μια τεράστια Γυναίκα, στην οποία οι Έλληνες παρέμειναν με την ιδιότητα του "ωαρίου".
Όταν δηλαδή η Περσεφόνη πήρε για πρώτη φορά την κανονική θηλυκή της μορφή ως Γυναίκα, σημαίνει ότι οι Έλληνες πήραν τα τέλεια χαρακτηριστικά τους.
Άρα, εκείνη την πρώτη φορά η Γυναίκα και το "ωάριο" βρίσκονται σε μια μεταξύ τους αναλογία της τάξης του 1:1.
Στη συνέχεια, εξαιτίας της "επιτυχίας" τού Αλεξάνδρου, η αναλογία μεταξύ Γυναίκας και Ελλήνων- "ωαρίου" γίνεται περίπου 1:100.
Στη συνέχεια, λόγω της "επιτυχίας" του Χριστού —αν υποθέσουμε ότι οι χριστιανοί παγκοσμίως είναι 2,2 δισεκατομμύρια και η αμιγώς ελληνική κοινωνία μαζί με την Κύπρο είναι 11 εκατομμύρια—, η αναλογία γίνεται 1:200.000.000.
Αν τώρα ολοκληρωθεί απολύτως ο Σχεδιασμός —και εξαιτίας μια νέας "γέννησης"— μέσα του ενταχθεί το σύνολο του κόσμου, αλλάζει ξανά η αναλογία.
Η Περσεφόνη θα εμφανιστεί ξανά για τελευταία φορά σε απόλυτα μεγέθη και η αναλογία Γυναίκας-"ωαρίου" θα γίνει 1:700.000.000, που είναι το σύνολο του ανθρώπινου πληθυσμού…η συνέχεια εδώ
