«ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΕΥΡΩΠΗ, Η ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΟΛΙΘΙΚΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΠΟΥ ΛΑΤΡΕΥΑΝ ΤΗΝ ΘΕΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΗΝ 5η ΧΙΛΙΕΤΙΑ π.Χ., Μ ́ ΑΥΤΟ ΠΟΥ Η ΠΡΟΪΣΤΟΡΟΛΟΓΟΣ ΜΑRIJA GIMBUTAS ΟΝΟΜΑΖΕΙ "ΠΡΩΤΟ ΚΟΥΡΓΚΑΝΙΚΟ ΚΥΜΑ" (4300-4200 π.Χ.).
ΟΜΩΣ: “ΥΠΗΡΧΑΝ ΚΙ ΑΛΛΟΙ ΝΟΜΑΔΕΣ ΕΙΣΒΟΛΕΙΣ. ΟΙ ΠΕΡΙΦΗΜΟΤΕΡΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΣΗΜΙΤΙΚΟΣ ΛΑΟΣ, ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ, ΟΠΩΣ ΤΟΥΣ ΟΝΟΜΑΖΟΥΜΕ, ΠΟΥ ΗΡΘΑΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΡΗΜΟΥΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ ΚΑΙ ΕΙΣΕΒΑΛΑΝ ΣΤΗΝ ΧΑΝΑΑΝ (ΠΟΥ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΟΝΟΜΑΣΤΗΚΕ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΙΛΙΣΤΑΙΟΥΣ, ΕΝΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΠΟΥ ΖΟΥΣΑΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ).
ΑΡΧΙΚΑ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΣΗΜΙΤΕΣ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΠΟΛΕΜΙΚΟΣ ΛΑΟΣ, ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΚΥΒΕΡΝΟΥΣΕ ΜΙΑ ΚΑΣΤΑ ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ – ΙΕΡΕΩΝ (Η ΦΥΛΗ ΤΩΝ ΛΕΥΪΤΩΝ ΤΟΥ ΜΩΥΣΕΩΣ, ΤΟΥ ΑΑΡΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΤΟΥ ΝΑΥΗ). ΟΠΩΣ ΟΙ ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΙΟΙ, ΕΦΕΡΑΝ ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΕΝΑΝ ΠΕΡΗΦΑΝΟ ΚΑΙ ΟΡΓΙΣΜΕΝΟ ΘΕΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΒΟΥΝΩΝ ( ΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ Ή ΓΙΑΧΒΕ). ΚΑΙ ΣΤΑΔΙΑΚΑ, ΟΠΩΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΒΙΒΛΟ, ΕΠΕΒΑΛΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ, ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΒΑΘΜΟ, ΤΗΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ ΤΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΠΟΥ ΚΑΤΕΚΤΗΣΑΝ.
ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥΣ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΜΙΚΡΟΤΕΡΗ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΑ. ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΩΝ ΚΟΕΝ, ΤΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΙΕΡΕΩΝ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΑΑΡΩΝ, ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΟΙ ΑΝΩΤΑΤΟΙ ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΙ. ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΙΣΧΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΠΩΣ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ ΕΙΧΕ ΔΟΘΕΙ ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ.
ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΕΣ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΕΙΚΑΣΙΑ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΚΑΠΟΙΕΣ ΚΟΙΝΕΣ ΚΑΤΑΒΟΛΕΣ Ή ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ, ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΜΙΞΕΩΣ.
ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΗΜΕΙΟ ΟΛΩΝ ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗ. ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΚΟΙΝΟ ΣΗΜΕΙΟ ΗΤΑΝ ΟΤΙ, ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΠΟΥ ΕΘΕΣΑΝ ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΑΠΟΚΤΗΣΕΩΣ ΥΛΙΚΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ, ΑΛΛΑ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ. ΟΙ ΚΟΥΡΓΚΑΝΙΟΙ ΚΑΒΑΛΑΡΗΔΕΣ ΤΗΣ ΣΤΕΠΑΣ ΕΙΧΑΝ ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΜΕΤΑΛΛΟΥ, ΠΟΥ ΥΠΗΡΧΕ ΣΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ ΚΑΙ ΤΕΤΑΡΤΗ ΧΙΛΙΕΤΙΑ π.Χ. ΣΤΑ ΝΟΤΙΑ ΤΟΥ ΚΑΥΚΑΣΟΥ.
ΣΤΟΝ ΠΥΡΗΝΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΕΙΣΒΟΛΕΩΝ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ Η ΑΠΟΔΟΣΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗΣ ΑΞΙΑΣ ΣΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΕΙ, ΠΑΡΑ Σ ́ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΤΗ ΖΩΗ.
Η ΙΕΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΟΠΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ. Η ΕΞΥΜΝΗΣΗ ΤΗΣ ΦΟΝΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΕΩΣ ΤΗΣ ΚΟΦΤΕΡΗΣ ΛΕΠΙΔΟΣ ΣΥΝΟΔΕΥΕ ΕΝΑ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ, ΟΠΟΥ Η ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΣΦΑΓΗ ΑΛΛΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΠΛΑΣΜΑΤΩΝ, ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΟΥΣ, ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΚΑΝΟΝΙΚΗ. ΚΡΙΝΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ, Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ (Η ΚΑΤΟΧΗ ΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΠΛΑΣΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΛΛΟ) ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΣΤΕΝΑ Μ ́ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΕΝΟΠΛΕΣ ΕΙΣΒΟΛΕΣ.
ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΟΤΙ ΣΕ ΜΕΡΙΚΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΩΝ ΚΟΥΡΓΚΑΝ, ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΟΥΡΓΚΑΝΙΟΙ, ΑΛΛΑ ΑΝΗΚΕ ΜΑΛΛΟΝ ΣΤΟΝ ΝΕΟΛΙΘΙΚΟ ΠΑΛΑΙΟΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ. ΑΥΤΟ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΠΩΣ ΟΙ ΚΟΥΡΓΚΑΝΙΟΙ ΣΚΟΤΩΝΑΝ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΤΟΠΙΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ, ΠΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣΑΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΩΣ ΠΑΛΛΑΚΙΔΕΣ, ΣΥΖΥΓΟΥΣ Ή ΔΟΥΛΕΣ.»
RIANE EISLER – “THE CHALICE AND THE BLADE”, Εκδ. ΓΛΑΡΟΣ, 1992.
