Η ΕΦΕΥΡΕΣΗ ΤΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ
Δεν θα είχε καμμία σημασία να προσθέσω κι εγώ τη γνώμη μου σ’ ένα πολυσυζητημένο θέμα, αν δεν διαπίστωνα πως κανένας δεν έβαλε το χέρι του επί «τον τύπον των ήλων».
Επιτροχάδην: ένας σαφώς ευφυής συμπατριώτης μας, ο κύριος Πέτρος Ζωγράφος, βρήκε μέθοδο να παράγει ηλεκτρικό ρεύμα από τη διάσπαση του μορίου του νερού. Δεν γνωρίζω αν η συσκευή του είναι στην τελική μορφή της, πάντως η κεντρική ιδέα είναι πως διασπά το μόριο του νερού με βολή συχνοτήτων. Καί τα παραγόμενα υδρογόνο καί οξυγόνο αμέσως μετά επανενώνονται με καύση, παράγοντας ενέργεια – που χρησιμοπιοιείται σε διάφορες χρήσεις. Εννοείται, δίνουμε μικρότερη ενέργεια στον «ηχοβολισμό» του μορίου, ενώ παίρνουμε περισσότερη. Αλλοιώς, δεν έχει νόημα.
Τη συσκευή του, ο εφευρέτης την επέδειξε σε τηλεοπτική εκπομπή γνωστού δημοσιογράφου, πριν δυόμιση μήνες.
Ακριβώς σ’ αυτό το σημείο, όμως, θαρρώ πως η δουλειά στράβωσε ανεπανόρθωτα.
Κατ’ αρχήν, κι ο πλέον βραδύνους καταλαβαίνει πως μία τέτοια «εφεύρεση» (ο όρος είναι ανακριβής – πρόκειται γιά στοχευμένο ερευνητικό αποτέλεσμα, κι όχι «επί εύρεση») είναι παραπάνω κι από επαναστατική. Γιατί; Διότι ανατρέπει οριστικά τους σχεδιασμούς του παγκόσμιου κατεστημένου. Κι όχι μόνο σε γεωπολιτικό επίπεδο, αλλά καί σε οικονομικό. Ένας άνθρωπος μ’ ελάχιστα χρήματα δείχνει παντού πως η γεωπολιτική του πετρελαίου… ο Β’ ΠΠ (που επέβαλε το πετρέλαιο παγκοσμίως) με τα αμέτρητα θύματα… τα παιχνίδια με τις τιμές βαρελιού στα χρηματιστήρια… το ξεπούλημα της Ελλάδας (δήθεν γιά να ξεχρεώσουμε με τα πετρέλαια του Αιγαίου), όλ’ αυτά ήταν κι είναι μάταια. Καί θα μπορούσαν ν’ αποφευχθούν, αν η εφεύρεση αυτή έβλεπε το φως κατά το 1935, ας πούμε.
Όμως, επειδή δεν μπορούμε να γυρίσουμε στο παρελθόν, τότε στο μέλλον οι οβριοί με τα χρηματιστηριακά πατσαβουρόχαρτα, παρέα με τα φιλαράκια τους τους χασάπηδες Σαουδάραβες, μπορούν να χρησιμοποιήσουν το πετρέλαιο γιά ποδόλουτρο. Διότι άλλη χρήση του δεν θα υπάρξει.
Πριν, όμως, αρχίσω να περιγράφω τί δεν πήγε καλά, θα σας θυμίσω ότι τα τρία μεγάλα προβλήματα κάθε λαού είναι: (α) το διατροφικό, (β) το ενεργειακό, (γ) το αμυντικό. (Τα πρώτα δύο είναι καί προβλήματα ολόκληρης της ανθρωπότητας.) Όποιος λαός τα λύσει, καθάρισε. Έχει εξασφαλισμένη επιβίωση καί διαιώνιση.
Στην Ελλάδα, το διατροφικό είναι λυμένο. (Μόνο που με κάτι «εντατικές καλλιέργειες» καί μολύνσεις του υδροφόρου ορίζοντα κτλ πάμε να τα σκατώσουμε.) Το ενεργειακό είναι μισολυμένο. Καί το αμυντικό άλυτο – εφ’ όσον επιμένουμε ν’ αγοράζουμε ξένα όπλα με μεσάζοντες διεφθαρμένους πολιτικούς. Όπως καταλαβαίνετε, η εφεύρεση Ζωγράφου πάει να επιλύσει οριστικά το ενεργειακό πρόβλημα.
(Σύμφωνοι, υπάρχουν τομείς, όπου αυτό το πρόβλημα δεν επιλύεται ακόμη. Πχ δεν έχουμε ηλεκτρικά τάνκερς, ή ηλεκτρικά αεροπλάνα. Αλλά, όταν έχεις επιλύσει το 90%, το υπόλοιπο 10% το ροκανίζεις με την άνεσή σου.)
Πάμε, τώρα, να δούμε τους τρομερά λανθασμένους χειρισμούς του εφευρέτη.
Βλέπετε, μπορεί κάποιος να είναι έξυπνος, αλλά αποκλείεται να είναι σ’ όλους τους τομείς. Αυτό είναι ανθρωπίνως αδύνατον, καί το ξέρω κι απ’ τον εαυτό μου. Γνωρίζω όντως έξυπνους ανθρώπους, που πχ στη διαχείριση χρήματος τά ‘χουν κάνει θάλασσα. (Τους τα τρώνε οι τράπεζες από δόσεις δανείων, που δεν τελειώνουν ποτέ.) Έχω επίσης υπ’ όψη μου μερικές εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων γονέων, χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα εγκεφαλικής λειτουργίας, οι οποίοι όμως επιμένουν να …σπουδάζουν τα παιδιά τους. (Ξοδεύοντας μεγάλα ποσά από πάνω.) Γιά να πάρουν αυτά ένα χαρτί, το οποίο είναι σχεδόν σίγουρο πως δεν πρόκειται ποτέ ν’ αποσβέσει την γονεϊκή δαπάνη. (Καί με αντίστοιχη σπατάλη του χρησιμώτατου χρόνου της νεότητάς τους.) Κι αν πεις καί γιά το πώς ψηφίζουν ακόμη καί τα έξυπνα άτομα στην Ελλάδα… Άσ’ το καλύτερα.
Άρα, κάλλιστα μπορεί κάποιος να εφεύρει μία επαναστατική συσκευή, αλλά να τη σκοτώσει ο ίδιος αμέσως μετά.
Το πιό ανώδυνο σφάλμα στην όλη ιστορία, είναι η παρουσίαση της συσκευής σε τηλεοπτική εκπομπή. Κατ’ αρχήν, ρέ παιδιά, ποιός βλέπει τηλεόραση σήμερα; Δεν εννοώ τις σπάνιες φορές, που θα δεί κάποιος αθλητικά, ή καμιά καλή ταινία. Ή καμιά καλή σειρά. Εννοώ αυτό το άνοστο κι αχώνευτο πράγμα, που αποκαλείται εγχωρίως «τηλεόραση». Που πχ βλέπεις με τις ώρες έναν κουστουμάτο να σου λέει τί γίνεται στη Συρία, αλλά φίλμ απ’ τις μάχες να μη βλέπεις. (Αυτό δεν είναι τηλεόραση, είναι ραδιόφωνο. Καί μάλιστα, πρόχειρο.) Ή, που βλέπεις κουστουμάτους καί κυράτσες με μισανθρωπική φάτσα, να προσπαθούν να σε πείσουν ότι το μαύρο είναι άσπρο – ότι πχ οι πολιτικοί είναι ειλικρινείς κι εργάζονται γιά το καλό σου. Ή που βλέπεις με τις ώρες διαφημίσεις, γιά προϊόντα που ήδη γνωρίζεις καί χρησιμοποιείς. (Ξέρετε πολλούς να μην πλένονται, γιά παράδειγμα; ) Άσε που, όπως πάνε οι διαφημίσεις, σε λίγο θα πάψουν να έχουν το συναίσθημα της ντροπής – καί θα βλέπουμε στα ίσα πχ διαφημίσεις με χρήση χαρτιών υγείας. (Φαντάζομαι σύγκριση «κοινό χαρτί – σούπερ χαρτί». Το πρώτο, ελαφρώς καφέ. Το δεύτερο, ως πιό αποτελεσματικό, καταχ_σμένο. Καταλαβαίνετε…)
Αυτή την «τηλεόραση», λοιπόν, τη βλέπουν κάποια τρομαγμένα γερόντια, που τρομάζουν ακόμη περισσότερο μ’ αυτά που ακούν απ’ τους κουστουμάτους. Κανείς άλλος. Ακόμη κι οι πιτσιρικάδες, που κάποτε παραμόνευαν τα μεσάνυχτα να γνωρίσουν το άλλο φύλο με καμιά «ευπρεπή» τσόντα, ενημερώνονται σήμερα …ορμονικώς απ’ το Διαδίκτυο – καί την τηλεόραση την έχουν γραμμένη εκεί που φαντάζεστε. Άρα, τί νόημα είχε η παρουσίαση μιάς τέτοιας συσκευής σε τηλεοπτική εκπομπή; Γιά ν’ αρχίσουν τα τετρομαγμένα γερόντια ν’ ασχολούνται με τη Μοριακή Φυσική, όπως ασχολούνται με τις σεισμικές προβλέψεις; (Κύριε φύλαττε!… )
Πριν αρχίσουμε τις «συνομωσιολογίες», ας μείνουμε λιγάκι στο καθημερινό επίπεδο.
Λοιπόν, ωραία. Βρίσκεις μία τέτοια συσκευή. Το βασικό ερώτημα είναι τί θα την κάνεις μετά. Τί τη θέλεις; Κι ως φαίνεται, ο καλός μας εφευρέτης δεν είχε/έχει απάντηση σ’ αυτό.
Εδώ, καί με βασική προϋπόθεση ότι θέλεις να τη διαδώσεις, ανοίγονται (εκ των πραγμάτων, όχι επειδή το λέω εγώ) δύο δρόμοι:
- Είτε τη χαρίζεις στην ανθρωπότητα, με δημοσίευση των πλήρων σχεδίων κτλ.
- Είτε την προωθείς με συστηματική παραγωγή. Βιοτεχνικής κλίμακας πρώτα, βιομηχανικής μετά. Καί με το αζημίωτο, εννοείται.
Επειδή παρακολουθώ την ειδησεογραφία γιά το θέμα, δεν είδα μέχρι σήμερα να υπάρχουν κάποια συστηματικά σχέδια γιά την αξιοποίηση της συσκευής. Κάποια στοιχειώδης στρατηγική, έστω. Αν αύριο-μεθαύριο ζητήσουν ομαδικώς πχ έστω καί εκατό άτομα από μία γιά το σπίτι τους, τί θα γίνει;
Δυστυχώς, δεν θα γίνει τίποτε απολύτως. Αυτά τα εκατό άτομα θα εξακολουθήσουν να θαλασσοχτυπιούνται με τη ΔΕΗ καί τους λογαριασμούς της… μέχρις ότου αναγκαστούν ν’ αγοράσουν γκαζόλαμπες, γιά να βρίσκουν τις νύχτες τον δρόμο προς την τουαλέττα. Σκεφθήτε, τώρα, ο αριθμός των αιτούντων ν’ ανεβεί σ’ εκατοντάδες χιλιάδες.
Όσον αφορά την πρώτη από τις δύο στρατηγικές κατευθύνσεις, το χάρισμα των σχεδίων είναι εξ αρχής καταδικασμένο. Γιατί; Διότι σ’ όλη τη Γή, υπολογίζω ότι θα βρεθούν το πολύ καμιά δεκαριά χιλιάδες μερακλήδες, που θα πιάσουν τα εργαλεία να φτιάξουν ένα αντίγραφο. Δηλαδή, τίποτε. Σύντομα θα ξεχαστεί το θέμα, σα να μην υπήρξε ποτέ.
Βέβαια, ίσως μερικοί πιό πονηροί να προχωρήσουν σε βιοτεχνική παραγωγή, βγάζοντας ανέλπιστα χρήματα. Αλλά, στα ίδια πλαίσια το χειρότερο ενδεχόμενο είναι η οποιαδήποτε πολυεθνική να πάει κατ’ ευθείαν να κατοχυρώσει τα σχέδια γιά πάρτη της. Που σημαίνει ότι θα τα θάψει.
Διότι, ώ συν-Έλληνες, ο στρατηγικός σχεδιασμός του να χορεύουν όλα τα κράτη της Γής στον ρυθμό που βαράει το πετρέλαιο, δεν είναι χθεσινός. Κι ούτε έχει χρονική στόχευση σύντομη. Τί λέτε; Θ’ αφήσουν οι κρατούντες να τιναχτούν στον αέρα τα σχέδιά τους, ή γουστάρουν να παραιτηθούν οικειοθελώς από την κυριαρχία τους επάνω στους υπόλοιπους ανθρώπους, επειδή κάπου σ’ ένα κρατίδιο έσκασε μύτη η εφεύρεση που τους αχρηστεύει; Μην είστε αφελείς!
Τώρα, με τη συστηματική βιοτεχνική / βιομηχανική παραγωγή. Ήδη έπρεπε να έχουν γίνει τα πρώτα βήματα. Πρώτα διάδοση στο κόστος σε συγγενείς καί στενούς φίλους, οι οποίοι «έναντι» αναλαμβάνουν να γίνουν οι άτυποι δοκιμαστές γιά πχ δύο χρόνια. Κι εφ’ όσον όλα πάνε καλά, τότε προχωράμε στην εξεύρεση χρηματοδοτών καί στήσιμο μονάδας παραγωγής.
Σ’ αυτό το στάδιο μπαίνει ένα άλλο αγκάθι, που ονομάζεται «κατοχύρωση». Οι εφευρέτες (αλλά καί οι μεγάλες βιομηχανίες), γιά να μην αντιγράψει κανένας πονηρός τα σχέδιά τους (που μεταφράζονται ευθέως σε χρήμα), τα κατοχυρώνουν διεθνώς. Αν δεν κάνω λάθος, γιά διεθνή κατοχύρωση υπάρχουν δύο οργανισμοί, ο ένας στην Ελβετία (όπου δούλευε ως υπάλληλος κι ο φελλός ο Αϊνστάϊν), κι ο άλλος στις ηπαπάρα – το δε κόστος πρέπει να κυμαίνεται κάπου στις 150 χιλιάδες ντάλλαρζ. Η πληρωμή ενός τέτοιου ποσού νομίζω είναι εφικτή κι από μεμονωμένο άτομο.
Όμως!
Επειδή οι κρατούντες δεν είναι χαζοί, θα κοιτάξουν να οικειοποιηθούν / να σταματήσουν τη διάδοση της εφεύρεσης αυτής παντί τρόπωι.
Πώς;
Εάν ο εφευρέτης πρόλαβε να κατοχυρώσει διεθνώς, τότε θα ζητήσουν την πατέντα με δελεαστικές προσφορές τρομερών χρηματικών ποσών. Ή θα δώσουν εντολή γιά εν ψυχρώι αντιγραφή της. Ή θα την παραλλάξουν ελαφρώς καί θα την κατοχυρώσουν οι ίδιοι (καί συνακόλουθα θα τη θάψουν), χωρίς να δώσουν στον δικό μας εφευρέτη ούτε δεκάρα.
Εάν τα σχέδιά τους αυτά δεν καρποφορήσουν (πχ πέσουν σε αγύριστο κεφάλι, που δε θέλει λεφτά), στο τέλος, κατοχυρώσει-δεν κατοχυρώσει ο εφευρέτης, διαθέτουν ένα άλλο, τρομερό όπλο: αυτό ακούει στο όνομα «νομοθεσία». Βάζουν, λοιπόν, τα καραγκιοζάκια τους πολιτικούς τους καί νομοθετούν ότι η αυτοπαραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος απαγορεύεται. Φερμπόττεν εις το εξής! Κι όποιος συλληφθεί να παράγει μόνος του ναρκωτικά ηλεκτρικό ρεύμα, κατ’ ευθείαν στη στενή. (Γιά να δοκιμάσει μήπως στην πραγματικότητα σ’ όλη του τη ζωή αγαπούσε τους άντρες, αλλά δεν τό ‘ξερε, βραδερφέ.)
Ή, ακόμη πονηρότερα, ξεσκίζουν την αυτοπαραγωγή ρεύματος στον φόρο. (Δεν βλέπετε τί γίνεται με τα φωτοβολταϊκά στην Ισπανία; Ή δεν βλέπετε ότι με τον ΕΝΦΙΑ πληρώνουμε νοίκι γιά τα δικά μας σπίτια; «Αντισυνταγματικός» ο ΕΝΦΙΑ, είπατε; Κα-λάαα… Ό,τι πήτ’ εσείς!)
Καί γιατί ν’ «απαγορεύεται»; Μά, έτσι πρόχειρα, διότι θα …ρυπαίνει το περιβάλλον καί θα λιώνουν οι πάγοι της Ανταρκτικής!!! Από δικαιολογίες, άλλο καλό. (Λέτε οι πολιτικάντηδες να μη βρουν δικαιολογίες; Ή λέτε πως τους έπιασε ο ξαφνικός πόνος γιά τους πιγκουΐνους; )
«- Μά, οι πολιτικάντηδες δεν έχουν ιδέα από θετικές επιστήμες καί μετρήσεις! Πολλώι δε μάλλον, δεν διαθέτουν εργαστήριο Φυσικής καί Χημείας, ν’ αποφανθούν γιά το περιβάλλον!»
Πώς τολμάς να τους κατακρίνεις, ρέ δούλε; Σάμπως έχεις εσύ εργαστήριο;
Τα παραπάνω είναι τα φυσιολογικά. Πάμε, όμως, τώρα καί στα …εξτρήμ σπόρτς!
Ο καλός εξουσιαστής πάντα αναθέτει σε καλό πράκτορα (από τη σχολή πρακτόρων) την φυσική εξόντωση του εφευρέτη καί την καταστροφή κάθε αντιτύπου της συσκευής. Κι αυτά δεν είν’ ανάγκη να γίνουν με σφαίρες. Υπάρχουν ένα σωρό άλλοι «αθόρυβοι» τρόποι να στείλεις στον Άδη κάποιον. Από δηλητήρια, μέχρι ακτινοβολίες. Κι ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Μπορείς, μάλιστα, να τον τρελλάνεις, καί να πεθάνει μεν από βαθειά γεράματα (να μη λέει κι ο κόσμος, δηλαδή), αλλά αχρηστευμένος απ’ τα νιάτα του.
Συνομωσιολογία; Δεν θα τό ‘λεγα. Βλέπετε, υπάρχει το παράδειγμα (προς αποφυγήν) του Τέσλα – που κι αυτός υποσχόταν ελεύθερη ενέργεια γιά την ανθρωπότητα. Καί τα παραδείγματα τόσων καί τόσων εγχωρίων (καί μη) εφευρέσεων, που τις έφαγε το σκοτάδι. Τί γίνεται πχ το παθητικό ραντάρ; Πού βρίσκεται αυτή η εφεύρεση, μετά από τους πρώτους πανηγυρισμούς των ΜΜΕ; Τί γίνονται τόσες καί τόσες μηχανές ελεύθερης ενέργειας, που μάλιστα έχουν καί φιλμάκια παρουσίασης στο Γιουτιούμπ; Είδατε πολλούς να τις αντιγράφουν / αγοράζουν; Μάλλον όχι, έ;
Με την -ήδη λαβούσα χώραν- δημοσίευση των σχεδίων της συσκευής, ο κύριος Ζωγράφος δεν κινδυνεύει πλέον από δολοφόνους. (Εκτός αν τους κρατούντες τους πιάσει το εκδικητικό καί το …διδασκαλικό: να δώσουν ένα …μάθημα, ώστε στο μέλλον να μην επιχειρήση κανείς άλλος κάτι τέτοιο, δηλαδή. Μόνο που είναι εξαιρετικά απίθανο το …φροντιστήριο, διότι ο εφευρέτης πλέον έχει ξεπεράσει το κρίσιμο όριο αναγνωρισιμότητας.) Αλλά προσωπικά θεωρώ πως η ωραία παράσταση της συσκευής ήδη έλαβε τέλος.
Την έφαγαν τα θηρία της …ζούγκλας!
Μη στεναχωριέστε, όμως.
Το ότι έγιναν τόσα καί τέτοιας εκτάσεως λάθη με τη συσκευή του κυρίου Ζωγράφου, δεν σημαίνει πως πρέπει να τα ξανακάνουμε (ή πως η Μοίρα προστάζει να τα ξανακάνουμε) με κάποια άλλη παρεμφερή εφεύρεση.
Στο εξής, όποιος βρίσκει κάτι τέτοιο, να μη σου πω καί …πριν το βρεί, πρέπει πρώτα-πρώτα ν’ αναλογίζεται τις συνέπειες. Κι αφού τις αναλογιστεί, τότε καί μόνον τότε να προχωράει – με συνομωτικές προφυλάξεις. Βλέπετε, γιά να έχουν κάποια ελπίδα, οι στρατιώτες πάνε στη μάχη όταν ήδη είναι κάποιας ηλικίας κι έτοιμοι. Όχι όταν πχ ακόμη πηγαίνουν στον βρεφικό σταθμό καί κάνουν τσίσα τους απάνω τους! Ακριβώς το ίδιο γίνεται καί με τις εφευρέσεις. Με ο,τιδήποτε προσπαθεί / κατασκευάζει ο άνθρωπος. Ο κάθε άνθρωπος.
Δυστυχώς, δεν ζούμε στον Παράδεισο, παρέα με καλοκάγαθα αγγελούδια. Ανάμεσά μας ζουν καί καννίβαλοι.
Κύριε Ζωγράφο, σας εύχομαι καλή τύχη απο καρδιάς!
Υγ 1: Δεν θίγω το κατά πόσον η ανθρωπότητα είναι έτοιμη να υιοθετήσει τέτοια πράγματα. Ή, το τί μπορεί να κάνει, γιά να γίνει. Η βλακεία, ο φόβος, ο υπολανθάνων μαζικός πανικός δεν πολεμιένται εύκολα. Κι ακριβώς σ’ αυτόν τον βάλτο παραμονεύουν οι κρατούντες κρονο-κροκόδειλοι καί μακροχρονίζουν στην καμπούρα μας.
Υγ 2: Επειδή τό ‘χω ακούσει κι αυτό στη ζωή μου, θα το προλάβω: μπορεί μερικοί να σκεφτούν ότι γράφω τόσο / τόσα απαισιόδοξα πράγματα, επειδή …ζηλεύω.
Αγάπες μου, καιρός ν’ αναρωτηθήτε πόθεν οι μεγαλοφυείς ιδέες, που έχουν να κάνουν με τις δυνάμεις της Φύσης! Σας βγάζω, όμως, απ’ τον κόπο να ψάχνετε: αυτές είτε πράγματι προέρχονται «άνωθεν», είτε είναι τιτανικές.
Ο γράφων έχει προσωπική πολλαπλή εμπειρία του φαινομένου, γι’ αυτό ουδόλως ταράσσεται από ειδήσεις περί μεγαλοφυιών εφευρετών κι εφευρέσεων. Αλλά καί τη σωφροσύνη να το βουλώνει, εφ’ όσον πρέπει.
