Ο Μητσοτάκης δηλαδή σήμερα "οδηγεί" τις εξελίξεις.
Δημιουργεί συνθήκες, που θα είναι εκμεταλλεύσιμες.
Ό,τι κάνει υπέρ του περιβάλλοντός του και είναι προφανώς αντισυνταγματικό σύντομα θα το απολαμβάνουν και οι υπόλοιποι βουλευτές.
Αυτοί οι οποίοι σήμερα τον αφήνουν να ζητάει "προνόμια". Τον αφήνουν να εκμεταλλεύεται τη δημόσια περιουσία και τα ΜΜΕ, για να βολέψει τους απογόνους του.
Τον αφήνουν να "κατασκευάζει" τους διαδόχους του εις βάρος του κόσμου.
Σ' αυτό το σημείο είναι άκρως απαραίτητος για το σαθρό πολιτικό μας σύστημα.
Αυτός σέρνει τον "χορό" των προνομίων και οι υπόλοιποι απλά ακολουθούν, περιμένοντας.
Αυτός λεηλατεί τη δημόσια περιουσία και απ' αυτόν περιμένουν να πάρουν σειρά και οι υπόλοιποι πολιτικοί.
Αυτός βολεύει τα παιδιά του και από την "επιτυχία" του θα βολευτούν και τα παιδιά των άλλων.
Σήμερα ζητάει θωρακισμένο αυτοκίνητο για την κόρη του και αύριο αυτό θα γίνει "απαραίτητο" και για τους υπόλοιπους βουλευτές.
Σήμερα προωθεί στην πολιτική σκηνή τα ανεπάγγελτα παιδιά του και αύριο θα το κάνουν και οι υπόλοιποι βουλευτές.
Σήμερα αξιώνει φρουρά για τους οικείους του και αύριο αυτό θα γίνει μόνιμη πρακτική για όλους.
Η εμπειρία του είναι κολοσσιαία και γι' αυτό σήμερα είναι "περιζήτητος".
Ό,τι κάνει η οικογένεια Μητσοτάκη προβάλλεται στο σύνολο των οικογενειών των πολιτικών. Ό,τι κερδίζει αυτήν, θα επιδιωχθεί να μεταφερθεί και στα άλλα "τζάκια".
Από τη στιγμή δηλαδή που θα επιβιώσει ο "μητσοτακισμός", θα επιβιώσει και ο "παπανδρεϊσμός", ο "βαρβιτσιωτισμός", ο "γεννηματισμός", ο "αλευρισμός" κλπ..
Θα επιβιώσει ο "τεμπελχανισμός" στο σύνολό του.
Θα επιβιώσουν τα "τζάκια" και θα δημιουργηθεί μια άτυπη πολιτική αριστοκρατία, που δεν θα ανατρέπεται με τίποτε, εφόσον θα είναι ασυναγώνιστη.
Εξαιτίας αυτής της ανάγκης κάνουν χρήση όλων των μέσων και βέβαια της τεχνολογίας.
Αυτό έχει πολλαπλά θετικά αποτελέσματα, εφόσον αυτά τα μέσα δεν είναι διαθέσιμα για όλους κι επιπλέον είναι ακριβά για να μπορέσει κάποιος να τους συναγωνιστεί.
Μιλώντας για τα μέσα, χρήσιμο εδώ είναι να πούμε το εξής:
Σήμερα και για λόγους που αναφέραμε για την περίπτωση των γόνων Μητσοτάκη, είναι πολύ εύκολο να γίνει ακόμα και το "τίποτε" ένα γυαλιστερό "κάτι", έστω και απροσδιόριστο.
Η δύναμη της εικόνας και η δυνατότητα που προσφέρει η τηλεόραση ν' ανοίγει τις "πόρτες" των νοικοκυριών την κάνει συντριπτικό πλεονέκτημα για όσους μπορούν να την εκμεταλλεύονται.
Από εκεί και πέρα τα πάντα είναι θέμα εκπαίδευσης.
Είναι θέμα εκπαίδευσης να μπορείς να έχεις σε μια τηλεοπτική εκπομπή μια αξιοπρεπή παρουσία.
Μια παρουσία, που θα σου εξασφαλίσει θετικές εντυπώσεις.
Εκπαιδεύεσαι καί γι' αυτά που θα πεις καί για το πώς θα τα πεις.
Από τη στιγμή που ο τηλεοπτικός χρόνος δεν επιτρέπει σε κανέναν να σε ελέγξει, είναι εύκολο ακόμα και βλάκας να είσαι να περάσεις το "μήνυμα" που θέλεις. Αρκεί να σέβεσαι τους κανόνες της τηλεόρασης.
Όλοι γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες της "μητσότακειας" τηλεοπτικής επιτυχίας.
Τα μέλη αυτής της οικογένειας έχουν γνώμη για όλα κι εμφανίζονται με καταιγιστικούς ρυθμούς στα κανάλια.
Τα ξέρουν όλα, αλλά, λόγω του "περιορισμένου" τηλεοπτικού χρόνου, δεν μπορούν να μας τα "εξηγήσουν".
Μπορούν να μας "σώσουν", αλλά δεν προλαβαίνουν να μας πουν "πώς". Έχουν δηλαδή γνώση να τοποθετούνται σε όλα τα θέματα της πολιτικής επικαιρότητας, άσχετα αν δεν τα κατέχουν.
Αυτό είναι το μυστικό της τηλεόρασης.
Δίνει τη δυνατότητα σε κάποιον άσχετο να κάνει τον σχετικό.
Να κερδίζει εντυπώσεις, χωρίς να κρίνεται. Ν' αναμασά τα τετριμμένα και να αφήνει υπονοούμενα ότι γνωρίζει πράγματα που δεν γνωρίζει ο μέσος πολίτης.
Δίνει τη δυνατότητα σε κάποιους να φτιάχνουν μια λαμπερή "βιτρίνα", άσχετα αν πίσω από αυτήν δεν υπάρχει περιερχόμενο.
Πάνω σ' αυτά τα χαρακτηριστικά της τηλεόρασης στηρίζονται αυτοί οι οποίοι θέλουν να "κατασκευάσουν" τους κληρονόμους τους στην πολιτική. Περισσότερο τους απασχολεί το χτένισμά τους ή το μακιγιάζ, παρά αυτά που θα πουν.
Γιατί;
Γιατί η εικόνα αναλαμβάνει να δημιουργήσει τις επιθυμητές εντυπώσεις.
Αν η εικόνα "δείχνει" ότι είσαι "καλό" παιδί, αυτό περνάει στον κόσμο.
Αν η εικόνα δείχνει ότι είσαι "άνετος", ο κόσμος καταλαβαίνει ότι κατέχεις το θέμα, άσχετα αν δεν μπορεί να σε ελέγξει. Τεράστια είναι η δύναμη της εικόνας.
Ο Κένεντυ έγινε πρόεδρος των ΗΠΑ από την εικόνα και μόνο.
Ο γιος του λαθρέμπορου της ποτοαπαγόρευσης που τον χρηματο¬δοτούσε έγινε πρόεδρος, επειδή ήταν ηλιοκαμένος και άνετος απέναντι σε έναν χλωμό και ιδρωμένο αντίπαλο.
Αυτό το οποίο όμως δεν γνωρίζει ο πολύς κόσμος είναι ότι αυτή η χρήση της τηλεόρασης είναι παντελώς παράνομη.
Τόσο παράνομη, που είναι απευθείας αντισυνταγματική.
Γιατί;
Γιατί το Σύνταγμα, που προβλέπει την ισονομία και την ισοπολιτεία είναι σαφέστατο. Όλοι οι πολίτες έχουν τα ίδια δικαιώματα σ' αυτήν τη χώρα.
Αυτά τα δικαιώματα παραβιάζονται με την τακτική των πολιτικών να χειρίζονται την τηλεόραση με τον τρόπο που τη χειρίζονται.
Γιατί το λέμε αυτό;
Τα κανάλια δεν είναι ιδιωτικά;
Δεν έχουν δικαίωμα να παρουσιάζουν όποιον θέλουν, όπως θέλουν και όποτε θέλουν;
Όχι βέβαια.
Mόνον ο έντυπος τύπος έχει αυτό το δικαίωμα, γιατί είναι τελείως ιδιωτικός. Διαχειρίζεται ως ιδιοκτήτης το σύνολο των μέσων που απαιτεί μια είδηση για να φτάσει ως τον πολίτη, που δεν τον ενοχλεί να την πάρει "φιλτραρισμένη" μέσα από τα συμφέροντα του εκδότη.
Εκ των δεδομένων μπορούν αυτοί οι οποίοι είναι ιδιοκτήτες αυτού του είδους του τύπου να προβάλλουν όποιον θέλουν, όπως θέλουν και όποτε θέλουν, χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν.
Δεν είναι παράνομη δηλαδή η εφημερίδα, που πρόσφατα μας μετέφερε τις ευχές του "τέως", βάζοντας τη φωτογραφία της οικογένειάς του πρωτοσέλιδο.
Αυτό όμως δεν συμβαίνει με τα "ιδιωτικά" τηλεοπτικά κανάλια.
Τα κανάλια είναι διαχειριστές κρατικών συχνοτήτων.
Τους επιτρέπεται η οικονομική εκμετάλλευση των συχνοτήτων μόνον για όσο διάστημα σέβονται τους νόμους, που αφορούν τη διαχείριση της κρατικής περιουσίας.
Τους επιτρέπεται δηλαδή να δημιουργούν τα προγράμματά τους ελεύθερα και ν' αντλούν έσοδα από τις διαφημίσεις, αλλά μόνον για όσο διάστημα αυτά τα οποία προβάλουν δεν έρχονται σε σύγκρουση με τους νόμους και το Σύνταγμα.
Είναι παράνομο, για παράδειγμα, όταν ένα κανάλι μάς μεταδίδει ευχές του "τέως" ή πληροφορίες που αφορούν τη ζωή τη δική του ή αυτή των παιδιών του.
Γιατί;
Γιατί το Σύνταγμα δεν αναγνωρίζει ότι υπάρχει "τέως" και ως εκ τούτου δεν μπορεί κάποιος να παράσχει σε ένα ανύπαρκτο "όν" τη δημόσια περιουσία προς χρήση.
Το ίδιο παράνομο είναι κι όταν προβάλει απλούς πολίτες, χωρίς να υπάρχουν εκείνες οι αντικειμενικές αποδείξεις, που να τους συνδέουν με τα δημόσια συμφέροντα.
Έναν πολίτη, που για παράδειγμα προειδοποιεί τον λαό για μια καταστροφή ή μια αρρώστια, είναι υποχρεωμένο να τον προβάλει.
Ένα πολίτη, που με το υπαρκτό του έργο συμβάλει στο γενικό συμφέρον, είναι υποχρεωμένο να τον προβάλει.
Όταν όμως προβάλεις χωρίς το κριτήριο του δημοσίου συμφέροντος συγκεκριμένους ανθρώπους, που μπορούν μέσω της τηλεοπτικής παρουσίας να "αυτοδιαφημιστούν" εις βάρος των αντιπάλων τους, σημαίνει ότι παραβαίνεις το Σύνταγμα.
Γιατί;
Γιατί προσφέρεις την κολοσσιαία δύναμη της δημόσιας περιουσίας υπέρ ιδιωτικών συμφερόντων.
Τι σημαίνει αυτό;
Ότι, όταν καλείς την κόρη του Μητσοτάκη να μας πει την άποψή της ακόμα και για το πώς πέφτει η βροχή, είσαι παράνομος.
Γιατί;
Γιατί άποψη έχουν όλοι οι Έλληνες.
Από τη στιγμή που δεν μπορείς να τους καλέσεις όλους ισότιμα να μας πουν την άποψή τους για τη "βροχή", με βάση το Σύνταγμα δεν πρέπει να καλείς κανέναν.
Όπως δεν υπάρχει δημόσια παραλία ή δημόσιο δάσος, που να επιτρέπεται η πρόσβαση μόνον σε συγκεκριμένους Έλληνες, έτσι συμβαίνει και με τα κανάλια, που επίσης ανήκουν στη σφαίρα της δημόσιας περιουσίας.
Ο νόμος γι' αυτήν την περιουσία λέει το εξής απλό: Ή την χρησιμοποιούν όλοι ισότιμα ή κανένας.
Αντίκειται δηλαδή προς το Σύνταγμα να καλείς στα δελτία ειδήσεων εκδότες να σχολιάζουν την επικαιρότητα και να διαφημίζουν την εφημερίδα τους. Αντίκειται προς το Σύνταγμα να καλείς συγγραφείς να σχολιάζουν την επικαιρότητα και να διαφημίζουν το νέο τους βιβλίο. Αυτό είναι άκρως αντισυνταγματικό.
Γιατί;
Γιατί νοθεύει κάθε έννοια υγιούς ανταγωνισμού. Γιατί επιτρέπει σε κάποιους ν' αποκομίσουν οφέλη με πλάγια μέσα. Οφέλη, που η δύναμη της δημοσιότητας τα κάνει συντριπτικά.
Αυτά τα οφέλη έχουν να κάνουν με όλα τα επίπεδα δραστηριοποίησης των ανθρώπων.
Ακόμα δηλαδή και με τις πιο απλές δραστηριότητες, που έχουν σχέση με την αγορά.
Όταν για παράδειγμα καλείς σε μια εκπομπή για συνέντευξη έναν σχεδιαστή μόδας ή έναν τραγουδιστή και του δίνεις τη δυνατότητα να "φλερτάρει" με το κοινό, παραβιάζεις τους νόμους του ελεύθερου εμπορίου.
Γιατί;
Γιατί τον βαστάς παράνομα στο προσκήνιο, ενώ ο ανταγωνισμός πρέπει να κάνει το ίδιο είτε με τη δουλειά του είτε με τα χρήματά του.
Όταν ο άλλος πληρώνει εκατομμύρια για ένα διαφημιστικό σποτάκι λίγων δευτερολέπτων, είναι αντισυνταγματικό να καλείς τον αντίπαλό του για μια ωριαία συνέντευξη και να κερδίζει εντυπώσεις και άρα μερίδιο στην αγορά.
Η αντισυνταγ¬μα-τικότητα δηλαδή έγκειται στο γεγονός ότι ο πρώτος πληρώνει για να κάνει χρήση της δημόσιας περιουσίας, ενώ ο δεύτερος την απολαμβάνει δωρεάν.
Τα ίδια ισχύουν και στο επίπεδο της πολιτικής. Τα "τζάκια" παραβιάζουν τους κανόνες του ανταγωνισμού, όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα.
"Κατοικοεδρεύουν" μόνιμα στις τηλεοράσεις κι αποκτούν πλεονέκτημα με τον κοπανιστό "αέρα" της άποψης.
Απολαμβάνουν δωρεάν αυτά τα οποία ένας άλλος πολίτης θα πρέπει να τα πληρώσει για να τα απολαύσει.
Αυτοδιαφημίζονται δωρεάν, γιατί αυτή είναι η ουσία του ζητήματος των τηλεοπτικών εμφανίσεων.
Η άποψη του κάθε κομματόσκυλου δεν αποτελεί ενημέρωση, παρά είναι μια καλή ευκαιρία για αυτοδιαφήμιση.
Μόνον η καθαρή είδηση είναι ενημέρωση.
Να σκεφτεί κάποιος ότι αντισυνταγματικό είναι ακόμα και το σχόλιο του τηλεπαρουσιαστή πάνω στην είδηση.
Δεν είναι δυνατόν ένας αγράμματος, που εκφωνεί ειδήσεις, επειδή είναι εμφανίσιμος και διαθέτει μια κάποια ορθοφωνία, να αγορεύει από τη δημόσια "έδρα" και μάλιστα στο πανελλήνιο ακροατήριο.
Όποιος θέλει να μιλάει από την "έδρα" σε τόσο μεγάλο ακροατήριο, ξεκινάει από αλλού και δεν εκμεταλλεύεται την ιδιομορφία της δουλειάς του, για να "καπελώσει" αυτούς οι οποίοι αγωνίζονται από τις δικές τους ιδιωτικές "έδρες".
Αυτούς που αγωνίζονται στην "κόλαση" της κοινωνικής σύγκρουσης και ξεκινούν από τη βάση με τα ελάχιστα μέσα.
Όταν θέλεις να το κάνεις αυτό ξεκινάς και πορεύεσαι όπως ο γράφων.
Με ελάχιστα μέσα, μηδενική προβολή και από τον έναν αναγνώστη.
Από εκεί και πέρα ο ορίζοντας είναι "ανοικτός" και όπου σε βγάλει.
Σημασία έχει ότι όποιος θέλει το ακροατήριο αυτού του μεγέθους, το αποκτά μόνον όταν γίνεται εθνικός "θεός" εξαιτίας του έργου του και όχι επειδή προσλήφθηκε σε ένα κανάλι.
Όλα αυτά όπως αντιλαμβανόμαστε σημαίνουν κάτι.
Τι ακριβώς;
Ότι το σύνολο της τηλεόρασης λειτουργεί σήμερα παράνομα.
Της επιτρέπεται να λειτουργεί έτσι, γιατί αυτό συμφέρει τα κόμματα, που την εκμεταλλεύονται παράνομα και άρα εις βάρος της κοινωνίας.
Για να καταλάβει ο αναγνώστης τι συμβαίνει με τα κόμματα, θα πρέπει να γνωρίζει μερικά πολύ βασικά πράγματα. Το κάθε κόμμα ανήκει στη σφαίρα των.
Fnous Fnous
