Συγγραφέας :BlackCatte
Μετάφραση/ Απόδοση: gioustinianis
To Avaaz, με μέλη που φτάνουν τα 40 εκατομμύρια, είναι ένας από τους πρίγκιπες του φαινομένου του κλικ-ακτιβισμού. Αυτοί οι εικονικοί μαχητές για δικαιοσύνη είναι παντού και υπάρχουν εδώ και λίγο καιρό, και από τη στιγμή που με κάποιο τρόπο φτάσετε στην mail λίστα τους, θα σας βομβαρδίζουν με συνεχείς ενημερώσεις μέχρι ότου βρείτε το μαγικό κουμπί της διαγραφής από τη λίστα τους και απελευθερωθείτε.
To site τους μοιάζει σαν το μανιώδης κέντρο για κάποιο έξοχα συγχρονισμένο κοινωνικό πείραμα του τύπου Μεγάλου Αδελφού αν ο Όργουελ έγραφε το βιβλίο του σήμερα, και αυτοχαρακτηρίζεται ως εξής :
“Το Avaaz σημαίνει ‘φωνή’ σε πολλές γλώσσες της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής και της Ασίας. Ιδρύθηκε το 2007 με μια βασική, δημοκρατική αποστολή: να οργανώσει και να κινητοποιήσει πολίτες απ’όλη την υφήλιο για να γεφυρώσουμε το χάσμα που υπάρχει ανάμεσα στον κόσμο που ζούμε και στον κόσμο που οι περισσότεροι άνθρωποι θα θέλαμε.”
To οποίο είναι θολά εμπνευστικό με τρόπο τέτοιο που να κερδίζει την καθολική έγκριση απλά με την άρνησή του να δεσμευτεί για οποιαδήποτε συγκεκριμένη πορεία δράσης. Δημοσιεύστε πράγματα τέτοιου τύπου στο facebook και θα έχετε εκατοντάδες κοινοποιήσεις, γιατί φυσικά, εξ’ορισμού, ο καθένας θέλει να κλείσει το κενό μεταξύ του κόσμου που έχει και του κόσμου που θέλει. Σε αυτό το βαθμό, το Avaaz πουλάει ευχετήριες κάρτες. Ωστόσο, πιο συγκεκριμένα ισχυρίζονται:
“Το Avaaz κινητοποιεί εκατομμύρια πολίτες από κάθε κοινωνικό στρώμα μέσα από δράσεις πάνω σε φλέγοντα τοπικά, εθνικά και παγκόσμια θέματα, από διαφθορά και φτώχια μέχρι ανθρώπινα δικαιώματα και κλιματική αλλαγή. Το μοντέλο διαδικτυακής οργάνωσης του Avaaz επιτρέπει σε χιλιάδες ατομικές δράσεις, μικρές ή μεγάλες, να συνδυαστούν για να δημιουργήσουν μια ισχυρή, συλλογική δύναμη.”
To δυνατό τους σημείο όπως συμβαίνει με όλες τις ομάδες αυτές – είναι φυσικά:
“…υπογράφουμε ψηφίσματα, χρηματοδοτούμε ενημερωτικές καμπάνιες στα ΜΜΕ και απευθείας δράσεις, στέλνουμε emails, καλούμε και ασκούμε πολιτική πίεση σε κυβερνήσεις και διοργανώνουμε διαδηλώσεις και εκδηλώσεις – για να διασφαλίζουμε ότι οι απόψεις και οι αξίες των πολιτών του κόσμου επηρεάζουν τις αποφάσεις που μας αφορούν όλους.”
Και, πρέπει να παραδεχτούμε, το Αvaaz το κάνει αυτό καλύτερα σχεδόν από οποιονδήποτε. Οποιοδήποτε κυρίαρχο ζήτημα κοινωνικής συνείδησης μπορείτε να φανταστείτε, το Avazz πιθανώς θα έχει εξαπλωθεί πάνω του σαν τα εξανθήματα. Τα ψηφίσματα είναι το παιχνίδι τους και τρέχουν ψηφίσματα για τα πάντα. Αυτή τη στιγμή θέλουν να σταματήσουν την πείνα, να απαγορεύσουν την ομόσπονδη σημαία,να σώσουν τις φάλαινες,να σταματήσουν την υπερθέρμανση του πλανήτη και να βρουν ένα ασφαλές μέρος για τους Σύριους.
Tο οποίο φυσικά είναι σπουδαίο και αξιοθαύμαστο -υπό την προϋπόθεση ότι είναι αυτό που ισχυρίζονται ότι είναι,και πραγματικά εκφράζουν ειλικρινείς λαϊκές απόψεις – όχι κάποιος που αγόρασε και πλήρωσε για προπαγάνδα.
Έτσι -και πέρα από την γοητευτική παρουσίαση- τί είναι το Avaaz; Ποιος τους ίδρυσε; Ποιος πληρώνει τους λογαριασμούς τους; Ποιος επανδρώνει τις επάλξεις τους;
Aκολούθησε τα χρήματα (follow the money)
Σύμφωνα με το Wiki (παράθεση από Guardian):
“Από το 2009, το Avaaz δεν έχει λάβει δωρεές από ιδρύματα ή εταιρείες, ούτε έχει αποδεχθεί πληρωμές άνω των $5.000 (£ 3.100) … Αντ ‘αυτού, στηρίζεται απλώς στη γενναιοδωρία των μεμονωμένων μελών του, οι εισφορές των οποίων έχουν πλέον αυξηθεί σε πάνω από $20 εκατομμύρια (£ 12,4 εκατ.)”
$20 εκατομμύρια; Πολύ γενναιοδωρία σε αυτό το σημείο. Αλλά ναι, τα χρήματα σίγουρα κυλούν. Σε ένα άρθρο του 2012, το site Empire Strikes Black δείχνει τη δήλωση 990 (στμ. κάτι σαν ετήσιος ισολογισμός) του Avaaz για το έτος 2010, όπου παρουσιάζεται ετήσιο εισόδημα $4.767.187 από συνεισφορές και χορηγίες, και σχεδόν τα μισά από αυτά για το έτος 2010. Παρόμοιες δηλώσεις για τα έτη 2012-13 παρουσιάζουν στοιχεία με $11.611.547 και $14.545.459 αντίστοιχα. Το οποίο αν μη τι άλλο με κάνει να θέλω να προσθέσω κουμπί «δωρεάς» στην πρώτη σελίδα του site μας. Εννοώ – ποιος ξέρει, σωστά;
O ισχυρισμός ότι όλα αυτά προέρχονται από τη “γενναιοδωρία των μεμονωμένων μελών” είναι φυσικά αδύνατο να ποσοτικοποιηθεί, όπως και ο ισχυρισμός ότι τo Avaaz “δεν αποδέχεται πληρωμές άνω των $5.000”. Χρειαζόμαστε περισσότερες πληροφορίες εδώ. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει ένα όριο $5.000 ανά δωρητή; Ή ένα δωρητής μπορεί να κάνει απεριόριστες δωρεές των $5.000; Και μπορεί να υπάρχουν πολλά “μεμονωμένα μέλη” από μια οικογένεια ή ένα οργανισμό; Φαίνεται σαν να φτάνουμε σε μια ειλικρινή αποκάλυψη, αλλά σε προσεκτικότερη ανάλυση πραγματικά δεν μας λένε και πολλά.
Ακόμα μία παρατήρηση -σύμφωνα με τη σελίδα της Wikipedia το Αvaaz ιδρύθηκε το 2007, άρα ο ισχυρισμός ότι “από το 2009, το Avaaz δεν έχει λάβει δωρεές από ιδρύματα ή εταιρείες” προφανώς υπονοεί ότι πριν από αυτό το χρόνο λάμβαναν τέτοιες δωρεές. Κανένας όμως από τα Αvaaz δεν φαίνεται να έχει κάτι να πει. Να υποθέσουμε ότι οι ιδρυτές του το χρηματοδότησαν για τα δύο πρώτα χρόνια; Ναι σύμφωνα με αυτό το site, αλλά τα links που δίνει σαν αποδείξεις είναι όλα νεκρά ή παραλαγμένα, έτσι προς το παρόν η υπόθεση παραμένει.
Και ποιοι είναι αυτοί οι ιδρυτές; Λοιπόν, δεν είναι μυστικό. Μπορείτε να διαβάσετε στο site τους:
“To Avaaz.org συν-ιδρύθηκε από το Res Publica μιας διεθνής ομάδα αστικής πίεσης(στμ. λομπι), και το Moveon.org,μια online κοινότητα που έχει πρωτοπορήσει στη διαδικτυακή πίεση (στμ. διαδικτυακό λόμπι) στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η ιδρυτική μας ομάδα αποτελείται επίσης και από επιχειρηματίες από έξι χώρες που είναι κορυφαίοι παγκοσμίως στην κοινωνική επιχειρηματικότητα και σε αυτούς περιλαμβάνονται ο ιδρυτικός πρόεδρος μας και εκτελεστικός διευθυντής Ricken Patel, και οι Tom Perriello, Tom Pravda, Eli Pariser, Andrea Woodhouse, Jeremy Heimans, και David Madden.”
Ποιοι είναι αυτοί οι τύποι;
Res Publica και Moveon.org; Ricken Patel, Tom Pravda, Tom Perriello, κλπ. ; Ποιοι είναι αυτοί; Λίγο ψάξιμο στο google μας λέει αρκετά γι’αυτούς.
To Res Publica είναι λίγο δύσκολο να διαλευκανθεί. Το wiki link τους δεν οδηγεί πουθενά τώρα, και το URL τους είναι νεκρό. Φαίνεται ότι δεν υπάρχει τίποτε περισσότερα γι’αυτούς στο διαδίκτυο που να πληροφορεί περισσότερο από ότι η μικρή περίληψη που αναφέρει το Αvaaz, αλλά το NGO Monitor μας λέει οτι :
“έλαβαν χορηγίες συνολικού ποσού $250.000 από το Open Society Institute του Soros το 2008.”
Όμως δεν δίνει πηγή έτσι δεν μπορεί το παραπάνω να διαπιστωθεί. Ένα άρθρο από το National Catholic Reporter το 2004 καλύπτει μερικά κενά. Μας λέει ότι το Res Publica ιδρύθηκε από τρεις από τους ανθρώπους που τώρα τρέχουν το Αvaaz – τους Ricken Patel, Tom Perriello and Tom Pravda, και -πίσω στο 2004- ισχυρίζοταν ότι “ανέπτυσσαν την πολιτική και επικοινωνιακή υποδομή της θρησκευτικής αριστεράς.” Γιατί τώρα έχουν εξαφανιστεί από το προσκήνιο δεν φαίνεται ξεκάθαρο, αλλά είναι αρκετά προφανές ότι το Avaaz είναι βασικά το Res Publica με άλλο όνομα.
To Moveon.org είναι ευκολότερο να διαλευκανθεί. Το site τους είναι ακόμα ενεργό. Είναι μια ομάδα εμπροσθοφυλακής του Δημοκρατικού Κόμματος, που κανουν εκστρατείες κατά του γεννετικά τροποποιημένου σολoμού, κατά της ομόσπονδης σημαίας, κατά της Ελληνικής λιτότητας και ένα σωρό άλλα πράγματα, πολλά από τα οποία φαίνονται κατ’εξοχήν λογικά. Σύμφωνα με το WaPo έλαβαν $1.6 εκατομμύρια από “τον George Soros και τη σύζυγό του” πίσω στο 2004.
Τώρα ας ρίξουμε μια ματιά σε αυτούς τους “κορυφαίους παγκοσμίως κοινωνικούς επιχειρηματίες” που συν-ίδρυσαν το Avaaz.
Ricken Patel
Ο πιο υψηλού-προφίλ από όλους είναι ο Ricken Patel. Είναι ο ειδικός αγαπημένος των κυρίαρχων ΜΜΕ, τα οποία αρέσκονται να τον χαρακτηρίζουν ως ένα ατρόμητο σταυροφόρο για την περιθωριοποιημένη αλήθεια και δικαιοσύνη . Έχω βρει τουλάχιστον δύο άρθα της Guardian που εγκωμιάζουν τις αρετές του, ενώ το περιοδικό People -με έντονη αυτο-παρωδία- τον συμπεριέλαβε σε ένα άρθρο για τους πιο εκλεκτούς παγκόσμιως “καυτούς” (hot) ανθρωπιστές. To 2013 o Observer τον αποκάλεσε “παγκόσμιο ηγέτη της online διαμαρτυρίας”. Την ίδια χρονιά το Intelligent Life Magazine τον κολάκεψε επίσης, συμπληρώνοντας τη εικόνα του Rick καθισμένου σε ένα καφέ του δρόμου,[…] “Μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο, ένα κλικ τη φορά;” ρωτούσε, πριν απαντήσει “Ο Ricken Patel, ένας νεαρός Καναδός, το πιστεύει, και τώρα τον ακολουθούν δεκάδες εκατομμύρια για να τους το δείξει”.
Έτσι προφανώς ο νεο-φιλελεύθερος, ο ψευδο-αριστερός τύπος αγαπούν αυτόν τον άνθρωπο και πράγματικά – πραγματικά- θέλουν να τον αγαπήσουμε και εμείς.
Οι αγαπημένοι του των ΜΜΕ τείνουν να αποφεύγουν κάτι περισσότερο από μία απλή περίληψη για τη ζωή του Ricken πριν συν-ιδρύσει το Avaaz, και γίνει o καλοπληρωμένος εκτελεστικός διευθυντής του. Ισως διότι οι σπουδές του σε Oxbridge/Harvard και οι εργασιακές του θητείες για το ίδρυμα Rockerfeller, το ίδρυμα Gates, τα Ηνωμένα Έθνη, και συμβουλευτική για το International Crisis Group δεν ταιριάζει τόσο καλά με την προσεκτικά καλλιεργημένη εικόνα του μέσου νεαρού παιδιού που προσπαθεί απλώς να κάνει τη διαφορά.
To International Crisis Group έχει τον George Soros ως “διαχειριστή” (πως εμπλέκεται παντού αυτός ο άνθρωπος). Άλλοι “διαχειριστές” είναι ο Wes Clark πρώην Aνώτατος Συμμαχικός Διοικητής του ΝΑΤΟ, ο Carl Bildt, πρώην Πρωθυπουργός και Υπουργός Εξωτερικών της Σουηδίας,πολλοί συνταξιούχοι αξιωματούχοι του Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, πρέσβεις, διπλωμάτες και πρωθυπουργοί.
Να, ένα υπέροχο και πρόσφορο έδαφος για πιθανούς κλικ-ακτιβιστές όπως μπορείτε να δείτε.
Tom Perriello
Ο Tom Perriello, το δεύτερο όνομα στην λίστα των ιδρυτών του Avaaz είναι ένας “αξιωματούχος του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ”, και δικηγόρος, που “υπηρέτησε μία θητεία ως αντιπροσώπου των ΗΠΑ για την περιοχή κογκρέσου της Βιρτζίνια”. Είναι επίσης μέλος του Δημοκρατικού Κόμματος. Έχει θητεύσει ως Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος για το Κέντρο για το Αμερικάνικο Ταμείο Δράσης και Πρόοδου και Σύμβουλος για την Πολιτική στο Κέντρο για την Αμερικανική Πρόοδο. Εργάστηκε προφανώς ως “σύμβουλος στο Διεθνές Κέντρο Μεταβατικής Δικαιοσύνης” στο Κόσοβο(2003), Νταρφούρ(2005), και Αφγανιστάν(2007) όπου δούλεψε σε Οργουελιανού τύπου “στρατηγικές ασφάλειας με βάση τη δικαιοσύνη”.
O Τομ είναι επίσης δηλωμένος υποστηρικτής του πολέμου ενάντια στην τρομοκρατία, o oποίος, όσο ήταν στη Βουλή των Αντιπροσώπων (2009-2011) ψήφισε για τη συνέχιση της στρατιωτικής δράσης των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν και καταψήφισε για την απόσυρση των στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ από το Πακιστάν.
Είναι επίσης φίλος με τον Barack Obama.
Αν σκέφτεστε ότι αυτός είναι ένας διαφορετικός Tom Perriello από αυτόν που εμφανίζεται ως ιδρυτής του Avaaz,λυπάμαι, όχι. Ελέγξτε μόνοι σας τη σελίδα του στο Wiki. Είναι όλα εκεί. Ο Τομ είναι το σπάνιο εκείνο ζώο – ένας αξιωματούχος του υπουργείου εξωτερικών, ένας πρώην άνθρωπος του κογκρέσου που επίσης συμβαίνει να είναι και ένας ριζοσπάστης ακτιβιστής. Και για να το αποδείξει υπάρχει και φωτογραφία του που κανονίζει πανώ με «απολύστε το Wolfowitz» σε προετοιμασία για το μεγάλο ντέμο του Avaaz πίσω στο 2007.
Tom Pravda
Ο τρίτος της τριανδρίας, που ήταν επίσης και από τους ιδρυτές του εξαφανίσμένου Res Publica, ο Τομ Pravda είναι κάτι περισσότερο από ένα μυστήριο. Δεν έχει σελίδα wiki, και όχι πολλά από online βιογραφικό. Δεν έχω βρει καμία φωτογραφία του. Φέρεται να παρακολούθησε το Balliol College της Οξφόρδης (όπως ο Patel). Το SourceWatch φαίνεται να είναι η μόνη πηγή για αυτόν, και δεν ξέρω πού βρήκαν τις πληροφορίες τους, αλλά εδώ είναι αυτά που λένε:
“Ο Tom έχει πτυχίο Φιλοσοφίας, Πολιτικής και Οικονομικών από Balliol College της Οξφόρδης, όπου κέρδισε πολλές ακαδημαϊκές υποτροφίες και βραβεία. Έχει εργαστεί για το Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη, και ως διπλωμάτης με ενασχόληση την αναπτυξιακή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις σχέσεις με τη Μέση Ανατολή και την Αφρική για το Υπουργείο Εξωτερικών της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου . Έχει σχεδιάσει και επιβλέψει ένα ερευνητικό πρόγραμμα που εξέταζε τη στάση πρώην μαχητών στη δικαιοσύνη στην μετά-εμφυλιακή Σιέρα Λεόνε για το Διεθνές Κέντρο Μεταβατικής Δικαιοσύνης. Έχει γράψει σχετικά με αφρικανική πολιτική για την διεθνή ομάδα συμβούλων, Oxford Analytica, και κλήθηκε για το Global Witness και το Παγκόσμιο Κίνημα Ανάπτυξης.”
Έτσι, ο Tom Πράβντα, πρώην αξιωματούχος του Προγράμματος Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών και του βρετανικού υπουργείου Εξωτερικών είναι από πάρα πολύ της ίδιας σχολής με τους δύο συναδέλφους του, του Res Publica.
David Madden
Ένας τέταρτος συνιδρυτής που αξίζει να αναφερθεί είναι ο David Madden, πρώην αξιωματικός του στρατού και “επιχειρηματίας”. Στους προηγούμενους εργοδότες του περιλαμβάνονται (μαντέψτε) η Παγκόσμια Τράπεζας και -για άλλη μια φορά- τα Ηνωμένα Έθνη.
Σε αυτό το σημείο o υπερβολικός κυνισμός υποδεικνύει πως αυτό είναι ένα πέρασμα παράξενων βιογραφικών για να βρεθούν οι ιδρυτές ενός οποιουδήποτε λαϊκού πολιτικού κινήματος . Αλλά δεν είμαστε τόσο κυνικοί,είμαστε;
To Avaaz και οι φιλοπόλεμες ΗΠΑ
Δυστυχώς, η παραδοξότητα δεν σταματά εκεί. Με το δικό τους πολύ διαφορετικό τρόπο το Avaaz και τα άπειρα ψηφίσματά του μπορεί να είναι τόσο άθελα χρήσιμο σε ορισμένες ομάδες συμφερόντων στη δύση όσο μπορεί να είναι και το πάντα-εξυπηρετικό ISIS. Στη Συρία, για παράδειγμα, μεταξύ του 2012 και τα τέλη του 2013, ακριβώς τη στιγμή που οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ προσπαθούνν να εκβιάσουν την κοινή γνώμη για έναν πόλεμο με τον Ασάντ, καθώς ήρθε σε επίπεδο βάσης, εμφανίστηκαν ξαφνικά στο Avaaz αλλεπάληλα ψηφίσματα ζητώντας από τη Δύση να στείλει “3.000 διεθνείς παρατηρητές” και να επιβάλει ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από ολόκληρη τη χώρα. Κάπως έτσι το έθεταν τον Ιούνιο του 2013:
“Ηνωμένες Πολιτείες, και οι Φίλοι της Συρίας: Ως πολίτες του κόσμου, σας καλούμε να αναλάβετε άμεση δράση για να σταματήσει την θανατηφόρα τρομοκρατία στη Συρία. Φτάνει πια. Σας ζητάμε να απαιτήσετε την άμεσα κατάπαυση του πυρός για να σταματήσει η αιματοχυσία, έτσι ώστε τα εμπλεκόμενα μέρη να προσέλθουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να συμφωνήσουν σε μια πορεία προς τα εμπρός. Μέχρι να επιτευχθεί η κατάπαυση του πυρός, σας καλούμε να συνεργαστούμε και με τη διεθνή κοινότητα να επιβληθεί η ζώνη απαγόρευσης πτήσεων για να σταματήσει το βομβαρδισμό των αμάχων στη Συρία και να διασφαλιστεί ότι η ανθρωπιστική βοήθεια φτάνει σε εκείνους που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη.”
Κυρίες και κύριοι, το Αvaaz. Ο μόνος λαϊκός οργανισμός στον κόσμο που στην πραγματικότητα παρακαλούσε τις ΗΠΑ να έρθουν σε πόλεμο με τη Συρία.
Και συνεχίζουν να το κάνουν. Ακόμα και όταν οι μεγαλύτεροι θαυμαστές τους αισθάνθηκαν την ανάγκη να επισημάνουν ότι οι εκκλήσεις για δράση διαφόρων ειδών μπορεί στην πραγματικότητα να σκοτώσουν ανθρώπους. Τελευταία προσπάθεια τους, από τον Ιούνιο του 2015, επαναλαμβάνει τον πρόσφατο ισχυρισμό των ΗΠΑ ότι ο Άσαντ έριξε “αέριο χλώριο” σε παιδιά. Το Avaaz δείχνει τόσο λίγο σκεπτικισμό σχετικά με αυτόν τον αναπόδεικτο ισχυρισμό όπως έκαναν με τον προηγούμενο από το 2013 που αργότερα αποδείχθηκε ότι ήταν ψέμα.
Στο Avaaz φαίνεται να αρέσουν οι ζώνες απαγόρευσης πτήσεων,γιατί έκαναν εκστρατεία για τέτοια απογόρευση στη Λιβύη που χρησιμοποιήθηκε ως ασπίδα για τη συγκεκαλυμμένη εισβολή των ΗΠΑ και τη δολοφονία και τη διαπόμπευση του αρχηγού του κράτους.
Σε αυτό το σημείο δεν θα εκπλαγούμε από το ότι ότι το Avaaz έχει πολλά να πει σχετικά με τη Ρωσία …
Στην πραγματικότητα, σχεδόν κάθε κυρίαρχο μέρος της Ρωσο-φοβικής προπαγάνδας φαίνεται να έχει μετατραπεί σε ένα ψήφισμα στο Αvaaz. “Pussy Riot”. Οι “Arctic 30″». Tα υποτιθέμενα του Πούτιν “20 homes”
Μέχρι στιγμής δεν ζητούν ζώνες απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη Μόσχα, αλλά αν αρχίσουν να το κάνουν, νομίζω ότι θα μπορούσαμε να μαντέψουμε που θα στοχεύει η αμερικανική εξωτερική πολιτική.
Δικαιολογημένα κάποια εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης αρχίζουν να υποψιάζονται ότι το Avaaz δεν αναφέρει καιπολλά για την αλήθεια γύρω από την πραγματική του ατζέντα. Είναι ακόμη αρκετά αγενείς για να υποδεικνύουν ότι το όλο θέμα είναι ένα δημιουργημένο από τον Σόρος προκάλυμμα, για να ξεγελάσει το ανυποψίαστος και να μαντρώσει τις δυνητικά αντίθετες απόψεις.
Ο Patel πιστεύει στη χρήση του εκθετικά αυξανόμενου αριθμού χρηστών του διαδικτύου προς όφελός του, με online ψηφίσματα και συνθήματα προπαγάνδας.Όπως επίσης και την ικανότητα της απορρόφησης δωρεών από ανίδεα μέλη της τάξης των $ 13.500.000 ετησίως και $ 3.000.000 κατά τη διάρκεια εκδηλώσεων συλλογής χρημάτων. Ενώ το Avaaz ισχυρίζεται ότι διευκολύνει την ανεξαρτησία των διαδηλωτών, χρησιμοποιεί τακτικές νοοτροπίας όχλου για να δημιουργήσει μια μεγάλη online κοινότητα ανθρώπων που θα υπερασπιστούν την οργάνωση.
Είναι μια απογοητευτική σκέψη που βάζει σίγουρα τον τόσο εύκολο κλικ-ακτιβισμό κάτω από ένα εντελώς νέο φως. H χαριτωμένη τους άνεση και οι μιας-στάσης λύσεις τους τους κάνουν ιδανικούς για το “σχεδιασμό ακτιβισμών” για αντιπερισπασμό. Ποιος θα μπει στον κόπο να ελέγξει το “ΑςΕίμαστεΚαλοίΤελείαΟργκ” πριν κάνει κλικ στο φωτεινό πράσινο κουμπί τη καμπάνιας τους “Σώστε τη Γη” ; Θέλω να πω, όλοι θέλουμε να σώσουμε τη γη,σωστά; Και αυτοί οι αισθητικά ευχάριστοι, χαμογελαστοί, τέλεια εθνικά ευαίσθητοι τύποι στις δημόσιες φωτογραφίες, με τα τόσο καλοβαλμένα μπλουζάκια τους με τα πράσινα λογότυπα είναι τόσο γοητευτικοί. Κάντε κλικ, υπέγραψτε, προχωρείστε, με το ευχάριστο συναίσθημα ότι τη γη είναι τώρα λίγο πιο ασφαλής, χάρη – και πάντα σας ευχαριστούμε – σε σας.
Όλοι έχουμε βρεθεί εκεί, και όλοι αισθανθήκαμε λίγο ανησυχία όσον αφορά τα αναπάντητα ερωτήματα, αλλά ούτως ή άλλως κάναμε κλικ. Αυτό είναι ανθρώπινη φύση. Εάν περιμένουμε τριγύρω αρκετό καιρό για να συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε υπογράψει ένα ψήφισμα για την ακούσια ευθανασία ή κάτι τέτοιο, είναι απλά πάρα πολύ αργά. Είμαστε ήδη μια μη-διαγράψιμη στατιστική. Ένας κλικ-ακτιβιστής που έχει κάνει κλικ και έχει καταμετρηθεί στην αιωνιότητα.
Πρέπει να παραδεχτούμε, αν χρειάζονται αβανταδόροι ή άλλες παγίδες, τότε κάποια ψεύτικα, ή ημι-ψεύτικα site κλικ-ακτιβισμού θα είναι ένα καταπληκτικό μέρος για να ξεκινήσετε.
Έτσι,τί γίνεται με το Avaaz; Θα πρεπε να προσφέρουμε αυτό και τη συμμορία των υπερ-καλά συνδεδεμένων ιδρυτών του το όφελος της αμφιβολίας; Έχει σημασία γιατί ο Ricken μας θέλει να υπογράψουμε και να σώσουμε τις φάλαινες, ή γιατί ο Τομ Περιέλο ήταν εκεί έξω κάνοντας εκστρατεία για να απολυθεί ο Wolfowitz; Δεν είναι το γεγονός ότι μιλούν αρκετά ανοικτά;
Όχι, δεν το νομίζω. To κίνητρο έχει σημασία, και αν εμείς το αγνοούμε κινδυνεύουμε να χάσουμε το νόημα πίσω από κάτι που προσπαθούμε να επιτύχουμε. Γινόμαστε τόσο υποκριτικοί όσο αυτοί που επιτρέπουμε να ρυθμίζουν την ατζέντα μας. Κάθε οργανισμός που προσπαθεί να βάλει ένα ηθικό λουστράρισμα στο κάλεσμα για την εισβολή των κυρίαρχων χωρών, και το αναπόφευκτο αποτέλεσμα της δολοφονίας αθώων δεν αξίζει να το υπερασπιζόμαστε κατά την άποψή μου. Αν απλώς αφήσουμε την προφανή διαφθορά τους, ή τουλάχιστον την εξαιρετικά εσφαλμένη ατζέντα τους χωρίς σχόλιο κάνουμε τα στραβά μάτια σε μια εξαπάτηση. Καλοπροαίρετοι άνθρωποι κινδυνεύουν να έχουν την ενέργειά τους σε λάθος κατεύθυνση ή να σπαταληθεί σε αιτίες που δεν είναι σαφώς καθορισμένες ή ακόμη και εντελώς ψεύτικες. Και ένας ανυπόληπτος κλικ-ακτιβιστής μπορεί εύκολα να θέσει υπό αμφισβήτηση τα πολλά γνήσια λαϊκά κινήματα που προσπαθούν πολύ σκληρά για να κάνουν το καλό.
Το Avaaz δεν είναι αυτό που προσποιείται ότι είναι. Αν ήμουν μέλος θα είχα πάει να βρει το κουμπί διαγραφής που θα σταματούσε την κακοήθη προπαγάνδα τους να καταλαμβάνει περισσότερο χώρο στο inbox μου.
Και αν αυτές οι 41 εκατομμύρια ψυχές που τους έχουν εμπιστευθεί όλοι έκαναν το ίδιο, νομίζω πως η γη θα μπορούσε πραγματικά να είναι λίγο πιο ασφαλής.
Αν νομίζετε ότι Avaaz προδίδει τους δωρητές του, τα εκατομμύρια των οπαδών και τους δεδηλωμένος στόχους του, γιατί δεν ακολουθούν τις αρχές του λαϊκού ακτιβισμού που ισχυρίζονται ότι εκπροσωπούν και να τους γνωστοποιήσετε, πώς αισθάνεστε;
“Η κοινοτοπία του κακού μετατρέπεται σε κοινοτυπία της συναισθηματικότητας. Ο κόσμος δεν είναι παρά ένα πρόβλημα που πρέπει να λυθεί με ενθουσιασμό.”–Teju Cole
Πηγή:off-guardian
Πηγή:Fadomduck2
