Του Σάββα Καλεντερίδη
Αυτή εδώ η στήλη, τα χρόνια που διαρκεί η κρίση και ο πόλεμος στη Συρία, φρόντισε να κρατά ενήμερους τους φίλους και αναγνώστες της για τα τεκταινόμενα εκεί, η πορεία των οποίων πρόκειται να επηρεάσει σε στρατηγικό επίπεδο το μέλλον της Κύπρου και της Ελλάδας τον 21ο αιώνα.
Η εμπλοκή της Ρωσίας στον πόλεμο που διεξάγεται εναντίον του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους (Ι.Κ.), που άρχισε τις 30 Σεπτεμβρίου 2015 με τους πρώτους βομβαρδισμούς στόχων από πλευράς ρωσικών μαχητικών αεροσκαφών, έχει αλλάξει τις παραμέτρους της κρίσης, επιταχύνοντας τις εξελίξεις, που κατά τα φαινόμενα οδηγούν στο πέρας του πολέμου και στο άνοιγμα μιας καινούργιας σελίδας στην ιστορία της Συρίας.
Η επέμβαση της Ρωσίας, πέραν του ότι από μόνη της συνιστά μια κίνηση με πολλά και ιδιαίτερα νοήματα κυρίως σε σχέση με τις δυνατότητες συμβατικών και στρατηγικών όπλων που χρησιμοποιεί στον πόλεμο αυτό, οδήγησε στην εξάλειψη όλων των θυλάκων που δημιούργησε η Τουρκία στο έδαφος της Συρίας, εξοπλίζοντας εν ψυχρώ και εν γνώσει των συμμάχων της στο ΝΑΤΟ, τμήματα της Αλ Κάιντα και άλλες ακραίες ισλαμιστικές ομάδες,με στόχο να έχει λόγο την επόμενη μέρα στη Συρία.
Όταν η ρωσική πολεμική αεροπορία, σφυροκοπώντας θέσεις ισλαμιστών τρομοκρατών που υποστηρίζονται από την Τουρκία, διευκόλυνε τον στρατό της Συρίας να ανακαταλάβει την περιοχή Μπαγίρ Μπουτζάκ, που κατοικείται από Τουρκομάνους, η Άγκυρα ένοιωσε να χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια της. Για να μπορέσει να παγώσει ή να εκτρέψει τον ρου των εξελίξεων και να εμπλέξει το ΝΑΤΟ στα ύπουλα σχέδιά της, στις 24 Νοεμβρίου 2015 κατέρριψε ένα ρωσικό μαχητικό τύπου Su-24, προκαλώντας την αντίδραση της Ρωσίας, η οποία αντί να προβεί σε αντίποινα, καταρρίπτοντας κι αυτή ένα τουρκικό αεροσκάφος, εκμεταλλεύτηκε την κατάσταση και ενίσχυσε τη στρατιωτική της παρουσία στη Συρία.
Την ίδια στιγμή, λαμβάνοντας αντίστοιχη αρμοδιότητα από την νόμιμη κυβέρνηση της Συρίας, η Ρωσία, δια στόματος Πούτιν, διακύρηξε ότι σε περίπτωση που εισέλθουν τουρκικά μαχητικά στον εναέριο χώρο της Συρίας, θα «πέσουν» πάνω σε βλήματα των S-400, που έχουν εγκατασταθεί στην περιοχή.
Το μεγάλο θύμα αυτής της υπόθεσης, είναι οι Τουρκομάνοι της Συρίας, τους οποίους η Τουρκία εξόπλισε και ενέπλεξε στα επεκτατικά της σχέδια, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι αυτοί να χάσουν τα σπίτια και τις ιδιαίτερες πατρίδες τους. Είναι καλό και ιδιαίτερα διδακτικό την περίπτωση των Τουρκομάνων της Συρίας, που πίστεψαν στα μεγάλα λόγια και έγιναν όργανα της Άγκυρας, χάνοντας άλλοι τη ζωή και άλλοι τα σπίτια και το βιός τους, να την μελετήσουν οι μουσουλμάνοι της Ελληνικής Θράκης. Είναι διδακτικό παράδειγμα γι’ αυτούς και δεν πρέπει να γίνονται θύματα μερικών εκατοντάδων εγκάθετων, που αμοίβονται με μαύρα λεφτά από το προξενείο της Κομοτηνής, για να τους παρασύρουν σε δρόμους που μπορεί να τους οδηγήδσουν στην καταστροφή.
Επιστρέφοντας στη Συρία, την ώρα που διαβάζονται αυτές η γραμμές, η Άγκυρα νοιώθει να φεύγει για άλλη μια φορά το έδαφος κάτω από τα πόδια της. Τη φορά αυτή οι επιτελείς της Άγκυρας είδαν το στρατό της Συρίας να καταλαβάνει και να ελέγχει τον οδικό άξονα που οδηγεί από το Χαλέπι στην συνοριακή πύλη Οντζούπιναρ της Τουρκίας, από τον οποίο άξονα η Τουρκία τροφοδοτούσε με εφόδια, όπλα, πυρομαχικά και ανθρώπινο δυναμικό τους ισλαμιστές τρομοκράτες που δρουν στο έδαφος της Συρίας.
Μετά από αυτήν την εξέλιξη, το επόμενο βήμα που αναμένεται να γίνει, είναι η κατάληψη των πόλεων Αζάζ και Τζαραμπλούς από το στρατό της Συρίας και από δυνάμεις των Κούρδων, για να κλείσει ο περίφημος διάδρομος των 98χλμ, για τον οποίο η Τουρκία είπε ότι είναι «κόκκινη γραμμή» και να ενωθούν τα καντόνια Κομπάνι-Αφρίν, φέρνοντας τους Κούρδους ένα βήμα από τη Μεσόγειο.
Και επειδή υπάρχουν ενδείξεις ότι η Τουρκία ετοιμάζεται να εισβάλει με στρατό στο διάδρομο αυτό, για να αποτρέψει την συνένωση των κουρδικών καντονιών, εμείς να θυμίσουμε ότι όταν μπεις σε έναν βάλτο, όσο κινείσαι, άλλο τόσο χώνεσαι πιο βαθιά και πολύ δύσκολα ξεκολλάς και βγαίνεις απ’ αυτόν!
Ανλαντίν μι Αχμέτ;
