Το σχέδιο για περιπολίες του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο με σκοπό τον περιορισμό των μεταναστευτικών ροών από τα τουρκικά παράλια στα ελληνικά νησιά φαίνεται πώς καταρρέει με ευθύνη του συνήθη ύποπτου, της Τουρκίας. Η Άγκυρα δεν δέχεται τις επαναπροωθήσεις και επιμένει στην εξαίρεση των Δωδεκανήσων και της Λήμνου από τις περιοχές δράσης της Συμμαχικής δύναμης, κάτι που δεν γίνεται αποδεκτό.
Και δεν γίνεται αποδεκτό όχι μόνο από την Ελλάδα, που αποδεχόμενη εξαίρεση των Δωδεκανήσων και της Λήμνου είναι σαν να αποδέχεται de facto πώς δεν μπορεί να διατηρεί δυνάμεις αυτοάμυνας στα νησιά της, αλλά και από το ΝΑΤΟ καθώς σε περίπτωση που ικανοποιούνταν οι αξιώσεις της Τουρκίας η Συμμαχική δύναμη θα είχε έναν καθαρά διακοσμητικό ρόλο στο Αιγαίο και τίποτα περισσότερο.
Αυτό είναι που γλιτώνει (;) και τη χώρα μας από την αμφισβήτηση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων, αν και η Άγκυρα επιμένει στις αξιώσεις που έθεσε από την πρώτη στιγμή. Αν εξαιρεθούν τα Δωδεκάνησα και η Λήμνος τότε το μισό Αιγαίο εξαιρείται από τις περιπολίες του ΝΑΤΟ και οι Τούρκοι θα μπορούν να σπρώχνουν τους μετανάστες από τη Ρόδο, την Κω, το Καστελόριζο και γενικά το νότιο Αιγαίο.
Εκείνο πάντως που αποτέλεσε τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και προκάλεσε την αντίδραση και εντός του ΝΑΤΟ τη στιγμή μάλιστα κατά την οποία βρίσκεται σε εξέλιξη ο επιχειρησιακός σχεδιασμός για την SNMG 2 είναι πώς οι Τούρκοι δεν αποδέχονται σε καμία περίπτωση τις επαναπροωθήσεις. Χωρίς επαναπροωθήσεις τότε δεν υπάρχει λόγος παρουσίας της Συμμαχικής δύναμης.
Και πραγματικά είναι απορίας άξιο πώς συμφωνήθηκε σε αρχική φάση κάτι τέτοιο όταν Ερντογάν και Μέρκελ πρότειναν την παρουσία του ΝΑΤΟ για περιπολίες στο Αιγαίο. Το σύστημα των διακινητών είναι στημένο από την τουρκική κυβέρνηση, ελέγχεται και καθοδηγείται από την ΜΙΤ και ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων μπαίνει στα Ταμεία του κυβερνώντος κόμματος.
Πρόκειται δηλαδή όσον αφορά στη διακίνηση των μεταναστών για μεγάλη “μπίζνα” δισεκατομμυρίων ευρώ. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι οι Τούρκοι διακινητές επιλέγουν ποιους θα προωθήσουν από τα σύνορα με τη Συρία προς τα τουρκικά παράλια και εν συνεχεία στα ελληνικά νησιά. Αυτούς που πληρώνουν τα περισσότερα ή έχουν να πληρώσουν. Τους υπόλοιπους τους αφήνουν στους καταυλισμούς να βουλιάζουν στις λάσπες.
Χωρίς την επαναπροώθηση των μεταναστών που εντοπίζονται να επιχειρούν να περάσουν στο Αιγαίο δεν μπορεί το ΝΑΤΟ να δεχθεί να αναλάβει περιπολίες στο Αιγαίο. Ή λοιπόν θα καταρρεύσει το σχέδιο πριν καν ξεκινήσει ή (και εδώ υπάρχει μεγάλος κίνδυνος για τα ελληνικά συμφέροντα) να αρχίσει η εφαρμογή του με εξαίρεση της Λήμνου ίσως και των Δωδεκανήσων και εν συνεχεία να εκπέσει γιατί οι Τούρκοι δεν πρόκειται ποτέ να δεχθούν τις επαναπροωθήσεις.
Κι αυτό συμβαίνει τη στιγμή που οι μετανάστες συνωστίζονται στα ελληνικά νησιά, τα περίφημα hot spots γεμίζουν και δεν προλαβαίνουν να αδειάσουν και τα Σκόπια έχουν κλείσει τα σύνορα με αποτέλεσμα να επικρατεί στην Ειδομένη το αδιαχώρητο.
Έχει όπως φαίνεται αρχίσει το σχέδιο μετατροπής της Ελλάδας σε αποθήκη μεταναστών. Οι Τουρκία στέλνει καραβιές στα ελληνικά νησιά και τα Σκόπια και η βόρεια Ευρώπη εκβιάζουν με κλείσιμο των συνόρων και έξοδο της χώρας μας από τη Συνθήκη Σένγκεν.
Κατά τα λοιπά, ευτυχώς που υπάρχει ο γυναικολόγος υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γ. Μουζάλας να κάνει συνέχεια διαπιστώσεις και να δείχνει αποφασισμένος να εκτονώσει το πρόβλημα στην Ειδομένη ή όπου αλλού υπάρχει πως; Δημιουργώντας σε πολλές ακόμη πόλεις της Ελλάδας κέντρα φιλοξενίας μεταναστών.