Θυμάται κανείς τι είναι το "Quietus"; Στην δυστοπική ταινία “Children of Men” (Τα Παιδιά των Ανθρώπων» βλ. εδώ), που δείχνει μία ζοφερή κατάσταση της ανθρωπότητας εν έτει 2027, το "Quietus" είναι το όνομα του προϊόντος του kit αυτοκτονίας, το οποίο διατίθεται στο κοινό. Παρέχεται από την κυβέρνηση, και εμφανίζεται συνεχώς σε διαφημιστικές πινακίδες, διαφημίσεις σε εφημερίδες και τηλεοπτικές διαφημίσεις στην ταινία. Το μότο της διαφήμισης είναι «εσύ αποφασίζεις πότε» (θα αυτοκτονήσεις).
Εικόνα από το (όχι πολύ μακρινό) αύριο;
Επιστροφή στο σήμερα.
“Η πραγματικότητα είναι, ότι ένα μέρος του πληθυσμού μας θα αυτοκτονήσει και δεν νομίζω ότι πρέπει να το κάνει τόσο σκληρά".
Ποιος το είπε αυτό; Μαντέψτε. Ο Nitschke!
Ο Philip Nitschke, ο αποκαλούμενος και ως «Δόκτωρ Θάνατος», είναι Αυστραλός γιατρός, γνωστός για την εκστρατεία του υπέρ της νομιμοποίησης της ευθανασίας και υπέρμαχος της ευθανασίας των ηλικιωμένων. Ο Ιατρικός Σύλλογος της Αυστραλίας τον διέγραψε. Βασικό του επιχείρημα είναι ότι πρέπει «οι άνθρωποι να πεθαίνουν με αξιοπρέπεια» και ότι όπως κάνουμε ευθανασία στα κατοικίδια ζώα όταν πονάνε πολύ, έτσι πρέπει να γίνεται και στους ανθρώπους και ότι το πρόβλημα είναι, «ότι είχαμε πάρα πολλούς αιώνες θρησκευτικής μπούρδας».
Το απόσπασμα προέρχεται από ένα άρθρο που έγραψε στην εφημερίδα Guardian. Μετά το άρθρο καμία λέξη από τους οργανισμούς πρόληψης των αυτοκτονιών δεν ακούστηκε. Ακόμη και από εκείνους τους οργανισμούς όπως, το ‘Beyond Blue’ και το ‘Black Dog Institute’ – που είχαν μιλήσει ενάντια στον Nitschke στην περίπτωση του Nigel Brayley το 2014 - απόλυτη σιωπή.
Δεν είναι η όλη ιδέα της «πρόληψης» ακριβώς για να κάνουν την αυτοκτονία δύσκολη; Νωρίτερα αυτό το έτος ένα δίχτυ από καθαρό χάλυβα χτίστηκε στην διάσημη Golden Gate Bridge στο σαν Φρανσίσκο, για να αποτρέψει τις αυτοκτονίες. (Από το 1937 έως και το 2012, εκτιμάται ότι ανασύρθηκαν περίπου 1.600 πτώματα ανθρώπων που πήδηξαν από τη γέφυρα Golden Gate. Στην γέφυρα υπάρχει μόνιμο ειδικό τηλεφωνικό κέντρο και γίνονται περιπολίες από το προσωπικό προκειμένου να αποθαρρυνθούν άνθρωποι από το να αυτοκτονήσουν).
Αυτή είναι απλά κοινή λογική. Ως κοινωνία έχουμε κίνητρο προς την κατεύθυνση της πρόληψης όχι της διευκόλυνσης της αυτοκτονίας.
Ευτυχώς, δεν έμειναν όλοι σιωπηλοί. Στον Guardian, δημοσιεύθηκε το σχόλιο από τον ψυχίατρο και ακτιβιστή της ψυχικής υγείας, καθηγητή Ian Hickie. Από το άρθρο:
«Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που θέλουν να αυτοκτονήσουν είχαν ένα υποκείμενο πρόβλημα ψυχικής υγείας που θα μπορούσε να συνδυαστεί ή να έχει προέλθει από διάφορα θέματα όπως η κοινωνική απομόνωση ή η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, είπε. "Νομίζω ότι είναι υποκριτικό να συγχέουμε τα θέματα της εκούσιας ευθανασίας και της αυτοκτονίας», είπε. «Ο Nitschke δεν έχει καμία κατανόηση της ψυχικής υγείας και των συναφών θεμάτων, καθώς και απολύτως καμία συμπάθεια.
«Έχει δείξει ότι έχει έλλειψη ανθρωπιάς και έλλειψη ενδιαφέροντος για εκείνους που βρίσκονται σε αυτές τις καταστάσεις και τις οικογένειές τους, καθώς και μια πλήρη έλλειψη συμπόνιας για εκείνους που είναι κοινωνικά απομονωμένοι και προσπαθούν να συνδεθούν με τον κόσμο τους».
Στο άρθρο ανακοινώνεται από τον Nitschke ότι σκοπεύει να διοργανώσει συνέδριο για την «ορθολογική αυτοκτονία» στη Μελβούρνη το επόμενο έτος. Η θέση του Nitschke είναι ότι δεν ενεργεί ο καθένας που σκέφτεται την αυτοκτονία από μια παράλογη διαδικασία της σκέψης και δεν είναι ο καθένας σε κατάθλιψη. Ο Guardian αναφέρει:
«Τώρα που η ιατρική καριέρα του έχει τελειώσει, λέει, θα πρέπει να πιέζει για την επέκταση της συζήτησης για την ευθανασία πιέζοντας την ιδέα της ορθολογικής αυτοκτονίας, μιας έννοιας που ακόμη και πολλοί υποστηρικτές της εθελοντικής ευθανασίας αποφεύγουν».
Και,
«Λέει ότι στους κρατούμενους που εκτίουν ποινές ισόβιας κάθειρξης και χωρίς πιθανότητα για αναστολή πρέπει να δοθεί η ίδια δυνατότητα, κάτι που λέει ότι είναι ένα παράδειγμα ορθολογικής αυτοκτονίας, επειδή δεν είναι πάντα καταθλιπτικοί ή αδιάθετοι. Ομοίως, λέει κάποιος που χάνει τον σύζυγό του και αποφασίζει ότι δεν θέλει να ζει πια, θα πρέπει να έχει την ελευθερία να κάνει την επιλογή να πεθάνει, χωρίς να κατηγορηθεί ότι έχει κατάθλιψη».
Σε αυτά και άλλα παραδείγματα ο Nitschke παραλείπει εντελώς να αναγνωρίσει οποιαδήποτε άλλη πιθανή εναλλακτική λύση. Βολεύει αυτόν και το λόμπι της ευθανασίας να συνεχίσουν να προτείνουν σκόπιμα σενάρια που δεν έχουν παρά δύο επιλογές, όπου το ένα είναι όλο γλυκύτητα και φως και το άλλο, είναι διαβολικό: αγόρασε το βιβλίο, πάρε το χάπι, ψήφισε το νόμο ή υπέφερε τρομερά για αόριστο χρονικό διάστημα.
Ο Nitschke φαίνεται να θέλει να επεκτείνει την έννοια της ορθολογικής αυτοκτονίας και σε όλους τους ηλικιωμένους.
«Ο Nitschke», αναφέρει ο Guardian, «πιστεύει ότι σε όλους τους ηλικιωμένους, ανεξάρτητα από την κατάσταση της υγείας τους θα πρέπει να δοθεί ένα Nembutal, μια κατηγορία φαρμάκων γνωστών ως βαρβιτουρικά που αποδεικνύονται θανατηφόρο σε υψηλές δόσεις, έτσι ώστε να έχουν τη δυνατότητα να αφαιρέσουν την ζωή τους».
Τελικά, όπως ισχυρίζεται ο Nitschke, η αυτοκτονία είναι «για όλους» και για όποιον θέλει να αφήσει αυτόν τον κόσμο, για οποιονδήποτε λόγο, ανά πάσα στιγμή.
Ο ορθολογισμός στην αυτοκτονία, κατά τον Nitschke, είναι η ικανότητα του ατόμου να λαμβάνει αποφάσεις «προς το συμφέρον του».
Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος για τον οποίο κάθε περίπτωση ενός ατόμου που θέλει να αυτοκτονήσει πρέπει να συνεχίσει να αντιμετωπίζεται ως «παράλογη». Διαφορετικά, κινδυνεύουμε να δημιουργήσουμε δύο επιπέδων απαντήσεις : η μία που θα λέει, «όχι, μην το κάνεις» και η άλλη που θα λέει, «είναι δικό σου θέμα, προχώρα».
Δυστυχώς, η σιωπή από τον τομέα της πρόληψης των αυτοκτονιών προμηνύει ακριβώς αυτού του είδους το αποτέλεσμα. Αποτελεί πνευματική αδυναμία ή έλλειψη θάρρους να κατηγοριοποιηθούν τα αιτήματα για ευθανασία ή υποβοηθούμενη αυτοκτονία διαφορετικά από τον αυτοκτονικό ιδεασμό.
