ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΜΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ!
Αλήθεια τι είναι ζωή; είναι οι αισθήσεις μήπως; είναι οι επιθυμίες; το πάθος; τα συναισθήματα; οι απολαύσεις; είναι οι ανάγκες του σώματος; και οι ανάγκες της επιθυμίας; είναι τα όνειρα που κάνουμε για την ζωή για να εκπληρωθούν όλες οι ανάγκες μας ή και όλα τα αντίθετα τους μαζί; ένας κόσμος διττός με ανάμικτα τα συναισθήματα και αισθήσεις;
Αλλά τι είναι αυτό που τα κάνει όλα τόσο νοερά ώστε να τα αποκαλούμε ως την μόνη αληθινή πραγματικότητα; Είναι το σώμα μήπως; Μπορεί να υπάρξει το σώμα χωρίς τον εγκέφαλο; και αν ναι πως θα μπορούσαμε να αντιληφθούμε ότι ζούμε;
Άρα να υποθέσουμε ότι ζωή χωρίς τον εγκέφαλο δεν μπορεί να υπάρξει; Άλλωστε αυτός δίνει μηχανικές οδηγίες στο σώμα ώστε να λειτουργεί σωστά.
Άρα σώμα χωρίς εγκέφαλο δεν μπορεί να υπάρξει, διότι και να μπορούσε να υπάρξει δεν θα αντιλαμβανόταν το σώμα και όλα τα προηγούμενα όσα έχω αναφέρει έως τώρα.
Ο εγκέφαλος όμως τι είναι; είναι σώμα; ή διανοητική ουσία;
Τι είναι αυτή η νοητή ουσία αν δεν είναι σώμα; μπορεί να είναι μόνον σώμα; και αν ναι τότε πως γεννήθηκε ταυτόχρονα το σώμα και η διανοητική ουσία;
Όλα όσα κατανοούμε ως ζωή είναι ανάλογα με τον νου που διαθέτει το κάθε σώμα; το κάθε είδος; το κάθε γένος; και είναι ανάλογη η διανοητική ουσία και διαφορετική στο κάθε είδος και γένος; η όλα τα είδη και γένη σκέφτονται ακριβώς το ίδιο; σαν να υπακούν στην λογική της φύσης; όπου όλα ζουν με μια κοινή σκέψη και λογική στα πλαίσια της αρμονικής συμβίωσης με την φύση;
Το γένος των ανθρώπων είναι το μόνο που σκέφτεται με διαφορετική λογική; και κάθε άνθρωπος ζει στον δικό του κόσμο; όπου έχει τις ανάλογες επιστήμες ξεχωριστά; άλλος είναι τεχνίτης άλλος συγγραφέας άλλος γεωργός και τόσες άλλες διαφορετικές επιστήμες;
Άρα να υποθέσουμε ότι ο άνθρωπος διαφέρει με όλα τα υπόλοιπα έμβια όντα; και αν ισχύει αυτό τι είναι που τον κάνει να διαφέρει από όλα τα υπόλοιπα έμβια όντα της φύσης; αναρωτηθήκατε ποτέ;
Αν λοιπόν όλοι οι άνθρωποι έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά με όλα τα υπόλοιπα έμβια όντα της φύσης και δρουν όπως αυτά, και ταυτόχρονα ζουν ατομικά στον δικό τους διαφορετικό κόσμο, τότε αυτό σημαίνει ότι σίγουρα έχουν κάτι πέραν της φύσης που τους κάνει να διαφέρουν.
Η φύση λοιπόν έχει την δική της ολοκληρωμένη διανοητική ουσία την οποία διανέμει σε όλα τα έμβια όντα ισόποσα, γι'αυτό και όλα ζουν σύμφωνα με τον ίδιο τρόπο αντίληψης περί του τι είναι η ζωή.
Ο άνθρωπος όμως διαφέρει, και στην αντίληψη άρα και στον νου.
Τι είναι αυτό που κάνει την διαφορά;
Μήπως έχει ο άνθρωπος τον δικό του Νου; που είναι εντελώς διαφορετικός από την φύση;
Σκεφτείτε τώρα ότι αυτός ο ανθρώπινος Νους που διαφέρει, μπορεί να ενωθεί με ένα ανάλογο ανθρώπινο σώμα που διαθέτει έναν εγκέφαλο όμοιο με την φύση.
Τότε η αντίληψη που θα έχει για την ζωή του, θα είναι ολόιδια με την φύση μα μέσα από την διαφορετικότητα της επιστήμης και των τεχνών, και ταυτόχρονα θα αναζητά συνεχώς και την αληθινή του υπόσταση διότι συνεχώς τον απασχολεί αυτό που δεν απασχολεί κανένα από όλα τα υπόλοιπα έμβια όντα της φύσης..το να μάθει ποιος πραγματικά είναι, ποια είναι η αληθινή του υπόσταση, το Γνώθι σ αυτόν.
Τι είναι αυτό λοιπόν που μας κάνει να νιώθουμε συνεχώς ελλιπείς; διότι αν είμαστε ως ανθρώπινα όντα και από την φύση ολοκληρωμένα δημιουργήματα, τότε δεν θα αναζητούσαμε τίποτα περισσότερο πέραν της απόλαυσης των θετικών και αρνητικών εμπειριών που ονομάζουμε ζωή.
Άρα κάτι αναζητάμε συνεχώς κάτι μας λείπει, και αυτό είναι η έλλειψη επαφής με την αληθινή διανοητική μας ουσία, τον Λόγο της ψυχής που έδωσε ζωή στο πνεύμα της φύσης!
