ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ: «ΚΛΕΙΣΩΝΥΜΟΥ»
Γ΄
Επισημάναμε την αξία του ορθού χειρισμού του Νόμου της Οικονομίας και του μεγάλου Νόμου της Έλξεως.
Μένει η επισήμανση του επίσης μεγάλου Νόμου της Συνθέσεως. Και μετά, τα αναγκαία εξελικτικά βήματα που πρέπει να διανύσουμε για την Σημαντική Ελληνική Ανάσταση του «Κλεισώνυμου». Για να καταλάβουμε τον Νόμο της Συνθέσεως πρέπει προηγουμένως να κατανοήσουμε την θεωρία της Εκπορεύσεως.
Αυτό σημαίνει, απλά, ότι προηγείται η Διασπορά και κάθοδος των ορατών ιδιοτήτων του Θείου Ενός ή της Ενιαίας Ζωής.
Μέσα από τη Μεγάλη Σιωπή ή Θεία Νύχτα (ή την «Πραλάγια») κάποια Κοσμική αυγή αρχίζει η έκχυση η ενεργειακή και από το Κοσμομαγνητικό κέντρο βαίνει έξω και κάτω.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Μόνο σιωπή μπορούμε να τηρήσουμε πάνω στα κίνητρα της απανταχού θείας εξάπλωσης.
Ποιητικά μπορούμε να πούμε: Γιατί ο Θεός θέλησε να γίνει Αρκάδιος ΠΑΝ. Κι αυτό σημαίνει:
Γιατί ο Θεός θέλει να διαπνέεται από Εγκαρδιότητα για τα πάντα.
Θέλησε να διαμοιράσει τον Μεγάλο Πανεαυτό του σε μια απέραντη διάπυρη Παντοκρατορία.
Ετσι άρχισε να κατοικεί ο Θεός (όπως το κατανόησαν όλοι οι Προσωκρατικοί Ελληνες Φιλόσοφοι μαζί με τους Ινδούς Γυμνοσοφιστάς) και στις ελαχιστότατες ζωϊκές «αρχές» ή έσχατα «στοιχεία» ή «άτομα».
Διάπυρος και Παμμέγιστος Εκείνος διαμοιράστηκε, ελαχιστοποιήθηκε για να ενδοβληθεί και να «κρυφτεί» μέσα στον «πυρήνα» όλου του μικρόκοσμου!
Γιατί το θέλησε αυτό;
Ίσως, για να ενεργούμε και εμείς καθ’ ομοίωσή Του: Να αγαπάμε, να εισερχόμαστε και να περιθάλπουμε και το παραμικρό «ψίχουλο» της όλης Κοσμο-δημιουργίας.
Ίσως, για να μας δώσει ένα καίριο, πιστό και οφθαλμοφανές υπόδειγμα: Πώς ενεργεί η Θεία Μεγαλοσύνη-εισερχόμενη στον πυρήνα των πάντων, για να τα μεταμορφώσει έσωθεν.
Τον Σκοπό της Θείας Διασποράς τελικά θα τον μάθουμε όταν τελειωθούμε. Δηλαδή όταν γίνουμε ικανοί να Ενοποιηθούμε τελεσίδικα με το Παν ή το Κοσμικό Όλο.
Αυτή είναι η Θεωρία της Εκπορεύσεως. Σαφώς, προελεύσεως Ανατολικής.
Γιατί ανήκει στην Πέραν των Ιμαλαΐων Σχολή, στην οποία θήτευσαν αρκετοί Μεγάλοι Έλληνες, όπως οι Πυθαγόρας – Δημόκριτος – Απολλώνιος Τυανέας κ.α.
Αυτήν, ακριβώς, την «Θεωρία της Εκ-πορεύσεως» αναπτύσσει μυθολογικά και ποιητικά ο Πλάτων στο «Συμπόσιό» του.
«Πόρος» είναι το Εύ-πορον Κοσμομαγνητικό Κέντρο.
«Πενία» είναι η περιφέρεια αυτού του Κέντρου.
«Κήπος του Δία» είναι: Ο Αιθέρας ή το Ενδιάμεσο υποπεδίο μεταξύ των επτά:
1. Λογοϊκό.
2. Μοναδικό.
3. Πνευματικό.
4. Αιθερικό.
5. Νοητικό.
6. Συγκινησιακό.
7. Φυσικό.
Τα 3 κατώτερα υποπεδία (5-6-7) είναι υλικά και «πένονται».
Τα 3 ανώτερα (1-2-3) είναι Εύπορα Πνευματικά.
Και στο μεσαίο (το 4ο) ή Αιθερικό υπάρχει ο «κήπος του Δία». Γιατί, ως γνωστόν, ο Δίας είναι «αιθέρι ναίων» και «αιθεροβάμων».
Εκεί, στον Αιθερικό «κήπο του Δία» γεννιέται (μέσα στον Ανθρωπο) ο «Έρωτας» της Αθανασίας.
Γεννιέται δηλαδή ο Έρωτας αποκτήσεως των «Πτερών» της Ενάδος μας προς επάνοδο στο Κοσμομαγνητικό-Αρχαϊκό-Κέντρο από το οποίο κάποτε ξεκινήσαμε το Συμπαντικό μας προσκύνημα.
Αυτά επισημαίνονται λοξιακά, γιατί ο Πλάτωνας είχε δώσει τον αυστηρό «Σοδάλιο Όρκο» όλων των Μυημένων –τότε. Κι αυτός συνεπαγόταν το τίμημα του θανάτου σε κάθε ανοικτή (όπως προβαίνουμε τώρα εμείς) ανακοίνωση.
Σήμερα όμως πολλά άλλοτε «τρομερά Μυστικά» μπορεί να διαλαληθούν «από τις στέγες των οικιών». Μόνο που τώρα –φευ– αδρανοποιήθηκε τόσο η (Ανώτερη) Νοητική πρωθύλη προς όφελος της κατώτερης, που μοιάζει σαν να μιλάς σε «ώτα μη ακουόντων» ή σαν να μιλάς στην «Έρημο».
Ελάχιστοι, –φευ– δίνουν προσοχή στις σημαντικές μεγάλες Αλήθειες. Κι ακόμα πιο λίγοι τις κατανοούν και ρυθμίζουν σύμφωνα μ’ Αυτές την εδώ βραχύβια πορεία τους.
Ήταν εντελώς απαραίτητη η κατανόηση της «Θεωρίας της Εκ-πορεύσεως», για να συνειδητοποιηθεί ο επακόλουθος μεγάλος Νόμος της Συνθέσεως. Γιατί αυτός σημαίνει πως έρχεται ο κατάλληλος χρόνος όπου κάθε ώριμη «Μονάδα» διακατέχεται πλέον από τον Έρωτα της Επιστροφής στο Μαγνητικό Κέντρο από το οποίο άλλοτε ξεκίνησε την έξοδό της προς την Κοσμική Περιφέρεια και τις Βιο-περιφορές της.
Ακόμα πιο σημαντικά: Αυτό συμβαίνει, δηλαδή εμπραγματώνεται, μέσω της μεγάλης Μυητικής Έκτης Διαδικασίας, ή της Έκτης Μούσας.
Κι αυτή είναι η 6η Μούσα
ΕΡΑΤΩ
Η Μούσα του ΕΡΩΤΑ
Αναγραμματίστε τις δύο λέξεις και θα δείτε πως είναι, ad hoc, ίδιες.
Κι αυτό, γιατί στην Εκτη Μύηση (6η) «ρίπτεται ο κύβος» ή Αποφασίζεται η Κοσμική Επιστροφή του Εκτο-μύητου.
Έτσι αρχίζει, «τω όντι», να εμπραγματώνεται η «Σύνθεση», «των ελαχιστοποιημένων ενοτήτων σ’ ένα θαυμαστό Όλο» όπως ποιητικά και όμορφα το απέδωσε ο Ρόμπερτ Μπράουνιγκ.
Αυτούς τους 3 Μεγάλους Νόμους πρέπει να γνωρίζουμε και να σεβαστούμε, εφαρμόζοντάς τους, και εμείς οι Έλληνες.
Και τώρα: Πώς θα Αναστήσουμε τον «ΚΛΕΙΣΩΝΥΜΟ».
Το πρώτο που πρέπει να κατανοήσουμε είναι πως οι Μυημένοι Έλληνες (και οι περισσότεροι και μεγαλύτεροι ήσαν Μυημένοι) μιλούσαν και έγραφαν: Λοξιακά ή Απολλώνια ή Σημαντικά.
Με μόνη την «γραμματική» ερμηνεία είναι αδύνατον να κατανοηθούν. Χάνουμε τον χρόνο μας και, το κυριότερο, προκαλούμε την πλήξη, την βαριεστημάρα, την ανία και το χασμουρητό και την αποστροφή των νέων γενεών.
Κάθε νέος βαριέται κάθε ασήμαντο «διδάσκοντα».
Πρέπει να πάψουν να «διδάσκουν» όλοι όσοι δεν κατανοούν οι ίδιοι αυτά που «διδάσκουν».
Κι αυτό το Αξίωμα πρέπει να εφαρμοστεί και από τους «Ακαδημαϊκούς» ή «Πανεπιστημιακούς», όπως και από τις «Λεγεώνες» των αυτο-κηρυγμένων «δασκάλων» που επέπεσαν επάνω στην «Λεία» της Αρχαιο-Ελληνικής Γραμματείας και την…λυμαίνονται!
Τόσοι αστοιχείωτοι «σοφοί» δεν είχαν ξανα-εμφανιστεί… όσοι στις ημέρες μας.
Αλλά αυτό σημαίνει δύο τινά:
1ον. Ότι «φλέγονται» αρκετοί να μάθουν για την αξία των
Αρχαίων Ελλήνων και
2ον. Πως αυτό το ρεύμα το «έπιασαν» στον αέρα οι απανταχού
«Αεριτζήδες» και…οργίασαν πάνω στον ανοργάνωτο νου των
αφελών.
Ουσιαστικά συμβαίνουν τρία τινά:
1ο. Απληροφόρητοι «Υπουργοί» εκδίδουν άσχετες «εγκυκλίους».
2ο. Απληροφόρητοι πολίτες περιφέρονται προς απόκτηση όποιου
«διπλώματος» για το «ζην».
3ο. Απληροφόρητοι «ζηλωτές», σαν πτητικά έντομα,
προσφεύγουν σε όποιο «άνθος» για.. «νέκταρ» και «ευ ζην».
Και μέσα σ’ αυτό το διανοητικό Χάος ερχόμαστε εμείς να προτείνουμε την:
Σημαντική Ανάσταση του «Κλεισώνυμου».
Μεγάλο τόλμημα σίγουρα, αλλά το μπορούμε.
Αρκεί να κατανοηθούν καλά όσα θα προτείνουμε, εμπεριστατωμένα στο επόμενο «Μέλος» μας.
ΕΝΩΔΩΝ
