Η επικαιρότητα
μας υποχρεώνει να αναβάλουμε την προγραμματισμένη συνέχεια του άρθρου μας για την
καρδιά, μολονότι μερικά σημεία του ήταν λίγο προφητικά. Όμως βρισκόμαστε μέσα στη
δίνη ενός κοσμικού γεγονότος, του τεράστιου σεισμού της Ιαπωνίας, του οποίου τις
συνέπειες δεν έχουμε δει ακόμα. Ήδη τη στιγμή που γράφονται αυτές οι σειρές, πάνω
από τα κεφάλια μας επικρέμεται η Δαμόκλειος Σπάθη μιας πυρηνικής καταστροφής, την
οποία είθε να συγκρατήσει κάποιο αόρατο θεϊκό Χέρι.
Υπό το κράτος
του φοβερού γεγονότος και του δέους που προκαλούν οι αχαλίνωτες δυνάμεις της Φύσης,
σκέψεις γεννιούνται, σκέψεις που συναρτώνται με αναφορές, δηλώσεις και προειδοποιήσεις
της Διδασκαλίας. Η ίδια η Διδασκαλία δηλώνει για τον εαυτό της ότι είναι καθοδήγηση
για την αντιμετώπιση γεγονότων που πρόκειται να συμβούν. Σκοπός της Διδασκαλίας
δεν είναι ούτε να εκφοβίσει ούτε να καταναγκάσει κανέναν αλλά μόνο να προειδοποιήσει
και να υποδείξει τα αναγκαία μέτρα για τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα ενόψει των
τεράστιων επερχόμενων αλλαγών.
Αλήθεια, πόσες
φορές βρεθήκαμε μπροστά στην επαλήθευση γεγονότων και προβλέψεων της Διδασκαλίας!
Πραγματικά, θα άξιζε τον κόπο να συγκεντρώσει κανείς όλες τις προβλέψεις που περιέχονται
στα διάφορα βιβλία της, από το πρώτο ως το τελευταίο (αν και το τελευταίο, ή μάλλον
τα τελευταία, δεν θα τα δει η γενιά μας, αφού η Εντολή είναι να μη δημοσιοποιηθούν
πριν παρέλθουν 100 χρόνια από το θάνατο της Καταγραφέως τους, της Έλ. Ρέριχ, δηλαδή
πριν από το 2055!). Γι΄αυτό άλλωστε στο εξώφυλλο κάθε βιβλίου αναγράφεται η χρονολογία,
κατά την οποία δόθηκε το περιεχόμενο του εν λόγω βιβλίου. Όσον αφορά την κατάσταση,
στην οποία βρισκόμαστε, μπορούμε να κάνουμε, ίσως, κάποιες εκτιμήσεις με βάση τα
δεδομένα και συναρτώντας τα με ορισμένες δηλώσεις της Διδασκαλίας.
Οι άνθρωποι
δεν έχουν αναπτύξει την προφητική ή προορατική ιδιότητα, διαθέτουν όμως -ένας μεγάλος
αριθμός τους- αρκετή διαίσθηση. Αυτή λοιπόν η διαίσθηση τους υπαγορεύει ότι επίκεινται
σοβαρά γεγονότα και μεγάλες αλλαγές. Άλλωστε η όλη περιρρέουσα ατμόσφαιρα και ο
καταιγισμός των εξελίξεων υποβάλλει ακόμα και στους πιο απαθείς την κατανόηση ότι
διανύουμε μια ασυνήθιστη και κρίσιμη εποχή. Είναι και η διασπορά των φημών για οριακές
χρονολογίες και κυρίως της περιβόητης χρονικής τομής κατά το έτος 2012 που επιτείνουν
το γενικό αίσθημα αναμονής και ανησυχίας.
Έτσι, λοιπόν,
όλοι, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο, ασχολούνται με αυτό το ζήτημα. Ακούς,
βλέπεις, διαβάζεις, σε διαλέξεις, βιβλία, ιστοσελίδες, πλήθος απόψεων, προβλέψεων
και προφητειών περί του τι μέλλει γενέσθαι. Καταστροφολογίες, ευχολόγια, ευσεβείς
πόθοι, φαντασιώσεις κυκλοφορούν με το σωρό -από Nibiru μέχρι επέλαση εξωγήινων!
Τι να πάρει και τι ν΄αφήσει κανείς απ΄όλα αυτά...
Ας σταθούμε
λίγο σε μια από τις «προβλέψεις», την πιο αισιόδοξη: ότι το 2012 θα σημάνει μια
μεγάλη μεταβολή και αναβάθμιση της συνειδητότητας της ανθρωπότητας, η οποία θα επέλθει
κατόπιν εισροής ενέργειας από κάποιο γαλαξιακό ή συμπαντικό κέντρο.
Πάνω σ΄αυτό
μπορούμε να σχολιάσουμε ότι η αναβάθμιση ή μεταμόρφωση της συνειδητότητας δεν επέρχεται
με μηχανικές έξωθεν επεμβάσεις, αλλά με αυτόβουλη προσπάθεια και αγώνα. Φυσικά,
κοσμικές ενέργειες εισρέουν συνεχώς στη γη, και ενόψει της αλλαγής Κύκλου, ή Εποχής,
η εισροή είναι πολύ πιο εντατική. Η Διδασκαλία επισημαίνει ακριβώς την εισροή ισχυρών
πύρινων ενεργειών, οι οποίες εισάγουν τη Νέα Εποχή. Αλλά η πρόσληψη αυτών των ενεργειών
πρέπει να γίνει αποδεκτή από την ανθρωπότητα για να προχωρήσουν οι διαδικασίες κάθαρσης,
ανανέωσης και αναβάθμισης του κόσμου μας. Σε διαφορετική περίπτωση, θα μετατραπούν
σε δυνάμεις καταστροφής. Η Πύρινη Διδασκαλία παρέχει τον τρόπο λήψης και αφομοίωσης
των νέων ενεργειών με όρους συνειδησιακών διαδικασιών. Ακριβώς, επειδή τα πάντα
είναι απόρροια συνειδησιακών διεργασιών. Η Άγκνι Γιόγκα παρουσιάζει το νέο τύπο
συνειδητότητας, τον τύπο συνειδητότητας του Ανθρώπου της Νέας Εποχής.
Αλλά ας επιστρέψουμε
στην επισκόπηση της διαμορφωμένης παγκόσμιας κατάστασης και στην υπόμνηση ορισμένων
δηλώσεων της Διδασκαλίας. Τι έχουμε; Έναν καταιγισμό σοβαρών γεγονότων που συσσωρεύονται
με αυξανόμενη ταχύτητα. Η διαπίστωση είναι ότι τα γεγονότα, είτε έχουν να κάνουν
με οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά ζητήματα, είτε με κλιματολογικά, γεωλογικά και
φυσικά, έχουν τον χαρακτήρα αναταραχής, ανατροπής και επικινδυνότητας. Τι δείχνει
όλο αυτό το σκηνικό; Κρίση.
Δεν μπορούμε
να προδικάσουμε την έκβαση της αναταραχής. Θα εξαρτηθεί από την ανθρώπινη αντίδραση.
Ένα είναι απόλυτα βέβαιο: θα περάσουμε μέσα από πολλή οδύνη. Κι αυτό δεν μπορεί
να αποφευχθεί για δύο λόγους, που, στην πραγματικότητα, είναι ένας: έχουμε, ως ανθρωπότητα,
θέσει σε κίνηση μηχανισμούς, μέσα από κακοήθεις σκέψεις, πράξεις και συμπεριφορές,
οι οποίοι θα επιφέρουν αναπόφευκτα αποτελέσματα. Ενέργειες που έχουν κινητοποιηθεί
δεν μπορούν να γυρίσουν πίσω, όπως δεν γυρίζει πίσω το τσουνάμι. Ο άλλος λόγος της
αναπόφευκτης οδύνης είναι ότι ο πλανήτης νοσεί εξαιτίας της βρωμιάς και της αποσύνθεσης.
Η κάθαρση δεν είναι ευχάριστη ως διαδικασία. Είναι όμως σωτήρια.
Επομένως,
η χαζοχαρούμενη προσδοκία ότι μας περιμένει μια γρήγορη -στιγμιαία ίσως;!- αναβάθμιση
και ευτυχία είναι εκτός πραγματικότητας. Η Διδασκαλία ειδοποιεί: «Με νέες πληγές
η Γη θα καθαρθεί απ΄το κακό της». Οι πληγές όμως πονάνε. Ωστόσο πρέπει να ευχόμαστε
την κάθαρση, γιατί χωρίς αυτήν ο Κόσμος δεν θα μπορέσει να υπάρξει.
Η Διδασκαλία
ειδοποιεί για φυσικές καταστροφές, π.χ. εκτεταμένες πλημμύρες. Ο Κύριος που συνομιλεί
με την επίσημη Απεσταλμένη Του, την Έλ. Ρέριχ, φανερώνει την αγωνία του για την
δραστηριότητα του υπογείου πυρός και για την επικινδυνότητα των υποθαλάσσιων ρηγμάτων.
Λέει για τις τιτάνιες προσπάθειες των Δυνάμεων του Φωτός να συγκρατήσουν το υπόγειο
πυρ ώστε ν΄αποφευχθούν τεράστιας έκτασης καταστροφές, και να γεμίσουν τα ωκεάνεια
ρήγματα. Αλλά οι άνθρωποι, όχι μόνο δεν βοηθούν αυτόν τον αγώνα, αλλά με τη συμπεριφορά
τους αποδυναμώνουν τις προσπάθειες της Ιεραρχίας. Δεν θέλουν να ξέρουν για το ματωμένο
ιδρώτα των Σωτήρων τους, αλλά εξυπηρετούν τα σχέδια των Σκοτεινών. Ποια σχέδια;
Την ανατίναξη του πλανήτη, την πρόωρη καταστροφή του. Τα σχέδια αυτά και οι συναφείς
προσπάθειες αποκαλύπτονται από τον Μεγάλο Διδάσκαλο. Γι΄αυτό η κάθαρση, όσο οδυνηρή
κι αν είναι, αποτελεί αδήριτη ανάγκη.
Όμως, στα
ήδη συσσωρευμένα δεινά ας μην προσθέτουμε κι άλλα, ώστε το γήινο βάρος να προκαλέσει
ανεπανόρθωτη καταστροφή. Αχ, αν άκουγαν οι άνθρωποι τη Φωνή της πνευματικής Ηγεσίας
τους, τι ευτυχία θα δημιουργούταν για τον εαυτό τους και για τον κόσμο τους!
Μια ακόμη
προειδοποίηση συναντάμε σε επιστολή της Έλ. Ρέριχ προς την Σίνα Φόσντικ, στην οποία
επιστολή αποκαλύπτει στη συνεργάτιδά της ότι υπήρξε τεράστιος κίνδυνος πλανητικής
καταστροφής στη δεκαετία του 1940, η οποία αποσοβήθηκε χάρη στην επέμβαση μεγάλων
Κοσμικών Δυνάμεων και σε μεγάλες θυσίες Κάποιων, για τις οποίες η ανθρωπότητα δεν
έχει ιδέα. Προσθέτει κατόπιν: «Ο κίνδυνος αποσοβήθηκε μέχρι το τέλος του 20ου αιώνα,
αλλά από τις αρχές του 21ου αιώνα τα απειλητικά σημάδια θα κάνουν πάλι την εμφάνισή
τους.»
Να ΄μαστε
λοιπόν τώρα μέσα στη δίνη των επικίνδυνων γεγονότων. Τι μπορούμε να κάνουμε; Κατ΄αρχήν,
να μην επιβαρύνουμε με τις ενέργειές μας την ήδη επιβαρυμένη κατάσταση. Επίσης,
ας κρατήσουμε με άπειρη στοργή και φροντίδα, όπως μια μητέρα το μονάκριβο παιδί
της, πάνω στην καρδιά μας τη σκέψη του πλανήτη, τη σκέψη της ανθρωπότητας, τη σκέψη
της σωτηρίας. Και τέλος ας δεθούμε σφιχτά στην ασφαλή σανίδα της Ιεραρχίας του Φωτός.
Το δέσιμο γίνεται μόνο με τα σχοινιά της αγάπης, της ευγνωμοσύνης και της ιερότητας.
Κάτω από την
«Ομπρέλλα της Ντούκκαρ», κάτω από την «Ασπίδα του Μ.» τίποτε κακό δεν θα μας συμβεί.
«Τα γεγονότα
σαρώνουν το διεφθαρμένο κόσμο. Αυτή η περίοδος έχει υποδειχθεί σε όλες τις γραφές.
Παρά ταύτα, οι άνθρωποι δεν σκέφτονται αυτό που λαμβάνει χώρα. Αδυνατούν ακόμη και
να σκεφτούν για το μέλλον. Έτσι, δεν πρέπει να συντάξει κανείς ένα βιβλίο χωρίς
να υποδείξει τη Διδασκαλία του καιρού που έχει έρθει. Δεν μπορεί να υποθέτει κανείς
πως ακόμη κάτι θ΄αλλάξει την κατεύθυνση του ρεύματος του δημιουργημένου από τους
ανθρώπους. Στους μακρινούς κόσμους υπάρχει ήδη φρικίαση για το πύρινο αναπόφευκτο,
κι όμως η Γη εξακολουθεί να σαβανώνεται σ΄ένα σκοτεινό κάλυμμα. Αυτό που χρειαζόταν
έναν αιώνα τώρα συμβαίνει σε πέντε χρόνια -η πρόοδος της επιτάχυνσης δρα σύμφωνα
με νόμο. Επομένως, όταν μιλώ για την καρδιά, αυτό σημαίνει ότι η σωτηρία μπορεί
να βρεθεί σ΄αυτό το κανάλι. Ακούτε; Επαναλαμβάνω για σωτηρία! Όχι φιλονικίες, όχι
αμφιβολία, όχι αβεβαιότητα, αλλά σωτηρία θα είναι το σήμα αυτής της ώρας. Πρέπει
να καταλάβετε ακόμη πιο ακλόνητα πόσο ακατάλληλα είναι τώρα τα παλιά μέτρα. Μόνο
μια γέφυρα μένει από τους ανώτερους κόσμους -η καρδιά... Ο καιρός είναι δύσκολος.
Έτσι, ας επαναλάβουμε χωρίς να φοβόμαστε τις κοροϊδίες του αμαθούς. Δεν έχουν ιδέα
για τη σημασία της καρδιάς.»
[ΚΑΡΔΙΑ, 405 1932]
AGNI YOGA HELLAS, 22/3/2011.
