Δεν θυμάμαι πού το διάβασα, αλλά ακόμη γελάω!
Είχε ξεσπάσει, λέει, πριν κάτι χρόνια μιά πυρκαϊά σ’ ένα δάσος κάπους στην Ελλάδα. (Τί πρωτότυπο!…) Κι ορμάνε όλοι να τη σβήσουν. Πυροσβεστική, λαός, οι χωριάτες από γύρω. Μ’ ό,τι διέθετε ο καθένας – κουβάδες με νερό, τσεκούρια, κτλ.
Ένας απ’ τους χωρικούς, λοιπόν, είχε ξεσκιστεί στην προσπάθεια να βοηθήσει. Τρείς φορές περισσότερο απ’ τους υπόλοιπους, οι οποίοι τον έβλεπαν καί κρυφογελούσαν. Όχι, όμως, επειδή τον θεωρούσαν κορόϊδο.
Ο λόγος που ο τύπος αυτός έτρεχε σαν τρελλός να κατασβέσει την πυρκαϊά, ήταν ότι δεν ήθελε να πλησιάσει η Πυροσβεστική στην παράνομη χασισοφυτεία που διατηρούσε ανάμεσα στα δέντρα του δάσους!
Πρόσφατα, λοιπόν, έγινε σεισμός (λιμός, λοιμός, καταποντισμός) στο Νεπάλ, αλλ’ αυτή τη φορά η «Πυροσβεστική» …έφτασε μέσα στη «φυτεία»…
Υπομονή, όμως, καί θα σας τα κάνω όλα πενηνταράκια!
Ξέρετε το ρητό, ότι πρώτα τα ποντίκια εγκαταλείπουν το βυθιζόμενο πλοίο. Λοιπόν, ο σεισμός της 25ης Απριλίου 2015 στο Νεπάλ (εδώ κι εδώ – καί τί σεισμός! στα όρια ηπειρογενετικών …συναδέλφων του!) έβγαλε στις ειδήσεις καί μερικά «ποντίκια». Συγκεκριμένα, αναφέρομαι στην είδηση, που μιλάει γιά γκαίη Ισραηλινούς, που πήγαν εκεί γιά να γίνουν «γονείς» από παρένθετες μητέρες.
Η είδηση συνεχίζει, πως οι γκαίη «γονείς» επανέκαμψαν οίκαδε το συντομώτερο δυνατόν με στρατιωτικό αεροσκάφος. (Παναπεί: θαύμασε, κόσμε, τη σιδηρά γροθιά του Ισραήλ γι’ ακόμη μία φορά!) Καί πως στο Νεπάλ έχει στηθεί ολόκληρη τέτοια βιομηχανία μωροπαραγωγής, επειδή -δήθεν- «είναι ευνοϊκή η νομοθεσία, χωρίς πολλά γραφειοκρατικά εμπόδια».
Όπου, όμως, τελειώνουν οι ειδήσεις, αρχίζω εγώ!
Γιά την όλη ιστορία, όμως, ανακύπτουν μερικά ερωτήματα, γιά τα οποία δεν χρειάζεται μεγαλοφυΐα να τα διατυπώσεις.
Κατ’ αρχήν, είναι το Νεπάλ η μοναδική χώρα, που δεν έχει «γραφειοκρατικά εμπόδια»; Δεν υπάρχουν (ή δεν θέλουν να βγάλουν έξτρα χαρτζηλίκι) πχ οι γνωστοί φορολογικοί παράδεισοι τύπου «Μπαχάμες»; Χάθηκαν, δηλαδή, οι χώρες με νομοθεσία «μπάτε σκύλοι αλέστε»; Είν’ ανάγκη οι γκαίη να τρέχουν στο ψοφόκρυο των Ιμαλαΐων; Δεν μπορούσαν να πάνε στην Καραϊβική, έμ καί μωρό ν’ αποκτήσουν, έμ καί να …χαρούν τον έρωτά τους;
Κατά δεύτερον, η προσεκτική παρατήρηση των φωτογραφιών των γκαίη «γονέων» αποκαλύπτει πολλά περίεργα:
- Ποιό «στρατιωτικό» αεροπλάνο; μιά χαρά πολιτικό είναι, ίσως επιταγμένο. Που, δηλαδή, δεν είναι κάν ανάγκη να είναι επιταγμένο, διότι μπορεί κάλλιστα ο οποιοσδήποτε να μισθώσει πτήση τσάρτερ. (Αλλά έπρεπε να δράσει η προπαγάνδα περί «σιδερένιας θέλησης» αυτού του κράτους.)
- Μετά… Γιατί οι γκαίη φαίνονται να κουβαλάνε καί παιδιά «τους» μεγαλύτερης ηλικίας; Δεν είχαν κάποιο άτομο να τ’ αφήσουν πίσω, στο σπίτι; Ήταν ανάγκη να πάρουν μαζί τους παιδάκια σε ταξίδι σε μιά χώρα, της οποίας το έδαφος κινδύνευε από στιγμή σε στιγμή ν’ ανοίξει (στην κυριολεξία) καί να τους καταπιεί όλους;
- Τρίτον… Πόσα χρόνια λειτουργεί αυτή η φάμπρικα στα Ιμαλάϊα; Πόσα παιδιά έχει ήδη παράγει; Σε ποιά κλινική;
- Τέταρτον… Πώς κι έμεινε όρθια η κλινική απ’ τον σεισμό; Έχουν τόσο καλούς πολιτικούς μηχανικούς στο Νεπάλ, ή μήπως η κλινική αυτή χτίστηκε με ειδικές στρατιωτικές προδιαγραφές;
Αν στο τελευταίο ερώτημα είμαι υπερβολικός, θυμηθείτε ετούτη την ταινία:
Εκτός από σεισμούς νεπαλέζικου τύπου καί ξαφνική δημιουργία χασμάτων στο έδαφος, μιλάει γιά μιά άκρως απόρρητη στρατιωτική εγκατάσταση κάπου ανατολικά του …Νεπάλ!… (Είπαμε, οι σύμβουλοι τέτοιων ταινιών γνωρίζουν πολλά.) Καί στην αφίσα της ταινίας, φάτσα-κάρτα καμαρώνει το Θιβέτ!
(Είπατε τίποτε; Ά μπά! …Σύμπτωση! )
- Πέμπτον… Δεν μπορούσαν οι γκαίη «γονείς» να φύγουν απ’ το Νεπάλ με αεροπλάνο της γραμμής, όπως όλος ο κόσμος; Γιατί εκμισθώθηκε ειδικά γι’ αυτούς ολόκληρη πτήση τσάρτερ; Τόσα πολλά ήταν τα μωρά που γεννήθηκαν περί την ημερομηνία του σεισμού;
Πριν αρχίσουμε να σκεφτόμαστε επάνω στο συγκεκριμένο ερώτημα, ας πάμε σ’ ένα άλλο μωρό.
Η (με ιουδαίο παππού από μητέρα, μην ξεχνάμε) Κατίνα του Γουΐλλιαμ γέννησε, λέει, το δεύτερο βασιλικόν βρέφος (ένα κοριτσάκι, η πριγκήπισσα Καρλόττα) στις 2 Μαΐου 2015. Κι αμέσως άρχισαν οι …συνομωσίες. («Συνομωσίες»;... Δεν θα τό ‘λεγα!)
Βλέπετε, το θηρίον η Κατίνα το πρωΐ γέννησε, λέει, καί το μεσημέρι πήρε το μωρό μέσα στο πόρτ-μπεμπέ κι έφυγε απ’ το μαιευτήριο, λέει. Πράγμα αδύνατον, λέει. Άσε που -ρέ, μανία, ο κοσμάκης με τις «συνομωσίες»!!! – το μωρό στις φωτογραφίες φαίνεται αρκετών ημερών, λέει.
Αυτό που ξέχασαν όλοι, όμως, είναι πως η ιστορία «παίρνω-φεύγω» είχε επαναληφθεί καί με το πρώτο μωρό του ζεύγους.
Οι αιτιάσεις των παρατηρητικών αναγνωστών των ΜΜΕ είναι απόλυτα αληθείς. Όσο γερή καί να είναι μία γυναίκα, ΔΕΝ γίνεται να γεννάει αξημέρωτα καί το μεσημέρι να φεύγει απ’ το μαιευτήριο. Θα μου πείς, αναγνώστη μου, πώς γεννήθηκε ο Κολοκοτρώνης; Περίμενε μετά η μάνα του γιά μέρες κάτω απ’ το πλάτανο; Όχι, αλλά οι εποχές άλλαξαν πολύ από τον 18ο αιώνα στην ελληνική ύπαιθρο. Σήμερα, κανένας γιατρός δεν αφήνει τη λεχώνα να φύγει, πριν περάσουν δύο εικοσιτετράωρα. Μην ακούω, λοιπόν, ηλιθιότητεςπερί «γερής κράσης» της ιουδαίας. Κι εγώ είμαι πατέρας, καί γνωρίζω από πρώτο χέρι πώς φέρονται οι μαιευτήρες γιατροί, καί γιατί λαμβάνουν αυτές τις προφυλάξεις.
Ο λόγος αυτής της αδέξιας σκηνοθεσίας είναι μονάχα ένας: να μη γνωρίζει κανείς την πραγματική ώρα της γέννησης του μωρού. Γιατί; Ώστε να μην μπορεί να του κάνει μαύρη μαγεία.
(‘Ντάξ’, αν ξέρεις καλά Αστρολογία, η ώρα γέννησης μπορεί να βρεθεί -με ακρίβεια δευτερολέπτου- εκ των υστέρων, με «ανάστροφη μηχανική» από τον χρονισμό των γεγονότων στη ζωή ενός ατόμου. Αλλά, λεπτομέρειες. Στο κάτω-κάτω, αυτό δεν είναι καθόλου εύκολη διαδικασία.)
Κι αυτή η αντίληψη έχει ευθεία καταγωγή από την αρχαία Αίγυπτο, όπου οι θεοί στις τοιχογραφίες απεικονίζονται πάντα με τις παλάμες κρυμμένες από τον θεατή.
Ο λόγος είναι πως δεν πρέπει ο τυχών κακόβουλος να δεί τις γραμμές των χεριών των θεών, ώστε να τους κάνει μαύρη μαγεία. Κι αυτό, αναγνώστη μου, δεν το επινόησα εγώ. Το άκουσα από ξεναγό με διδακτορικό στην Αιγυπτιολογία.
(Πιάνει η μαύρη μαγεία εναντίον θεών; Παράλογο… Αλλά στην Αρχαία Αίγυπτο οι θεοί παθαίνουν πράγματα. Ο Όσιρις πεθαίνει, ο Ώρος χάνει το μάτι του, κτλ. Άρα, γιά τους αρχαίους Αιγύπτιους, απόλυτα λογικό.)
Λοιπόν, τί σας έχω πεί κατά καιρούς ότι η κρυφή θρησκεία των αρχόντων του πλανήτη μας (μεταξύ των οποίων καί το Μπάκινγχαμ, απ’ όπου καί ο σχεδιαζόμενος «βασιλεύς της Ευρώπης από την αγία σπορά Δαυΐδ» των γνωστών Πορδοκόλλων) είναι η αρχαία Αιγυπτιακή; Νά ‘τα! Να μ’ ακούτε εμένα!
Επανερχόμαστε. Αν η βασιλική μπέμπα δεν είναι γεννημένη στις 2 Μαΐου, αλλά νωρίτερα, μήπως γεννήθηκε μαζί με τα μωρά του Νεπάλ;
Μήπως, τελικά, είναι ένα απ’ αυτά;…
Λογικό, αν υποτεθεί ότι κανείς δεν πρέπει να γνωρίζει όχι μόνο την ώρα γέννησής της, αλλά καί τον τόπο της. (Που επίσης μετράει στην Αστρολογία.) Καί λογικό, αν υποτεθεί πως είναι τόσο πολύτιμο μωρό, που κανείς δεν έπρεπε να ξέρει ούτε κάν ποιό είναι, πριν παραδοθεί στην Κατίνα.
Αυτή την υπόθεση, δηλαδή το ποιό -ή «τί»- είναι το μωρό αυτό, θα τη δούμε μαζί αργότερα.
Καί ποιά ημερομηνία γεννήθηκε, τότε;
Κι αυτό θα το δούμε παρακάτω.
…Πριν χρόνια, είχε κάνει πάταγο στην Ελλάδα ένα βιβλίο γιά κάτι «Παιδιά του 1983″. Η ιστορία αυτή ήταν ένα κουβάρι από μισές αλήθειες, ψέμματα, συγκαλύψεις, της οποίας οι συνέπειες δεν περιορίζονται στο τότε… εφ’ όσον αυτά τα (υπαρκτά) παιδιά ζουν σήμερα. Θα δούμε μερικές απ’ αυτές παρακάτω.
Μέρος των ψεμμάτων (συγκαλύψεων, κτλ) γιά τα «παιδιά του ’83» οφείλεται στον πασίγνωστο Ελλαδέμπορο συγγραφέα του βιβλίου, διότι αυτός πουλούσε τρέλλα στους αναγνώστες, λέγοντας ότι τα παιδιά αυτά συνελήφθησαν παραμονές του Δεκαπενταύγουστου του 1982. Έλεγε συνειδητά ψέμματα, διότι (α) απέκρυπτε την πραγματική ημερομηνία σύλληψης αυτών των παιδιών, καί (β) δεν έλεγε σαφώς σε ποιά ημερομηνία του Απριλίου 1983 γεννήθηκαν αυτά τα παιδιά. Την απέφευγε όπως ο διάολος το λιβάνι.
Όμως, παιδί που συλλαμβάνεται στις 12, 13, 14 Αυγούστου, γεννιέται (φυσιολογικά) σαφώς μετά τις 10 Μαΐου. Καί παιδί που γεννιέται στις 19 Απριλίου (διότι αυτή είναι η αποκρυβείσα ημερομηνία), συλλαμβάνεται στις…
…20 Ιουλίου!
Επάνω στη μεγαλύτερη μεταφυσική «πύλη» του έτους, το λεγόμενο duat.
(Άσε που καί οι 12 καί 13 Αυγούστου -μάχη του Μαραθώνα, πείραμα της Φιλαδέλφειας- είναι ισχυρές πύλες κι αυτές.)
Έλα, όμως, που αργότερα άρχισαν ν’ ανοίγουν τα στόματα καί να τραγουδάνε πολλά άσματα περί των «παιδιών του ’83», όπως πχ ενός «πυρηνικού φυσικού» (με πτυχίο απ’ τον εκτυπωτή του), που κατηγόρησε ευθέως τον Ελλαδέμπορο συγγραφέα ότι τα παιδιά αυτά ήρθαν στον κόσμο, αφού αυτός διοργάνωσε παρτούζα (μετά μαγικοθρησκευτικών δρωμένων) στην ύπαιθρο της Ελευσίνας!!!
(Παρένθεση: Ξέρετε γιατί τους «στολίζω» μετά θάνατον τους δύο αυτούς αστέρες; Διότι σέβομαι τους χιλιάδες αυτόχειρες της «κρίσης» στη χώρα μας. Ελπίζω τα δύο αυτά άστρα του Ελλαδεμπορίου να βρουν πειστικές δικαιολογίες να πουν στους αυτόχειρες, εκεί στον Άλλο Κόσμο που συναντήθηκαν, γιά ποιό λόγο δεν προστάτεψαν καί δεν προστατεύουν την Ελλάδα οι ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΙ «Έψιλον» των βρωμοπαραμυθιών τους.)
Όμως, γιά μισό λεπτό. 19 Απριλίου είπαμε; Ξέρετε ποιά πασίγνωστα άτομα γεννήθηκαν στις 19 Απριλίου; Τα εξής δύο …μπουμπούκια:
Αυτό:
(Αυτό που γράφει η Γουΐκι γιά γέννηση στις 20 Απριλίου, κατά τη γνώμη μου είναι λάθος.)
Κι αυτό – αλλά πρώτα απομακρύνετε τα παιδιά απ’ τον υπολογιστή, να μην τρομάξουν:
Κι εδώ η αναγραφόμενη ημερομηνία 21 Απριλίου είναι κατά τη γνώμη μου εσφαλμένη, καί τά ‘παμε γιατί.
19 Απριλίου, λοιπόν. Πράγμα που μας οδηγεί ευθέως στη μαζική γέννηση τόσο των Νεπαλομωρών, όσο καί του βασιλομωρού, στις 19 Απριλίου 2015. Αυτή είναι η ημερομηνία, καί μην ψάχνετε άλλο.
Μαντεύετε, βέβαια, καί την ημερομηνία σύλληψης. Όπως μαντεύετε καί το γιατί στήθηκε τέτοια γιγαντιαία σκηνοθεσία με τους γκαίη στο Νεπάλ.
Από το καλοκαίρι του 1982, όταν συνελήφθησαν τα «παιδιά του ’83», κοντεύουμε τα 33χρόνια. Γνωστός συμβολικός αριθμός, έ; Που, εφ’ όσον η ιστορία μας είναι γεμάτη σκοτεινά σημεία, μπορεί κάλλιστα η σύλληψή τους να έγινε καί το καλοκαίρι του 1981 – άρα, μπορεί ήδη να συμπληρώθηκαν ακριβώς 33 χρόνια κατά τη σύλληψη των Νεπαλομωρών, το καλοκαίρι του 2014.
Ξέρετε πώς αλλοιώς μας συνδέει το 33 με το Μπάκινγχαμ, τα «παιδιά του ’83», καί τα Νεπαλομωρά μετά βασιλικής μπέμπας;
Όπου η υποτιθέμενη κόρη της μακαρίτισσας Νταϊάνας είναι σήμερα 33 ετών, άρα γεννήθηκε το 1982, καί -υποτίθεται- συνελήφθη με διαδικασία «in vitro» το 1981, όταν η Νταϊάνα ήταν 19 ετών.
Πέρα απ’ το γεγονός ότι κάποιοι μας στέλνουν «υπερδιαστατικά» σηματάκια (33, 19… κόμμα πέντε… – άσε που το 1981 το καλοκαίρι η Νταϊάνα ήταν 20 ετών, όχι 19) καί περιμένουν να δουν αν θα τα προσέξουμε, πέρα απ’ το ότι πάλι πάνε να κρύψουν ημερομηνίες, πάλι παίζει το δίπολο 20/07 καί 19/04. Βλέπετε, όταν λέμε πως μία γυναίκα Καρκίνος στο ζώδιο (1η Ιουλίου 1961) συνέλαβε παιδί σε «ακέραιη» ηλικία της, η 20η Ιουλίου είναι αρκετά κοντά.
Η δε υποτιθέμενη κόρη της Νταϊάνας ονομάζεται Σάρα.
«- Καί λοιπόν;», θα με ρωτήσετε.
Σας θυμίζω ότι καί η -υποτιθέμενη- κόρη του Χριστού καί της Μαρίας Μαγδαληνής, άρα το ζωντανό «άγιο δισκοπότηρο» με το «άγιο αίμα εκ της αγίας σποράς Δαυΐδ», επίσης ονομαζόταν Σάρα.
Αρχίζει τώρα να βγάζει νόημα η συγκεκριμένη «είδηση»; Συνδέετε τα υπονοούμενα;Αισθάνεστε πως τα ΜΜΕ μας προετοιμάζουν γιά κάτι;
Πριν προχωρήσω, θα σας θυμήσω καί μία άλλη «είδηση», πολύ παράξενη, που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο. Κάποιοι μας προετοιμάζουν γιά τον υποτίθεται επικείμενο θάνατο της δυσμόρφου γραίας. (Όχι πως θά ‘ναι αφύσικο να ψοφήσει, αλλά…) Τώρα, το γιατί τά ‘γραψαν αυτά, θα το καταλάβουμε παρακάτω.
…Έχω πεί πολλές φορές πως ξαναζούμε. Πεθαίνουμε καί ξαναζούμε σε νέο σώμα, αφού ξαναγεννηθούμε. Ειδικά αν έχουμε άδικο θάνατο, μετενσαρκωνόμαστε σχεδόν αμέσως.
Λοιπόν, γιά να γεννηθεί ένα κοριτσάκι στις 19 Απριλίου, είτε είχε φυσιολογικό θάνατο αρκετά πριν, ή άδικο αφύσικο θάνατο λίγο πριν.
Ο κοπρίτης «πατέρας» της μικρής, σε απόλυτη συνεργασία με τη «μάνα» της, όχι μόνο σκότωσαν το παιδί σε σατανιστική τελετή (το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης, 9 Απριλίου 2015), όχι μόνο το τεμάχισαν καί το μαγείρεψαν, όχι μόνο εισέπραξαν (σε ευρώ) γι’ αυτή την ειδεχθή πράξη το ακριβές αντίτιμο των τριάκοντα αργυρίων του Ιούδα, αλλά καί αναβίωσαν τη θυσία της Ιφιγένειας, την αντίστοιχη του Πέλοπα, καί τα θυέστεια δείπνα. Που σημαίνει ένα καί μόνον πράγμα:
Το συμβολικό ξεκίνημα ενός νέου Τρωϊκού Πολέμου!
Το οποίο συμβολικό ξεκίνημα του νέου Τρωϊκού δεν το κάνανε στη χώρα των εμπνευστών του. Πρώτον γιά να μην καρφωθούν, καί δεύτερον γιά να πιάσει τις «ταλαντώσεις» της Ελλάδας, όπου είχε ξαναγίνει τότε. Η Ελλάδα, πάντως, δεν τον ξεκινάει αυτόν τον νέο Τρωϊκό. Δεν έχουμε καμμία σχέση.
(Παρένθεση: Δεν ξέρω αν η άθλια «μάνα», που γέμισε τα φατσομπούκια με φωτογραφίες της, έχει φωτογραφηθεί κοντά σε κανέναν κύκνο. Δεν έχω χρόνο να ψάξω. Αν κάποιος παρατηρητικός αναγνώστης βρεί τέτοια φωτογραφία, παρακαλείται να γράψει σχετικά στα σχόλια.)
Αυτό, με τη σειρά του, σημαίνει κάτι ακόμη: ότι ο σκατόγυφτος ήταν δασκαλεμένος από άλλους, καί πως στο τελετουργικό έγκλημα δεν ήταν μόνος του. (Σιγά, τώρα, που ήξερε απέξω τη μυθολογία των Ατρειδών, αυτή η βαδίζουσα κοπριά!) Μόνο που αμφιβάλλω αν παραπεμφθούν ποτέ στη Δικαιοσύνη οι -προφανώς «υψηλά ιστάμενοι» καί «υπεράνω πάσης υποψίας»– συνεργοί του.
Πριν κλείσουμε την παράγραφο, να πω πως ο αισχρός γύφτος άφησε το όνομά του καί πήρε …καινούργιο, γιά …χρήση στην Ελλάδα: Σάββας!
Παναπεί, ΚΡΟΝΟΣ!!!
(Χίλια μπράβο στη Μάγια τη Μέλισσα γιά την παρατηρητικότητά της!)
Υπάρχει ακόμη ένας τελετουργικός θάνατος της εποχής εκείνης, σχεδόν άμεσα σχετιζόμενος με τους λοιπούς που ανέφερα. Ο θάνατος του Πελία.
Επίτηδες, όμως, έκανα την πάπια παραπάνω, όταν ανέφερα τον Πέλοπα καί τους λοιπούς. Γιατί; Μά, επειδή ο συγκεκριμένος θάνατος (του ατλάντειας καταγωγής Πελία) είναι αυτός που μας συνδέει περισσότερο απ’ όλους με όσα είπαμε μέχρι τώρα, γιά τα Νεπαλομωρά καί τη βασιλική μπέμπα. Πώς; Ά, μα αυτό ακριβώς επεδίωξα: να το σκεφθείτε, πριν σας το προσφέρω έτοιμο!
Τα μαζεύω όλα μαζί:
Μία γριά, αρκούντως …σημαντική γιά τοους παγκόσμιους σχεδιασμούς «αυτών»,ετοιμάζεται να τα τινάξει. Αλλά, είτε τη σέβονται τρομερά, είτε δεν θέλουν να χάσουν την προσωπικότητά της, τη μνήμη της, τις εμπειρίες της. Της ετοιμάζουν, λοιπόν, υπό άκρα μυστικότητα το διάδοχο σώμα που θα υποδεχθεί τη βρωμερή ψυχή της… αφού πρώτα διώξουν την ψυχή που το κατοικεί τώρα.
Τώρα, θα μου πείς ότι επιλεκτική μετενσάρκωση έχουν οι υψηλοί μύστες, τόσο της καλής, όσο καί της κακής πλευράς. Όμως, εδώ βλέπουμε μία φροντίδα παραπάνω: δεν το ρισκάρουν. Γιά κάποιους λόγους (που δεν γνωρίζω), θέλουν σώμα γεννημένο στην ίδια ημερομηνία με το παλιό, θέλουν ψυχή χειραγωγήσιμη (δεν ξέρω -ούτε υποψιάζομαι- με ποιούς τρόπους), θέλουν το νέο σώμα να πιάσει συγκεκριμένες «ταλαντώσεις» (θιβετιανές, κρόνιες). Βλέπεις, ακόμη δεν πέτυχαν αυτό που είχαν πετύχει κάποτε στην Ατλαντίδα οι υψηλοί νταβατζήδες του λαού εκείνου: την αθανασία!
Όθεν, το αποτρόπαιο έγκλημα στην Αθήνα καί οι γεννήσεις των μωρών στο Νεπάλ.
Ο Πελίας μπορεί να μην έτυχε νέου σώματος, αλλά τα πράγματα βελτιώθηκαν από την Ιωλκό του Ιάσονα. Προοδέψαμε!
Έτσι συνδέονται αυτές οι ιστορίες.
Τώρα, το πού πάει το πράγμα, αναγνώστη μου, αγνοώ. Μέχρις εδώ, που κατόρθωσα να βρω νόημα, σου το λέω κι εσένα.
