Μαρία Τσολακίδη
Τα δύο πρόσωπα του Έλληνα πρωθυπουργού αλλάζουν με ταχύτητα φωτός ανάλογα σε ποιον απευθύνεται και με ποιον προσυπογράφει. Δεν έκλεισαν 48 ώρες μετά το δελτίο τύπου που αφορούσε στην τηλεφωνική συμφωνία Γιούνκερ-Τσίπρα και που είχε ως βασικές κοινές συμφωνημένες γραμμές τις συντάξεις (πάνω από το όριο της φτώχειας) και τα εργασιακά (σύμφωνα με τους Θεσμούς της Αγοράς).
Ο κύριος Τσίπρας, ο οποίος έχει κάνει το τηλέφωνο προέκταση του χεριού του να μιλάει συνεχώς με την κ. Μέρκελ, τον κ. Ολαντ, την κ. Λαγκάρντ, τον κ. Γιούνκερ, σήμερα από το βήμα της Βουλής θυμήθηκε την πολιτική βούληση αν η Ευρώπη "δολοφονήσει" την Ελλάδα. Ο κύριος Τσίπρας το βράδυ συνομιλεί με τους "δολοφόνους" της Ελλάδας και το πρωί "τους δίνει" προς μαζική κατανάλωση.
Θαυμαστής των φιλελευθέρων
Ενώ όλη η διαπραγμάτευση στηρίζεται πάνω στα οικονομικά με στόχο την "δολοφονία" του ελληνικού λαού με επιπλέον φόρους 14 δις για τα επόμενα δύο χρόνια, ο πρωθυπουργός δηλώνει ότι η διαπραγμάτευση είναι πολιτική. Από τη μια μεριά ζητά τα 7 δις από το δεύτερο μνημόνιο και από την άλλη δηλώνει ότι το πακέτο είναι πολιτικό και όχι οικονομικό.
Η συνεχόμενη συνειδητή ασάφεια που διέπει την πολιτική της κυβέρνησης προς τους δανειστές αρχίζει να διέπει την κυβέρνηση και ως προς τον ελληνικό λαό. Μάλιστα, θυμήθηκε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή που από πολιτική βούληση (κατά τον κύριο Τσίπρα) έβαλε την Ελλάδα στην ΕΟΚ και τον κ. Κώστα Σημίτη που από πολιτική βούληση (κατά τον κύριο Τσίπρα) έβαλε την Ελλάδα στην ΟΝΕ.
Και οι δύο περιπτώσεις στις οποίες αναφέρθηκε ο πρωθυπουργός δεν ήταν βέβαια πολιτική βούληση των εγχώριων πρωθυπουργών αλλά οικονομικά παιχνίδια των ευρωπαίων ηγετών εκείνων των εποχών για την ολοκλήρωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο λαός δεν ρωτήθηκε ποτέ για το αν ήθελε να γίνει μέρος της ΕΟΚ και της ΕΕ και ούτε ενημερώθηκε από πριν ποια θα ήταν τα αρνητικά από αυτή την συνένωση.
Χωρίς καμία σαφήνεια στον πολιτικό του λόγο έγινε ακατανόητο αν θεωρεί ότι οι φιλελεύθεροι πολιτικοί Καραμανλής και Σημίτης είναι τα παραδείγματα που θαυμάζει ως πολιτικούς ο αριστερός κύριος Τσίπρας και τα αναφέρει όταν μιλά για το πάθος του που είναι η Ε.Ε.
Συγκάτοικοι με τους Δολοφόνους
Την στιγμή που οι δημοκρατικοί θεσμοί (κατά τον κύριο Τσίπρα) απειλούν με συντάξεις στα όρια της φτώχειας (280 ευρώ), με εργασιακά που θα καθορίζονται από τους "Θεσμούς της Αγοράς" και το "Επενδυτικό πακέτο Γιούνκερ", ο κύριος Τσίπρας δεν κάνει τον "σκληρό" στους Θεσμούς αλλά στον ελληνικό λαό από το βήμα της Βουλής.
Η "δολοφόνος" (κατά τον κύριο Τσίπρα) Ευρώπη είναι, όπως δήλωσε, "Κοινό μας Σπίτι". Ζητά λοιπόν, από τους Θεσμούς που "δολοφονούν" οικονομικά τον ελληνικό λαό να αλλάξουν πολιτική και να "ανεχτούν την Δημοκρατία στην χώρα που την γέννησε". Το ρήμα που χρησιμοποίησε ο πρωθυπουργός της Ελλάδας αποδεικνύει ότι οι φίλοι-εταίροι του κυβερνώντος κόμματος δεν έχουν κανέναν σεβασμό απέναντι στους Έλληνες και ότι η Δημοκρατία στην Ε.Ε πλήττεται.
Όμως, η δημοκρατία στην Ε.Ε έγινε πολύ πιο ισχυρή απ' ό,τι ήταν πριν ένα χρόνο, εφόσον ο πρόεδρος της Κομισιόν, κ. Γιούνκερ, είναι ο πρώτος δημοκρατικά εκλεγμένος πρόεδρος στην Ε.Ε, την προεκλογική καμπάνια του οποίου υποστήριξε με πάθος ο ίδιος κ. Τσίπρας. Τον εκλεγμένο δημοκρατικά Γιούνκερ με τον οποίο ο κ. Τσίπρας έβγαλε κοινό ανακοινωθέν δύο ημέρες πριν, σήμερα τον αποκαλεί "δολοφόνο". Αν υποστήριξε έναν "δολοφόνο" ο Έλληνας πρωθυπουργός για την προεδρία της Κομισιόν, ο οποίος ως δεξί του χέρι έχει τον αριστερό κύριο Παπαδημούλη, τότε ο κύριος Τσίπρας είχε ως αντιπολίτευση στην Ελλάδα την πολιτική βούληση να στηρίξει κάποιον που δεν "ανέχεται" την δημοκρατία της χώρας "που την γέννησε", όπως δηλώνει ως πρωθυπουργός.
Διπολική πολιτική προσωπικότητα
Ειδικά με την ρήση του φιλελεύθερου πολιτικού Παύλου Μπακογιάννη "η Δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα", που θυμήθηκε ο αριστερός Αλέξης Τσίπρας κατά την ώρα του πρωθυπουργού στην Βουλή, έγινε κατανοητό τοις πάσι ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός στο πάθος του για το "Κοινό Σπίτι", δηλαδή την Ε.Ε, ξεχνάει ότι πρέπει να είναι τουλάχιστον δημοσίως "αριστερός πολιτικός".
Η πολιτική βούληση του πρωθυπουργού τις ώρες που ετοιμάζεται η συνέχιση της "οικονομικής δολοφονίας" των Ελλήνων είναι τόσο ισχυρή, που μετατρέπει τον ίδιο στο "καλό παιδί" κάτω από τους Ευρωπαϊκούς Θεσμούς και στο "κακό παιδί" του λαού από την θέση ισχύος ως πρωθυπουργός μιας "δολοφονημένης" δημοκρατικά και ευρωπαϊκά χώρας.
γράφτηκε Στον τοίχο
