Γιατί η "Αριστερά" δεν είναι Αριστερά. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι βαθιά καθεστωτικό κόμμα, δηλαδή οργανικός φορέας της ολιγαρχικής κομματοκρατίας, και εξ αντικειμένου μέγας θεράπων της Ιεράς Συμμαχίας των αγορών. Η θητεία του στην κυβέρνηση κατέδειξε ότι αποτελεί συστατικό μέρος του ελληνικού προβλήματος, καθώς τοποθετείται, εξίσου με τις άλλες καθεστωτικές δυνάμεις, απέναντι στην βούληση της κοινωνίας και στα συμφέροντά της.
Η ρητορική της άρχουσας Αριστεράς, ότι αφού αυτή κατέχει την εξουσία, ο λαός είναι στην εξουσία, επιβεβαιώνει τον βαθιά αντιδραστικό της χαρακτήρα, και αναδεικνύει την αιτία της καθολικής παθογένειας της χώρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε μπορεί ούτε θέλει να κυβερνήσει με πρόσημο την ολική, όπως απαιτούν οι περιστάσεις, υπέρβαση του απεχθούς δυναστικού παρελθόντος και την μετάβαση της χώρας στο μέλλον. Η πρόοδος, που συμπυκνώνει την απελευθέρωση της κοινωνίας των πολιτών από τα δεσμά της κομματοκρατίας, την απόδοση σ'αυτήν του μεριδίου της πολιτικής ευθύνης που δυνάμει της ανήκει, την προσήλωση στην κοινωνική συνοχή και στην κοινωνική συλλογικότητα, την προαγωγή της οικονομικής ανάπτυξης και ευημερίας, αποτελούν λεπτομέρειες, οι οποίες απωθούνται πίσω από τη μάσκα της ψευδούς αντίθεσης μεταξύ "μνημονιακών" και "αντιμνημονιακών", "δραχμιστών" και μη.
Το σύνθημα "πρώτη φορά Αριστερά" δηλώνει το σκοπούμενο: Πρώτη φορά η Αριστερά στην ολική νομή του κράτους και της κοινωνίας, με ορίζουσα την λογική του συστήματος της ολιγαρχικής κομματοκρατίας. Στους λίγους μήνες την "αριστερής" διακυβέρνησης, η χώρα οδηγήθηκε στη χειρότερη συνθηκολόγηση ενώ στο εσωτερικό πεδίο, η πολιτική της χαρακτηρίζεται σε όλα τα πεδία από μια άνευ προηγουμένου αντιδραστική οπισθοδρόμηση.
Συνέντευξη στο Πρώτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ, 3/8/2015
