Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2015

ΙΔΟΥ ΟΙ ΕΚΔΟΤΕΣ ΙΟΥΔΑΙΟΙ










Αν διαβάσει κάποιος την ιστορία των Εβραίων, που περιέχεται στις "ιερές" τους γραφές, θα διαπιστώσει ότι τα "πρότυπά" τους δεν έχουν όρια.

Ό,τι κάνει ο Αβραάμ, ο Ισαάκ κλπ., μπορεί να το κάνει και ο κάθε "καλός" Εβραίος. Αρκεί να το περιέχουν ως πρακτική οι "ιερές" γραφές τους και από εκεί και πέρα δεν υπάρχει καμία αναστολή.

Η προσφορά αυτών των γυναικών στην επιβίωση και την "πρόοδο" του εβραϊκού έθνους είναι μεγάλη, γιατί τις εκμεταλλεύονται οι δειλοί και πονηροί Εβραίοι. 

Πώς; 

Με τον πιο απάνθρωπο και ζωώδη τρόπο. 

Τις βάζουν, έστω και με τη βία, να μιμούνται τις "λαμπρές" κόρες του Ισραήλ που υπηρέτησαν το έθνος, τους "πατέρες" και βέβαια και τους εαυτούς τους. 

Υπάρχουν δηλαδή πρότυπα όλων των επιπέδων, που, όταν οι καιροί το απαιτούν, οι Εβραίοι τα "επιστρατεύουν", για να πείσουν τις Εβραίες να κάνουν αυτά που "πρέπει". 

Πρότυπο "ηρωίδας" είναι η Ιουδίθ, που με ένα καλό "κρεβάτι" έσωσε το έθνος. 

Πρότυπο συζύγου είναι η Σάρα, που επίσης κάνοντας "κρεβάτι" τάιζε το κοπρόσκυλο τον Αβραάμ και τέλος πρότυπο κόρης είναι η Ρουθ, που με τον ίδιο τρόπο παντρεύτηκε έναν πλούσιο παλιόγερο και βόλεψε όλους τους παλιόγυφτους που παρίσταναν την οικογένειά της.

Από τότε μέχρι σήμερα η τακτική των Εβραίων δεν έχει αλλάξει. Χρησιμοποιούν χωρίς καμία αναστολή και αιδώ τις γυναίκες τους, για να κατακτήσουν τους στόχους τους. 

Ύψιστη και "ηρωική" προσφορά της γυναίκας θεωρούν το να εκπορνευτεί γι' αυτούς που αγαπά. 

Να εκπορνευτεί, για να σώσει τον πατέρα από τους διώκτες του. Να εκπορνευτεί, για να σώσει τα παιδιά της. 

Ακόμα μπορεί να εκπορνευτεί και για να διοριστεί ο αδερφός της σε μια καλή δουλειά. 

Όλα δικαιολογούνται με βάση την εβραϊκή λογική, όταν υπάρχει κέρδος για την οικογένεια, το έθνος κλπ.. Με βάση αυτήν τη λογική, γιατί να μην "κοιμηθεί" η Εβραία με ένα ξένο, προκειμένου να πάρει ο σύζυγός της μια καλή παραγγελία; 

Γιατί να μην "θυσιαστούν" οι Εβραίες, προκειμένου να βελτιωθεί η θέση του έθνους τους μέσα στην κοινωνία; 

Ποιος ξέρει πόσοι ναζιστές θα πέρασαν "ωραία" για όσο διάστημα οι Εβραίοι "καίγονταν" για πληροφορίες.

Κάτι ανάλογο πιθανόν να συμβαίνει και σήμερα. 

Γιατί να μην σκεφτούμε πονηρά εμείς, όταν πρωταγωνίστρια του "ροζ" σκανδάλου, που συγκλόνισε πρόσφατα τις ΗΠΑ, ήταν μια Εβραία; 

Ποια λογική και ανυστερόβουλη γυναίκα θα κρατούσε μέσα στη ντουλάπα της ένα λερωμένο φόρεμα για μήνες ολόκληρους; 
Ποιες ήταν οι συνέπειες αυτής της πράξης; 

Ένα σκάνδαλο, που για μερικούς αποδείχθηκε "σωτήριο". Εξαιτίας εκείνου του σκανδάλου μπορεί κάποιοι Εβραίοι να παρέμειναν στις κυβερνητικές τους θέσεις και εξαιτίας του ίδιου σκανδάλου ο Εβραίος ηθικολόγος που "κυνηγούσε" τον πρόεδρο έγινε υποψήφιος αντιπρόεδρος των ΗΠΑ. Παραήταν "ωφέλημα" όλα όσα εξαιτίας μιας Εβραίας συνέβησαν για τους Εβραίους, ώστε να τα θεωρήσουμε τυχαία.

Βλέπουμε δηλαδή ότι όλα από κάπου ξεκινάνε και κάπου τελειώνουν. 

Ο κοινός παρονο¬μαστής σ' όλες αυτές τις φαινομενικά ασύνδετες και πολύπλοκες καταστάσεις είναι πάντα το κέρδος. Απλά μέσα στο "παιχνίδι" αυτό των συμφερόντων μπαίνουν και οι Εβραίες θεωρητικά σαν παράγοντες, πρακτικά όμως ως τραγικά πρόσωπα. 

Είναι πάντα τραγικό πρόσωπο μια γυναίκα, που για λόγους σκοπιμότητας αναγκάζεται να "πουλήσει" το κορμί της. 

Οι Εβραίες "μάτωσαν" στην κυριολεξία όλους αυτούς τους αιώνες από τις απάνθρωπες συμπεριφορές των δειλών και συμφεροντολόγων Εβραίων.

Όλες οι γυναίκες όλων των λαών κάτι καλό έχουν να θυμούνται από τους άντρες της κοινωνίας τους. Τους άντρες που τις έσωσαν όταν έπρεπε, που τις βοήθησαν να βελτιώσουν τη θέση τους στην κοινωνία και να πολλαπλασιάσουν τα δικαιώματά τους και βέβαια τους άντρες που τις αγάπησαν. 

Οι Εβραίες δεν έχουν να θυμούνται τίποτε καλό από τους Εβραίους. Τα πάντα στην κοινωνία τους συμβαίνουν ανάποδα. Αυτές βοηθούν τους άντρες τους να σωθούν, να εξελιχθούν και η ειρωνεία είναι ότι όχι μόνο δεν τους αναγνωρίστηκε ποτέ τίποτε απ' όλα αυτά, αλλά ούτε καν αγαπήθηκαν από αυτούς. 

Είναι αδύνατον ν' αγαπήσεις κάποιον που δεν σέβεσαι. 

Είναι αδύνατον ν' αγαπήσει Εβραίος Εβραία, γιατί απλούστατα δεν τη σέβεται ως άνθρωπο.

Οι Εβραίοι συνήθως τις παντρεύονται, τις καθηλώνουν μέσα στο σπίτι και οι ίδιοι ερωτεύονται και τρέχουν πίσω από τις πόρνες. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να τις εξουσιάζουν και να τις ελέγχουν για την πίστη τους. 

Οι πιο δειλοί άνδρες εξουσιάζουν τις πιο ισχυρές και σκληρές γυναίκες του πλανήτη. Οι Εβραίες εκπαιδεύονται να είναι οι πιο σκληρές και οι πιο γενναίες γυναίκες του πλανήτη. 

Εκπαιδεύονται να είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμες να "πληρώ¬σουν" το απόλυτα πιο υψηλό τίμημα που μπορεί να "πληρώσει" η γυναίκα. 

Μια γυναίκα, που μπορεί να εκπορνευτεί για το κέρδος, είναι η απόλυτα σκληρή γυναίκα. 

Μια γυναίκα, που μπορεί να εκπορνευτεί για να "σώσει" τους δικούς της, είναι η απόλυτα γενναία γυναίκα. 

Αυτές οι σκληρές και γενναίες γυναίκες είναι που στην πραγματικότητα κρατάνε "ζωντανό" τον εβραϊσμό των δειλών Εβραίων.
Γιατί το λέμε αυτό; 

Γιατί αυτή είναι η αλήθεια. 

Όταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα για τους Εβραίους, οι σκληρές Εβραίες θα βγάλουν τα "κάστανα" από τη φωτιά. 

Αυτές θα σηκώσουν το ανάστημά τους, όταν ο δειλός Εβραίος θα κουρνιάσει στη γωνία κλαίγοντας. 

Αυτές θα σώσουν το έθνος, γιατί αγωνιούν για τα παιδιά τους. Αυτές θα σώσουν την οικογενειακή επιχείρηση και πάλι για τα παιδιά τους. 

Αυτές θα βάλουν κάτω το "κεφάλι" και θα δουλέψουν, για να βρουν τα "έτοιμα" οι τεμπέληδες Εβραίοι έμποροι. 

Η επιβίωση, όταν τα πράγματα είναι δύσκολα, μόνο με σκληρή δουλειά επιτυγχάνεται και όχι με πονηριές.

Οι Εβραίοι ξέρουν να παριστάνουν τους πονηρούς εμπόρους ή τους σκληρούς άντρες μόνον στα εύκολα. 

Τότε μόνον ξέρουν να δίνουν διαταγές στις γυναίκες τους και τότε ξέρουν να τις χτυπάνε. Όταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα "κρύβονται" πίσω από τα φουστάνια τους. 

Τότε τις κοιτάνε στα μάτια, εφόσον μόνον αυτές έχουν τη γενναιότητα και μπορούν να σκεφτούν καθαρά. 

Οι ναζιστές μόνον από Εβραίες δέχθηκαν επιθέσεις. Μόνον αυτές τολμούσαν ν' αντιδράσουν και να τους αντιμιλήσουν την ίδια ώρα που το δειλό ανθρωπάκι έβλεπε να συμβαίνουν γύρω του τα αίσχη, χωρίς ν' αντιδρά.

Όμως, η κατάσταση αυτή έχει και το τίμημά της. 

Οι γενναίες Εβραίες ως γυναίκες και ως άνθρωποι μισούν τους θρασύδειλους άντρες, που τη δεδομένη στιγμή έχουν εξουσία πάνω τους. 

Μισούν τους πατέρες τους, όσο είναι κορίτσια και τις βασανίζουν και μισούν τους άντρες τους, που κάνουν τη ζωή τους κόλαση. 
Ως αυθεντικές και γνήσιες γυναίκες —και άρα ως πανίσχυροι άνθρωποι— όποτε μπόρεσαν τους τιμώρησαν με τον πιο σκληρό τρόπο. Σπάνια Εβραίος έχει καλή σχέση με το παιδί του, γιατί δεν το επιτρέπει η γυναίκα του. 

Η Εβραία ποτέ δεν αφήνει τον άντρα της ν' απολαμβάνει τα "βλαστάρια" της. Τιμωρία υπάρχει και στον ερωτικό τομέα. 

Σπάνια ένας Εβραίος —και ειδικά πλούσιος— είναι σεξουαλικά "χορτάτος" και επίσης σπάνια δεν είναι κερατάς. 

Το ακόμα χειρότερο στην περίπτωση αυτήν είναι ότι τις περισσότερες φορές δεν γίνεται κερατάς από κάποιον ξένο. Δικοί του άνθρωποι είναι αυτοί που τον εξευτελίζουν και τον ατιμάζουν. Συνήθως η μοιχεία στην εβραϊκή κοινωνία είναι εσωτερική οικογενειακή υπόθεση. 

Οι Εβραίες επιλέγουν να διαπράξουν τη μοιχεία τους με πρόσωπα του άμεσου συγγενικού ή επαγγελματικού περιβάλλοντος του συζύγου τους. 

Συνήθως είναι οι ανιψιοί των Εβραίων αυτοί οι οποίοι τις περισσότερες φορές τους κάνουν κερατάδες. Αυτοί συνήθως επωφελούνται από το μίσος της θείας τους προς τον άντρα της. Είναι σύνηθες φαινόμενο ένας μικρός Εβραίος να μάθει από τη θεία του τα "μυστικά" του έρωτα.

Αυτό δεν συμβαίνει επειδή είναι οι Εβραίες "περίεργες" στα ερωτικά τους γούστα. Οι Εβραίες είναι φυσιολογικές γυναίκες, όπως είναι όλες οι γυναίκες του κόσμου. Σ' αυτό που διαφέρουν από τις υπόλοιπες γυναίκες είναι η αθλιότητα που χαρακτηρίζει την προσωπική τους ζωή. Από εκεί και πέρα όλα περιστρέφονται γύρω από την αθλιότητα αυτήν. Η μοιχεία των Εβραίων γυναικών είναι κάτι που συμβαίνει ως θυσία από την πλευρά τους και η οποία έχει ως στόχο την τιμωρία αυτών που μισούν. Το μίσος είναι αυτό που κατευθύνει τις Εβραίες σε ξένα κρεβάτια και όχι ο έρωτας. Αυτός είναι και ο λόγος που οι μοιχείες των Εβραίων γυναικών είναι στιγμιαίες και δεν οδηγούν σε χωρισμούς. Με τη μοιχεία τους τιμωρούνε κάποιους και δεν επιδιώκουν να προσφέρουν ευχαρίστηση, ούτε στους εαυτούς τους ούτε στους άμεσα εμπλεκόμενους. Η μοιχεία της Εβραίας είναι καθαρή εκπόρνευση, που έχει έναν συγκεκριμένο στόχο. Ο στόχος είναι πάντα η άμεση και σκληρή τιμωρία αυτού που θίγεται από την πράξη αυτή.

Αυτό είναι κάτι που μέσα στην αθλιότητά του έχει τη λογική του. Όταν σε μια γυναίκα φέρεσαι σαν να είναι ζώο και νομίζεις ότι μπορείς ανά πάσα στιγμή να της ζητήσεις να φερθεί σαν πόρνη για να σε εξυπηρετήσει, είναι θέμα χρόνου να σε τιμωρήσει με το ίδιο νόμισμα. Είναι θέμα χρόνου να αυτοεξυπηρετηθεί με την ίδια πρακτική. Αυτό συμβαίνει και στην περίπτωση αυτήν. 

Οι νεαροί Εβραίοι δεν επωφελούνται από των έρωτα των γυναικών, αλλά από το μίσος τους. Είναι η μόνη θυσία εκπόρνευσης που οι Εβραίες κάνουν χωρίς εξωτερικό καταναγκασμό.

Η Εβραία, με την απειλή της εκπόρνευσης, αυτοεξυπηρετείται. Με φόβητρο μια "ψευδοερωτική" και ψευδοαφελή συμπεριφορά απέναντι στα οικεία πρόσωπα του άντρα της, επιδιώκει συνήθως να του δημιουργήσει φοβίες. 

Επιδιώκει να τον κάνει να ζηλεύει όχι μόνον τους ξένους, αλλά και τους δικούς του ανθρώπους.

Στόχος της δεν είναι με μέσον τη ζήλια να τον "φέρει" κοντά της, όπως κάνουν κάποιες άλλες γυναίκες. Στόχος είναι με μέσον τη ζήλια και τον φόβο της ατίμωσης ν' απομονώσει τον άντρα της από τους λίγους ανθρώπους που θα μπορούσαν να του προσφέρουν ευχαρίστηση ως συναναστροφές. 

Στόχος της είναι να τον απομονώσει στον βαθμό εκείνον, ώστε να τον κάνει να ζει μόνος του σαν ένα ακοινώνητο και καχύποπτο ζώο. Να βασανίζεται μέρα και νύχτα, όπως βασανίζεται και η ίδια από αυτόν.

Εξαιτίας αυτής της τακτικής, ο καθένας ζει το δικό του δράμα μόνος του. 

Η γυναίκα ζει μόνη της στο σπίτι της κι αποφεύγει τις συναναστροφές με ανθρώπους που την ενοχλούν. 

Ο Εβραίος νιώθει άβολα, είτε μέσα είτε έξω από το σπίτι του. Αυτός είναι και ο λόγος που τα σπίτια των Εβραίων είναι "κλειστά" σπίτια. 

Ποιος τολμάει να πάει στο σπίτι ενός Εβραίου, για να πιει έναν καφέ με τη γυναίκα του όταν αυτός λείπει; Ούτε που διανοείται ο Εβραίος να φιλοξενήσει φίλο στο σπίτι του και να τον αφήσει μόνο του με τη γυναίκα του. 

Ακόμα και ο αδερφός είναι "ύποπτος". 

Όχι επειδή ο Εβραίος τον θεωρεί απαραίτητα πονηρό, αλλά επειδή το "ζώο" είναι αφελές και ευάλωτο όταν είναι μόνο του. Ο Εβραίος αναγνωρίζει το γεγονός ότι ο άντρας "παρασύρεται" και, όταν δεν υπάρχει εμπιστοσύνη στη γυναίκα, απλά δεν αφήνεις τους "υπόπτους" μόνους τους. 

Αυτήν την εικόνα περί γυναίκας τη συντηρούν εκ του πονηρού οι Εβραίες, για να έχουν την ησυχία τους τουλάχιστον μέσα στο σπίτι τους.

Όλα αυτά είναι δημιουργήματα της στρεβλής εικόνας που έχουν επί αιώνες οι Εβραίοι για τις γυναίκες. 

Τις υποτιμούν και νομίζουν ότι οι γυναίκες είναι πραγματικά κουτά ζώα. Νομίζουν ότι αρκεί να βρεθούν μόνες τους με κάποιον και ότι αυτός μπορεί να τις ξεγελάσει για να κοιμηθούν μαζί του. Κρίνοντας από τους εαυτούς τους, που συναναστρέφονται πόρνες και οι οποίοι οποιαδήποτε στιγμή θα πήγαιναν με την οποιαδήποτε, νομίζουν ότι οι γυναίκες γενικά είναι τέτοιες. Αγνοούν ότι η γυναίκα δεν χρειάζεται να είναι δεσμευμένη για να έχει αυστηρά κριτήρια επιλογής. 

Η γυναίκα, ακόμα και ελεύθερη να είναι, επιλέγει με τα ίδια αυστηρά κριτήρια τον άνδρα που θα "πάει" μαζί του. Αγνοούν ότι η γυναίκα δεν λειτουργεί σαν "λυσσασμένος" για sex Εβραίος. 

Τη γυναίκα δεν την "σέρνουν" οι ανάγκες της, όπως συμβαίνει με τους άνδρες, οι οποίοι μπορούν να εξευτελιστούν για πλάκα.
Το καλό στην περίπτωση αυτήν για την Εβραία είναι ότι όλα είναι εύκολα για να επιτύχει τον στόχο της. 

Αν χρειαστεί να απατήσει τον άνδρα της αποκλειστικά για να τον τιμωρήσει, εύκολα θα βρει το κατάλληλο πρόσωπο, εφόσον θα ψάχνει ανάμεσα σε Εβραίους. 

Ο Εβραίος "εραστής" της δεν θα διαφέρει σε απόψεις από τον Εβραίο σύζυγό της. Και αυτός —ως γνήσιος Εβραίος— θα την υποτιμά και μόλις βρει την ευκαιρία θα της "ριχτεί". 

Ο αναξιόπιστος και λιγούρης Εβραίος με τη συμπεριφορά του θα τη βοηθήσει να τιμωρήσει τον άντρα της. .......

Fnous Fnous