"Όταν ένας Πολεμιστής αντιμετωπίζει το απύθμενο, είτε αστειεύεται μαζί του, είτε το παίρνει στα σοβαρά και καταστρέφεται από αυτό".
Δον Χουάν
Ο αντικειμενικός στόχος της μυστικής αυτής παράδοσης σύμφωνα με τον Καστανέντα λοιπόν είναι η απόδραση από το ζωντανό κόσμο. Να φύγεις δηλαδή με ό,τι είσαι, αλλά με τίποτα παραπάνω από αυτό που είσαι:
Αυτό σημαίνει, να μην πάρεις τίποτα και να μην αφήσεις τίποτα. 0 Δον Χουάν έφυγε τελείως από αυτόν τον κόσμο. Ο Δον Χουάν δεν πέθανε, γιατί οι Τολτέκοι δεν πεθαίνουν. Όταν οι μάγοι μαθαίνουν να ονειρεύονται, συνδέουν τέλεια τα δυο πεδία της προσοχής τους -αυτό του Τονάλ κι αυτό του Ναγκουάλ— και παύουν να είναι συγκεκριμένα, άκαμπτα όντα.
Δεν είναι στ' αλήθεια «εδώ». Η ιδέα ότι ο άνθρωπος είναι ελεύθερος, είναι μια γελοία παραίσθηση. Είμαστε δεσμευμένοι από τον κόσμο. Πρέπει να υπάρχει κάτι παραπάνω από ένα απλό πέρασμά μας από τη Γη, κάτι παραπάνω από το φαΐ, τα πάρτι, τη δουλειά και την αναπαραγωγή. Η τέχνη των μάγων σαν τον Δον Χουάν συνίσταται στο να σε ωθήσει σε μια ύστατη εξερεύνηση και να καταστρέψει ολοκληρωτικά την προκατάληψη της αντίληψης...
Ο αντικειμενικός σκοπός του Πολεμιστή είναι να περάσει συνειδητά το ενεργειακό του σώμα στην «άλλη όχθη», στο «επέκεινα» μέσα από την «Αριστερή Πλευρά του Σύμπαντος»:
Πρέπει να προσπαθήσεις να έρθεις όσο πιο κοντά γίνεται στον Αετό και να αγωνιστείς να δραπετεύσεις προς τα αριστερά του, χωρίς να σε καταβροχθίσει. Ο αντικειμενικός μας σκοπός είναι να περάσουμε στις μύτες των ποδιών μας από την αριστερή πλευρά του Αετού...
Και φτάνουμε έτσι στην καρδιά της μυστικής παράδοσης της γραμμής των Τολτέκων μάγων. Τι είναι ο Αετός; Μια λέξη, ένα σύμβολο, μια μυστικιστική μορφή ή ένα παραισθησιογόνο όραμα των ναρκωτικών ουσιών που χρησιμοποιούν οι σαμάνοι μάγοι;
Ο ίδιος ο Καστανέντα υποστήριζε πως υπάρχει κάτι που έχει καταλάβει το γνωστό σύμπαν, κάτι που βρίσκεται εκεί έξω και καταβροχθίζει τις συνειδήσεις που φεύγουν από τη ζωή. Κάθε άνθρωπος που «πεθαίνει» ή -για να το πούμε αλλιώς- που φεύγει από τον κόσμο αυτόν, είναι μια συνείδηση που ταξιδεύει ελεύθερη από τα δεσμά της στο σύμπαν. Κι η ελευθερία δεν αποτελεί πάντοτε πλεονέκτημα.
Η απελευθερωμένη αυτή συνείδηση, είναι καταδικασμένη να συναντήσει κάποτε τη μεγάλη σκοτεινιά και να χαθεί. Οι οραματιστές βλέπουν αυτήν την τεράστια οντότητα σαν ένα απέραντο σκοτάδι, που επεκτείνεται στο άπειρο και τη διατρέχει μια λαμπερή αστραπή. Έχει μαύρα φτερά και πλάτη και το στήθος του είναι λαμπερό.
Την αδιανόητη αυτήν οντότητα λοιπόν οι μάγοι Τολτέκοι την ονομάζουν Αετό και παρουσιάζεται μέσα από τη διδασκαλία του Δον Χουάν, που ονομαζόταν Το Δώρο του Αετού. Η κεντρική ιδέα;
Δεν είμαστε παρά τα «μεζεδάκια» του Αετού, τα απορρίμματά του είναι αυτά που συνθέτουν και αναδιαρθρώνουν το σύμπαν ξανά και ξανά, κι η δύναμή του είναι τόσο ισχυρή, που προσελκύει τη συνείδησή μας όπως ο μαγνήτης προσελκύει τα ρινίσματα του σιδήρου.
Η αλήθεια είναι πως απ' όσα γνωρίζουμε, δεν υπάρχει απολύτως κανενός είδους θρησκεία ή λατρεία του Αετού: πρόκειται για ένα απλό γεγονός και μια πραγματικότητα, μια απερίγραπτη κι αδιανόητη Δύναμη που οι μάγοι περιέγραψαν σαν αρπακτικό, η τροφή του οποίου είναι η ανθρώπινη συνείδηση.
Η εικόνα αυτή δεν είναι άγνωστη στην παράδοση των αυτοχθόνων Μεξικανών: όταν οι Αζτέκοι και οι προκάτοχοι της Γνώσης τους θυσίαζαν ανθρώπους στον Χουιτζιλοπότσιτλις -στον πολεμιστή πολεμικό θεό- πίστευαν πως οι καρδιές και το αίμα των θυμάτων τους «έτρεφαν τον Ήλιο».
Το παράξενο είναι πως, αν και η μετάφραση του ονόματος του θεού αυτού ήταν «Κολίμπρι-Δεξιά», υπήρχε στο συμβολισμό του η μορφή ενός Αετού, πράγμα που μας κάνει να πιστεύουμε πως εκείνο που πραγματικά τρεφόταν μέσα από τις ανθρωποθυσίες, δεν ήταν τελικά ο Ήλιος αλλά... ο Αετός, ακριβώς αυτό που υποστήριζε μεταφορικά (;) ο Δον Χουάν.
