Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2016

Ο ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΓΙΑΧΒΙΚΗΣ ΠΕΡΙΤΟΜΗΣ!





Περιτομή: μια βάρβαρη και ανεξήγητη "θεϊκή" απαίτηση.

Την 1η Ιανουαρίου εκάστου έτους, η χριστιανική εκκλησία γιορτάζει την περιτομή του Γιαχβέ – Ιησού - Χριστού!

Δηλαδή, οι ορθόδοξοι Έλληνες, γιορτάζουν την αιματηρή, και βάναυση πράξη της αποκοπής με αιχμηρές πέτρες, (κείμενο: «πέτρας ακροτόμους» Ιησούς Ναυή 5.2) της εμπρόσθιας επιδερμικής κάλυψης του βρεφικού πέους, με την οποία οι Εβραίοι πολιτογραφούσαν τα νεογέννητα φυλετικά τους μέλη!

Η απίστευτης βαναυσότητας αυτή πράξη, γινόταν σε οκταήμερα βρέφη (Λευιτικό 12.3), και αρχικά ήταν απαίτηση του "θεού" Γιαχβέ προς τον Αβραάμ, (Γένεσις 17.10), ως μόνιμο σαρκικό σημάδι, της ιδιαίτερης προστατευτικής σχέσης του (διαθήκης) με τους απογόνους του προφήτη. Αργότερα συμπεριελήφθη στον μωυσιακό νόμο.

Η ανεξήγητη μέχρι και σήμερα αυτή απότμηση επιδερμίδας, ενός φυσιολογικού για όλα τα έμβια οντά προστατευτικού τμήματος ενός τόσο ζωτικού οργάνου, όχι μονό εγκυμονούσε κίνδυνους μολύνσεων, αλλά επιφύλασσε και πολυήμερους φρικτούς πόνους που εκορυφώνοντο την τρίτη ημέρα, (Γένεσις 34.25) χωρίς να μπορεί κάνεις να προσφέρει ανακούφιση!

Ο επικίνδυνος αυτός ακρωτηριασμός, με την αποκοπή της «ακροποσθίας», (της προστατευτικής δηλαδή επιδερμίδας που φυσιολογικά καλύπτει την βάλανο), όχι μόνο αφαιρούσε σεξουαλικές ευαισθησίες, πετώντας ως άχρηστα τα σεξουαλικά αισθητήρια που αφθονούν στο κάτω μέρος της αποκομμένης ακροποσθίας, αλλά και η δια βίου ακάλυπτη πλέον βάλανος, δια της συνεχούς εκθέσεως της στις τριβές των προστατευτικών εσωρούχων, έχανε σταδιακά μέρος και της δικής της αυτόνομης σεξουαλικής ευαισθησίας.

Ακατανόητο εξακολουθεί να παραμένει το γεγονός, ότι ενώ ολόκληρο αυτό το κουβάρι της ακατανόητης αυτής σαρκικής ταλαιπωρίας, το ζήτησε λέει ξαφνικά, σαν σημάδι αφοσίωσης, εκείνος ο "θεός", που κατά τον δικό τους πάντα ισχυρισμό «έπλασε εν σοφία» την προστατευτική αυτή ακροποσθία! 

Αργότερα βέβαια, με την εμφάνιση του θυγατρικού ιουδαϊσμού (Ιουδαίο-χριστιανισμού) και καθαρά για λόγους ευκολότερου επεκτατισμού, (δηλαδή διεθνοποίησης του Ιουδαϊσμού με την μορφή του χριστιανισμού), ο ίδιος "θεός", απέρριψε αυτή την απαίτηση μετά βδελυγμίας, λέγοντας απλά: «η περιτομή ουδέν εστί». Α΄ Κορινθίους 7.19, και ζητώντας όμως κάτι πολύ σημαντικότερο όπως… την «περιτομή της καρδιάς»! Ρωμαίους 2.29.

Το πλέον ακατανόητο βέβαια είναι, το γιατί σήμερα οι χριστιανοί γιορτάζουν τελικά κάτι εντελώς Ιουδαϊκό, την στιγμή μάλιστα που και ο ίδιος ο θεός της θρησκείας τους τελικά το έχει απορρίψει!

Στο γιατί περιτομή; Η συνήθης απάντηση είναι: για τις ανάγκες υγιεινής ενός λαού που δεν είχε άφθονο νερό να πλυθεί. Όμως η γιαχβική εντολή δεν δίνει τέτοιες εξηγήσεις, αλλά την θεωρεί σαρκικό σημάδι υποταγής (επί ποινή θανάτου) ενός λαού στον Γιαχβέ. Όπως ακριβώς μαρκάρουν τα ζώα οι ιδιοκτήτες τους, έτσι και η γιαχβική θρησκεία σημάδεψε το πολυτιμότερο ανδρικό όργανο αναπαραγωγής, για να τραυματίζει καθημερινά την υπερηφάνεια τους και να θυμίζει την απολυτή υποτέλειά τους.

Αν ήταν πράγματι θεϊκή εντολή για λογούς υγείας, δεν θα χρειαζόταν να την ονομάζεις διαθήκη και πολύ περισσότερο θα είχε κανένα νόημα να διατάξει (για τους ιδίους λόγους υγείας) αυτήν την περιτομή να την υποστούν και τα ζώα τους. Επιτελούς πότε θα αναρωτηθούμε: Τι στο κάλο θέλει ένας τέτοιος θεός ανέσα μας;

Δεν θέλουμε λοιπόν ούτε σαρκική ούτε πνευματική περιτομή!

Μ. Καλόπουλος